[FIN] Roller selector รักครั้งนี้คุณพี่ขอแซ่บ ! (krisyeol)

ลำดับตอนที่ #12 : chapter 11 : OMG

Chapter 11

            “ ปาร์คชานยอล ! ”

            เงียบ.. ไม่มีเสียงใด ๆ ตอบกลับมา

            “ ไอ้หัวหยอย ! ไอ้หูกาง ! ”

            “…”

            “ ถ้ามึงไม่เปิดกูจะเข้าไปละนะ -_-? ”

            “…”

            “ กูถือว่ามึงตกลงแล้วนะ ! ” พูดจบอิเฮียก็ถือวิสาสะเปิดประตูรั้วเข้าไปในบ้านหลังเล็กของชานยอลทันที ในใจยังนึกหวั่นถ้าเกิดพ่อแม่มันออกมาเห็นคริสอู๋ในสภาพเดินย่องอย่างกับขโมยแบบนี้จะเป็นยังไงนะ โอ้คนหล่ออยากจะบ้า เกิดมาไม่เคยต้องทำอะไรขัดกับสภาพหนังหน้าตัวเองได้มากขนาดนี้ Y^Y

          แอ๊ดดด..

            ร่างสูงเปิดประตูไม้สีขาวเข้ามาในบ้านอย่างง่ายดายเมื่อพบว่าประตูไม่ได้ล็อค นี่ถ้าหากเขาเป็นโจรจริง ๆ แล้วล่ะก็ ป่านนี้ไอ้หัวหยอยคงโดนข่มขืนไปแล้ว ! แม่งคิดแล้วก็หงุดหงิด ไม่รู้จักดูแลตัวเองเอาซะเลย คริสคิดในใจก่อนจะเดินสำรวจทั่วบ้านอย่างแผ่วเบา จะตะโกนเรียกชานยอลก็ไม่ได้หรือจะทักทายว่ายู้ฮูก็ดูจะเป็นอะไรที่ปัญญาอ่อนเกินไป

            “ ปาร์คชานยอล ” คริสป้องปากกระซิบเรียกเสียงแผ่ว

          ซ่า ๆๆๆ

            ฉับพลันก็มีเสียงเปิดน้ำดังมาจากที่ไหนซักแห่ง อู๋อี้ฟานเดินตามเสียงนั้นไปก่อนจะมาหยุดอยู่หน้าประตูที่มีป้ายพลาสติกห้อยติดอยู่ว่า ‘ห้องน้ำ’ ร่างสูงสำรวจไปทั่วบ้านหลังเล็กที่ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่นอกจากบุคคลปริศนาในห้องน้ำเท่านั้น

            “ ปะ..ปาร์คชานยอล ” คริสป้องปากเรียก เสียงน้ำหยุดลงในทันทีพร้อม ๆ กับที่ประตูห้องน้ำถูกกระชากออกอย่างแรงจนร่างสูงที่ยืนป้องปากอยู่หน้าประตูเสียหลักล้มเข้าไปในห้องน้ำด้วย

            “ อ๊ากกกกกกกกกก ! /เฮ้ยยยยยยยยย ! ” เสียงสกรีมทุ้มต่ำคุ้นหูของปาร์คชานยอลดังขึ้นพร้อม ๆ กับเสียงสกรีมด้วยความตกใจอย่างสุดขีดของอู๋อี้ฟาน ร่างสูงล้มลงไปนอนคร่อมร่างโปร่งที่มีเพียงผ้าขนหนูสีขาวพันปกปิดช่วงล่างในขณะที่ท่อนบนเปียกชื้นไปด้วยน้ำเนื่องจากชานยอลเพิ่งอาบน้ำเสร็จไปหมาด ๆ สายตาคมกริบของคริสสบเข้ากับดวงตากลมโตที่สั่นระริกด้วยความตกใจของปาร์คชานยอลดูแล้วเซ็กซี่เร้าอารมณ์อย่างน่าประหลาด

            พรวดดดดด !

            คนหล่อเลือดกำเดาแตกกกกกกกกก !

