(exo fic) ♚ {KRISYEOL} - JOKE เสี่ยวแต่เฉี่ยว ♚

ลำดับตอนที่ #14 : ❥ JOKE {11} 40% ---> {update} 100%

  ❥ JOKE

เสี่ยวแต่เฉี่ยว
 

-11-

“ตายล่ะหว่าาาา เกมนี้มันศึกรักแร้ เอ้ย รักแท้ชัดๆ” ไคเอ่ยขึ้นระหว่างที่ทีมสีเขียวกำลังเดินลงสนาม

 

“กูรู้สึกพวกเราจะเป็นส่วนเกินอ่ะมึง” เซฮุนว่าหันกลับไปกระซิบคู่หูตัวเอง

 

“เปลี่ยนตัวสำรองตอนนี้ทันมั้ยมึง” ไคว่าพลางเดินไปประจำที่ของตัวเอง

 

“อ้าว เฮียคริสลงด้วยเหรอ ไหนว่าไม่ลงไง” เซฮุนชี้ไปทางคริสที่กำลังเดินลงสนามมา

 

“ยอลฮยอง เฮียคริสลงเหรอ” ไคหันไปถามคนที่เดินตามมาข้างหลังตัวเอง

 

“หา O_O!”

 

“อย่าลืมนะ เล่นแบบแมน ชานยอลคู่คริส ซองยอลคู่แอล ไคคู่เทา เซฮุนคู่มินโฮ เดี๋ยวฉันคู่ยงกุกเอง”

ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด เสียงนกหวีดดังขึ้น เกมครึ่งหลังเริ่มขึ้น ฮิมชานรับบอลมาได้ก่อนจะจ่ายบอลให้ชานยอลแล้วเลย์อัพทำคะแนนได้อย่างสวยงาม 

 

“10-12”

 

“กรี๊ดดดดดดดดด ไอ้ชานยอลลล มาแรงมาคร่าาาาา กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด”  แบคฮยอนกับคีย์แข่งกันแหกปากก่อนจะให้น้องๆสแตนด์ทำท่าหัวใจ

 

ชานยอลส่งบอลให้เทาเปิดเกมต่อไปก่อนที่เจ้าตัวจะเดินออกมามองหาเป้าหมาย คริสยืนอยู่บริเวณหน้าแป้นของฝั่งตรงข้าม ร่างโปร่งวิ่งเข้าไปยืนข้างหน้าอีกคนทันที

 

“ไหนว่าไม่ลงไงที่รัก”

 

“นายก็เหมือนกัน ไหนบอกจะไม่ลงไง -*-”

 

“ก็บอกแล้วไง นายลงฉันก็ลง หึ” จบประโยคร่างสูงก็วิ่งรับบอลจากยงกุกมาเลย์อัพทำแต้มได้อย่างสวยงาม

 

“10-14”

 

“นี่นายชวนฉันคุยใช่มั้ยเนี่ย!” ชานยอลว่าพลางวิ่งตามบอลไปไม่สนใจคนข้างหลังก่อนจะกระโดดปัดบอลให้เซฮุนอย่างแม่นยำ เซฮุนเลี้ยงบอลต่อกระโดดชู้ดได้แต้มอีกครั้ง

 

“12-14”

 

“กรี๊ดดดดดดดดดดดด Go Green Go...We Gonna Go...Go Green Go Hey! Fight Green Fight...We Gonna Fight...Fight Green Fight Hey! Win Green Win!” เสียงเชียร์ดังขึ้นอีกครั้งเมื่อสีเขียวทำคะแนนได้อีก เซฮุนส่งบอลให้มินโฮเปิดบอลเกมต่อไป ชานยอลกลับมายืนหน้าคริสเหมือนเดิมไม่ให้เกมเสียแผน

 

“ลูกเมื่อกี้ทำไมปล่อย แย่งได้ไม่ใช่เหรอ” 

 

