[ EXO x You] You're my pretty member (กลับมาอัพแบ้ว)

ลำดับตอนที่ #14 : CHAPTER TEN

CHAPTER TEN

       สามวันผ่านไป...ตั้งแต่ฉันออกจากโรงพยาบาลมา ทุกอย่างดูเอ่อ…ปกติ?? หรือดูแย่ลงเพราะพอฉันจะไปไหนก็มีแต่คนบอกว่าจะไปด้วยนะ เดี๋ยวพี่ไปส่ง พอฉันถามเหตุผลสิ่งที่พวกเขาพูดออกมา…มันถอดแบบออกมาอย่างเดียวกันเป๊ะ!! คือ ‘เดี๋ยวโดนลากไปจึ๊กกะดึ๋ยอีก ไม่ดีๆให้พี่ไปด้วยนี่แหละปลอดภัย’ จ่ะๆ ปลอดภัยก็ปลอดภัย -_____-

 “พี่ครับ ผมจะไปร้านสะดวกซื้อจะเอาอะไรป่ะครับ?”ฉันถามพวกพี่ๆที่นั่งพักอยู่บนพื้น(เรามาซ้อมเต้นกันน่ะ ที่ห้องเดิมนั่นแล)

“ว่าไงนะ!” ทุกคนทำตาโต หูผึ่งออกกว้าง

“จะ-ไป-ร้าน-สะ-ดวก-ซื้อออออ” ฉันสะกดอ่านทีละคำ

“ลู่หานฮยอง….”เซฮุนมองหน้าลู่หานพลางคิด คนถูกเรียกเอียงคอ(ไรท์:น่าร๊ากกกก -//- #กำเดาพุ่ง)

“ฮยองไม่ต้องไป…ให้อยู่กะผมนี่แหละ -.-“ เซฮุนพูดก่อนจะเด้งตัวไปนอนหนุนตักพี่ลู่หาน

“อ่าๆ” พี่ลู่หานยิ้มเจื่อนๆ พลางใช้มือลูบเส้นผมของเซฮุนอย่างเบามือ

อื้อออออ หืออออออ จิ้นนะคะจิ้น -.,- ฮุนฮานของเขามาแรงจริงไรจริง ซักวันฉันจะเอาสองคนนี้ไปแต่งฟิควายลงเว็บเด็กดีคอยดู

 “งั้น….เดี๋ยวพี่ไปเอง” ซาลาเปาซิ่วหมินน้อยของฉันยกมือขึ้นสูงชะลูดเหมือนเด็กๆ

“เดี๋ยวผมไปเองดีกว่า…เมื่อเช้าพี่ยังบ่นว่าอากาศหนาวอยู่เลย” ม๊า(เลย์)ยิ้มแก้มบุ๋ม อ๊า~ ลักยิ้มน่ารักจัง ~v~

“-____-* แกว่าพี่แก่ใช่มั๊ย??”

“^ ^ แหะๆ” ม๊ายิ้มแห้งๆ

“มีแต่คนแก่ตีกัน เดี๋ยวแบคไปเอง -3-“ พี่แบคฮยอนลุกขึ้นยืนแล้วเดินมาจูงมือฉันออกไปจากห้องซ้อม เมมเบอร์ทุกคนทำหน้าอึ้ง

หมาคาบไปแดกอีกแล้วววววววว!! =o=

@ทางเดินไปร้านสะดวกซื้อ

บรรยากาศนี้มาอีกแล้วววว ไอ่หมอกไอความมาคุนี่มันอะร๊าย T^T ออกไป ออกไป ชิ่วววววว~ *ปัดไล่ในใจ*

“พี่บะ…” ก่อนที่จะได้พูดพี่แบคฮยอนก็หันขวับมาทางฉันหางตาจิกเข้าตรงใบหน้าสวยๆของฉัน อะเฮื้อออออ ดาเมจรุนแรงมากค่ะผู้ชายอะไรสวยอิบอ๋าย

“ไม่ต้องแอ๊บน่า…ฉันรู้แล้วล่ะว่าเธอไม่ใช่ผู้ชาย” แบคฮยอนยิ้มหวานตามสไตล์ แต่คนถูกเอ่ยถึงนี่สิ่ตาโตเท่าไข่ห่านแล้ว

“O.o!! พ..พูดอะไรครับ ผมนี่แมนเต็มร้อยนะ!” ฉันเถียง

“ นางสาว คิม กาอิน อายุ 20 ปี….” แบคฮยอนหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋า สิ่งนั้นก็คือ ‘บัตรประชาชน’!

“นะ..นั่นมันนนน TTOTT” ฉันได้แต่ใช้นิ้วชี้ไปที่บัตรของตัวเอง ปากสิพีชได้แต่อ้าพะงาบๆ

“ฮี่~~~~~” แบคฮยอนยิ้มหน้าบานจานเท่ากระด้ง

“นะ นั่นมันของ….”จะบอกว่าเป็นของใครดีว้า!

