ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : [OS] ♡ After Valentine'S Day ♡ [MarkMin]
Date - 21/02/2017 –
♡ After Valentine'S Day ♡
[Special MarkMin]
*** น้องแจมเป็นผู้หญิงนะคะ ***
แลมโบกินี่คันสวยที่ถูกเร่งความเร็วมาตลอดทางจอดสนิทลงที่คอนโดหรูย่านใจกลางเมือง ก่อนที่มาร์ค ลีผู้เป็นเจ้าของรถจะก้าวเท้าลงมาและรีบจับมือของนา แจมินที่กำลังเปิดประตูรถลงมาเอง
“ทำไมไม่รอพี่มาเปิดประตูรถให้ล่ะคะ?” เอ่ยถามต่อหญิงสาวรุ่นน้องที่เพียงแต่ส่งรอยยิ้มสวยมาเป็นคำตอบก่อนจะมองไปรอบๆลานจอดรถที่เงียบสนิทในเวลาที่ดึกดื่นเช่นนี้
เมื่อเห็นว่าแจมินไม่พูดอะไรต่อมาร์คจึงทำได้แค่โอบรั้งเอวบางของอีกคนให้เดินคู่กันเข้าไปภายในคอนโด มือขวาที่กอดเอวอีกคนไว้เผลอเล่นซุกซนด้วยการแกล้งลูบไล้ที่เอวคอดนั้นเบาๆ ส่วนมือซ้ายก็หมุนควงกุญแจรถยนต์อย่างอารมณ์ดี
“พี่มาร์ค…” แจมินหันมาเรียกชื่ออีกคนเสียงดุก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงอ้อนในวินาทีต่อมา “…พาแจมินไปส่งที่บ้านได้ไหมคะ?”
“พี่บอกแล้วไงว่าคืนนี้จะไม่ปล่อยแจมินไปอีกแล้ว” เอ่ยบอกต่อคนเป็นน้องก่อนจะเคลื่อนสายตามองเลขตัวสีแดงหน้าลิฟท์ที่กำลังเคลื่อนลงมาสู่ชั้นหนึ่ง
“…แต่ถ้าพี่ชายแจมินรู้…” เจ้าของใบหน้าสวยหยุดประโยคไว้เพียงเท่านั้นก่อนจะแสดงสีหน้าว่าหวาดกลัวพี่ชายของตนมากแค่ไหนจนมาร์คเผลอหัวเราะออกมาให้กับท่าทางน่ารักของอีกคน
“รู้แล้วไงล่ะ… คิดว่าพี่จะไม่จริงจังกับแจมินเหรอ…?”
“ต…แต่พี่มาร์คก็มีสาวๆมาต่อคิวให้เลือกเยอะแยะไป” เสียงหวานเอ่ยออกมาเบาๆขณะที่ถูกมาร์คดันร่างให้ก้าวเท้าเข้าไปในลิฟท์ที่เปิดรออยู่แล้ว
“มีมาให้เลือกแล้วยังไง ถ้าพี่ไม่เลือกผู้หญิงพวกนั้นแจมินก็ไม่เห็นต้องกังวลอะไรเลย”
“แต่แจมิน… แจมินไม่เคย…” ใบหน้าหวานถูกแต่งแต้มไปด้วยสีแดงที่พวงแก้มใสด้วยท่าทางเก้อเขินกับประโยคของเธอ
“คิดว่าพี่จะไม่รับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นงั้นซิ?”