“แย่งได้ก็แย่ ที่รักเร็วกว่าแอลอีกไม่รู้เหรอ” เสียงเข้มตอบกลับอีกคน

 

“โม้น่า” 

 

“เฮ้ย ไอ้บัง!” คริสตะโกนเรียกบอลจากยงกุกพร้อมกับวิ่งไปกั้นเซฮุนที่กำลังวิ่งตามมาติดๆก่อนจะได้บอลแล้วโยนบอลเช็ดแป้นแต่ก็ไม่ลงห่วง ซองยอลวิ่งมารับบอลไม่ให้ออกจากสนามก่อนจะส่งให้ฮิมชาน ฮิมชานเดาะบอลต่อไปและจ่ายบอลให้ไค ไคโยนบอลลงแป้นได้แต้มไปสบายๆ

 

“14-14”

 

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด เสมอแล้วววววววววว” เสียงของแบคฮยอนกับคีย์ดังเข้ามาในสนาม คนในสนามส่ายหน้าเอือมเบาๆก่อนจะเข้าประจำที่เพื่อเล่นต่อ

 

“แอล!” มินโฮจ่ายบอลให้แอลก่อนที่จะโดนเซฮุนสกัดบอลไว้ เซฮุนเลี้ยงบอลส่งไปให้ชานยอล ร่างโปร่งเดาะบอลออกจากบริเวณที่เลี้ยงบอลยาก ก่อนจะโยนบอลลงห่วงแต่โดนคริสกระโดดตบบอลออกเสียก่อน

 

“ไม่ง่ายนะที่รัก :P” 

 

“นี่นายอ่านเกมเลยไปถึงไหนเนี่ย”

 

“ฉันอ่านเกมไม่ออกหรอก แต่ฉันรู้สไตล์การเล่นของนาย” ร่างสูงก้มลงกระซิบเบา ๆก่อนจะผละออกมาวิ่งตามบอลไป

 

“เฮอะ”

 

“ไอ้ปาร์คคคคคคคคค อย่ามัวสวีทกันสิวะ!!!!” เสียงเฉินดังไล่หลังชานยอลทำให้ดึงสติอีกคนกลับมาได้ ร่างโปร่งยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อบนใบหน้าเล็กน้อยก่อนจะวิ่งตามบอลไป

 “เหลือเวลาอีก5นาที” เสียงลู่หานดังขึ้นบอกเวลาที่เหลือในการแข่งขันครั้งนี้ 

 

“เปลี่ยนไปเล่นรับ” ฮิมชานบอกลูกทีมที่อยู่ข้างๆให้กระจายข่าวบอกคนที่เหลือ ตอนนี้ต้องไม่ให้อีกฝ่ายได้แต้ม

 

“ชานยอล!” ซองยอลตะโกนเรียกชื่ออีกคนเพื่อให้ชานยอลส่งบอลมาให้ ชานยอลส่งบอลให้คนในทีมแต่ก็โดนเทาสกัดไว้ได้

 

“โธ่ฮยอง ผมไม่ได้เตี้ยขนาดนั้นซะหน่อย” จื่อเทาหันมาแลบลิ้นให้พี่รหัสตัวเองก่อนจะเลี้ยงบอลต่อไป แต่ก็โดนเซฮุนแย่งบอลมาได้

 

“นี่ไอ้แพนด้า มีตาไว้มองแบคฮยองอย่างเดียวเหรอ คนหล่ออยู่ข้างหน้ายังจะมาชนอีก” หลังจากที่เอ็ดเพื่อนตัวเองสมใจแล้วเซฮุนก็ส่งบอลต่อไปให้ไคแต่ก็โดนร่างสูงปัดบอลทิ้งเช่นกัน

 

“อย่ามัวแต่มองลู่หานสิครับน้องเซฮุน”

 

“ไอ้สัด!” เซฮุนสบถออกมาเบาๆก่อนจะวิ่งตามบอลไปแต่ก็ไม่ลืมที่จะหันมาขยิบตาให้ลู่หาน = =

 

“ไอ้บ้า! วิ่งตามไอ้คริสไปสิวะ! -/-” ลู่หานว่าพลางค้อนใส่อีกคน

 

“โอ๊ะ!”

