ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    • ฟอนต์ THSarabunNew
    • ฟอนต์ Sarabun
    • ฟอนต์ Mali
    • ฟอนต์ Trirong
    • ฟอนต์ Maitree
    • ฟอนต์ Taviraj
    • ฟอนต์ Kodchasan
    • ฟอนต์ ChakraPetch
(OS/SF) Unlimited Love ; TAETEN JAEDO JOHNIL ETC.

ลำดับตอนที่ #14 : JAEDO : Swimming Pool

  • อัปเดตล่าสุด 7 เม.ย. 63










So tell me how I'm gonna get past this wave to empty swimming pools
Cause I just wanna be at the start of after loving you
I plant my feet and I clench my teeth
I can't outrun what's coming after me
So tell me how I'm gonna get past this wave to empty swimming pools











กะจะสารภาพรักก่อนปิดเทอมหน้าร้อนกับรุ่นพี่คนนึง แต่ไหงมันถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้ จดหมายรักที่เตรียมมาจากบ้านและความกล้าที่เตรียมมาเพื่อสารภาพรักกับเขาโดยเฉพาะ แต่ตอนนี้จดหมายมันได้ลอยไปที่สระว่ายน้ำเรียบร้อยแล้วน่ะสิ..

 

 

ทำไมกันน่ะหรอ

 

 

ผมแอบชอบรุ่นพี่คนนึง เขาชื่อจินยอง ผลการเรียนดีแถมกีฬาเด่นเป็นที่หมายปองของทุกๆคนในโรงเรียน ส่วนผม โดยองรุ่นน้องที่เทิดทูนเขาอย่างกับอะไรดี พยายามตั้งใจเรียนให้ตัวเองมีเกรดเฉลี่ยที่อยู่ในระดับเดียวกันกับเขาเพื่อให้ตัวเองเหมาะสม แต่ฟ้าก็ช่างกลั้นแกล้งผมซะงั้น

 

ในวันประกาศผลสอบเมื่ออาทิตย์ก่อน ทำให้ผมได้รู้ว่ารุ่นพี่จินยองนั้นมีแฟนแล้ว แถมแฟนเขายังเป็นคนที่เรียนได้เกรดเฉลี่ยน้อยสุดๆ ซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม2คนนั้นถึงคบกันได้ จนผมมารู้ถึงสาเหตุการคบกันของ2คนนัันนั่นแหละว่าเพราะอะไร

 

เนื่องจากมีคนสอบตกเยอะอาจารย์ทางฝ่ายวิชาการจึงได้ทำการจับคู่นักเรียนที่เรียนดีกับนักเรียนที่มีการเรียนแย่มาคู่กันเพื่อให้นักเรียนที่เรียนคอยช่วยเหลือคนที่สอบตกจนกว่าจะสอบซ่อมผ่านไป และนั้นเลยเป็นสาเหตุให้พี่จินยองกับพี่แจบอมถูกจับคู่

 

"ทำไมต้องจับคู่พี่แจบอมกับพี่จินยองคู่กันด้วยอ่ะ แล้วทำไมพี่จินยองต้องปคบกับคนแบบนั้นด้วยกัน"

 

ผมเขย่าตัวเพื่อนสนิทของตัวเอง จนเจ้าตัวต้องเอามือมาจับให้ผมหยุดการกระทำลง

 

"บางทีพี่เขาอาจจะชอบคนโง่ก็ได้นะ อีกอย่างพี่แจบอมเขาก็ดูแลพี่จินยองดีมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว"

 

"ล..แล้วที่ฉันทำมาทั้งหมดละ พยายามตั้งใจเรียนจนเกรดเฉลี่ยอยู่ในระดับเดียวกับเขาอ่ะ"

 

"นายไม่ใช่สเปคเขาไงโดยอง"

 

"ได้ไงอ่ะ คนโง่มันมีดีตรงไหนกันเล่า!!"

 

ผมโวยวายใส่เพื่อนของตัวเอง แต่กลับรู้สึกเหมือนมีสายตาจ้องมองมาที่พวกผมอย่างเอาเรื่อง ผมหันไปมองทางหน้าประตูห้องพักครูก็พบกับอาจารย์ทงเฮที่กำลังยืนคุยกับนักเรียนชายคนนึงที่สายตาจ้องมองมาที่ผมอย่างเอาเรื่อง

 

"โดยองเล่นพูดว่าคนโง่มีดีตรงไหน แจฮยอนเขาเลยมองนายแบบนั้นไง"

 

"ก็ไม่ได้หมายถึงแจฮยอนไหมละ"

 

"จะรู้หรอ ก็หมอนั้นสอบตกเกือบตลอดเลยนิ"

 

ผมหันกลับมาคุยกับเพื่อนตัวเองต่อแต่ก็ยังรู้สึกเหมือนมีสายตาจ้องมองมาอย่างไม่หยุดเหมือนเดิม

 

จะมองอะไรนักหนาเล่า!

 

 

"ถ้าแก้ไม่หมดแบบนี้ก็คงต้องให้บำเพ็ญประโยชน์แล้วละ งั้นแจฮยอนนายไปทำความสะอาดสระว่ายน้ำละกัน"

 

หื้ม อะไรๆ สระว่ายน้ำนะ

 

"ช่วงปิดเทอมฤดูร้อนเนี่ยจะเปิดให้โรงเรียนประถมข้างๆมาใช้น่ะ ถือว่าเป็นการสอบซ่อมแล้วกัน"

 

สระว่ายน้ำหลังโรงเรียนน่ะหรอ จะว่าไปสระนั้นผมโยนจดหมายที่จะสารภาพรักไปนิ ตอนแรกก็กะจะไม่ไปหาหาหรอกนะแต่ถ้ามีคนมาเจอมันก็น่าอายนิ แล้วยิ่งแจฮยอนเป็นคนเจอละก็มีหวังได้โดนล้อยันลูกบวชแน่ๆ

 

"ผมก็อยากทำครับอาจารย์!"

