คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : เดี๋ยวไก่ตื่น
...ภารกิจที่สำคัญที่เหล่า RF ทุกคนต้องทำก่อนเข้าบ้านคือ...
การเข้าค่ายย
"จะไปที่ไหนนะ"
"ทะเลแน่ๆเลย"
"หรือภูเขา"
"ต้องเป็นที่ๆสวยๆชัวร์"
"ญี่ปุ่นนนนนนน ช๊านจะไปญี่ปุ่น"
RF ทุกคนมาที่ตึกประจำบริษัทตั้งแต่หกโมงเช้า
เพื่อเตรียมตัวไปเข้าค่าย
พร้อมกับคำสั่งที่แสนประหลาดว่าให้เตรียมเสื้อขายาวกางเกงขายาว
รองเท้าผ้าใบ พร้อมกับหมวกไปด้วย
"คงให้ไปชมดาวบนภูเขาล่ะมั๊ง"
"เราว่าอาจจะไปเชียงใหม่ ที่หนาวๆ น้ำค้างแรงๆก็ได้นาา"
ฯลฯ
มองโลกในแง่ดีกันจริงๆนะคะ
"ขึ้นรถบัสกันได้แล้วคร้าบ ได้เวลาไปสนุกกันแล้ววว" พีธีกรคนเดิม...
ยังตามมาถึงนี่เหรอเนี่ย
แต่คราวนี้มีตากล้องสุดหล่อตามมาด้วย สาว...แท้ ทั้งหลายเห็นดังนั้นก็แอบกรี๊ด..(ในใจ เรื่องไรจะพูด ให้เสียภาพพจน์ โฮะๆ)
เนื่องจากมีชาว RF 13 คน ที่นั่งในรถจึงเป็น
โอส้มมี่
"ชั้นหนีแกไม่พ้นอีกแล้วเหรอเนี่ย??" ส้มมี่พูดเบาๆ
กานต์เหมี่ยว
"โห ต้องอยู่กับยัยป้าเนี่ยตั้งหลายชม.. สาวๆโว๊ยชั้นอยากได้สาวๆ"กานต์คิด
"...เอาวะ ยังไงก็หนีไม่พ้นสาวหล่ออยู่แล้วนี่หว่าชีวิตนี้" เจ๊คิดพลางยิ้มนิดๆ
อุ้มแนน
"โหพี่อุ้ม อีกแล้วเหรอวะคะ" แนน...พูดเสียงไร้อารมณ์
"นั่นดิไอ้น้องแนน เฮ่อออ "
มิ้นท์มายด์
"เจ๊......มิ้นท์ๆๆ ดีใจ นึกว่าเราจะต้องแยกจากกันซะแล้ว"
"เฮ่อ..." มายด์ถอนหายใจเบาๆ
ส้มเตย
"...ทำไมชั้นต้องเจอแต่คนเงียบๆเนี่ย ...แต่..หวังว่าคงไม่ออกลายเหมือน..." ส้มคิดพลางทำหน้าสยอง
"....." เตยคิด
ฝนขวัญ
"...อยากนั่งข้างพี่บี.."
"ทำไมฝนต้อง...เจอฝาแฝดด้วยเนี่ยย!!"
ปามจึงไร้คนนั่งด้วย เนื่องจากอาการตื่นเต้นเกินเหตุในวัน Audition
แต่ปามก็ไม่ได้เดือดร้อน กับยืนยิ้มกริ่ม
..เข้าทางชั้นล่ะ โฮะๆ..ปามคิดพลางตรงไปที่ตากล้องสุดหล่อนั่งอยู่
"ขอนั่งด้วยได้มั๊ยคะ" เสียงหวานเจี๊ยบบบ
"ได้ครับ" ตากล้องตอบกลับมา
...เสียงยังหล่อ... ปามคิดพลางทำหน้าเพ้อๆ พลางนั่งลงข้างๆ
"เที่ยวไปตามตะวัน บุกบั่นไปตามลม สนุกสุขสมหัวใจหายคว่ำ..." ทุกคนร้องเพลงไปอย่างสนุกสนาน
คาดหวังจุดหมายปลายทางไปคนละแห่ง
พอเริ่มนานเข้าเสียงก็เงียบ กลายเป็นเสียง คร่อกกกกกกกก คร่อกกกก
มีเพียงสองคนที่ยังคงมีเสียง คนหนึ่งชวนคุย อีกคน....คิดว่าเมื่อไหร่อีกคนจะหยุดคุย
"พี่ชื่ออะไรเหรอคะ"
"บอยครับ"
"พี่เป็นตากล้องมานานแล้วยังคะ"
"ยังครับ พี่เพิ่งจบไม่กี่ปี"
"..สงสัยเป็นพรหมลิขิตให้เรามาพบกันนะคะ"
บอยหันหน้าไปมอง สายตาเริ่มมีแววหวั่นๆ
"ปามล้อเล่นค่ะพี่ 555" ไม่ได้ๆแกใจเย็นหน่อย เดี๋ยวไก่ตื่น
ปามคิดพลางทำสายตาหน่อมแน้มไปให้
"อ๋อ ครับ 555" ตามเค้าไม่ทันแล้ว บอยเอ๊ยย
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ สองชม.ก็แล้ว สามชม.ก็แล้ว
ในที่สุด...ก็ถึงสถานที่เข้าค่ายของพวกเค้า
ทุกคนตะโกนออกมาเป็นเสียงเดียวกันเมื่อเห็นสถานที่ข้างหน้า
"ค่ายนายร้อยจปร.นครนายก!!!!!!!"
ความคิดเห็น