คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : 4 วิธีปิดปากคนขี้โวยวาย 3/3
“นายซีคะ”
คนงานหญิงประจำคอกหมูพ่อพันธุ์เรียกชื่อหญิงสาวที่ถือสายยางยืนเหม่อลอย
“นายคะ !”
เสียงแหบๆ เรียกอีกครั้ง ลดพยางค์ลงเผื่อว่าเจ้านายจะได้ยินชัดขึ้น หากก็ไร้ผล ทะเลจันทร์ยังคงยืนเหม่อเช่นเดิม
“นายยยย !”
ทะเลจันทร์สะดุ้งโหยงจนสายยางที่อยู่ในมือสะบัดไปมา น้ำจากเครื่องอัดแรงดันสูงก็มีประโยชน์อยู่หรอกยามฉีดพื้นคอกเลี้ยงเพราะสามารถดันมูลสุกรให้ตกลงตามท่อรางลงบ่อบำบัดสิ่งปฏิกูลได้ แต่เมื่อสายสะบัดเช่นนี้จึงไปฉีดโดนอาหารสุกรที่ยังเหลืออยู่หน่อยหนึ่งกระจายเต็มพื้นไปหมด พะยอมก็พลอยโดนลูกหลงเปียกม่อลอกม่อแลกไปด้วย
“พี่ขอโทษนะพะยอม โอ๊ย ! อะไรอีกเนี่ย” เจ้าของฟาร์มสาวทะเลาะกับสายยางเมื่อจะเข้าไปหาพะยอมแล้วขาดันพันกับสายส่งน้ำ หงุดหงิดตัวเองอยู่พักหนึ่งก่อนจะตรงไปปิดวาล์วน้ำ พอจะยุติปัญหาได้ในระดับหนึ่ง (จากหนึ่งร้อยระดับ) “เป็นไงบ้าง โทษที พี่ไม่ได้ตั้งใจ”
“ไม่เป็นไรค่ะ พะยอมก็ผิดที่มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง” หญิงสาวพูดให้เจ้านายรู้สึกดีขึ้น ทั้งที่ความจริงเธอเรียกทะเลจันทร์ไปสองสามครั้งแล้วก็ตาม “นายซีนอนน้อยหรือคะ ตาเหมือนหมีแพนด้าเลย”
“เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับน่ะ คล้ำมากเลยหรือ”
“ก็มากน่ะสิคะ แล้วนายซีก็ดูเหม่อๆ ด้วยละ”
“คงดำปี๋จริงๆ ว่าแต่พะยอมจะกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนไหม เปียกไปหมดทั้งตัวเลย ขืนอยู่แบบนี้ได้ปอดบวมกันพอดี” คนมีความผิดปลดผ้าขนหนูผืนเล็กจากไหล่ตนเช็ดให้หญิงที่อายุน้อยกว่าไม่กี่ปี สมองก็พร่ำด่าตัวเองว่าเหม่อลอยจนทำคนอื่นเดือดร้อนไปหมด หมูพ่อพันธุ์ไม่ตกใจจนวิ่งแตกตื่นก็ดีเท่าไรแล้ว
“ค่ะ นายซีไปพักก่อนไหมคะ เดี๋ยวพะยอมเคลียร์งานที่เหลือเองดีกว่า” เป็นห่วงนายก็ส่วนหนึ่ง แต่อีกส่วนคือกลัวจะวุ่นวายกันไปมากกว่านี้ นายซียิ่งซุ่มซ่ามเป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วย
“ไม่ดีกว่า ไม่อยากนอนกลางวันน่ะ”
“งั้นขึ้นไปนั่งชิลล์ๆ ที่ออฟฟิศน่าจะดีนะคะ”
“อืม” ทะเลจันทร์พยักหน้าหงึกๆ วันนี้ทรายรุ้งเข้าสำนักงานมาจัดการเรื่องค่าตอบแทนคนงาน คงพาเปรี้ยวหวานมาด้วยอย่างเคย ดีเลย เธอจะได้เล่นกับหลาน
“นายซีคะ”
“ว่า ?” เท้าที่กำลังจะก้าวไปยังสำนักงานหยุดกึก
“คุณปราบศึกเขาจะอยู่ที่นี่นานไหมคะ”
