ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : เจตนา 18+
เนา
ฤษา่อย ๆ ปล่อยนัวเล็ที่อยู่ในอ้อมแน ลบนเียนุ่มอเาอย่าเบามือ านั้นเา็ามไปทาบทับร่อมร่าบาเอาไว้ สายา้ออยู่ที่ใบหน้าอ่อนหวานอสาวน้อยรหน้าที่ำลัึ้นสีแัไม่รู้ว่าเพราะเธอเินอายเาหรือว่าเพราะฤทธิ์แอลอฮอล์ันแน่ แ่เา็ไม่อาละสายาไปาเธอไ้อยู่ี
้วยสิอันน้อยนิที่เธอมี นัวเล็รู้สึไ้ว่ามีอะไรบาอย่าหนัอึ้บนร่าายเธอ ึ่อยๆลืมาึ้น ็พบว่าใบหน้าหล่อเหลาอฤษา ท่าทาเหมือนับืนนั้นำลั้ออยู่ที่ริมฝีปาบาอเธอ
หัวใอหิสาวระหน่ำเ้นแรึ้น นลัวว่านที่อยู่เหนือร่าไ้ยินเสียนั้น ร่าายร้อนวูบวาบ เลือสูบีไปทั่วสรรพา์าย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์อแอลอฮอล์หรือเป็นเพราะร่าสูรหน้าันแน่
ไม่ทันไ้เอ่ยำใออไป ฤษา็ทาบทับริมฝีปาลมาบูบอย่ารวเร็ว ราวับหมาป่าผู้หิวโหยที่ำลัล่าเหยื่อึ่ระ่ายน้อยอย่าเธอถือเป็นเหยื่อรสเลิศเลย็ว่าไ้
“อื้อ”
สิที่พร่าเลือนถูระาลับมา้วยวามรู้สึที่อัแน่นภายในายบาอย่าที่ำลั่อัวเรียมพร้อมที่ะประทุึ้นมา เธอหอบหายใถี่ึ้น เมื่อไ้รับารบูบานัวสูแบบไม่ทันั้ัว สายาที่พร่าเลือน่อยๆลืมาึ้นมา เาำลัทำแบบืนนั้นทีผับแห่นั้น
ะยอมให้เหุาร์แบบนั้นเิึ้นเป็นรั้ที่สออีไม่ไ้เธอิในใ สอมือเล็พยายามยึ้นมาทัทานที่แผอแร่อนรหน้า ะให้เป็นแบบืนนั้นไม่ไ้เ็า
รสูบที่เามอบให้ทำให้เธอทั้อยาหยุและอยาผลัไสเาให้ออไปในราวเียวัน ทว่า็เป็นวามอยารู้อยาสัมผัสเาเ่นเียวันเหมือนับในืนนั้น
เธอรู้สึไ้ว่าฤษาำลัรุเธอเธออย่าหนัผ่านรสูบนี้ ที่เาำลัมอบให้เธอ มัน่าหวาบหวาม เร่าร้อนถึไม่เท่าในืนนั้น ทว่ามัน็สามารถล่อลวเธอไ้เป็นอย่าี
เรียวลิ้นร้อนวัเ้าหาเรียวลิ้นน้อยอนัวเล็ที่อยู่ภายใ้ร่าอเา ทัู้ึปลายลิ้นเธอ บเม้มริมฝีปาล่าอเธอราวับโหยหามานาน ทำให้เธอรู้สึร้อนวูบวาบไปทั้ัว สอมือน้อยพยายามันอเาทัทานไว้เพื่อไม่ให้เาลุล้ำเธอไปมาว่านี้แ่็ไม่อา้านทานรสูบที่แสนล่อลว มอมเมาอนรหน้าหน้าไ้
รสูบที่อ่อนหวานแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนเพื่อล่อลวสาวน้อยรหน้าให้โอนอ่อนผ่อนามไปับเาไ้อย่า่ายาย
