fic HunterXHunter: Who are You?

ลำดับตอนที่ #12 : ตอนจบค่า

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ไค-ความสามารถเน็น ควบคุมตัวเอง!? นาย!?! (แต่ทว่าคุณไคก็ถูกแรงเตะของชาร์แนค์ในโหมดควบคุมตัวเองเตะไปซะแล้ว)

ชาร์แน็ค-โหมดควบคุมตัวเอง...ระบุเป้าหมายเรียบร้อย..จบการทำงาน (เข้าโหมดปกติ) เฮ้อ~งานนี้หนักไม่ใช่เล่นปวดหลังเป็นบ้าเลย

ทาคาโอะ-(กลับมาเป็นปกติ) นี่มัน...อะไรกันเนี่ย..อ๊ะ..ไค!? นาย....(เห็นไคที่กระเด็นไปนอนอยู่ระยะ25เมตร)

ชาร์แน็ค-ไม่มีประโยชน์ที่จะต้องฆ่านาย....ชั้นถือว่าปล่อยเอาบุญแล้วกัน (เดินจากมา)

ทาคาโอะ-ไค!!!!!! (ไคนี่นายเป็นอะไรไป..รึว่านายจะตายซะแล้ว!?!)

ไค-...................(ไม่ตอบ)

ชาร์แน็ค-(เดินจากมาอย่างสบายอารมณ์กับลมที่พัดมา) ผัวะ!!!!!!!!!!!! (ลูกไฟอะไรซักอย่างที่มีพลังเน็นรุนแรงพุ่งทะหลังชาร์แน็คจัง) อั๊กกกกกกกกกก

ทาคาโอะ-ไคคคคคคคคค

ไค-(พยุงตัวขึ้นมา+ก้มหน้า) ชั้นไม่ตายง่ายๆหรอก..ไอ้พลังแค่นั้นสำหรับชั้นมันธรรมดากว่าที่ชั้นต้องฝึกมาตั้งหลายเท่า...(แสยะยิ้ม)

ชาร์แน็ค-แค่กๆๆ (กระอักเลือด...รึว่าชั้นจะจบแค่นี้!?)





ด้าน คุณชิลด์





ชิลด์-ยอมแพ้เถอะ....อย่างนยเอาชนะชั้นไม่ได้หรอก...ความสามารถที่นายโขมยมาทั้งหมดนั้นน่ะ..ไม่ใช่ของนายความเก่งกาจทั้งหมดไม่ได้เก่งด้วยตัวนายเอง

คุโรโร่-หึหึ..เย็นชาจังเลยนะ......คุณหัวหน้ากลุ่มมาเฟีย.....แต่ที่นายมีชีวิตรอดได้ถึงตอนนี้ ชั้นยอมรับจริงๆ...วันนี้จบแค่นี้แล้วกัน..วันหน้าคงมีโอกาสด้สู้กันอีก

ชิลด์-???????

คุโรโร่-หึ(แสยะยิ้ม) บาย (แล้วคุโรโร่ก็ใช้ความสามารถเน็นอะไรสักอย่างแล้วหายตัวไป)

ชิลด์-................... (เงียบ).............(หลับตา...แล้วก็เดินจากมา)









ฝ่ายคุโรโร่







คุโรโร่-ฮัลโหล?ทุกคนนี่ชั้นนะ ยุติการต่อสู้แล้วแยกย้ายกันไปได้แล้ว

ทุกคน-หัวหน้า!?

คุโรโร่-ไม่ต้องพุดอะไรมาก เอาล่ะ แค่นี้นะ(ปิดมือถือ)



หลังจากนั้น 6ชม. ที่นี่ก็ถูกปล่อยร้าง..........ดูเหมือนว่าสมาคมของฮันเตอร์จะรู้ข่าวเรื่องของสมาคมคุ้มครองของฮันเตอร์แล้วด้วย





โช-ยูน่า...พวกนั้นเก่งเนอะ

ยูน่า-นั่นสินะ.....ว่าแต่จิลกับมุจิก้าล่ะ

ชิโฮโด-ไม่เห็นสิ เนอะ ซาสุเกะซัง..นายเก่งมากๆเลย (หน้าแดง)

ซาสุเกะ-(หน้าแดง)55 ครับผม

ชิลด์-(เดินมา) ทุกคนอยู่กันครบมั้ย?