 

“มัวแต่เก๊ก มองหาแฟนอยู่ก็บอกเหอะ” ฮิมชานส่งยิ้มให้คริสก่อนจะแย่งบอลมาเลี้ยงไปยังแป้นของตัวเองพร้อมกับส่งบอลให้ชานยอล ชานยอลเลย์อัพทำขึ้นทำคะแนนได้อีกครั้ง

 

“16-14”

 

“เย่สสสสส นำแล้วโว้ยยยยย” ไคยกมือขึ้นแท็กกับชานยอล

 

“อีก1นาที”

 

“ชิบหายละ” คริสรับบอลจากแอลมาก่อนจะเลี้ยงต่อไปที่แป้นตัวเองแต่โดนชานยอลแย่งบอลคืนมาได้

 

“นี่นาย!”

 

“แบร่” ชานยอลแลบลิ้นใส่อีกคนก่อนจะโดนแอลแย่งบอลกลับมาอีกรอบ

 

“เฮียคริสอย่ามัวแต่มองหน้าแฟนสิครับ” จบประโยคก็โยนบอลให้พี่รหัสตัวเองชู้ดบาสแก้ตัวอีกรอบ

 

“3..” 

 

“ไอ้คริสมึงชู้ดให้ลงนะเว่ย”

 

“2..”  คริสกัดริมฝีปากล่างเล็กน้อยก่อนจะเล็งไปที่แป้นบาส ถ้าทำลูก3คะแนนลูกนี้ลงก็จะชนะทันที

 

“1..”

40%
------------------------------------------------

ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
 

“ผู้ชนะได้แก่สีเขียว~!”

 

“เย้!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ซู่ซ่าพร้อมมม สามสี่ ซู่....ซ่า ซู่ๆ ซ่าๆ ปะทังก้า ปะทังกี้ ซู่ๆ ซี่ๆ ปะทังกี้ ปะทังก้า สีเขียวซู่ซ่า นักกีฬาเซ็กซี่ กองเชียร์ ดี๊ดี เซ็กซี่ซู่ซ่า~~~”


 

“ไอ้คริสสสสสสสส มึงชู้ดลงนี่หว่า” 


 

“ก็ไอ้ลู่เสือกเป่านกหวีดก่อนทำไมวะสัสสส” คริสที่ยืนดูผลงานชิ้นโบแดงของตัวเองเอ่ยออกมาหน้าสลด


 

“นักกีฬาออกมาจับมือกันด้วยครับ” 


 

“ไอ้ลู่ มึงจำไว้นะมึง เข้าข้างเซฮุนใช่มั้ย มึงโดนแน่” คริสใช้โอกาสที่เดินผ่านกรรมการกระซิบที่หูเพื่อนสนิทตัวเอง


 

“จำไว้นะมึง” ยงกุกก็เอาด้วยอีกคน


 

“พวกมึงรู้จักแพ้บ้างก็ดี คิก” ลู่หานเล่นหน้าเล่นตาก่อนจะให้นักกีฬาของทั้งสองสีจับมือกันและเป็นอันจบการแข่งขันกีฬาบาสเก็ตบอล

 

...

“แหม ชู้ดแม่นดีเนอะที่รัก” ชานยอลเอ่ยขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในห้องเปลี่ยนชุดนักกีฬา

 

“จริงๆสีนายต้องแพ้ต่างหาก เหอะ” คริสส่ายหน้าอย่างหัวเสีย

 

“ช่วยไม่ได้ หมดเวลาก่อนนี่เนอะ”

 

“ชนะแล้วทำตัวแบบนี้เหรอ -_-”

 

“ทำไม ฉันพูดผิดตรงไหนเหรอ โอ๊ะ” 

 

“เป็นอะไร” ร่างสูงหันมามองอีกคน

 

“ขาแพลงนิดหน่อย เหมือนจะเป็นตอนชนกับเทาอ่ะ” ชานยอลว่าพลางนั่งลงตรงเก้าอี้ที่อยู่ไม่ไกลมากนัก

 

“แล้วยังวิ่งต่อเนี่ยนะ ไปห้องพยาบาลเลย”

 

“ไปทำไม เดี๋ยวก็หายแล้วเนี่ย เฮ้ย! อย่าอุ้มนะโว้ย!”