 “- - บอกว่าเป็นของตัวเองก็จบอิโธ่~”

 “นะ นายรู้ได้ไงว่าฉันไม่ใช่ผู้ชาย!!” ฉันชี้หน้าร่างสูงตรงหน้า

“อ่านจากบันทึก” ตอบหน้าตาย

“บะ บันทึก…นี่นายแอบอ่านของฉันเหรอ!!”

“-___- อื้อหือ…สรรพนามเปลี่ยนในชั่วพริบตาเชียวนะจากพี่เป็นนาย” แบคฮยอนเหยียดแขนยาวแล้วประเคนมะเหงกให้ฉันก้อนนึง หนูโดนทำร้าย T~T

“…. -____- นายคงไม่”

“ฉันไม่บอกใครหรอกว่าเธอไม่ใช่ปู้จาย~~~” เกลียดรอยยิ้มมัน T^T

“แล้ว…ฉันต้องการบันทึกและบัตรประชาชนคือจะเอาอะไรก็ว่ามา!!” ฉันเท้าสะเอว เงยหน้ามองร่างสูงที่กำลังอมยิ้ม จะปฏิเสธก็ไม่ได้ว่ามันน่ารัก T///T กาอินอยากตายยยยย

“มีข้อเสนอ….~~” แบคฮยอนฉีกยิ้มอีกครั้งหนึ่ง

@ห้องซ้อม

“O.O!!!!” เมื่อก้าวเข้ามาในห้องซ้อม ทุกคนในห้องถึงกลับถลึงตาใส่ฉัน บางคนก็หน้าแดงต้นเหตุน่ะเหรอ?? ก็เพราะ…

ไอ้บ้าแบคฮยอนไง๊!!!!! (ชี้หน้าในใจ)

“=___= ติ๊งต๊องป่ะเนี่ย…ใส่เสื้อคู่กันทำหอยสังห์อะไร?!?” เฮียช่วยเค้าที อิแบครังแกเค้ามันบังคับให้เข้าใส่เสื้อคู่กะมานนนนน TOT //กระพริบตาปิ๊งๆรัวๆส่งไปหาเฮียคริส

“แมลงเข้าตาเหรอ???” ฮือออออออ อิกาแลคซี่!!

“น่ารักใช่ป๊ะล่านี่ผมเลือกเองเลยน้า~” แบคฮยอนยิ้มหน้าระรื่น แล้วโชว์เสื้อสีฟ้าสวยที่สกรีนลายเป็นลูกศรมาทางขวาว่า ‘She is mine => ’ ส่วนฉันใส่เสื้อสีชมพูสกรีนลายเป็นลูกศรชี้ไปทางซ้ายว่า ‘ <= He is mine ’ ถถถถถถถถ T^T ถึงจะทำตามที่อิแบคบอกแล้วแต่อีตานี่ก็ยังไม่คืนบันทึกให้ฉัน กาอินเศร้าแปรบบบบบส์

“โหหห เสื้อสวยอ่ะ กาอินถอดออกมาดิ๊อยากได้อ่ะ” เอาไปเลยค่าพี่ชยอลของน้อง~ พี่ชานยอลเดินตรงดิ่งเข้ามาทางฉันแล้วพยายามถอดเสื้อตัวที่ฉันใส่อยู่ออก นิ้วมือของเขามันได้ไปโดนเอวของฉัน

“อ๊ะ~” ฉันเผลอร้องออกมาโดยไม่รู้ตัว พี่ชานยอลทำหน้าหื่น(?) ก่อนจะเอานิ้วมาจิ้มที่เอวฉันเรื่อยๆ คนอื่นเห็นว่ามันน่าสนุกเลยลุกขึ้นมาจี้เอวฉันมั่ง จี้เอวคนอยู่ข้างๆมั่ง ตอนนี้ห้องซ้อมเต้นแทบจะไม่ต่างอะไรจากสนามเด็กเล่นเลยให้ตายสิ่ -____- สมองคนวงนี้ยังดีอยู่ไหม??

“พออออออ!” เสียงของแบคฮยอนหยุดการกระทำทุกอย่างเหมือนกดปุ่มหยุดวิดีโอ

“อะไรฮยองไม่มาเล่นด้วยกันเหรอ??” ไคถาม

“ไร้สาระว่ะ…มาเล่นอย่างอื่นกันเถอะ” อื้อหือ..อยากจะบอกว่าแกมีสาระมากงั้นสิ? -*-

“แล้วจะเล่นอะไร?” ทั้งสิบเอ็ดคนพูดเป็นเสียงเดียว

“เกม ^O^+” แบคฮยอนทำตาวิ้งๆใส่ฉัน

ไม่น่าไว้ใจ ไอ้แบคฮยอนคนนี้ไม่น่าไว้ใจซักนิดเดียว!!

=

 

Shalunla