ไค-รู้สึกจะรอดกันทุกคนนะ(เดินมา) เธอสองคนก็เก่งนะที่สู้พวกแมงมุมได้ (มองไปที่กาเน็ตกับคิระ)

กาเน็ต/คิระ-นิดหน่อยน่ะ (ยิ้มแหยะๆแต่แววตาเศร้ามากๆ)

ทาคาโอะ-ไค..คือมานี่หน่อยดิ ชั้นมีเรื่องจะถาม

ไค-????(แต่ก็เดินตามไป)

เบรน-เอ..แต่เบรนงงนะคะ..แทบจะไม่ได้สู้เลย^_^

คุรา-ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ?....เธอจะได้ไม่เป็นอันตรายไง (ยิ้มให้เบรน)

เบรน-คุราซัง...(////) เอ่อ...จิงสิ(ทำน่าโกดหัวกลม) คุรายังมีเรื่องที่ต้องเคลียร์ให้เข้าใจกะเบรนนะคะ

คุรา-??????

เบรน-(งอน+เดินออกมา)

ทุกคน-5555555

คัลโต้-(หลบมุมอยุ่+แววตาเศร้าสุดๆ) ทุกคนมีความสุขกันแล้ว..แล้วเมื่อไหร่ชั้นจะได้เจอนายนะ...ฮาโอ (นั่นสิคะตอนนี้คุณฮาโอหายจากบอร์ดไปนานมากๆเลยนะคะ)





ด้านคิรัว(อยู่ที่สวนดีล็อต)



คิรัว-(คุกเข่า) หมั้นกับชั้นนะ มิโกะ..(จุ๊บที่มือมิโกะ) (คิรัวทำตัวโรแมนติกเปนเหรอคะ....)

มิโกะ-(หน้าแดง) เอ๋?..ตะกี๊นี้พูดว่าไรนะ(นั่งที่ม้านั่ง)

คิรัว-หมั้นกับชั้นเหอะ (ชักอารมณ์ม่ายดี)

มิโกะ-อะไรนะ

คิรัว-หมั้นกับชั้นเหอะนะ!!!!!!!(ตะโกนลั่นเลย)อ๊ะ!(หน้าแดง) นี่เธอแกล้งชั้นเหรอเนี่ย?

มิโกะ-5555 ก็ชั้นยืมมุขเบรนจังที่เคยใช้ก่าคุรามาใช้นี่นา...อื้ม(พยักหน้า)ชั้นก็รักนายนะคิรัว...จากนี้อยู่คุ้มครองชั้นตลอดไปนะ

คิรัว-(ยิ้ม)อือ









ด้านนัทซึกิ ได้รับเมสเสจจากกอร์น ว่ากอร์นจากลับเกาะปลาวาฬวันนี้ ตอนเที่ยงคืนจริงรีบวิ่งมาที่เที่ยงคืน

นัทซึกิ-(วิ่งมาเรื่อยๆเจอคิลลาล่า)อ๊ะ!บอส..คือว่า...

คิลลาล่า-(ยิ้ม)ไม่เป็นไรจ้ะ ชั้นน่ะเข้าใจดี..ไปเถอะนะ

นัทซึกิ-ค่ะ (ดูนาฬิกา) อีกห้านาที ต้องรีบๆ...(วิ่งไป)

คิลลาล่า-...........โชคดีนะ(แล้วก็เดินจากมา)



ฝ่ายกอร์น



กอร์น-คงไม่มาแล้วล่ะ........ลาก่อนนะครับนัทซึกิ(กำลังจะเดินขึ้นเรือ)

นัทซึกิ-กอร์น!!!!!(วิ่งมาด้วยเฮือกสุดท้าย)

กอร์น-คุณนัทซึกิ!?!!

นัทซึกิ-ชั้นคงมาทันนะ...ทันที่จะบอก..ว่าชั้นก็รักนาย....

กอร์น-(ยิ้ม)ฮะ ..(แต่ทว่าเรือได้เลื่อนออกจากฝั่งแล้ว)

นัทซึกิ-(วิ่งตามเรือ) กอร์น!!!!