 

“ตัวหนัก”

 

“ไอ้เลว -*-”

 

“ก็งี้แหละ มีคนเข้าไปนั่งในใจเลยน้ำหนักเพิ่ม” คริสว่าพลางยักคิ้วให้อีกคน

 

“นี่มันใช่เวลามั้ย! ปล่อย เดี๋ยวคนอื่นเข้ามาเห็นว่าไงเนี่ย” ชานยอลได้แต่ตีคนที่อุ้มตัวเองอยู่

 

“จะพาไปห้องพยาบาล หรืออยากจะเดินแบบนี้กลับบ้า..”

 

“ไอ้ยอลลลลลลลลลลลลลลล มึงเก่งมากกก พวกกูนี่แทบจะกรี๊ดไม่ทันเล... O______O!!!!!!!” เสียงของกลุ่มบอยแบนด์ดังขึ้นพร้อมกับสมาชิกทั้งสามคนที่วิ่งเข้ามาแบบไม่ได้ขออนุญาต

 

“เอ่อ...” 

 

“เอ่อะ..” 

 

“อ่ะ..เอ่อ ไอ่...ไอ้ยอล..มึ..”

 

“ยอลขาแพลง เดี๋ยวพี่พาไปห้องพยาบาลเอง” คริสพูดขึ้นเมื่อเห็นหน้าตาฉงนของทั้งสามคน

 

“อ่ะ เอ่อ...เชิญครับ แหะๆ ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะ” 

 

ปึง

 

“นายจะวางฉันลงได้รึยัง -/-”

 

“อยากให้อุ้มก็บอกดีๆสิครับ” 

 

“บ้าๆๆๆๆ -/////////-”

 

“ไปเถอะ เป็นห่วงนะ” คริสเปลี่ยนน้ำเสียงให้อีกคนรู้ตัวสักที

 

“ไปก็ได้ แต่ขอเดินเองไม่ได้เหรอ -3-”

 

“นี่เล่นตัวอยู่ก็บอกมา”

 

“เฮ้อคนเรา เล่นตงเล่นตัวอะไร วางฉันได้แล้วโว้ย”


"วางก็วาง" คนตัวสูงว่าพลางทำท่าจะปล่อยอีกคนลงพื้น


"ไอ้บ้า อย่าปล่อยนะโว้ย"


"แล้วเมื่อกี้ใครบอกให้ปล่อย = ="


"ไม่ใช่แบบนี้ -3-"


"อะไรของนาย จะไปห้องพยาบาลมั้ย หรือจะให้พันเท้าให้ จะเอาไง"


"อย่าดุซี่ -3-" ชานยอลว่าพลางดึงแก้มอีกคน


"นี่นาย - -"


"พันข้อเท้าก็พอ ไม่ต้องถึงห้องพยาบาลหรอก -3-"
คริสไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่วางอีกคนลงบนม้านั่ง ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าพันเท้าในล็อกเกอร์ของตัวเองออกมา


"เอาขาออกมา" ร่างสูงว่าพลางนั่งคุกเข่าต่อหน้าอีกคน


"พันข้อเท้าก็เป็นหรอเนี่ย" คนที่นั่งอยู่บนม้านั่งว่าพลางทำตามคำสั่งอีกคน


"ใครมันพันไม่เป็นบ้าง ผ่านสุขศึกษามาแล้วทุกคน" คริสชำเลืองมองอีกคนก่อนจะเปลี่ยนมาให้ความสนใจกับการปฐมพยาบาลเบื้องต้น


"นี่ เย็นนี้ไปไหนกันดีอ่ะ"


"หืม?"