            “ อ๊ากกกกกกกก ! ” ชานยอลสกรีมลั่นห้องน้ำอีกครั้งก่อนจะเด้งเข่าขึ้นมากระแทกกับส่วนนั้นของคริสเต็มแรง ร่างสูงจุกจนพูดอะไรไม่ออก มือข้างหนึ่งก็ยกขึ้นปิดจมูกเอาไว้ส่วนมืออีกข้างก็กุมลูกรักของตนเองอย่างหวงแหน

            “ ปาร์ค..ชะ..ชานยอล.. ” คริสพยายามเอ่ยขอความช่วยเหลือก่อนจะหงายหลังล้มตึงไปนอนแผ่อยู่ข้าง ๆ ร่างโปร่งที่กำลังพยายามลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล

            “ มะ..มึงเข้ามาในบ้านกูได้ไง ! ” ชานยอลถามขึ้นด้วยความตกใจ เสียงที่ว่าทุ้มแล้วก็ยิ่งทุ้มแหบเลวร้ายกว่าเดิมยามที่ไม่สบาย

            “ เดิน..เดินเข้ามา.. ” อิเฮียตอบเสียงกระท่อนกระแท่นพลางยกมือขึ้นปาดเลือดกำเดาทิ้ง

            “ ละ..ลุกขึ้นมาดิ ” อิหยอยเห็นสภาพอันน่าอดสูของคนที่นอนแผ่อยู่กับพื้นห้องน้ำแล้วทนไม่ไหวจนต้องยื่นมือไปให้ร่างสูงเกาะเพื่อพยุงตัวขึ้น คริสลุกขึ้นมายืนกุมเป้าอย่างทุลักทุเลมืออีกข้างที่ใช้ปาดเลือดกำเดายกขึ้นโอบรอบเอวของชานยอลหลังจากที่เลือดหยุดไหลไปแล้ว ร่างโปร่งส่ายหัวด้วยความมึนเพราะฤทธิ์ไข้ก่อนจะพยุงคนตัวสูงออกมานั่งที่โซฟากลางห้องโถง

            คริสนั่งทำหน้าเหยเกด้วยความจุกก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกระสะพายหนังเพื่อหยิบถุงยาออกมาแล้วควานหายาดมขึ้นมาดมในทันที

            “ ไอ้เชี่ยหูกาง.. ” ร่างสูงพึมพำก่อนจะส่งสายตาคาดโทษไปให้ ชานยอลยักไหล่น้อย ๆ ก่อนจะรีบวิ่งแจ้นเข้าไปแต่งตัวในห้องนอนอย่างรวดเร็ว สักพักคนตัวเล็กกว่าก็เดินออกมาพร้อมกับชุดลำลองหนึ่งชุดแล้วโยนไปให้คริสที่นั่งดมยาดมอยู่

            “ เปลี่ยนซะ ชุดนักเรียนมึงเปียกหมดแล้ว ” ชานยอลว่าก่อนจะล้มตัวนั่งบนโซฟาอย่างหมดแรง

            “ เปลี่ยนตรงนี้เลยเหรอ -_-? ” อู๋อี้ฟานถามขึ้นพลางจ้องใบหน้าหวานของชานยอลที่กำลังนอนหลับตาพริ้ม แต่เมื่อไม่มีเสียงใด ๆ ตอบกลับมาอิเฮียจึงค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อนักเรียนออกช้า ๆ สายตาไล่ไปตามผมที่เปียกชื้นของชานยอล ดวงตากลมโตที่ปิดสนิท..จมูกโด่งได้รูป..ริมฝีปากบางอมชมพู..กรี๊ดดดดดดด ! เลือดกำเดากูจะพุ่งอีกแล้ว >////< เมื่อคิดได้ดังนั้นอิเฮียจึงรีบหันหน้าหนีแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว กลิ่นหอมจาง ๆ ที่ติดอยู่บนเสื้อยืดของชานยอลทำให้คริสแทบคลั่ง

            “ มะ..ไม่ ๆ ไอ้หูกางมันป่วย..มันป่วย.. ” ร่างสูงพึมพำขณะพยายามข่มอารมณ์ร้อนที่กำลังลุกโชนของตัวเองฉับพลันภาพที่นอนคร่อมร่างเปียกชื้นของชานยอลในห้องน้ำก็ลอยเข้ามาในความคิด อ๊ากกกกกกก ! อู๋อี้ฟานเป็นบ้าอะไรวะเนี่ย

            “ มา ฮัดเช้ย ! ทำไม.. ” เสียงแหบ ๆ ของชานยอลดังขึ้น คริสสะบัดหัวไล่ความคิดหื่น ๆ ออกไปก่อนจะหันหน้ากลับมาหา

            “ ก็บอกแล้วไงว่าจะมา เดี๋ยวเกิดมึงดื้อไปโรงเรียนจะทำยังไง ”

            “ ฮัดเช้ย ! ..กูไม่ไปหรอก ดีจะตายที่ไม่ได้ไปโรงเรียน ฟืดดด ” อิหยอยสูดน้ำมูกเสียงดัง

            “ มานี่ดิ๊.. ” คริสทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคออย่างขัดใจพลางขยับเข้าไปนั่งใกล้ ๆ คนตัวเล็กกว่าก่อนจะดึงผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วเช็ดน้ำมูกให้ ชานยอลพยายามหันหน้าหนีแต่ก็ไม่เป็นผลสุดท้ายจึงทำได้เพียงนั่งนิ่ง ๆ ดวงตากลมแอบมองใบหน้าของคริสที่อยู่ห่างกันไม่ถึงคืบด้วยหัวใจที่เต้นแรง แม้แต่ตัวเองยังกลัวว่าร่างสูงจะได้ยิน..

