ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : พริตตี้ 12
เอมิายืนยิ้มอยู่หน้าห้ออแฟนหนุ่ม มือบาเาะประูเบา ๆ สอรั้ ่อนที่เสียภายในะอบรับออมา หิสาวเปิประูเ้าห้อแฟนหนุ่ม้วยวามเยิน โเฟไม่อบล็อประูห้อเหมือนเย ร่าบายืนมอนัวให่ที่ำลันอนแผ่หลาอยู่ลาเีย
“๊อบ ทำไมนอนเหนื่อยแบบนี้ล่ะ” เอมิาทรุัวนั่ลบนเีย่อนะมอหน้าเาที่มอเธออยู่อย่านั้น ไม่ทันที่เธอะไ้ถามอะไรอี มือให่็ระาร่าเล็ลมาุแนบอหนา ่อนะพลิายให่ทาบทับบนัวเธอ
“อะไร๊อบ!” หิสาวร้อออมาอย่าื่นระหน เมื่อใบหน้าหล่อุลอออเธออย่ารวเร็ว นเธอไม่ทันั้ัว มือบาทุบีที่บนัวอเาไปมาอย่าใ
“ให้ันไ้ไหม?” ายหนุ่มยัวึ้นมอเ้าไปในวาอเอมิาอย่า้นหา วามสีฟ้าส่อประายบาอย่าอย่ารุนแร เาับ้อมือเล็ไว้บนเีย่อนะถามเอมิาออมาอีรั้
“เป็นอันไหม?”
หิสาวใมาเมื่อเาถามแบบนี้ เธอรู้ัับเามานาน แ่เธอไม่เยไ้ยินำออะไรแบบนี้มา่อนเลย ศีรษะเล็ส่ายหน้าปิเสธอย่ารวเร็ว
ไม่นะ
โเฟไม่ทำอะไรเธออย่านี้!
“ทำไมับันให้ไม่ไ้ อบหน่อยสิเอมา” ายหนุ่ม้อมืออหิสาวแรึ้น ่อนะใ้มือหนาับที่ายระโปรหิสาว เมื่อเอมิาไม่ยอมพูอะไรออมา
“มะ ไม่รู้๊อบ ันไม่รู้!” ร่าเล็น้ำาเริ่มลออย่าใ
เธอไม่รู้ว่าะ้อทำยัไับเหุาร์แบบนี้ มันไม่เหมือนที่เิึ้นระหว่าเธอับวินทิพย์เลย วามรู้สึอเธอมันบอว่าไม่ใ่ เธอไม่ไ้อบผู้ายแบบนั้น!
หิสาวเบิาโพลอย่าใับวามิอัวเอ
โเฟปล่อยมืออเอมิา่อนะลุนั่ล้าหิสาว เมื่อเห็นสายาะลึัน ายหนุ่มับร่าเล็ให้ลุึ้นนั่ราวับุ๊า เามอเ้าไปในแววาระหนอีรั้ ่อนะถามออมาเ่นเย
“อบันไ้หรือยัว่า ทำไมให้ันไม่ไ้ แ่ับอีนเธอถึยอมนานั้น” ร่าสูให่ยืนึ้น่อนะลาเ้าอี้เ้ามา เพื่อนั่ร้ามับเธอ
วันนี้เาและเธอ้อุยันให้รู้เรื่อ ไม่อย่านั้นเพื่อนรัที่มีสถานะเป็นแฟนอเาสับสนไปอีหลายวัน
“๊อบ!!” เอมิาเรียแฟนหนุ่มเสียัอย่าที่ไม่เยเป็นมา่อน
หิสาวใที่เาพูราวับรู้อะไรบาอย่า โเฟรู้เรื่อเธอและวินทิพย์อย่านั้นเหรอ รู้ไ้อย่าไรัน ร่าเล็ยืนึ้นอย่าใ เธอไม่รู้ว่า้อทำัวอย่าไร ้อพูอะไรอนนี้!
“ัน ัน...”
“เฮ้อ นั่ลแล้วสบสิอารม์ะเอมา” มือให่ึแนเรียวให้นั่พร้อมทั้ถอนหายใออมาอีรั้ เาปล่อยให้เอมิาลายวามใอยู่พัให่ ่อนะถามำถามเิมอีรั้ับเธอ
“อบหน่อยสิเอมา ทำไมับเาเธอถึยอม หืม ว่าไ?”