“ก็ห้าเดือน” ทะเลจันทร์กลั้นขำเมื่อเห็นสีหน้าเพ้อฝันของพะยอม ขนาดว่าเห็นปราบศึกอยู่ไกลๆ ยังเพ้อได้ถึงขนาดนี้ ยิ่งเมื่อเช้าที่เธอบอกว่าเขาจะมาทำวิจัยที่ฟาร์มหมูการุณย์กาญจ์ ยายเด๋อนี่ยิ่งตาวิ๊งราวกับติดไฟกะพริบไว้เป็นร้อยดวง ดีใจเล่นใหญ่จนคนงานคนอื่นพากันส่ายหน้าปนหัวเราะ “จะจีบหรือ พี่ติดต่อให้ไหมล่ะ”
“ไม่เอาหรอกค่ะ” ร่างผอมบางบิดตัวม้วนต้วนเป็นขนมเกลียว “พ่อแม่และก็พี่เผือกบอกเสมอว่าพะยอมเป็นสาวเป็นนาง ให้ไว้ตัวบ้าง”
“ไว้ตัว ?” คนฟังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรนัก การกระทำกับคำพูดก็ช่างต่างกันเหลือเกิน จะมีคู่แข่งเป็นพะยอมก็คราวนี้กระมัง แต่เอาเถอะ ถ้าปราบศึกเกิดเล่นด้วยขึ้นมาจริงๆ เธอยอมหลีกทางให้ก็ได้ นานๆ ทีจะเห็นพะยอมคลั่งไคล้ใครจริงจังแบบนี้
ครอบครัวพะยอมผูกพันกับฟาร์มหมูการุณย์กาญจ์มาแต่ไหนแต่ไร พ่อแม่ของพะยอมทำงานกับคุณการุณย์มาตั้งแต่ท่านยังไม่ก่อตั้งฟาร์มหมูเลยด้วยซ้ำ สองสามีภรรยาภักดีต่อคุณการุณย์และคุณกาญจนา จึงปลูกฝังให้ทั้งลูกชายและลูกสาวรักและภักดีต่อฟาร์มหมูด้วย
เผือกและพะยอมคือเพื่อนเล่นในวัยเด็กของทั้งทรายรุ้ง ภูตะวัน และทะเลจันทร์ และด้วยความที่คุณการุณย์และคุณกาญจนาเห็นมาตั้งแต่เกิดจึงรักใคร่เมตตา ส่งสองพี่น้องจนเรียนจบประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง แต่ทั้งเผือกและพะยอมก็ยังขอทำงานรับใช้ผู้มีพระคุณ คนพี่นั้นปลีกตัวตามภูตะวันไปดูแลไร่ข้าวโพดที่ปากช่อง ส่วนคนน้องยังคงอยู่ที่ฟาร์มหมูเกาะติดทะเลจันทร์เป็นปาท่องโก๋ไม่ต่างจากวัยเด็ก
“คนอะไร หล่ออย่างกับพระเอกหนังพระเอกละคร”
“พี่ปราบเนี่ยนะ” คำถามของเธอได้รับคำตอบเป็นการที่พะยอมพยักหน้าหงึกหงัก ยิ้มจนปากจะฉีกถึงใบหู “หน้าตางั้นๆ ไม่เห็นจะหล่อเลย แบบนี้เป็นพระเอกอย่างที่พะยอมว่าไม่ได้หรอก อย่างมากก็แค่ตัวประกอบที่เดินผ่านฉากไปมาเท่านั้นแหละนะ”
ทะเลจันทร์เริ่มระอาความฮอตของปราบศึกยังผลให้พูดเกินความจริงจนออกอ่าวออกทะเลไปไกล คนอะไรสมบูรณ์แบบไปหมดทุกอย่าง ทั้งหน้าตา นิสัยใจคอ และการศึกษา สมัยเรียนมหาวิทยาลัยก็มีสาวติดตรึมชนิดที่ว่าเห็นเพียงหน้าตา ยังไม่ทันได้พูดคุยใดๆ สาวพวกนั้นก็เก็บเอาไปฝัน แล้วถ้าได้สนิทกับเขาอย่างที่เธอสนิท คงตกหลุมรักจนหาทางขึ้นไม่ได้แน่ๆ
“ถ้าคุณปราบไม่หล่อ โลกนี้ก็ไม่มีใครหล่อแล้วค่ะ”
“พี่ไปเล่นกับเปรี้ยวหวานดีกว่า คุยกับพะยอมแล้วยิ่งปวดหัว” สาวเซอร์ส่ายหน้าก่อนจะเดินจากมา ปราบศึกอยู่ที่ฟาร์มวันนี้เป็นวันที่สอง แต่กลับทำให้พะยอมเยินยอได้ขนาดนี้ อีกห้าเดือนที่เหลือเธอไม่อยากคิดเลยเชียว นี่ถ้าเจ้าตัวมายืนอยู่ตรงนี้เธอคงต้องจับขาเขาผูกไว้กับก้อนหินใหญ่ๆ ไม่เช่นนั้นแล้วคงได้ลอยปลิวเพราะถูกยอแน่ๆ
ความคิดเห็น