วิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #120 : หัวใจข้าพเจ้า

หัวใจข้าพเจ้า
http://writer.dek-d.com/littledark/story/view.php?id=959137
 

หัวใจข้าพเจ้า  นวนิยายแนวหวานแหวว  ผลงานของ Solstiu  ซึ่งโพสต์ถึงตอนที่ 10  เป็นเรื่องราวของ
วรินทร์  หฤทัยบดินทร์ หรือ รินทร์ ที่มีชะตาชีวิตพลิกผันให้ต้องเข้าไปเรียนอยู่ในโรงเรียนหญิงล้วน  ทั้งๆ ที่ในชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องตกอยู่ในสภาวะแปลกแยกและที่น่าอึดอัดใจเช่นนี้

แม้ว่าแนวเรื่องของ  หัวใจข้าพเจ้า  จะคล้ายๆ กับนวนิยายหลายเรื่องที่เน้นการสะท้อนอารมณ์ ความคิด และจิตใจของตัวละครเอกของเรื่องที่ต้องเผชิญปัญหาบางประการ  ซึ่งเรื่อราวจะดำเนินไปตามพัฒนาการทางอารมณ์และการเติบโตทางความคิดในการแก้ปัญหาของตัวละครเป็นสำคัญ  แต่นวนิยายเรื่องนี้แตกต่างจากนวนิยายเรื่องอื่นๆ ในแนวนี้  เนื่องจาก  Solstiu  กล้าที่เลือกให้  วรินทร์  หรือรินทร์  ตัวเอกของเรื่องเป็นตัวแทนของคนกลุ่มพิเศษที่มีความผิดปกติทางร่างกาย ซึ่งมีสองเพศในร่างเดียว  มาถ่ายทอดความอัดอั้นตันใจกับสภาวะที่ต้องเผชิญในฐานะตัวประหลาดที่แตกต่างจากคนอื่น  ทำให้เขาต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว  แปลกแยกมาโดยตลอด  และไม่มีเคยมีเพื่อนสนิทที่ยอมรับความเป็นตัวตนที่แท้จริงของเขาได้เลย   แม้ว่านวนิยายเรื่องนี้จะนำเสนอเพียงเรื่องราวของวรินทร์เท่านั้น แต่เรื่องก็ไม่ได้น่าเบื่อหรือมีเพียงมิติเดียว  เพราะ Solstiu  ได้สร้างความหลากหลายมิติให้เรื่องนี้มีอยู่บนปัญหาที่วรินทร์ต้องเผชิญ  ไม่ว่าจะเป็นปัญหาเรื่องสภาพร่างกายของคนที่ขัดแย้งกับความเชื่อและความต้องการของตน  ปัญหาครอบครัว  ซึ่งวรินทร์เป็นเด็กบ้านแตกที่ใกล้ชิดกับแม่ แต่ห่างเหินจากครอบครัวทางฝ่าย  ปัญหาความแปลกแยกกับเพื่อนทั้งในอดีตและปัจจุบัน  ซึ่งเขาจำเป็นต้องปรับตัวเพื่อปกปิดความลับของตน  และยังมีปัญหาในเรื่องความรักที่เป็นปัญหาใหญ่ที่วรินทร์ต้องเผชิญต่อไปในอนาคต