            “ พะ..พอแล้ว -///- ” มือบางยกขึ้นมาปัดผ้าเช็ดหน้าออกก่อนจะหันหน้าหนี

            “ เออ ๆ แล้วนี่กินข้าวรึยัง ? ” อู๋อี้ฟานถามพร้อมกับโยนผ้าเช็ดหน้าเปื้อนน้ำมูกเข้าไปในกระเป๋าสะพาย

            “ กินแล้ว ! =_=; ”

          จ๊อกกกกกกกก

            ขอบคุณ..เสียงท้องร้องแม่งมาถูกเวลามากจ้า แล้วอย่างนี้ปาร์คชานยอลจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน๊ โฮฮฮฮ Y^Y

            “ อ่ะ.. ” คริสพูดขึ้นก่อนจะยื่นแซนวิชที่พกมาพร้อมกับถุงยาให้ ชานยอลก้มหน้างุดพร้อมกับยื่นมือออกไปรับ

            “ ขอบใจ.. ” คนตัวเล็กกว่าเอ่ยขอบคุณเสียงเบาหวิวก่อนจะแกะแซนวิชกินเงียบ ๆ อู๋อี้ฟานหัวเราะหึหึในลำคอเบา ๆ

            “ มึงอยู่บ้านคนเดียวเหรอ ” ร่างสูงถาม

            “ อือ ” ชานยอลตอบเสียงอู้อี้เพราะกำลังเคี้ยวแซนวิชอยู่

            “ กินน้ำด้วย.. ” อิเฮียว่าพลางยื่นขวดน้ำให้หลังจากที่ร่างโปร่งทานแซนวิชหมดแล้ว ชานยอลรับขวดน้ำที่เปิดฝาแล้วมายกดื่มก่อนจะสังเกตว่าอู๋อี้ฟานเตรียมทุกอย่างมาพร้อมทั้งอาหาร น้ำและยา เมื่อดื่มน้ำเสร็จคริสก็ยื่นยามาให้ ชานยอลรับมาทานอย่างว่าง่ายรู้สึกดีกับคนตรงหน้ามากขึ้นอีกนิด แต่ก็แค่นิดหน่อยเท่านั้นแหละ ><

            “ ทีนี้..ก็ต้องนอนพัก ” คริสพูดก่อนจะหันหน้ามาจ้องคนตัวเล็กกว่าตรง ๆ

            “ อะ..อะไร ” อ๊ากกก ! ไอ้หัวทองนี่เลิกจ้องตากันซักทีได้มั้ย ชานยอลไม่อยากยอมรับเลยว่าตอนนี้หน้าของเขามันเห่อร้อนแปลก ๆ

            “ เป็นอะไรวะทำไมหน้าแดง -_-? ”

            “ ระ..ร้อนไง =____= กูไปนอนล่ะ มึงก็กลับ ๆ ไปได้แล้ว ฮัดเช้ย ! ” ชานยอลไล่ก่อนจะเดินหนีเข้าไปในห้องนอนของตัวเองอย่างรวดเร็ว

            “ เอ๊า ! ไอ้เชี่ยหูกาง คนอุส่ามาหาแม่งไล่ง่าย ๆ แบบนี้เลยเรอะ ! ” ร่างสูงโวยวายอย่างขัดใจ

          ปัง !

             เอ่อะ..ปาร์คชานยอล ไอ้หูกาง ! อิเฮียปรี๊ดครับ ! เกิดมาไม่เคยมีใครกล้าปิดประตูใส่หน้ามาก่อน

            “ ปาร์คชานยอล ! ” ว่าแล้วก็ตวาดเรียกเสียงดังสนั่นด้วยโทสะที่มี

            “ ขอบใจ ! ” เสียงแหบ ๆ ของชานยอลตะโกนตอบกลับมาก่อนจะเงียบไปทำเอาอิเฮียเงิบอีกครั้ง สรุปว่ามันไม่เคยกลัวผมเลยใช่ไหมครับ -_-?

