ลำดับตอนที่ #12
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ซัมเมอร์Vsมินนี่
11
ซัมเมอร์ Vsมินนี่
“นายเป็นบ้าอะไรของนาย!”ฉันตะคอกใส่พาสทันทีหลังจากที่ฟรีสเดินออกไป
“ฉันก็ไม่อยากให้เธอไปเป็นแฟนไอ้หมอนั่นน่ะสิ”
“ทำไม นายรักฉันรึไงถึงมีสิทธิ์มาสั่งฉัน”ฉันถาม
“เปล่าแต่ฉันแค่ไม่ชอบที่จะให้เธอไปเป็นแฟนของคนอื่น เธออย่าลืมสิการพนันของเรามันยังไม่จบ!”
“มันก็เป็นแค่การพนันนายจะเอาอะไรนักหนา”ฉันถาม
“ถึงมันจะเป็นแค่การพนันแต่ฉันก็ไม่ชอบ”
“งั้นมันก็เรื่องของนายแล้วล่ะ ฉันจะเปลี่ยนชุดแล้ว”ฉันพูดแล้วกำลังจะเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว แต่พาสดันรั้งมือฉันไว้ซะก่อน
“เดี๋ยวสิ”
“อะไรอีกล่ะ”
“กลับทั้งชุดนี้เลยสิ สวยดีออก”พาสบอก
“O///O”
“ไปเหอะ^^”
“เดี๋ยวสิ”ขณะที่พาสกำลังดึงมือของฉัน ฉันก็รั้งมือของตัวเองไว้เสียก่อน
“มีอะไรอีก”
“ชุดนี้น่ะไม่ใช่ของฉันนะ แล้วฉันจะใส่กลับได้ยังไง”ฉันพูดพลางขมวดคิ้วเข้าหากัน
“มันจะไปยากอะไร ซื้อซะก็สิ้นเรื่อง^^”พาสพูดอย่างสบายอารมณ์
“จะบ้าเรอะ!”
“น้องซัมเมอร์!!”เสียงหวานๆดังขึ้นจากด้านหลังของฉัน ฉันจึงหันไปมอง
“มีอะไรเหรอค่ะพี่เจนนี่”ฉันถามพี่เจนนี่ที่วิ่งหอบแฮ่กๆมาหาฉัน
“นะ แฮ่ก นะนี่ค่ะเงิน”พี่เจนนี่พูดพลางยื่นเงินให้ฉัน นี่มันเงินสามหมื่นที่พี่เค้าจ้างฉันตั้งแต่แรกนี่
“เอ่อ ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่เจนนี่”ฉันพูดแล้วดันมือของพี่เขากลับไป
“ได้ไงล่ะค่ะพี่เป็นคนจ้างนะ”
“ไม่เป็นไรค่ะฉันเต็มใจช่วย^^”ฉันยิ้มให้พี่เจนนี่
“พี่ครับชุดนี้ราคาเท่าไหร่ครับ”อยู่ๆพาสก็ถามเรื่องราคาชุดที่ฉันใส่อยู่ซะงั้น
“เอ่อ คือชุดนี้เรายังไม่ได้ออกวางขายเลยนะค่ะ”พี่เจนนี่บอก
“เท่าไหร่ครับ!”พาสถามด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
“แปดพันห้าค่ะT^T”
“เอานี่ครับ”พาสพูดพลางยื่นเงินให้พี่เจนนี่ แถมยังยื่นให้ตั้งหมื่นหนึ่ง OoOนี่หมอนี่ยอมลงทุนเพิ่มอีกพันห้าเพื่อซื้อชุดนี้ให้ฉันเลยเหรอเนี่ย จะภูมิใจดีมั้ยนะ
“เอ่อค่ะ”พี่เจนนี่ทำหน้าเอ๋อก่อนนี่จะรับเงินจากพาสมา
“กันได้แล้ว”ว่าแล้วพาสก็จูงมือฉันเดินออกไป
