[FIC NARUTO]เมื่อยัยสตอเบอรี่มาพบกับ! เพื่อนแสบ! รุ่นพี่สุดซ่าส์! คูณ 999+!!!

ลำดับตอนที่ #14 : ตอนพิเศษ! : ละครเวที สุดพิสดาร ..=[]= เจ้าหญิงนิทรา part 1

 ไหนๆก็ดองฟิคมานานและ= =(พึ่งกลับบ้านเมื่อคืน….)เลยนอนสลบยั่งกับ

กบจำศีล<<เฮ้ยๆๆไม่ใช่ล่ะ! =[]=

อะแฮ่ม!!!!=o=

เลยจะฉลองตอนพิเศษซักตอนนึง เพราะตอนนี้ข้าพเจ้าเนื่องยังมีมุขมาเสื่อมๆให้อีก!...=..=<<<(แต่งตอนเก่าให้เสร็จเหอะ! – คนอ่าน)

เพราะงั้น! พวกแกเข้าฉากได้แล้วย่ะ!<<โยนบทลงพื้น

นารูโตะ : ป้าๆ นี่บทอะไรวะ?..รู้สึกขยะแขยง…=_=

ซาสึเกะ : เฮ้ยไรแว๊!!!!!

ซากุระ : กรี๊ดดดดดดดดด!!!ทำไมฉ้านนนนนTOT

กลุ่มอาคาซึกิ : ไมบทพวกตรูน้อยจิง - -+

ซาโซริ : อุเฮือกกกกกกก!....O..O

อิโนะ/ฮินะ/เทนเทน : เอิ่ม…=_=

คาริน  : กรี๊ดดดดดดดดดด!!! ทำไมช้านนนนน!!!TOT

ชิกามารุ : ไมตรูต้องมีบทด้วยวะ?..น้อยเท่าจิ๊มมด-_-

ซาอิ : ^_^…..<<อยากจะฉีกบทเต็มทน

ชิโนะ : ….

ที่เหลือ : แล้วไหงเราเป็นตัวประกอบ!!!TOT

ไรท์ : ไปเข้าฉากได้แล้วว้อยยยยยยยย!!!=[]= เดี๋ยวตัดเงินเดือนเลยนิ!

------------------

เรื่องเจ้าหญิงนิทรา!

ณ ตรงเก้าอี้ผู้ชม…

“บทตรูมีแค่นี้จะเอาให้ไมวะ? ไอไรท์เนี่ย=_=;”อิทา

 “นั่นดิให้มานั่งดู เจ้าพวกนี้แสดงเหรอ?=o=”เพน

“ ดูๆไปเหอะ ยังไงก็ไม่เสียหายหรอกเนอะ!^^”โคนัน

พรึ่บ!......

แล้วม่านแดงก็เปิดฉากออกมา เป็นปราสาท แล้วก้มี…

“วันนี้เป็นวันลูกสาวของเราได้ลืมตาดูโลกขึ้นมาแล้ว..^_^ เราจัดงานเลี้ยงเชิญทุกคนมาเพื่อมาแสดงความยินดีกับเราไปด้วยกันเถิด…"

“พระราชินีนี่เป็นไอผู้ชายนิ!!!=[]=”อิทา

“เออ! ชัดมาก!!  น้องรหัสตรู-*- ”เดอิ

ซาอิและชิโนะหรือที่เป็นองค์ราชิและพระราชาที่อยู่บนเวที มีเหล่าผู้คนมาขอแสดงความยินดีแล้วก็…

“เราก็ขอมาแสดงกับพวกท่านด้วย^O^”อิโนะ/ฮินะ/เทนๆ<<วิ่งเข้ามาอายเต็มที่

“แล้วไหง ปกติมันต้องเป็นนางฟ้า 3 คนไม่ใช่เหรอ?!=[]= แล้วไมดันเป็น บันนี่เกิลล์ 3 ตัวแทนฟะ?!”คาคุ

“ตรูจาไปรู้เรอะ!?={}=*”ฮิดัน

“ฮึๆๆๆๆ….”ซาโซริ<<<หยิบกล้องไม่ใช้แสงแฟลชขึ้นมาถ่าย

“ข้าขอให้พบแต่สิ่งดีๆ^^”อิโนะ

ปิ๊ง….

“ข้าขอให้เป็นผู้ที่มีความปรีชา…^^”

ปิ๊ง….

“และข้าขอ….”ฮินะ

พรึ่บบบ!!!