Solstiu   ไม่เพียงแต่นำเสนอปัญหาที่วรินทร์เผชิญทั้งขณะที่วรินทร์ เลือกจะเป็นผู้ชายตามความต้องการของตน   แม้เขาจะมีความสุขกับการเลือกเพศของตน  แต่สังคมรอบๆ ตัวของเขากลับสร้างความทุกข์และบาดแผลทางใจให้เขาอย่างมาก  ด้วยการเลือกที่จะขับไสเขาออกไป และทิ้งให้เขาอยู่ตามลำพังอย่างโดดเดี่ยว  แต่ต่อมา  Solstiu  กลับสร้างบททดสอบบทใหม่ที่ยากขึ้นสำหรับวรินทร์  นั่นคือ  การที่เขาต้องตกอยู่ในสภาวะที่ถูกบังคับให้จำใจต้องเลือกเป็นผู้หญิง  เพื่อรักษาชีวิตของตนเอาไว้  แม้ว่าเขาจะรักษาชีวิตของตนไว้ได้  แต่สภาวะจิตใจเขากลับย่ำแย่ลงอย่างมาก  เพราะเขาปฏิเสธและไม่อาจจะยอมรับเพศสภาพใหม่ที่เขาต้องใช้ไปตลอดชีวิตที่เหลืออยู่นี้ได้   อีกทั้งเขายังถูกผลักไสให้ไปอยู่ในสภาพที่ไม่คุ้นเคยโดยแทบไม่มีเวลาตั้งตัว  นั่นคือจากชีวิตของนักเรียนชายต้องไปเข้าเรียนในโรงเรียนหญิงล้วน  ซึ่งทำให้เขาต้องปรับตัวครั้งใหญ่    อย่างไรก็ดี  ผู้วิจารณ์เชื่อว่าแนวทางของเลือกที่ Solstiu  วางไว้ให้กับวรินทร์  น่าจะเป็นตามสำนวนที่ว่า “ฟ้าหลังฝนมักจะแจ่มใสเสมอ”  เพราะเชื่อว่าเพื่อนและคุณครูที่เข้าใจจะช่วยลบลอยแผลในใจของเขาได้ในที่สุด  

ความน่าติดตามของนวนิยายเรื่องนี้อีกประการหนึ่งคือ  Solstiu  จะเลือกให้ชีวิตของวรินทร์ไปในทิศทางใด  ระหว่างให้วรินทร์ทำใจยอมรับและปรับตัวเข้ากับสถานภาพและเพศสภาพใหม่ของตนได้ในที่สุดและยอมเป็นผู้หญิงจริงๆ   แต่โดยส่วนตัว  ผู้วิจารณ์คาคว่า Solstiu  น่าจะยืนยันที่จะเสนอสภาพความสับสนของความเป็นคนสองเพศของวรินทร์ไปให้สุดทาง  เพราะแม้ร่างกายของวรินทร์จะเป็นหญิง  แต่มีใจเป็นชายร้อยเปอร์เซ็นต์  จึงทำให้เขาตกหลุมรักเพื่อนหญิงคนสนิทคนใดคนหนึ่งของเขา  ซึ่งถือเป็นบททดสอบบทต่อไปที่วรินทร์ต้องเผชิญ  ด้วยเหตุนี้จึงน่าสนใจว่าความรักในครั้งนี้ของเขาอาจจะลงเอยเช่นไรต่อไป