พาสเดินจูงฉันไปยังลานจอดรถ โดยเดินไปทางด้านหลังของโรงแรม เพราะด้านหน้าเวทีนักข่าวเยอะมาก พาสบอกฉันว่าถ้าเราเดินออกทางด้านหน้าของโรงแรมจะเป็นข่าวได้(แหมทีตอนที่ฟรีสบอกว่าจะเอารูปที่ฉันจูบกับเขายังไม่เห็นกลัวนักข่าวเลย- -**)
ปี๊ด ปี๊ด
พาสกดรีโมทปลดล็อกรถของเขาก่อนที่จะเปิดประตูให้ฉัน
“เดี๋ยวสิ”เสียงเล็กๆน่ารักๆดังขึ้น เรียกสายตาของฉันกับพาสให้หันไปมอง
ต้นเสียงนั่นคือหญิงสาวหน้าตาน่ารัก ผมลอนยาวสีดาร์กช็อกโกแลต ดวงตากลมโต ริมฝีปากบางสวยได้รูป
“มินนี่ เธอมาทำอะไรที่นี่”พาสถาม
“แหม ไม่รู้ว่ามินนี่ควรจะดีใจรึเปล่านะค่ะที่มือกลองของวงAprilยังจำอดีตแฟนคนนี้ได้”มินนี่ยิ้มเหยียดมาทางฉันและพาส
“เธอมาที่นี่จะเอาอะไรอีก”ฉันถามบ้าง
“เธอจำไม่ได้รึไง ซัมเมอร์ว่าเธอทำอะไรกับฉันบนเวทีเอาไว้”
“จำได้สิ จำได้แม่นด้วย แต่เธออย่าลืมนะว่าก่อนที่ฉันจะทำแบบนั้นเธอเองก็ทำเช่นกัน”ฉันยิ้มเหยียดให้มินนี่บ้าง
“เธอมันน่ารังเกียจ!”มินนี่ตะโกนใส่ฉัน
“ถ้าเธอว่าฉันน่ารังเกียจเธอเองก็น่ารังเกียจไม่แพ้กันหรอกน่า!”ฉันตะโกนใส่มินนี่บ้าง
“ปากดี!!”มินนี่ตะคอกใส่
“ถ้าปากไม่ดีก็ทำแบบนี้ไม่ได้หรอก”
“พวกเธอสองคนอย่างเถียงกันได้มั้ย!”พาสขึ้นเสียง
“อย่ายุ่งน่า/อย่ายุ่งนะค่ะพาส”ฉันกับมินนี่ตะโกนพร้อมกัน เล่นเอาพาสถึงกับเอามือกุมขมับไม่ทัน
“ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้ตบเธอฉันก็คงจะนอนไม่หลับสินะ”มินนี่พูดพลางดัดมือของเธอพลาง
“ถ้าคิดว่าตบได้ก็เข้ามาเลยอย่านึกว่าฉันกลัวเธอนะ ยัยผีจูออน!!!”ฉันตะโกนบ้าง
“เธอเรียกฉันว่ายังไงนะ!”
“ถ้าไม่ได้ยินจะเรียกใหม่ก็ได้ ยัยผีจูออน!!!”ฉันพูดแค่นั้นแหละมินนี่ก็เดินตรงเข้ามาทำท่าจะมาตบฉัน แต่เสียใจฉันไวกว่าย่ะ
เพียะ!
ฉันตบหน้ามินนี่เข้าไปฉาดใหญ่ ทำให้เธอโกรธเกรี้ยวกว่าเดิม
“พวกเธอสองคนหยุดกันได้แล้ว!”พาสตะโกนบอก และช่วงจังหวะนั้นทำให้มินนี่เดินเข้ามาตบฉัน
เพียะ!
เราสองคนต่างไม่มีใครยอมใคร พาสเองก็ดูท่าจะเหนื่อยใจเหมือนกัน
เพียะ!
เพียะ!
เพียะ!
เพียะ!
ตกลงทั้งฉากนี้ฉันกับมินนี่ก็ยังคงสลับกันตบไปมา ฉันบอกแล้วนะว่าฉันไม่ใช่คนที่ยอมใครง่ายๆ
“ฉันจะบอกเป็นครั้งสุดท้ายให้พวกเธอสองคนหยุด!!”พาสตะโกนขึ้นแล้วเดินเข้ามาแทรกระหว่างกลางฉันกับมินนี่
เพียะ!
เพียะ!