“ไม่ใช่นะคะพี่มาร์ค แจมินก็แค่กังวลว่าถ้าวันหนึ่งพี่มาร์คอาจจะเบื่อ…แล้วก็ทิ้งแจมินไป…”
มาร์คไม่ได้ให้คำตอบใดๆกลับไป เขาเพียงก็จับมือแจมินให้เดินออกไปจากลิฟท์ก่อนจะหยุดอยู่ที่ห้องพักห้องหนึ่งที่มาร์คกำลังกดรหัสลงไปจนประตูเปิดออกพร้อมกับไฟที่สว่างวาบขึ้น
แจมินมีอาการประหม่าอย่างเห็นได้ชัด ไหล่เล็กสั่นเทาเล็กน้อยและดวงตาหวานก็กวาดสายตาไปรอบๆห้องอย่างวางตัวไม่ถูก แพขนตางอนยาวถูกกระพริบขึ้นลงบ่อยขึ้นอย่างผิดปกติเพราะความกังวลในจิตใจ
ทางด้านเจ้าของห้องอย่างมาร์คที่มีท่าทีผ่อนคลายต่างจากอีกคนจัดการวางกุญแจรถไว้ที่ชั้นวางของหน้าโทรทัศน์ที่ถูกตกแต่งไปด้วยโฮมเธียเตอร์อย่างครบชุด ความจริงแล้วเมื่อแจมินได้สำรวจรอบห้องอย่างละเอียดอีกครั้งก็พบว่าคอนโดของมาร์คกว้างขวางเป็นอย่างมาก อีกทั้งการตกแต่งก็ยังดูมีคลาสไปไม่ต่างจากเจ้าของห้องแม้แต่น้อย
“พร้อมไหมครับ?”
ร่างหนาทิ้งตัวลงข้างๆกับแจมินก่อนที่คนเป็นน้องจะรีบดึงผ้าห่มมาคลุมร่างไว้อย่างนึกเขินอายเมื่อทุกอย่างกลับสู่สถานการณ์ปกติ
มาร์คพรมจูบไปที่หน้าผากสวยของคนในอ้อมกอดโดยที่แจมินไม่ได้ทักท้วงใดๆออกไปกับสัมผัสในครั้งนี้
“พี่มาร์ค…”
“หื่อ…ว่าไงครับ?”
“หลงแจมินมากขึ้นไหมคะ?”
คำถามของเธอทำให้มาร์คถึงกับต้องหัวเราะขึ้นมา “อืม…ก็คิดว่ามากขึ้นนะ”
“แจมินจะบอกความลับอะไรให้ฟัง อยากรู้ไหมคะ?”
“ความลับ?”
“ค่ะ”
“อ่ะ...งั้นพี่จะกอดแจมินไว้แบบนี้ แล้วฟังความลับนั้นแล้วกันนะ”
แจมินขยับร่างกายเพื่อให้สบายตัวมากขึ้นในอ้อมกอดของมาร์คในขณะใบหน้าสวยแนบอยู่ที่อกแกร่งของคนเป็นพี่พลางปากสวยก็ค่อยๆเอื้อนเอ่ยประโยคออกมา
“จริงๆแล้วแจมินเคยเจอพี่มาร์คมาก่อนนะ”
“หืม?”
“หลายครั้งมากๆด้วย แต่พี่มาร์คก็ไม่เคยเห็นแจมินเลย”
“สวยขนาดนี้พี่จะไม่เคยเห็นได้ไงกัน?”
“ก็นั่นซิ สวยขนาดนั้นไม่เห็นได้ไงกันไม่รู้ เชอะ!”
“โอ๋ๆ พี่ผิดไปแล้ว ขอโทษนะ” มาร์คว่าก่อนจะลูบแขนอีกคนเป็นการง้องอน
“จริงๆแจมินไปสนามแข่งรถกับพี่ชายบ่อยมากเลยนะ แล้วก็เจอพี่มาร์คหลายครั้งด้วยแต่ทำยังไงพี่มาร์คก็ไม่เห็นแจมินอยู่ในสายตาสักที”
“ไม่เล่าด้วยน้ำเสียงน้อยใจแบบนั้นซิครับน้องแจมิน” เผลอส่งเสียงหัวเราะให้กับน้ำเสียงงอแงของคนเป็นน้อง
“ก็นั่นแหละ! แจมินก็เลยคิดว่าควรจะทำยังไงดี แล้วก็คิดได้ว่าพี่จอห์นนี่ที่สนิทกับพี่มาร์คมักจะจัดปาร์ตี้บ่อยๆแล้วก็เชิญนางแบบไปที่งานด้วยทุกครั้ง”
“แล้ว?”
