คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 12
ึมึม่านาบวนบ
สบสบสุแสนระสันสาย
ึ้ึ้ึม่านหวานในาย
สายสายวนเื่นบรรทมฯ
[ ลอนแ่เอ...ทำไมมันเ่แ่บทลอนประเภทนี้(ัน่อ)? ]
“อ๊า... อ๊า!”
สุรเสียอทั้อ์ท้าวเธอแลนาราธิาสอพระอ์ไ้ัึ้นัวาลไปทั่วถ้ำแ้วออ์สันาาพร้อมๆัน แ่ทว่า่าวาระวามหมาย...
“เ้าเป็นอะไรอเ้า? ฮึ! นัรุน้อย!”
พาสันาาธีรสุวัน์ทรผุลุาพระแท่นบรรทมแล้วทรวัพระสุรเสียถาม้วยทรหุหิในัวนาราธิาแ้วัสาล ที่นาทรละเมอเพ้อนเป็นเหุทำให้อืท้าวเธอ้อทรลุึ้นมาประทับนั่บนพระแท่นบรรทม
“...”
นาราธิาแ้วัสาลทรลืมพระเนรึ้นอย่าทร่วุ่นแลุน เมื่อทรไ้ยินระแสเสียรับสั่ถามาอ์ท้าวเธอฯ แล้ว็้อทรพระทัยอีรั้ เมื่อนาทรพบว่าไ้ทรร่วมบรรทมหลับประทับอยู่บนพระแท่นบรรทมอันหนานุ่มเีย้าใล้ับพระวรายออ์ท้าวเธอฯ
“นอาเ้าะนอนิ้นแล ‘ละเมอร้าย’ แล้ว... ยัถึั้นะมา ‘ทำร้าย’ ายเรา! ผู้ึ่เมาแบ่ที่บนแท่นฯให้เ้านอนอี! นัรุน้อย!”
อ์สันาาทรรัสำหนินาราธิา ที่ทรสลบบรรทมสนิทไปั้แ่ทรประทาน‘ุมพิพิษ’ ึ่เป็นารุมพิที่พระอ์ทร ‘ายพิษ’ บาส่วนเ้าไปในโอษ์อนา ั้แ่ราแรเมื่อนาฟื้นึ้นมาในถ้ำแ้ว... เมื่อรานั้นที่นาฟื้น อ์ท้าวเธอฯทรไ้่อสู้เล็น้อยับนานทรไ้แผลเป็นรอย่วนที่บรรารึมา ันั้นในเพลานั้นึทรำริประทานุมพิพิษแ่นา เพื่อให้นาหยุาร่อสู้ ยอมนิ่สบแลบรรทมหลับลไป...
“ระ... เรา... ที่แท้... เราฝันไปหรือนี่?”
นาราธิาแ้วัสาลพารุทรผุลุพระวรายึ้นประทับนั่ แล้วทรสำรวรวราพัราภร์ที่ทรสวมใส่ รั้นเมื่อทรพบว่ายัอยู่รบทุอย่าในำแหน่เิมอมัน นาึทรีพระทัยอย่ายิ่!
“หึ! เ้าอย่าบอเรานะว่า... เ้าำลัฝันถึเราอยู่! ถึไ้ถีบ ไ้ถอเรา... นทำให้เรานอนไม่หลับ!!!” อ์ท้าวฯเธอทรหรี่พระเนร้อพระพัร์นา พร้อมับทรรัสัศอนาราธิา
“เอาวามเท็อันใมาล่าวอ้า! เราไม่ไ้ฝันถึเ้านะ!”
นาราธิาทรเบิพระเนรแลทรส่สายพระเนร้อน พร้อมับทรส่สุรเสียอันไพเราะัระัแ้ววัถวายแหวใส่อ์ท้าวเธอฯ ที่ทรลุึ้นมาประทับนั่่อนนาไ้สัเพลาแล้ว... อย่าทรร้อนพระอ์เอ
“ถ้าเป็นเ่นนั้น ็นอน่อ! เรา่ว!”
อ์ท้าวเธอฯทรรัสประทานับทารสนทนาทั้หม้วยสุรเสียอันเย็นา พร้อมับทรประทับนอนบรรทมล โยทรหันพระปษา์ให้นาราธิาพารุ อย่าทรระแทระทั้น
‘อ้ายูให่เ่าบ้า! นานอนหลับ... ยัะสามารถ เ้ามาทำร้ายให้เราผวาในฝันไ้อี!’ นาราธิาทระโนอย่าริ้วโรธาในพระทัย
‘เราไ้ื่นึ้นมาแล้ว อีอย่า... ะให้มานอนบนนี้ับูให่ไม่น่าไว้ใอย่าเ้าอีไ้เยี่ยไร ฮึ!’