“ัน ันไม่รู้ มันเป็นไปเอ” หิสาวนั่้มหน้าหลบสายาแฟนหนุ่ม เธอรู้สึเินอายที่้อมาอบำถามแบบนี้ับเา และเธอ็ไม่รู้้วยว่าำอบอเธอแท้ริแล้วมันืออะไร
หิสาวหวนิถึเรื่อราวนั้น่อนที่ใบหน้าเล็ะแเถือึ้นมา เมื่อิว่าายหนุ่มรู้เห็นทุอย่า
“ันไม่ไ้เห็นหรอ แ่ไ้ยินเท่านั้นเอ”
โเฟยมือึ้นทั้สอ้า่อนะยัไหล่ ราวับไม่ใส่ใับสิ่ที่พู เามอออไปนอหน้า่าพร้อมับรุ่นิบาอย่า บาอย่าที่เาวรบอับเธอไปีไหม หรือว่าะเ็บมันเอาไว้อย่าเิม่อไป เพราะทุวันนี้เา็เห็นหิสาวรหน้าเามีวามสุอยู่แล้ว
“๊อบ...ไม่โรธันใ่ไหม”
เอมิามอใบหน้าายหนุ่มที่ำลัมอหน้า่าอย่าเลื่อนลอย เธอลัวเาเสียใับสิ่ที่เธอทำลไป เธอลัวว่าเาะโรธเธอ นไม่อยาพูับเธอ หิสาวยื่นมือเล็ไปับแนให่เบา ๆ เพื่อระุ้นให้เาหันมามอเธอ
“เฮ้อ...ันะโรธเธอไ้ยัไเล่า”
“อบุนะ และ็อโทษที่ันทำัวแบบนั้นไป”
“เธอะมาอโทษันทำไมเอมา วามริแล้ว…” ร่าให่ะัำพูไปรู่หนึ่ เมื่อำลััสินใบาอย่า แ่ทว่าเาเห็นแววาแปลใระนีใอหิสาวออมา ็ยิ้มบา ๆ ่อนะพู่อ
“เราเลิเป็นแฟนันเถอะ เรามาเป็นเพื่อน เป็นพี่น้อันีว่าไหม?”
เอมิาปล่อยมือที่ับเาเอาไว้อย่าใ เาำลัะทิ้เธอไปใ่ไหม? เพราะเธอทำัวไม่ีใ่ไหม ร่าเล็ิวุ่นวายในใ ่อนน้ำาหยโะไหลออาวา
“ร้อไห้ทำไมเอมา” เสียทุ้มอ่อนโยนเอ่ยึ้น เมื่อเห็นน้ำาอเอมิาร่วพรูลมา มือหนาลูบศีรษะเล็เบา ๆ ่อนะึเธอเ้ามาออย่าปลอบใ
“ฮึ ๊อบโรธันมาเลยใ่ไหม ฮึ ันไม่อยาให้๊อบหายไปาันเหมือนพ่อับแม่” ร่าเล็ปล่อยเสียร้อไห้โฮออมาราวับเ็น้อย เธอเห็นแ่ัวหรือเปล่าที่เป็นแบบนี้ แ่โเฟเปรียบเสมือนนในรอบรัวที่เธอเหลืออยู่
“อะไรัน ันไม่ไ้ไปาเธอเสียหน่อย แ่เปลี่ยนสถานะเท่านั้น แ่ันยัูแลเธอเหมือนเิมนะ ีเสียอี ันะไ้อแบบเพื่อน ไ้หอมแ้มเธอแบบน้อนหนึ่ ถ้าเป็นแฟน เธอไม่ยอมให้ันโนัวเธอมาแน่ใ่ไหมล่ะ” เสียายหนุ่มพูราวับำลัพูเรื่อลเสียเ็มประา
“ที่ริแล้วันรู้ั้นานแล้วว่าเธอไม่ไ้อบันแบบนั้น และอีอย่าเวลานี้เธอวรทบทวนวามรู้สึเธอมาว่าเอมา เธอลอถามัวเอสัรั้ ว่าทำไมเธอถึอบมอผู้หิสวย ๆ ทำไมเธอถึไม่อบให้ผู้ายโนัว และทำไมเธอถึ…ยอมเา เอาล่ะ! เธอวรไ้ิสัพั เี๋ยวันลไปื้ออาหาร่อนแล้วัน เี๋ยวมานะ”
โเฟผลัร่าเล็ออมาาอ้อมอ ่อนะยิ้มให้เธออย่าอ่อนโยน เาลุเินออานอห้อไปอย่า้า ๆ เาอยาให้เธออยู่ับัวเอให้นานหน่อย เพราะำถามอเาเธอ้อารเวลาิ ร่าให่มอประูที่เาปิล ่อนะถอนหายใออมาอย่าหนัหน่ว
“ันวระบอเธอีไหมนะเอมา...เธอวรรู้มันไหม? อะไรมันีที่สุันนะ”
+++++
เอมามีวามลับอะไรนะ แ่้อบปั่นเลย ไรท์อบ ปั่นพี่อหนัๆเลย 555555
อย่าลืมไปับอเป็นเ้าอพี่อและเอมานะะ
ความคิดเห็น