“โฮะๆๆๆๆๆ!!...^O^” แสงสปอตไลท์สีแดงฉายไปคารินหรือแม่มดนั่นเอง..

“เออ ยัยนี่ก้อสมบทหน่อยดี…==;”เพน

“เห็นด้วย!...==”ทุกคน

“ทำไมฉันถึงไม่ได้รับเชิญล่ะยะ! นังราชินี!”คารินชี้

“ก็เธอมันขี้เหร่ยังไงล่ะครับ^_^”

ไรท์ : ค่ะซิว้อยยยยยย!!!<<<ติดต่อทางเครื่องสื่อสารติดหู

“เอ้ยค่ะ!^^”

“กรี๊ดดดดดด!!! นายกล้าดียังไงมาว่าฉ้านนนน!!! คอยดูนะฉันจะสาบเจ้าลูกสุดขี้เหล่ของเธอ อีก 16 ปีต่อลผุกของเจ้าจะต้องโดนเข็มทอผ้า จิ้มแล้วตายถึงขั้นชีวิตไม่มีวันกลับมา! โอโฮะๆๆๆๆ^O^” แล้วคารินก้อเข้าไปหลบดำอย่างรวดเร็ว…

“อุกรี๊ดดดดดดดด!!!TOT ทำยังไงดีถ้าอย่างนี้ลูกฉันก็ยังไม่มีผัวอะซิT^T” ซาอิกอดลูก(หมีแพนด้าที่ยืมกาก้ามา)กอด! (เวรรรร!หมีกรู!=[]=* - กาอาระ)

“….”ชิโนะ<<<เงียบเป็นเป่าสาก

“ไม่เป็นไรหรอกท่านซาอิ- เอ้ยองค์ราชินี^^; ข้ายังมีขอพรข้อนึงที่ยังไม่ได้พูด เมื่อ 16 ปีผ่านไป เจ้าหญิงของเรานั้นจะเจอเข็มทอผ้าแล้วโดนจิ้มไป แต่ไม่ได้ตาย แต่แค่สลบ ต้องมีใครซักคนที่จะสามารถกำจัดแม่มดเท่านั้นที่จะจุมพิตเจ้าหญิงฟื้นมาได้!^^”

พรึ่บบบบบบ!...

แล้วม่านแดงปิดอย่างรวดเร็วแล้วเปิดฉากใหม่ขึ้นมาอย่างลมตด(เฮ้ย!? ไวโคด!!=[]=)

ในฉากกกก…

“เฮ้ยเร็วๆๆเข้า!!! จะเริ่มเปิดฉากแล้วนะ!=[]=”ไรท์

“เอ้า!! ฮู่ยเล่ฮู่ย!!><”

แท่นแท๊น!

ณ ห้องโถงที่มีองค์ราชินี(ซาอิ)นั่งรอคอยกินส้มตำอยู่..

“หืม…..เจ้าพวกคนใช้นี่แย่จริงๆเลย!^^*** เจ้าหญิงจ๊ะ! เจ้าหญิงลูกแม่!”ซาอิร้อง

 “ไม่ใช่ว่าเจ้าหญิงออกมาเป็นผู้ชายแต่งนะเว้ย=_=!!!”เดอิหม่ำส้มตำปูปลาร้าเข้าไป

“เออนั่นนดิ! เสียวเป็นอย่างนั้น={}=!”ฮิดันดูดน้ำป้าเชนเข้าใหญ่!(ไอบร้า!=[]=)

ตึกๆๆ….

เสียงฝีเท้าดังเข้ามาเรื่อยๆ…จนปรากฏโฉมหน้าเจ้าหญิงนิทราที่ทุกคนรอคอย ผมสีดำปนน้ำเงินนิดหน่อยเป็นลอน(วิกผม) ตาสีดำ ผมทาลิปติกเข้มๆ แล้วชุดกับรองเท้าส้นที่ไม่ค่อยเข้ากันซะเท่าไหร่…ทำเอา…

พรวดดดดดดดดดดดดด!!!!

“แคกๆๆๆๆๆ!!!><”เดอิ/ฮิดัน ที่พ่นส้มตำปูปลาร้ากับน้ำป้าเชนใส่ผู้โชคร้ายเข้า..

“แง๊!!!คุณเดอิจะพ่นมาใส่ผมมาไมเนี่ย!?T^T เหม็นได้โล่!!!”โทบิวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

“อ้ากกกกกกกกกก ตาช้านนนนน!!!@[]@! ไอฮิดันแกดื่มน้ำไรแกเนี่ย?!”อิทาจิร้อง

“อาว!? ก็น้ำป้าเชนไง!”