ระหว่างที่พาสเดินเข้ามา มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันกับมินนี่กำลังเงื้อมือเพื่อที่จะตบกันทำให้ผู้ที่ได้รับฝ่ามือทั้งสองไปเต็มๆก็คือ พาส!
“พาส/พาสค่ะ!!”ฉันกับมินนี่ร้องอย่างตกใจ เพราะตอนนี้ที่แก้มทั้งสองข้างของพาสต่างมีรอยมือประทับอยู่
“จะหยุดกันได้รึยัง”พาสถามเสียงเข้ม
“พาสค่ะ พาสเป็นอะไรมากรึเปล่าค่ะ มินนี่ขอโทษนะค่ะ”มินนี่พูดพลางผลักฉันให้ออกห่างจากพาสมากที่สุด
นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะตบหน้าพาสนะ แต่มือมันไปโดนอ่ะ
“มินนี่พอเถอะ แล้วฟังฉันไว้ด้วยนะว่าเธอไม่ใช่แฟนฉันและไม่เคยเป็นด้วย”พาสพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่ก็ทำให้มินนี่ถึงกับช็อกเลยล่ะ
“พะ พาสค่ะ พาสรู้ตัวรึเปล่าว่าพาสพูดอะไรออกมา”มินนี่พูดอย่างตะกุกตะกัก
“รู้สิ ถ้าไม่รู้ตัวฉันก็ไม่พูดออกมาหรอก”
“พาสอย่าบอกนะค่ะว่าแฟนของพาสก็คือนังซัมเมอร์!”มินนี่ตะโกนลั่นพลางชี้นิ้วมาที่ฉัน
“แล้วถ้าฉันบอกว่าใช่ล่ะ”
“กรี๊ด!พาสค่ะ มินนี่ไม่อยากจะเชื่อเลยนะค่ะว่าพาสจะตาต่ำคว้าผู้หญิงแบบนี้มาเป็นแฟน!”มินนี่ร้องลั่น
“ทำไม ผู้หญิงแบบฉันมันทำไม!”ฉันพูดพลางกระชากคอเสื้อเจ๊กเก็ตชั้นนอกของมินนี่มาอย่างรุนแรง
“ผู้หญิงแบบเธอมันไม่คู่ควรกับพาสน่ะสิ”มินนี่พูด
“แล้วทำไม เธอคิดว่าผู้หญิงอย่างเธอน่ะคู่ควรกับเขาแล้วรึไง ก่อนจะว่าคนอื่นน่ะช่วยดูสารรูปของตัวเองมั่งสิ!”ฉันพูดกระแทกใส่มินนี่
“กรี๊ด!แกกล้าว่าฉันเหรอนังซัมเมอร์”
“ทำไมจะไม่กล้า ผู้หญิงอย่างเธอน่ะไม่ได้สำคัญอะไรสักหน่อยเรื่องอะไรฉันจะต้องเกรงใจเธอ”ฉันพยายามกดเสียงให้ต่ำ
“กรี๊ดดด!!!”มินนี่กรีดร้องอย่างสติแตก
“มินนี่เธอไปซะเถอะ”พาสบอกเสียงเรียบ แล้วเดินมาจับมือฉันออกจากคอเสื้อของมินนี่
“แต่พาสค่ะ”
“มินนี่”
“ก็ได้ค่ะ มินนี่จะตามใจพาส แต่ฉันขอฝากไว้ก่อนนะนังซัมเมอร์ว่าฉันจะไม่ยอมเธอง่ายๆแค่นี้แน่!”มินนี่ทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงที่โกรธจัดๆ
“ถ้าแน่จริงก็เข้ามาสิ!!!”ฉันตะโกนบอก แล้วมินนี่ก็เดินสะบัดเชิดออกไป
พอหลังจากมินนี่เดินหายไปแล้วฉันค่อยๆหันกลับมามองพาส ที่กำลังเอามือกุมแก้มของตัวเองอยู่
“กลับบ้านกันเถอะ”ฉันบอกแล้วพาสก็เดินไปเปิดประตูให้ฉัน จากนั้นเขาก็ไปนั่งประจำที่คนขับแล้วเริ่มขับรถออกจากลานจอดรถของโรงแรมQ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น