"ไปไหนกันดี .___."


"นี่ชวนเดทหรอ" คริสเงยหน้าขึ้นมาสบตากับอีกคน


".__."


"อืม....ที่ไหนก็ได้ แต่อยากกินต๊อกโปกี" ร่างสูงทำหน้านึกสักพักก่อนจะให้คำตอบ


"ประโยคหลังคำว่าแต่มักจะสำคัญกว่าเสมอ"


"ก็ ตามนั้นแหละ" 


"แต่นายเลี้ยงนะ ._."


"เรื่องอะไ..."


"คริสโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไอ้บ้า มึงชู้ดลงทำไมไม่ได้คะเเนน นี่ตั้งแต่แข่งเสร็จกูยังไม่ได้คุยกับมึงเลยนะ@#$%^&*!#+#%@>?:X{#})&%" บังยงกุกเดินเข้ามาพร้อมกับบ่นยาวเป็นเมตรโดยไม่ให้ซุ่มให้เสียง


"นี่มึง เห็นมั้ยเนี่ยเขาทำอะไรกันอยู่"


"สวีทกัน จะทำไม จะขัดโว้ยยยย หมั่นไส้ เห็นหน้ามึงละกูอยากเป่านกหวีดใส่หน้า มยองซูก็อีกคน นี่ไอ่พี่น้องรหัสคู่นี้จะแข่งกันวิ่งตามแฟนรึไง กูอยากจะเป่าฟาวล์จริงๆเลยโว้ย น้องชานยอลไม่ต้องตกใจนะครับ พี่ด่าไอ่คริสคนเดียว" เสียงหวานดังขึ้นพร้อมกับเจ้าตัวที่เดินตามยงกุกเข้ามา


"เดี๋ยวมึง มึงด่ามยองซูด้วยนะ" ยงกุกหันไปกระซิบลู่หานเบาๆ


"เออ ช่างแม่ง เย็นนี้มึงไปไหน" ลู่หานหันกลับมาถามเพื่อนตัวโย่งหน้าใสราวกับเทพบุตร


"ไปกับแฟน เฟิร์สเดทยูโน้ว"


"นี่ยังจะกระแดะใช้ภาษาอังกฤษ" ยงกุกพึมพำเบาๆ


"เฟิร์สเดทพ่องงงงงงงง วันฮันเดรดเดทละมั้งมึง" ลู่หานตอกกลับไปก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อมาเปลี่ยน


"มึงก็เวอร์ไป กูไปละ เดี๋ยวเจอกัน ซียู" ว่าจบก็ลากตัวแฟนสุดที่รักออกไปทิ้งให้ไอ้เพื่อนสองคนยืนเอ๋ออยู่ชั่วขณะ


"แล้วมันก็จะกระแดะใช้ภาษาอังกฤษจนประโยคสุดท้าย"


"ช่างแม่ง กูจะตามไปเป็นปาปารัซซี่" ลู่หานว่าพลางหยิบกล้องในล็อกเกอร์ของตัวเองมาคล้องคอ


"อะไรของมึง นี่จริงจัง?"


"เออ ใครบอกกูพูดเล่น"


"อ้ออออออออออ นี่จะเก็บรูปให้แฟนมึงไปทำข่าวสินะ"


"บ้า แฟนอะไร -////////-"


"ไม่ใช่ตอนนี้ก็ใช่ตอนหน้าละวะ กูสปอยแทนไรเตอร์เลย"


"ไอ้ดวกกกกกกกกกกกกกกกก"


100%


---------------------
แหวกกองหนังสือมาหารีดเดอร์ละค่าาาาาาาาาาาาาาา คิดถึงรีดที่สู้ดดดด เจอกันตอนหน้านะคะ อย่าเพิ่งทิ้งเราไปไหนน้าาาา ฟุ๊บุ<3

 

 

© Tenpoints!