“ไอบ้าน้ำป้าเชนมันไม่ผ่านอย.ว้อยยยยย!!!=[]=***”ซาโซริแว้ก

“เฮ้ยจริงอ่ะ!! งั้นฉันก็แหง่ก!!!XxX”<<<เดี้ยงไปอีกคน

“ฉันไปห้องน้ำแปป!X_X”อิทาจิโกยอย่างเร็ว

ฟิ้วววว….

“ปะๆๆๆ…ดูต่อๆ (- - )”เพน

“มีอะไรหรอพะยะ- เอ้ย! เพคะเสด็จแม่!!-[]-”<<เสียงแอคชายได้โล่

ไรท์ – ไอเกะ!!! ทำเสียงแบ๋วๆๆหน่อยดิวะ!=[]=

“เอ่อ ซาสึ เอ้ย! องค์หญิงช่วยไปหยิบช้อนส้มตำแม่หน่อยสิจ๊ะ…^^;”ซาอิ

“เพคะ!!!”ซาสึเกะลงจากฉากอย่างรวดเร็วแล้วตัดฉากไปเป็นฉากห้องครัวแล้วองค์หญิงนั้นก็จะไปเจอเข็มทอผ้านั่นเอง!

“แล้วนี่มันคืออะไรเนี่ย!?”องค์หญิงซาสึ เดินส้นเสียงดังที่จะไปหาเข็มทอผ้านั่นเองและ…

ปึ้กกกก!!!

“แว้กกกกก!!!=[]=”

ตู้มมมม

ด้วยที่เหยียบส้นเท้าแรงจัดทำให้ he ล้มไปทั้งหน้าแล้วกระโปรงเปิดมาได้เห็น บ๊อกเซอร์ ลาย อาเบะเอ้ย!ซาคูปี้ดูเต้นระบำชาวเกาะนั่นเอง…=_= และโชคร้ายที่สุดคือ!...

เคร้งงงงง!!!

ฉึกกกกกก!!!

“อ้ากกกกกกกกกเจ็บ!!!>[]< อ้ากกกนิ้ว!!! แอ๊กกกกกก!!”

ช้อนส้มที่จะอาไปให้องค์ราชินีดันปล่อยรอยอยู่บนฟ้าแล้วร่วงลงฉึกใส่ก้นเกะพอดีเลยสลบไปจริงๆ

“โอ้วววววว องค์หญิงลูกแม่!!!T^T อย่าเป็นไรนพลูก!!! ขอร้องขอให้มีใครซักคนมาช่วยลูกสาวข้าเถิด!!”ราชินีอุ้งเจ้าหญิงเกะนั้นแล้วด้วยเป็นผู้ชายเลยเผลอโยนลงไปหน้าผู้ชมแล้วปิดฉากม่านแดงอย่างรวดเร็วแล้วอยู่ดีๆก็มีประกาศว่า

“กรุณารอ 5 นาทีนะคะ!^^”ไรท์

“เออ ดีและ!!! ที่หยุดไม่อย่างนั้นแมร่งขำตายชัก!=[]=”เพน

“แต่อยากรู้ว่าใครน่ะเป็นเจ้าชายน่ะเพน><”โคนันควงแขนเพน

“ก็อย่าให้เป็นผู้ชายละกันไม่งั้น!=_=”ซาโซริ

“แหมๆๆๆๆๆพี่ซาโซริกลัวเหมือนตอนนั้นรึไง?! หนูน้อยหมวกแดง…ฮ่าๆๆๆๆ!!^O^”เดอิ

“หุบปากไปเดอิ!!!”ซาโซโวย!

“อะแฮ่ม!!!ละครจะเริ่มแล้วกรุณา หุบปากเชิญชมค่ะ^^”ไรท์(ประกาศ)

“ใครประกาศวะ?! แมร่งเกรียนโคดเลยหว่ะ!”คาคุซึ

“ก็ฉันจะป็นคนประกาศน่ะไม่ได้เหรอ?^^”ไรท์ขึ้นเสียงหนักขึ้นกว่าอีกรอบ

“เอิ่ม..ไม่มีครับ!==”คาคุซึ

พรืดดดดดดดดดดดด!!....

แล้วม่านแดงก็เปิดฉากขึ้นมา……

------------------------------------------------------------------

เจอกันต่อ part 2 จร้า>< วันศุกร์อ่ะนะ=..=