หวงรักวิศวะตัวร้าย I To the man that I Love

ลำดับตอนที่ #13 : CHAPTER 13

“อุ้มชอบพี่ศิ”

“พี่ก็ชอบอุ้ม” ชายหนุ่มก็รู้สึกชอบน้องสาวคนนี้เหมือนกัน ตัวเขาเป็นลูกคนเดียว ไม่มีพี่น้องเหมือนกับอธิกิต หากอลีนายอมให้เขาเป็นพี่ชายของเธออีกคน เขาก็ยินดีมาก ๆ 

“ไม่ใช่ค่ะ ไม่เหมือนกัน” อลีนารับรู้ได้ทันทีว่า คำว่าชอบ ของเขานั้นแตกต่างจากเธอ สายตาของเขาที่มองมาเหมือนกับเวลาที่พี่ชายมองน้องสาว แต่สำหรับเธอไม่เคยมองเขาเป็นพี่ชายเลยสักครั้ง “อุ้มชอบพี่แบบผู้หญิงชอบผู้ชาย พี่ศิเป็นแฟนกับอุ้มได้ไหม”

 อาจเพราะเวลานี้หัวใจของเธออ่อนแอและต้องการใครสักคนมาช่วยปลอบประโลม เมื่อเขาเข้ามาทำให้หัวใจของเธออบอุ่นก็พลันคิดว่าเขาก็คงอยากดูแลหัวใจดวงนี้ เธอจึงเผลอยื่นความรักให้เขาอย่างไม่ทันได้คิดถึงคำตอบของอีกฝ่าย

เสียงหัวเราะของเขาทำให้เด็กสาวหลุดจากความเพ้อฝันว่าเขาจะตอบรับคำขอเป็นแฟนของเธอ ชีวิตจริงคงแตกต่างจากนิยายรักที่เธอเคยอ่านมาสินะ

แต่อย่างน้อยเขาก็ปฏิเสธเธออย่างอ่อนโยนด้วยการวางมือบนศีรษะ หัวเราะอย่างเอ็นดู แววตาของเขายังไม่เปลี่ยนแปลงไป เขายังมองเธอเป็นแค่น้องสาวของเพื่อนเหมือนอย่างวันแรกที่เจอกัน

“เรายังเด็ก อย่าเพิ่งคิดเรื่องแฟนดีกว่าไหม สนุกกับชีวิตวัยเรียนให้เต็มที่ก่อนดีกว่า อยู่กับเพื่อน อยู่กับครอบครัว โฟกัสเรื่องเรียน พี่ว่ามันน่าจะดีต่ออุ้มมากกว่านะ”

“พี่ศิพูดปฏิเสธตรง ๆ เลยก็ได้” ยิ่งเขาถนอมน้ำใจเธอมากเท่าไร มันไม่ต่างจากการให้ความหวังกันเลย ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าสิ่งที่ตัวเองทำก่อนหน้านี้มันเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง การที่เราไม่ได้รู้สึกแต่ยังหยิบยื่นไมตรีให้กับคนที่รู้สึกต่อเรามันจะเป็นยังไง 

มันเจ็บ เจ็บยิ่งกว่าโดนปฏิเสธกันตรง ๆ เสียอีก

“เอาไว้รออุ้มโตก่อนค่อยคิดอีกทีไหม พี่ก็ไม่ได้เป็นคนแสนดีอะไร บางทีอุ้มอาจจะเจอผู้ชายที่ดีกว่าพี่ก็ได้”

“ถ้าหากวันนั้นมาถึงแล้วอุ้มยังชอบพี่เหมือนเดิมล่ะ พี่ศิจะปฏิเสธอุ้มเหมือนวันนี้ไหม” เธอเข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่กล้ารับความรู้สึกของเธอ ด้วยจังหวะของเราทั้งคู่อาจจะยังไม่เหมาะสมที่จะเป็นแฟนกัน เขาก็คงคิดหลายกังวลหลายอย่าง เธอเป็นน้องสาวของเพื่อน อีกทั้งเขาก็เพิ่งจบความสัมพันธ์กับคนของเขา เวลานี้เขาก็คงไม่พร้อมจะรับใครเข้ามาในใจ

“ก็ถ้าอุ้มโตพอแล้วยังยืนยันว่าชอบพี่ ไว้วันนั้นพี่ก็จะคิดเรื่องคบกับอุ้มอีกครั้ง” เขารู้ว่าไม่ควรพูดให้ความหวังเธอ แต่ก็ไม่อยากทำให้คนที่กำลังเสียใจต้องเสียใจซ้ำหนักไปอีก หากคำพูดของเขาจะช่วยให้เธอรู้สึกดีขึ้น เขาก็ยอมเป็นคนเลวเพื่อให้น้องยิ้มได้

“พี่ศิพูดจริง ๆ เหรอ” 

“อืม ถ้าหากพี่ลืมก็ทวงได้เลย เราก็รู้ว่าพี่ความจำไม่ค่อยดี” ชายหนุ่มอยากให้น้องหายเศร้าจึงพูดออกไปแบบนั้น เขาคิดว่าเธอยังเด็กมาก อาจจะยังแยกความรู้สึกที่มีตอนนี้ไม่ออกว่ามันเป็นแค่ความหลงใหลหรือความชอบ อีกหน่อยเธอจะได้เจอกับคนอีกมากมาย บางทีเธออาจจะลืมไปแล้วว่าตัวเองเคยบอกชอบเพื่อนพี่ชายคนนี้อาจจะลืมไปแล้วว่าเราเคยพูดคุยอะไรกันไว้

 ปัจจุบันขณะสำคัญสำหรับเขามากกว่า ฉะนั้นเขาจึงไม่กังวลกับเรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

“แล้วอุ้มต้องโตแค่ไหนถึงจะคบกับพี่ศิได้” เด็กสาวรู้สึกหัวใจฟูฟ่อง อยากรู้วันเวลาที่ตัวเองจะได้คบกับผู้ชายที่ตัวเองชื่นชอบ ระหว่างนี้เธอจะดูแลตัวเองอย่างดี เติบโตเป็นผู้หญิงที่คู่ควรกับผู้ชายแสนอบอุ่นอย่างเขา

“อืม ก็ต้องอายุ 20 ก่อน” อย่างน้อยเขาก็ไม่ถูกครหาว่าพรากผู้เยาว์ อันนี้ชายหนุ่มเผื่อสำหรับความเป็นไปได้ 0.01 % ที่เธอจะยังชอบเขา

“อีกสี่ปี ทำไมนานจัง”

“ระหว่างนี้อุ้มก็ใช้ชีวิตตัวเองให้มีความสุข ตั้งใจเรียน คนไม่ดีก็ตัดทิ้งไป ไม่ต้องเก็บมาใส่ใจ อุ้มทำได้ไหม” ศตานนท์กำลังล่อหลอกสาวน้อยให้พ้นจากความเศร้าเสียใจ เขาไม่อยากให้น้องแคร์ความรู้สึกคนอื่นมากเกินไป และไม่อยากให้ใครมาทำร้ายน้องได้อีก “ต่อไปอย่ายอมให้ใครมาทำร้ายเราได้อีก ทำได้ไหม”

“ได้ค่ะ อุ้มจะทำตามที่พี่ศิบอก พี่ศิรออุ้มนะ”