ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : JAEDO : Swimming Pool
กะจะสารภาพรักก่อนปิดเทอมหน้าร้อนกับรุ่นพี่คนนึง
แต่ไหงมันถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้
จดหมายรักที่เตรียมมาจากบ้านและความกล้าที่เตรียมมาเพื่อสารภาพรักกับเขาโดยเฉพาะ
แต่ตอนนี้จดหมายมันได้ลอยไปที่สระว่ายน้ำเรียบร้อยแล้วน่ะสิ..
ทำไมกันน่ะหรอ
ผมแอบชอบรุ่นพี่คนนึง เขาชื่อจินยอง ผลการเรียนดีแถมกีฬาเด่นเป็นที่หมายปองของทุกๆคนในโรงเรียน
ส่วนผม โดยองรุ่นน้องที่เทิดทูนเขาอย่างกับอะไรดี
พยายามตั้งใจเรียนให้ตัวเองมีเกรดเฉลี่ยที่อยู่ในระดับเดียวกันกับเขาเพื่อให้ตัวเองเหมาะสม
แต่ฟ้าก็ช่างกลั้นแกล้งผมซะงั้น
ในวันประกาศผลสอบเมื่ออาทิตย์ก่อน ทำให้ผมได้รู้ว่ารุ่นพี่จินยองนั้นมีแฟนแล้ว
แถมแฟนเขายังเป็นคนที่เรียนได้เกรดเฉลี่ยน้อยสุดๆ ซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม2คนนั้นถึงคบกันได้
จนผมมารู้ถึงสาเหตุการคบกันของ2คนนัันนั่นแหละว่าเพราะอะไร
เนื่องจากมีคนสอบตกเยอะอาจารย์ทางฝ่ายวิชาการจึงได้ทำการจับคู่นักเรียนที่เรียนดีกับนักเรียนที่มีการเรียนแย่มาคู่กันเพื่อให้นักเรียนที่เรียนคอยช่วยเหลือคนที่สอบตกจนกว่าจะสอบซ่อมผ่านไป
และนั้นเลยเป็นสาเหตุให้พี่จินยองกับพี่แจบอมถูกจับคู่
"ทำไมต้องจับคู่พี่แจบอมกับพี่จินยองคู่กันด้วยอ่ะ
แล้วทำไมพี่จินยองต้องปคบกับคนแบบนั้นด้วยกัน"
ผมเขย่าตัวเพื่อนสนิทของตัวเอง
จนเจ้าตัวต้องเอามือมาจับให้ผมหยุดการกระทำลง
"บางทีพี่เขาอาจจะชอบคนโง่ก็ได้นะ
อีกอย่างพี่แจบอมเขาก็ดูแลพี่จินยองดีมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว"
"ล..แล้วที่ฉันทำมาทั้งหมดละ
พยายามตั้งใจเรียนจนเกรดเฉลี่ยอยู่ในระดับเดียวกับเขาอ่ะ"
"นายไม่ใช่สเปคเขาไงโดยอง"
"ได้ไงอ่ะ คนโง่มันมีดีตรงไหนกันเล่า!!"
ผมโวยวายใส่เพื่อนของตัวเอง
แต่กลับรู้สึกเหมือนมีสายตาจ้องมองมาที่พวกผมอย่างเอาเรื่อง
ผมหันไปมองทางหน้าประตูห้องพักครูก็พบกับอาจารย์ทงเฮที่กำลังยืนคุยกับนักเรียนชายคนนึงที่สายตาจ้องมองมาที่ผมอย่างเอาเรื่อง
"โดยองเล่นพูดว่าคนโง่มีดีตรงไหน
แจฮยอนเขาเลยมองนายแบบนั้นไง"
"ก็ไม่ได้หมายถึงแจฮยอนไหมละ"
"จะรู้หรอ
ก็หมอนั้นสอบตกเกือบตลอดเลยนิ"
ผมหันกลับมาคุยกับเพื่อนตัวเองต่อแต่ก็ยังรู้สึกเหมือนมีสายตาจ้องมองมาอย่างไม่หยุดเหมือนเดิม
จะมองอะไรนักหนาเล่า!
"ถ้าแก้ไม่หมดแบบนี้ก็คงต้องให้บำเพ็ญประโยชน์แล้วละ
งั้นแจฮยอนนายไปทำความสะอาดสระว่ายน้ำละกัน"
หื้ม อะไรๆ สระว่ายน้ำนะ
"ช่วงปิดเทอมฤดูร้อนเนี่ยจะเปิดให้โรงเรียนประถมข้างๆมาใช้น่ะ
ถือว่าเป็นการสอบซ่อมแล้วกัน"
สระว่ายน้ำหลังโรงเรียนน่ะหรอ
จะว่าไปสระนั้นผมโยนจดหมายที่จะสารภาพรักไปนิ
ตอนแรกก็กะจะไม่ไปหาหาหรอกนะแต่ถ้ามีคนมาเจอมันก็น่าอายนิ
แล้วยิ่งแจฮยอนเป็นคนเจอละก็มีหวังได้โดนล้อยันลูกบวชแน่ๆ
"ผมก็อยากทำครับอาจารย์!"