            เมื่อรู้สึกหน้าแตกอิเฮียก็โกรธจนหัวฟัดหัวเหวี่ยงแต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ยอมกลับไปซักที ทำไงได้ถึงกลับไปหัวใจมันก็ยังเรียกร้องหาแต่ปาร์คชานยอล ว่าแล้วก็ขอโผล่หน้าเข้าไปทักทายคนสวยยามหลับซะหน่อย

            ร่างสูงแอบเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนของชานยอลอย่างเงียบเชียบ ไม่ลืมที่จะหยิบเจลติดมือมาด้วย แต่เฮ้ ! อย่าเพิ่งมองหน้าอิเฮียด้วยสายตาแบบนั้น เจลลดไข้ครับเจลลดไข้ ไม่ใช่เจลอะไรอย่างนั้น เห็นคริสเป็นคนอย่างนี้แต่คริสก็เป็นคนดีไม่คิดจะขืนใจคนป่วยหรอกนะครับ ร่างสูงยืนมองคนที่กำลังนอนหลับตาพริ้มหายใจด้วยจังหวะสม่ำเสมอแล้วก็ต้องเผลอยิ้มออกมาก่อนจะบรรจงแกะแผ่นเจลลดไข้มาแปะที่หน้าผากให้อย่างแผ่วเบา แต่แล้ว..

            “ อะ..อื้อ..เฮียจะทำอะไรเค้า.. ” ปาร์คชานยอลลืมตาขึ้นมองใบหน้าหล่อคมของคนตัวสูงด้วยแววตาฉ่ำเยิ้มเพราะพิษไข้

            “ หะ..หะ ? มึงเรียกกูว่าอะไรนะ ? ” คริสเลิกคิ้วถามด้วยความตกใจสุดขีด อย่าบอกนะว่ากูให้ยามันผิดน่ะ =[]=?

            “ เค้าเรียกเฮียว่าเฮียไง ลงมานอนกับเค้าสิ.. ” ชานยอลกระซิบเสียงแผ่วก่อนจะยกมือขึ้นมาดึงร่างสูงให้ล้มลงไปนอนด้วยกันบนเตียงเล็ก ๆ นั้น

            “ เฮ้ย ! ไอ้เชี่ยหูกาง อย่ามาเล่นแบบนี้นะโว้ย ” อิเฮียว่าพลางพยายามยันตัวที่กำลังนอนคร่อมอิหยอยอยู่ขึ้น แต่คนตัวเล็กกว่ากลับยกแขนขึ้นโอบรอบคอของเขาเอาไว้แน่น ปาร์คชานยอลมึงต้องการอะร้ายยยย !

            “ ช่วย..ดูดไข้เค้าหน่อยสิ.. ” โอ้คุณพระ ! นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น เทลมีวาย ??? ณ จุด ๆ นี้ขอบอกว่าอิเฮียแดกจุด !

             “ ยะ..อย่า..เดี๋ยวกูทนไม่ไหวนะ.. ” อิเฮียพยายามดิ้นขัดขืนในขณะที่ชานยอลยกตัวขื้นมาจูบเบา ๆ ที่ริมฝีปาก ทำเอาคนตัวสูงอึ้งหมดแรงดิ้นไปในทันที

            “ ดูสิ..เค้าร้อน..เฮียต้องช่วยเค้านะรู้มั้ย ” ชานยอลว่าพลางส่งยิ้มหวานมาให้..

            โอเอ็มจี ! อย่าบอกนะว่าคนป่วยจะขืนใจอู๋อี้ฟาน อ๊ากกกกกกกกกกกกก !



 

TBC.






# กรี๊ดดดดดด นี่มันเกิดอะไรขึ้นในฟิคใส ๆ (?) เรื่องเน้ ???
มาลงตอนนี้แบบโคตรว่อง เพราะเมื่อคืนนนน ! ภาพอิเฮียจับแก้มอิหยอย
ปล่อยหราในทวิตเตอร์ ! อารมณ์เราเลยแบบกูไม่ไหวแล้วค่า
กูต้องแต่งต่อออ 555555 บ้ามาก รีดเดอร์อย่าเพิ่งหลอนเค้านะ
มันเป็นไปตามเนื้อเรื่องอ่ะจ้ะ แต่ที่จริงน่าดีใจออก แช้ปนี้คริสยอลเต็ม ๆ เลยนะ ! กร๊ากกกก


#อิหยอยป่วยยั่วเฮียทำหน้าแบบนี้ล่ะทุกโค้นน เกร๊ดดดด !
ปาร์คชานยอลพูดว่า : น้าาานะ !
(ไรเตอร์มันมโนเก่งค่ะคุณขา 55555)
cr. twitter