ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 4 จำยอมตัดใจ (1)
บทที่
4
จำยอมตัดใจ
อิษวัตเดินเข้ามาในร้านอาหารกึ่งผับด้วยใบหน้าตึงเครียด
นัยน์ตาคู่คมสอดส่ายไปมามองหาใครบางคนด้วยความร้อนใจก่อนจะสะดุดตากับมือบางที่ยกขึ้นโบกเรียก
“พี่อิษทางนี้ค่ะ” แสงดาวโบกมือให้พี่ชายเพื่อนสนิท
“ทำไมรินถึงได้อยู่ในสภาพนี้ล่ะดาว” อิษวัติถามเสียงดุ
ปรายหางตาไปที่คนฟุบหลับบนโต๊ะ แสงดาวโทรมาบอกเขาแล้วหากแต่เขาไม่คิดว่ารินรดาจะดื่มหนักขนาดนี้
“คะ…
คือว่า” แสงดาวอึกอัก เธอเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับรินรดาเหมือนกัน
รู้เพียงว่าทันทีที่เข้ามาถึงในร้านเพื่อนเธอก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงหยิบแก้วเครื่องดื่มสีอำพันดื่มเอาๆ
จนมีสภาพอย่างที่เห็น
อิษวัตส่ายหน้าระอาเขาไม่รอฟังคำตอบจากแสงดาวแต่เดินไปช้อนร่างบางของคนที่ฟุบหลับขึ้นมาในอ้อมแขนแกร่งก่อนก้าวเดินออกจากร้าน…
การจราจรบนท้องถนนยามค่ำคืนรถราไม่พลุกพล่านมากนักอิษวัตจึงใช้เวลาไม่นานก็ขับรถมาถึงที่บ้าน
“ริน รินถึงบ้านแล้ว”
อิษวัตพยายามเรียกปลุกร่างบางทว่ากลับไร้เสียงตอบรับจึงเดินไปเปิดประตูอีกฝั่งช้อนร่างบางเดินเข้าไปในบ้าน
ก่อนจะพบว่าไฟในบ้านทุกดวงดับสนิทความคิดที่จะเรียกป้าละไมแม่บ้านให้มาช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้รินรดาจึงถูกพับเก็บไป
เขาพาร่างบางเข้ามาในห้องนอนแขนแกร่งค่อยๆ
วางร่างบางลงบนเตียงของเธออย่างนุ่มนวล
“ทำไมถึงได้ดื่มขนาดนี้นะริน”เสียงทุ่มเอ่ยขึ้นเบาๆ มือหนาเกลี่ยเส้นผมที่ปกใบหน้าอย่างแผ่วเบา
“อืม…”
เสียงหวานร้องครางในลำคอเมื่อถูกรบกวนการนอน
อิษวัตยกยิ้มก่อนจะลุกจากเตียงแล้วเดินหายไปในห้องน้ำก่อนกลับออกมาอีกครั้งพร้อมกะละมังใบเล็กและผ้าขนหนูผืนเล็กเผืื่อใช้เช็ดตัว ก่อนจะรวบรวมความกล้าค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อจนสาบเสื้อแยกออกจากกันเผยให้เห็นเนินอกขาวนวล ภาพความงดงามตรงหน้าทำให้เขาหายใจติดขัดเหงือผุดซึมออกมาหากแต่จำต้องข่มอารมณ์ด้านมืดแล้วหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาบิดหมาด
-------------------------------------------------------------------
ขออนุญาตฝาก E-Book ด้วยนะคะ
![]() |
|
E-book ราคา 98บ.
![]() |
|
ความคิดเห็น