ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 5.1 พิรุธ
ในวันนี้ รสนันท์ไ้นั่ทำานนเียว เพราะท่านประธานและธวััยไ้ออไปประุมับลู้ารายให่ หิสาวึนั่ศึษาเอสารโราร่อสร้าห้าสรรพสิน้าและโรแรมใลาเมือภูเ็ ที่ทีมานส่บับร่ามาให้อ่าน่อน เธอำไ้ึ้นใว่าภาริที่ไ้รับมอบหมายนั้น ็ือแบบรูปรายาราน่อสร้าโรารัล่าวทั้หม เพราะเสี่ยทำนุ้อารเลียนแบบแผนานโรารอธนหิรัิ เรียลเอสเท เพื่อิัหน้าไปนำเสนอให้ับลู้า่อน
หิสาวนั่อ่านเอสารำนวนหลายแผ่นอย่าั้ใ ่อนะสัเเห็นว่ามีใรบานไ้มายืนร้านหน้าโ๊ะทำานอัวเอ เธอึเยหน้าึ้นมอ ่อนะพบับสาวสวยรูปร่าเพรียวาม ใบหน้าวนมอ ำลั้อมอมาที่เธอ ้วยสายาไม่่อยะเป็นมิรมานั เธอึ้อลุึ้นยืนเพื่อทำหน้าที่เลานุารที่ี
“ันมาหาพี่วรรธน์” รินลาเอ่ยบอ้วยน้ำเสียห้วนสั้น เธอ้อนรหน้าอย่าสสัย เพราะไม่เยเห็นหน้า่าาผู้หินนี้มา่อน
“ท่านประธานับุธวััยออไปประุมับลู้า้านอ่ะ” รสนันท์อบลับ้วยน้ำเสียเรียบนิ่ ใบหน้าอเธอนั้นไม่ไ้แสวามรู้สึใๆ ออมา พลาสัเนรหน้าที่อยู่ในุเรสสั้นสีรีม เผยให้เห็นาเรียวยาว ูมั่นใและเ็ี่ เธอเริ่มสสัยเหมือนันว่า หิสาวนนี้มีวามสัมพันธ์อะไรับท่านประธาน สรรพนามที่เธอเรียายหนุ่มว่าพี่วรรธน์นั้น มันแสให้เห็นว่านทัู้่น่าะสนิทสนมันพอสมวร
“แล้วเธอเป็นใร มาทำอะไรรนี้” รินลาถาม่อ สายาอเธอำลัประเมินนรหน้าอย่าไม่ไว้ใ
“ันเป็นเลาอท่านประธาน่ะ เริ่มทำานที่นี่เมื่อสัปาห์ที่แล้ว่ะ” ใอหิสาวนั้นอยาะถามเหลือเินว่าเธอือใร แ่็ทำไ้เพียแ่ิในใ
“มิน่าล่ะ มาหาพี่วรรธน์รอบ่อนถึไม่เยเห็นเธอมา่อน”
“แล้วุ.....” รสนันท์เว้นัหวะไว้ พร้อมับูท่าทีอู่สนทนาัวเอ หวัว่าเธอะแนะนำัวเอให้เธอไ้รับรู้
“ันรินลา เป็นแฟนอพี่วรรธน์” รินลาอบออไปอย่ามั่นใในัวเอ ถึแม้ายหนุ่มะยัไม่ยอมรับเธอเป็นแฟนในอนนี้ แ่เธอิว่าไม่นานนั เพราะเธอนั้นมีุพิมพ์ันทร์ ผู้เป็นแม่อเาที่ให้ารสนับสนุนเธอเ็มที
“แฟนท่านประธานหรือะ” รสนันท์ถามย้ำอย่าไม่เื่อหูัวเอ วาอเธอายแววเศร้าหมอทันที ่อนะรีบปรับสีหน้าให้ลับมาเรียบเยไร้อารม์เ่นเิม
“ใ่” รินลาอย้ำอีรั้พร้อมแสยะยิ้ม “ันเป็นแฟนอพี่วรรธน์”
รสนันท์รีบสลัวามรู้สึส่วนัวออไปอย่ารวเร็ว พร้อมับมอูนาฬิาที่้อมือบา “อีไม่นาน ท่านประธานน่าะลับมา ุรินะเ้าไปรอที่ห้อทำาน่อนไหมะ”
“็ีเหมือนัน” หิสาวอบลับอย่าเห็น้วย “ว่าแ่เธอื่ออะไร”
“รสนันท์่ะ เรียว่ารส ็ไ้่ะ”
“ุรส ันอน้ำแร่ และผลไม้ส เอาไปเสิร์ฟันในห้อ้วยนะ” รินลาเอ่ยบอวาม้อารอัวเอ ่อนะเินนวยนาเ้าไปในห้อทำานอท่านประธานอย่าุ้นเยเป็นอย่าี
หิสาวไ้แ่มอามหลันที่บอว่าเป็นแฟนอท่านประธาน ่อนะนั่ลที่เ้าอี้อย่าเหนื่อยล้า ริมฝีปาอเธอเม้มแน่น้วยวามเรีย พลานึโรธนที่ไ้อเธอเป็นแฟน “ผู้ายปลิ้นปล้อน มีแฟนอยู่แล้วทั้นยัะไปอนอื่นเป็นแฟนอี” บ่นพึมพำับัวเออย่าแ้นเือ ่อนะยหูโทรศัพท์ไปยัแผนแม่บ้าน เพื่อัเรียมอว่าให้ับแฟนเ้านายามำสั่
ความคิดเห็น