วามรู้สึ รสสัมผัสที่ายหนุ่มโหยหามาลอเือบสอเือนที่ผ่านมา มัน่าหอมหวาน ยั่วยวนนเาแทบะทนไม่ไหวอยู่แล้ว
ันทร์เ้าไม่ิมา่อนเลยว่า ภายใ้ภาพลัษ์ผู้บริหารำแหน่สูอย่าฤษาเาะสนใเธอถึเพียนี้
เธอยอมรับว่าฤษามีใบหน้าหล่อเหลาที่ใรเห็นเป็น้อหยุมอ ส่วนสูมาว่าหนึ่ร้อยแปสิบห้าเนิเมรอเา วาสีนิลเรือนผมำอเา หุ่นที่ผ่านารออำลัายมาอย่าหนั แม้แ่เธอเอ็ไม่อาบัับสายาไม่ให้มอเาไ้ หลายรั้ที่เธอแอบมอเาโยที่เาไม่รู้ัว
หัวใวน้อยอร่าบาใ้อาัิยิ่เ้นทวีวามรุนแรมายิ่ึ้น วามปรารถาถาโถมเ้ามาอย่าหนัหน่วเหมือนับในืนนั้นเป็นเพราะถูายหนุ่มรหน้าล่อลวให้เธอลไปให้เพลิราะที่เาวาเอาไว้
ลมหายใร้อนประทะับผิวเนื้ออันบอบบาอเธอ หัวใวน้อยเ้นระเส่านแทบะหลุออมาาอ
ทว่า...ฤษายัไม่หยุแ่เพียเท่านี้
เาบูบมอบุมพิที่แสนหวาน ล่อลวและมอมเมาเธอในราเียวันลมาบนริมฝีปาบา้ำแล้ว้ำเล่า ูื่มอย่าอยาระหายมานาน ใหุ้้มับเือบสอเือนที่เาเฝ้ารออยเธอ
่อนที่วามอ่อนหวานะแปรเปลี่ยนเป็นวามเร่าร้อนยิ่ึ้นให้ับเธอ เรียวลิ้นอนัวสูสอแทรเ้ามาในโพรปา วัเี่ยวูึับเรียวลิ้นเธออย่าะละะลาม
เารับรู้ไ้ว่านัวเล็ไม่ประสีประสาับารูบสัเท่าไหร่ รั้นี้ไม่่าับรั้แรที่เาไู้บเธอเลยแม้แ่นิ แสให้เห็นถึารอ่อนประสบาร์อนรหน้า แ่เาลึๆ็ีใไม่ใ่น้อยทีู่บแรอเธอเป็นอเาั้แ่ืนนั้นอย่าสมบูร์แล้ว
“อ๊ะ”
นัวเล็เผลอร้อราหวิวหวามออมาโยไม่ทันั้ัว เมื่อฝ่ามืออนเหนือร่าอเธอเลื่อน่ำลมาที่หน้าอาวผ่ออเธอ ริมฝีปาหนาเลื่อนลมาบเม้มเนื้ออ่อนาวรออ สอมือเาอบุม้อนเนื้ออวบอิ่ม พร้อมับบีบเล้นอย่าเอาแ่ใ
แม้เธอะเป็นสาวัวเล็ร่าบาเมื่อมอาภายนอแล้ว เธอสูเพียหนึ่ร้อยหสิบเนิเมร หนัเพียสี่สิบสามิโลรัมเท่านั้น แ่็ไม่อาปิเสธไ้ว่าหุ่นอเธอเป็นที่ปรารถาในอุมิอายไทยเลย็ว่าไ้
ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนามฝ่ามือลมา ริมฝีปารอบรอูึเม็ทับทิมสีหวานที่แ็เป็นุ่มไอเธอ สมอาวโพรน ไร้ารารรับรู้ใๆ มีเพียารระทำอเาที่พราสิอเธอไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วและมีเพียวามปรารถาที่้อารปลปล่อยอเธอเท่านั้น
ความคิดเห็น