“แจมินก็ต้องพยายามขอพี่ชายแทบตายว่าให้แจมินไปแคสงานเพื่อให้เป็นนางแบบในสังกัดนั้น แรกๆก็ทะเลาะกันบ้านแทบแตกเพราะพี่ชายแจมินอ่ะหวงน้องสาวมากเลยนะคะ”
“อ่า…”
“พอได้มางานปาร์ตี้ริมสระเมื่อวันวาเลนไทน์ในฐานะนางแบบครั้งแรกแล้วพี่มาร์คเข้ามาทักนี่แจมินดีใจมากเลยค่ะ”
“ขนาดนั้นเลย?”
“แจมินก็แค่จะบอกว่า…จริงๆแจมินชอบพี่มาร์คมานานมากๆแล้ว…”
“……….”
“ที่แจมินบอกว่าไม่ง่ายน่ะใช่ แต่ไม่ยากก็เพราะคนๆนั้นคือพี่มาร์คนะคะ”
สิ้นเสียงประโยคนั้นแจมินก็ขยับร่างของเธอก่อนจะกดจูบไปที่ริมฝีปากของมาร์คเบาๆเพื่อถ่ายทอดความรู้สึกทั้งหมดหัวใจที่มี
“แล้วหลังจากนี้ก็เตรียมตัวหลงรักแจมินให้มากๆเลยนะคะพี่มาร์ค”
“อ่า…ตอนนี้ก็คิดว่าหลงมากๆแล้วนะ ทำไงดีล่ะ?”
“ไม่ต้องมาแกล้งพูดเลย”
มาร์คยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยประโยคต่อมา “งั้นพรุ่งนี้ไปหาพี่ชายแจมินกันนะ พี่จะไปขออนุญาตคบกับแจมินอย่างจริงจังแล้ว”
“คะ? นี่พี่มาร์คพูดจริงใช่ไหม?” น้ำเสียงดีใจของเธอทำให้มาร์คถึงกับดึงร่างบางนั้นมากอดจนแทบจะจมอก
“ก็หลงขนาดนี้อีกไม่นานก็คงเปลี่ยนเป็นรักแล้วจะรออะไรล่ะ?”
“…ขอบคุณนะคะพี่มาร์ค”
“ขอบคุณน้องแจมินเหมือนกันครับ”
♡♡♡♡♡
-----The End ♡-----
Writer Talk : ตอนพิเศษมาแล้วจ้า >< มาแบบไม่มีใครเรียกร้องนี่แหละ 55555 สำหรับคนที่เข้ามาอ่านตอนนี้ก็ขออธิบายนิดนึงว่าเป็นภาคต่อจากตอนก่อนหน้าของ Happy Valentine'S Day แต่อ่านเดี่ยวๆก็รู้เรื่องค่า~
ผิดพลาดตรงไหนขออภัยนะคะ พอต้องแต่งแนวนี้แล้วนุ้งบาร์บี้แจมเป็นผู้หญิงนี่มีความใจบางอลังการมากแต่ก็นั่นแหละค่ะพี่มาร์คก็เคลมไปแล้ว 55555 ขอบคุณทุกคนที่ยังอ่านฟิคกากๆของเราเด้อจ้า ถึงจะมีน้อยนิดก็ขอบคุณนะฮืออออ /กราบ
เอ็นจอย รีดดิ้งนะคะรีดเดอร์ที่น่ารัก ขอบคุณสำหรับทุกยอดวิวและคอมเม้นต์ค่า เป็นกำลังใจที่ดีที่สุดเลย เลิ้บ ♡
#LoveStoryMM0213
ความคิดเห็น