HxH Kurapika oF Vampire

ลำดับตอนที่ #12 : พิษจ้า

ก่อนเริ่มเรื่องต่อ มีเรื่องจาบอก.....

คือเราจะอัพบ้างไม่อัพบ้างนะเรื่องเนี่ย

เพราะคิดพล๊อตเรื่องมากเกินไปเลยจัดเวลาไม่ถูกว่าจะอัพอันไหนก่อน

ดังนั้นถ้าเราอยากอัพเราก็จาอัพนะ

แต่ถ้ามีคนโพสก็จามาอัพให้(อุตสารตมาตามนินา...)

เพราะงั้นจะอัพไม่ป็นเวลานะขอรับ^^

เริ่มเรื่องดีก่า........

-------------------------------------------------------------------

หลังจากวันนั้นก็มีนักล่าอีกหลายคนเข้ามารวมทั้งแวมไพร์ที่เหลืออยู่เกือบทั้งหมดด้วย ทำให้ต้องเสียค่าซ่อมบ้านมาขึ้น เพราะนักล่าส่วนใหญ่จะเข้ามาตามถึงในบ้าน ทำให้ข้าวของพังกระจาย ทั้งยังกระแพงเป็นรูอีกตะหาก ส่วนแวมไพร์ที่โผล่หัวมาบางคนเข้าทางประตูดีๆไม่ชอบ เล่นพุ่งตัวเข้ามาทางหน้าต่างจนแตกไปหลายบานทีเดียว


" ค่าใช้จ่ายทั้งหมดติดลบแล้วนะเดือนนี้.......ย้ายบ้านกันดีกว่าไหม? หรือจะสร้างห้วงมิติแล้วเอาบ้านไปไว้ที่นั่นดีแล้วค่อยสร้างทางเข้าออกอีกที " คุโรโร่เสนอความคิดเมื่อทนกับเหตุการณ์ที่เจอบ่อยๆไม่ได้


" ย้ายไปเดี๋ยวก็ตามมากันอีกอยู่ดี แต่สร้างห้วงเวลาเนี่ยน่าคิดนะ......พวกแวมไพร์คงจะตามหาพวกเราด้วยกระแสจิตได้ แต่นักล่าคงจะทำไม่ได้แน่ๆ อืม........คุราปิก้าน่าจะทำได้นะ.....ลองถามดูสิ " คิรัวร์ที่นั่งดูทีวิเอ่ยกับคุโรโร่แล้วหันลับไปดูทีวีต่ออย่างไม่ทุกข์ร้อน(แน่ล่ะ ก็ไม่ได้เป็นคนหาเงินมาซ่อมบ้านนิ)


" คุราปิก้า......นายทำได้ไหม? ชั้นหาเงินมาซ่อมบ้านไม่ไหวแล้วนะ " คุโรโร่หันไปถามคุราปิก้าซึ่งกำลังนอนกลิ้งบนโซฟาอยู่


" เฮ่อ.....ก็ให้สองคนนี้ช่วยสิ.. "


" เฮ้ย! ไม่ได้ๆ หน้าอย่างเราไปทำงานที่ไหนก็ไม่รับ อายุไม่ถึงอ่ะ "


" เฮ่อ........ช่วยไม่ได้...จะทำให้ล่ะกัน........... " คุราปิก้าพูดและลุกขึ้นอย่างโซฟาแล้วเดินไปที่ห้องเก็ยของที่อยู่ชั้นบนสุดของบ้าน


" มาช่วยข้าหาหนังสือหน่อยซิ! จำได้ว่าอยู่ที่ไหนซักแห่งในบ้านนะ เจ้าทั้งสองคนด้วย "


" อ้าว ทำเลยไม่ได้รึ " คิรัวร์ถามอย่างสงสัย


" ถึงจะจำบทคำได้ใช่ว่าจะทำได้น่ะนะ มันต้องใช้ของบางอย่างด้วย แล้วต้องมีวิ๊วางในแต่ละจุดๆ...........จำได้แค่ว่าใช้อะไรบ้างเท่านั่นล่ะ แต่วางที่ไหนน่ะลืมไปแล้ว ไม่ได้ใช้บทนี้มานานร่วม50ปีได้แล้วมั้ง " คุราปิก้าพูดขณะที่ขุ้ยกองหนังสือช้าๆ ตรวจดูทีล่ะเล่มอย่างใจเย็นโดยที่มีทั้งสามคนยืนจ้องมองเฉยๆเพราะไม่รู้ว่าหนังสือรูปร่างยังไง