เออะ..พลั้งปากไปจนได้สิ
"อ้าว โดยอง
ไม่อยากปิดเทอมอยู่บ้านเฉยๆหรอ"
อยากมันก็อยากแหละนะ แต่จะให้ใครรู้เรื่องจดหมายไม่ได้!
"อยู่บ้านมันเบื่อๆน่ะครับ
อีกอย่างถ้าให้แจฮยอนทำคนเดียวผมคิดว่ามันน่าจะไม่เสร็จ ถ้าทำ2คนน่าจะเสร็จไวน่ะครับ"
แถจนสีข้างถลอกแล้วละครับทุกคน..
"งั้นครูฝากทั้ง2คนดูแลเรื่องสระว่ายน้ำด้วยนะ"
"ครับ/ครับ"
ผมโค้งให้กับอาจารย์ทงเฮ
ผมเงยหน้ามองคนตรงหน้าที่มองผมอย่างเอาเรื่อง
ผมหันหลังเตรียมตัวจะเดินกลับห้องเรียนตัวเอง
ตกเย็นเป็นเวลาเลิกเรียนของใครหลายๆคนแต่นั้นมันไม่ใช่สำหรับผมที่ต้องตรงดิ่งมาที่สระว่ายน้ำหลังโรงเรียนในมือก็กอดไม้ถูเอาไว้
ผมมองแจฮยอนที่กำลังปล่อยน้ำออกจากสระ ถ้าเกิดไม่มีเรื่องจดหมายอะไรนั้นผมก็ไม่มาทำอะไรแบบนี้หรอก
น้ำในสระถูกปล่อยออกจนหมดจนเหลือเพียงแค่สระว่ายน้ำที่ว่างเปล่า
อาจจะด้วยเพราะไม่มีการใช้งานมาหลายเดือนพวกคราบต่างๆที่อยู่ตามขอบสระก็เลยเกาะติดจนดูน่าขนลุก
ตามซอกมุมของสระก็พวกคราบตระไคร้น้ำเกาะติดอยู่
แถมยังไม่มีวี่แววของจดหมายเลยด้วย
"ไมไม่กลับบ้านไปละ"
"ห๊ะ"
"ก็นี่มันเป็นงานของคนโง่นิ"
แจฮยอนหันมาพูดกับผมด้วยใบหน้าที่ดูเรียบนิ่งแต่ผมกลับรู้สึกว่ามันเป็นใบหน้าที่คอยกวนประสาทของผม
“เมื่อตอนบ่ายฉันไม่ได้หมานถึงนายนะ"
"นักเรียนดีเด่นอย่างเธอไม่น่าจะมาทำงานอะไรแบบนี้นิ
แรงจะทำมีรึเปล่าก็ไม่รู้"
รู้สึกอยากเอาไม้ถูนี่ฟาดหมอนี้จังเลยครับ
"เหอะๆ นั้นสินะ
งานแบบนี้เหมาะกะคนไม่มีสมองนิเนอะ"
และทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบผมพูดออกไปโดยที่ไม่ได้หันไปมองคู่กรณี
ผมเดินไปที่ขอบสระว่ายน้ำก่อนจะค่อยๆหย่อนตัวลงไปในสระที่ตอนนี้ไม่มีน้ำแล้ว
ผมออกแรงดันไม้ถูให้มันขัดเจ้าคราบสกปรกที่พื้นสระน้ำ
จนผมได้เสียงถูพื้นสระจากอีกฝั่ง
แจฮยอนที่กำลังออกแรงถูพื้นสระด้วยใบหน้าที่คิ้วขมวดจนจะผูกกันเป็นปม
ขากางเกงนักเรียนที่ถูกพับให้ขึ้นมาถึงหัวเข่ากับแขนเสื้อที่ถูกพับไม่ให้มันรู้สึกเกะกะ
กลุ่มผมสีช็อกโกแลตที่เขากับใบหน้าของอีกคนได้เป็นอย่างดี เสียอยู่อย่างเดียว
โง่ไปหน่อย
Talk;
สวัสดีจ้า ไรทกลับมาแล้วเด้ออออออออ
ตอนพิเศษของจอห์นอิลยังไม่เสร็จเน้อออ
เลยเอาแจโดมาลงก่อน
มีใครคิดถึงไรท์ไหม
แต่ไรท์คิดถึงทุกคนมากกกกกกกกก
ฝากแจโดไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของรีดเดร์กันด้วยนะคะ
เม้นท์กันเยอะๆๆๆ
ไรท์ชอบอ่านคอมเม้นท์ของทุกคน
รักรีดเดอร์ทุกคนะคะ
และขอบคุณที่เข้ามาอ่านฟิคเรื่องและติดตามกัน
Enjoy Reading And Thank You For
Reading.

ความคิดเห็น