การที่  Solstiu  เลือกใช้มุมมองของ วรินทร์  เป็นกลวิธีหลักในการถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆ ในเรื่องนั้น  ข้อดีประการหนึ่งของกลวิธีการเขียนดังกล่าวคือ เปิดโอกาสให้ผู้อ่านได้ใกล้ชิดกับตัวละครมากขึ้น  จนทำให้ผู้อ่านทราบและสัมผัสกับอารมณ์  ความรู้สึก และความคิดต่างๆ ของตัวละคร  ราวกับเป็นเพื่อนสนิทที่ร่วมรับฟังความสุข ความทุกข์ และความสับสนต่างๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างกันได้   แต่ในอีกทางหนึ่งความใกล้ชิดเหล่านี้ก็ทำให้ผู้อ่านเห็นข้อบกพร้องของการสร้างตัวละครได้อย่างชัดเจนมากขึ้นด้วยเช่นกัน  ดังเช่นในนวนิยาย   แม้ว่า Solstiu  จะพยายามทำให้เห็นถึงความยากลำบากและความขัดแย้งในจิตใจของวรินทร์ในการเข้าไปอยู่ในสังคมของผู้หญิงล้วน และความพยายามต่างๆ ในการปรับตัวและปกปิดตัวตนดั้งเดิมของตน   เช่น การที่วรินทร์คิดว่าจะต้องดัดเสียงให้เป็นผู้หญิง  หรือความเผอเรอต่างๆ ที่ทำตามความเคยชิน  เช่น การเข้าห้องน้ำชาย  เป็นต้น  แต่บุคลิกลักษณะและวิธีคิดต่างๆ ของวิรินทร์ที่บรรยายไว้ในเรื่องขัดกับการพูด  อากัปกิริยา  จริต วิธีคิด และ การแสดงออกบางอย่างของวรินทร์   ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาสามารถปรับตัวเป็นผู้หญิงได้เนียนได้ในเวลาอันรวดเร็วเช่นนี้  จึงทำให้ผู้อ่านยากที่จะเชื่อได้ว่า เขาดำรงชีวิตและคิดว่าตัวเองเป็นผู้ชายมาตลอดชีวิตที่ผ่านมา  และเพิ่งจะไม่กี่วันนี้เองที่เขาต้องตกอยู่ในสภาพของผู้หญิง  โดยส่วนตัวถ้าอ่านเพียงโลกภายในที่เสนอผ่านมุมมองของวรินทร์เพียงอย่างเดียวจะเชื่อว่าตัวละครตัวนี้เป็นผู้หญิงมากกว่าตัวละครผู้ชาย และเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยมากด้วย   จึงเป็นเรื่องน่าเสียดาย  เพราะหาก  Solstiu  สามารถที่จะสร้างวรินทร์ให้เป็นตัวละครที่มีความขัดแย้งในตัวเองที่ใจเป็นชาย  แต่กายเป็นหญิง (ด้วยความจำเป็น)  ได้ชัดเจนมากกว่านี้  จะยิ่งทำให้ผู้อ่านรับรู้และมีส่วนร่วมกับความทุกข์ ความอัดอั้นตันใจ  ความสับสนต่างๆ ที่วรินทร์ได้รับ  จนส่งผลต่อความรู้สึกและสร้างความสะเทือนใจต่อความรู้สึกของผู้อ่านกับชะตากรรมที่น่าสงสารของเขาเพิ่มมากขึ้น   ปัญหาในประเด็นนี้ทำให้คาดว่า  Solstiu  น่าจะเป็นผู้หญิง  จึงคุ้นเคยกับการบรรยายมุมมองและโลกภายในของตัวละครหญิงมากกว่าตัวละครชาย   แต่ปัญหานี้สามารถแก้ไขได้หาก  Solstiu   ศึกษาการเสนอมุมมองและโลกภายในของตัวละครชายมากขึ้น  จากนวนิยายแนวผู้ชาย หรือนวนิยายที่ผู้ชายปลอมตัวเป็นหญิงก็ได้  เพื่อจะเห็นตัวอย่างของแนวคิด บุคลิกภาพ มุมมอง และโลกภายในของความเป็นชายที่สอดแทรกอยู่ในบทบรรยายและบทสนทนาต่างๆ   ก็จะนำมาปรับให้วรินทร์มีความเป็นชายมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ได้

สำหรับการสร้างบทสนทนาและบทบรรยายโดยรวมของเรื่องพบว่า  Solstiu  สามารถสื่อความต่างๆ ผ่านทั้งบทบรรยายและบทสนทนาได้เป็นอย่างดี  โดยเฉพาะอย่างยิ่งการบรรยายความรู้สึกภายในของวรินทร์ได้เป็นอย่างดี  ซึ่งสร้างความรู้สึกร่วมให้กับผู้อ่านได้  แต่สิ่งที่ Solstiu  ต้องแก้และให้ความสำคัญเพิ่มมากขึ้นคือ ความถูกต้องของการสะกดคำ  เนื่องจากในเรื่องมีคำผิดมากพอสมควร  อาทิ   เคาน์เตอร์   เขียนเป็น  เค้าเตอร์   ปฐมนิเทศ  เขียนเป็น  ประถมนิเทศ  มั้ย  เขียนเป็น  มั๊ย  พิเรนทร์  เขียนเป็น   พิเรน  รอยยิ้ม เขียนเป็น ร้อยยิ้ม  เค้ก เขียนเป็น  เค๊ก  พากย์  เขียนเป็น พาก  สับปะรด เขียนเป็น  สับปะรด  อาวุโส  เขียนเป็น อวุโส  พลั่ก เขียนเป็น  ผลั๊ก  สังเวช เขียนเป็น   สังเวท  สาธารณชน  เขียนเป็น สาธารณะชน  หมึกดำ เขียนเป็น  มึกดำ  ฟุบ  เขียนเป็น  ฟุ๊บ