" รีบๆมาช่วยหาซะสิ! มัวยืนรออะไรอยู่ถ้าอยากได้ห้วงเวลานักก็มาช่วยหากันหน่อย! " คุราปิก้าตะหวาดใส่คนที่ยินจ้องเค้าหน้าตาเฉย


" ก็ไม่รู้นินาว่ามันหน้าตาเป็นยังไง " ทั้งสามคนเอ่ยขึ้นพร้อมกันอย่างจงใจนัดกันมา


" ...เฮ่อ............หน้าปกมีหัวกระโหลกติดอยู่บนปกทั้งสี่ด้าน และก็มีกุหลาบหินอยู่ตรงกลางดอกใหญ่ๆ ที่สันปกเป็นรูปดวงตาเปิดอยู่ แค่เนี่ยล่ะ " คุราปิก้าเอ่ยขึ้นอย่างเบื่อหน่ายแล้วกลับไปค้นต่อ ซึ่งคราวนี้ทั้งหมดก็เข้าไปช่วยค้นด้วย........


" เจอแล้ว!! " คิรัวร์เอ่ยขึ้นพร้อมชูหนังสือเล่มโตขึ้นมา


" ดี....เอาหนังสือมานี่ พวกนายไปจัดหนังสือเข้าที่ไป เดี๋ยวชั้นจัดการเรื่องนี้เอง " คุราปิก้าพูดพลางฉกหนังสือในมือของคิรัวร์แล้วเดินออกไปจากห้อง ทิ้งให้คนในห้องจัดของที่ถูกคุ้ยออกมากันเอง


" ดีๆ.......ทีนี้ก็เสร็จแล้ว เหลือแค่ต้องท่องคาถาหนึ่งวันเต็มๆเท่านั้น........เอาล่ะนะ.............. " ละแล้วเสียงท่องคาถาก็ดังก้องไปทั่วจนทั้งสามคนที่จัดหนังสืออยู่ลงมาดู


' ก๊ากๆๆๆๆ ข้ารอโอกาสนี้มานานแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ ' อาวุธของนักล่าชนิดใหม่ที่เคลื่อนที่ได้พุ่งตรงเข้ามาหาคุราปิก้าทันที


" อุ้บ!!! " คาถาหยุดทันทีทำให้การร่างคาถาติดขัด แล้วอาวุธนั่นก็หายไปเมื่อทำงานเสร็จ


" คุราปิก้า!! " คุโรโร่วิ่งเข้าไปหาคุราปิก้าทันที่ 


เลือดหยดแล้วหยดเล่าหยดลงบนพื้นช้าๆอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ดวงหน้าขาวซีบไร้เลือด......บาดแผลที่ควรจะสมานโดยเร็วกลับไม่ยอมสมาน มีเพียงเลือดที่ไหลทะลักล้นออกมาจากร่างกายที่ค่อยๆซูบซีดไปเรื่อยๆ


" เกิดอะไรขึ้น!!! ตอบชั้นสิคุราปิก้า!! " คุโรโร่เขย่าตัวคุราปิก้าเบาๆเพื่อหาคำตอบ


" .....มัน.........มีพิษ...ชั้นคง........ไม่รอด............... " คุราปิก้าเอ่ยด้วยน้ำเสียงติดขัด


" ต้องรอดสิ! มันต้องมีทางรักษา!! " คุโรโร่พูดอย่างมีความหวัง


" ......สามวัน..........พิษนี้จะทำให้ชั้นตายลง....ชั้น......จะหลับไปสามวัน........แล้วหลังจากนั้นก็จะตาย..... " คุราปิก้าพูดเพียงเท่านั้นแล้วเปลือกตาก็หุบปิดลง


" คุราปิก้า!! คุราปิก้า!!!! " คุโรโร่พยาพยามเรียกให้คุราปิก้าลืมตาขึ้นมาแต่ก็ไร้ประโยชน์...


" นายต้องฟื้นคุราปิก้า.........นายต้องฟื้น "

-*-*--------------------------------------------------------------------------------------------------------------*-**-

จบไปอีกตอน55+


เริ่มดองเค็ม-*-