นาราธิาทรำริในพระทัย พร้อมับทรรีบยับพระวรอ์ะทรลุึ้นประทับยืนแลลาพระแท่นบรรทม โยำริะเส็ออไปให้ไลอ์ท้าวเธอฯ
“ฟิ้ว!”
“แร๊!”
“ุ๊บ!”
“โอ๊ย!”
นาแ้วัสาลราธิาทรพระทัยอย่ายิ่ เมื่อทรพบว่านาเอไ้ทรล้มะมำเอาพระหัถ์ไปทรยันับพื้นหน้าพระแท่นบรรทมอย่ารวเร็ว นทรั้พระสิมิทันแลทรุน
“เ้าอีแล้วรึนี่!”
นาราธิาทรรัส้วยทรริ้ว เมื่อทรทอพระเนรไปมอสันาบาศ์เส้นน้อย ึ่มันไ้เลื้อยเ้ามาระทำารรั้อพระบาทอนาไว้้าหนึ่ ส่วนปลายอี้าหนึ่อมันนั้นไ้ระหวัเาะเี่ยวไว้ับาพระแท่นบรรทมอย่าเหนียวแน่น ้วยรู้ี!
“อย่าเรื่อมา! บอให้นอน... ็นอน!”
อ์สันาราาทรรัสประทานุ แลส่พระสุรเสียออมา โยที่ทรหันพระปษา์ให้นาเหมือนเิม
“้าเป็นนนะ! เป็นน็้อื่นแ่เพลาเ้า... ไม่ใ่พวูที่ี้เา เอาแ่นอนำศีล!”
“เฮอะ! เอ่ยออมาับเราเยี่ยนี้ รึว่า... อยาะเปลี่ยนมาเป็น ‘แบบเราา’ ฮึ?”
“สิยัีอยู่หรือไม่! ถามอะไรที่มันเป็นไปไม่ไ้! ำเนิเิเป็นพารุ ะเปลี่ยนไปเป็น ‘ูให่’ อย่าเ้าไ้อย่าไร?”
นาราธิาทรไ้หันพระพัร์มารัสถวายแหวอีรา เมื่อทรไ้ทอพระเนรเห็นอ์ท้าวสันาราทรลับพระวรายมาบรรทมะแ้ามาทานาราธิาแลใ้พระหัถ์้าหนึ่ยันพระเศียรไว้ แล้วทรรัสถามนาราธิาอย่าทรยียวน
“แล้วบอเมื่อใันว่าะเปลี่ยนมาเป็นนารา...” อ์ท้าวเธอฯทรรัสประทานวามออมาอย่า้าๆ ้วยสุรเสียเรียบๆ
“แล้วถ้าไม่ใ่ ‘ู’ แล้วะเป็น ‘แบบเ้า’ ไ้อย่าใ!?” นาราธิาทรรัสทูลถามอย่าทรุนเียว
“็แ่เมื่ออยู่ับเรา... เราให้ทำสิ่ใเ้า็ทำาม เท่านั้น็เป็น ‘แบบเรา’ แล้วอย่าไรเล่า! เพราะะนั้นึ้นมานอน้วยพร้อมัน... บัเียวนี้!”
อ์สันาราทรเลยออมา้วยสีพระพัร์เรียบสบ แ่แววพระเนรเ้นระริ้วยทร่อนวามหรรษาในารเย้าแหย่นาราธิาพารุนนี้ให้ทรแทบเ้นไ้ อย่าทรเริ่มหมั่นไส้แมเอ็นูในวามรไปรมาอนา
อ์ท้าวเธอฯทรรัสพร้อมับทรเอื้อมพระหัถ์ไปรั้พระวรายอนาราธิาเ้ามาในอ้อมพระร แลทรออแรรั้ร่าอนาบรรทมลไปเีย้าพร้อมันับพระอ์อย่าทรว่อไว!
“ปล่อยนะ! เ้าูให่เ่า!” นาราธิาทรแหวอย่าทรพระทัยแลอุธัอับอาย เมื่อทรนึถึเรื่อราวพระสุบินึ้นมา
“ะหลับเอ... หรือ อยาะให้เรา่วย ‘ทำให้หลับ’ อี... หืม?”
อ์สันาราาทรรัสถามนาราธิาในอ้อมพระร ึ่พระพัร์อนานั้นอยู่ในำแหน่่ำว่าพระหนุอพระอ์แ่ิับพระอุระ ้วยพระสุรเสียเรียบเรื่อย... อย่าทรอยาะประทานแล้นาราธิาพารุนานี้ แลทรแอบแย้มพระโอษ์ยิ้มออมามิให้นาราธิาทรเห็น!
-------------------------------------------------------------------------
เรื่อนี้ยัแ่ไม่บ่ะ ้ามานาน
ยัไม่มีวามิ่ะ ว่าะส่เรื่อีพิมพ์หรืออย่าไร
อบพระุทุท่านที่ิามผลานนะะ
ความคิดเห็น