 

เออะ..พลั้งปากไปจนได้สิ

 

"อ้าว โดยอง ไม่อยากปิดเทอมอยู่บ้านเฉยๆหรอ"

 

อยากมันก็อยากแหละนะ แต่จะให้ใครรู้เรื่องจดหมายไม่ได้!

 

"อยู่บ้านมันเบื่อๆน่ะครับ อีกอย่างถ้าให้แจฮยอนทำคนเดียวผมคิดว่ามันน่าจะไม่เสร็จ ถ้าทำ2คนน่าจะเสร็จไวน่ะครับ"

 

แถจนสีข้างถลอกแล้วละครับทุกคน..

 

"งั้นครูฝากทั้ง2คนดูแลเรื่องสระว่ายน้ำด้วยนะ"

 

"ครับ/ครับ"

 

ผมโค้งให้กับอาจารย์ทงเฮ ผมเงยหน้ามองคนตรงหน้าที่มองผมอย่างเอาเรื่อง ผมหันหลังเตรียมตัวจะเดินกลับห้องเรียนตัวเอง

 

 

 

 

 

 
























ตกเย็นเป็นเวลาเลิกเรียนของใครหลายๆคนแต่นั้นมันไม่ใช่สำหรับผมที่ต้องตรงดิ่งมาที่สระว่ายน้ำหลังโรงเรียนในมือก็กอดไม้ถูเอาไว้ ผมมองแจฮยอนที่กำลังปล่อยน้ำออกจากสระ ถ้าเกิดไม่มีเรื่องจดหมายอะไรนั้นผมก็ไม่มาทำอะไรแบบนี้หรอก

 

น้ำในสระถูกปล่อยออกจนหมดจนเหลือเพียงแค่สระว่ายน้ำที่ว่างเปล่า อาจจะด้วยเพราะไม่มีการใช้งานมาหลายเดือนพวกคราบต่างๆที่อยู่ตามขอบสระก็เลยเกาะติดจนดูน่าขนลุก ตามซอกมุมของสระก็พวกคราบตระไคร้น้ำเกาะติดอยู่

 

แถมยังไม่มีวี่แววของจดหมายเลยด้วย

 

"ไมไม่กลับบ้านไปละ"

 

"ห๊ะ"

 

"ก็นี่มันเป็นงานของคนโง่นิ"

 

แจฮยอนหันมาพูดกับผมด้วยใบหน้าที่ดูเรียบนิ่งแต่ผมกลับรู้สึกว่ามันเป็นใบหน้าที่คอยกวนประสาทของผม

 

เมื่อตอนบ่ายฉันไม่ได้หมานถึงนายนะ"

 

"นักเรียนดีเด่นอย่างเธอไม่น่าจะมาทำงานอะไรแบบนี้นิ แรงจะทำมีรึเปล่าก็ไม่รู้"

 

รู้สึกอยากเอาไม้ถูนี่ฟาดหมอนี้จังเลยครับ

           

"เหอะๆ นั้นสินะ งานแบบนี้เหมาะกะคนไม่มีสมองนิเนอะ"

 

และทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบผมพูดออกไปโดยที่ไม่ได้หันไปมองคู่กรณี ผมเดินไปที่ขอบสระว่ายน้ำก่อนจะค่อยๆหย่อนตัวลงไปในสระที่ตอนนี้ไม่มีน้ำแล้ว ผมออกแรงดันไม้ถูให้มันขัดเจ้าคราบสกปรกที่พื้นสระน้ำ จนผมได้เสียงถูพื้นสระจากอีกฝั่ง แจฮยอนที่กำลังออกแรงถูพื้นสระด้วยใบหน้าที่คิ้วขมวดจนจะผูกกันเป็นปม ขากางเกงนักเรียนที่ถูกพับให้ขึ้นมาถึงหัวเข่ากับแขนเสื้อที่ถูกพับไม่ให้มันรู้สึกเกะกะ กลุ่มผมสีช็อกโกแลตที่เขากับใบหน้าของอีกคนได้เป็นอย่างดี เสียอยู่อย่างเดียว

 

โง่ไปหน่อย

 

 








































































Talk;

สวัสดีจ้า ไรทกลับมาแล้วเด้ออออออออ

ตอนพิเศษของจอห์นอิลยังไม่เสร็จเน้อออ เลยเอาแจโดมาลงก่อน

มีใครคิดถึงไรท์ไหม แต่ไรท์คิดถึงทุกคนมากกกกกกกกก

ฝากแจโดไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของรีดเดร์กันด้วยนะคะ

เม้นท์กันเยอะๆๆๆ ไรท์ชอบอ่านคอมเม้นท์ของทุกคน

รักรีดเดอร์ทุกคนะคะ

และขอบคุณที่เข้ามาอ่านฟิคเรื่องและติดตามกัน

Enjoy Reading And Thank You For Reading.



B
E
R
L
I
N
 Tiny Bunny
ติดตามเรื่องนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน

ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

ความคิดเห็น

กำลังโหลด...

ความคิดเห็น

กำลังโหลด...
×