กอร์น-(เหวี่ยงเบ็ดตกปลา..นัทซึกิซังรับได้ และใช้เท็คนิคพิเศษกระโดดจากฝั่งขึ้นเรือ)

นัทซึกิ-ขอบคุรสำหรับทุกอย่างนะ

กอร์น-ผมก็เหมือนกันฮะ......ไปด้วยกันนะ...ไปบ้าบผม

นัทซึกิ-(ยิ้ม)จ้ะ







ด้านคุรา





เบรน-เบรนยังไม่ได้หายโกดคุรานะคะ

คุรา-ตามใจเธอสิ...

เบรน-ห๊า!!!คุราพูดงี้ได้ไงคะ!! ดีค่ะ!!งั้นจากนี้ถือว่าเราสองคนไม่มีความเกี่ยวข้องกัน(เดินกระแทกส้นเท้าไป)

คุรา-เอ๊ยยย!! ม่ายยด้ายยนะเบรน (วิ่งตามไป)

เบรน-(หยุด+ก้มหน้า) ก็คุราบอกเหมือนกับไม่รักเบรนนี่คะ...(แล้วน้ำตาก็ตกสู่พื้น)

คุรา-เบรน...ชั้นขอโทษ...ชั้นไม่นึกว่าเธอจะคิดกับคำเล็กๆน้อยๆของชั้น...

เบรน-(ร้องไห้+กอดคุรา) แงๆๆๆ ก็เบรนจริงจังกับคำและการกระทำของคุราปิก้าทุกอย่างนี่คะ

คุรา-(กอดเบรน)...ชั้นขอโทดนะ...โอ๋ๆๆ..อย่าร้องนะ

เบรน-ฮือๆๆๆๆขอโทดนะคะที่เบรนเอาแต่ใจ...





จะให้อภัยได้มั้ยเรื่องราวที่ผ่านมา…..

นับเวลาจากนี้นิสัยไม่ดีจะไม่เจอ...

จะให้อภัยได้มั้ยให้คนที่ยังรักเธอ....





ด้านคุณไค



ไค-นาย...มีอารัยก็ว่ามา

ทาคาโอะ-ชั้นน่ะ....ที่มาที่นี่ก็เพราะอยากให้นายกลับทีม

ไค-ชั้น..อยากสุ้กับนายทาคาโอะ...ชั้นยืนยันคำเดิม...และถึงเราจะอยู่กันคนละทีมเราก็ยังเป็นเพื่อนกับ

ทาคาโอะ-ไค......อะ...จริงสิ..ปกตินายจะเรียกชั้นว่าคิโนมิยะนี่นา ว่าแต่เรียกทาคาโอะ นี่นายยอมรับชั้นแล้วใช่มั้ย

(กอดคอไค)

ไค-(เอามือออก)เออๆ..เจอกันที่ชิงแชมป์โลกนะ

ทาคาโอะ-พูด สั้นๆ ห้วนๆงี้เลยเหรอเนี่ย (จ้องไคที่เดินไปไกล)

ไค-(หันมา) เอาชนะชั้นให้ได้นะ.....

ทาคาโอะ-(ยิ้ม)





Your’s wings on my heart ท้องฟ้าที่สดใสในวันข้างหน้าที่จะทำให้เราโลดแล่นไปเคียงคุ่กัน

Your’s wings on my heart จะรอ...เพื่อให้ถึงวันนั้น

Your’s wings on my heart เพื่อวันข้านหน้า ที่เราจะบิน บิน ไป ด้วยกัน







ฝ่ายไคริกับยูริ





ไคริ-เธอจะเอาไงล่ะยูริ....จะไปกับพวกนั้นมั้ย

ยูริ-คงงั้นอล่ะ...ว่าแต่หัวหน้า..เอ๊ย!จริงสินะ เราออกจากแก๊งแมงมุมแล้วนิ่ เอานะๆ คุโรโร่เค้าคิดไงถึงยุติการต่อสู้นะ

ไคริ-คงเพราะว่ายอมรับในฝีมือหมอนั่น(ชิลด์)มั้ง.....อืมๆ ไปเถอะ..ชั้นอยากไปพักผ่อนเต็มที

ยูริ-55นั่นสินะไปเถอะ เดี๋ยวกาเน็ตกับคิระจะรอเก้อ (แล้วทั้งสองก็รีบวิ่งไปที่สนามบิน)





เรื่องราวจากนี้ไม่ใช่..บทสรุป...แต่จะเป็นเพียงการเริ่มต้น..ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปหาความฝันของตัวเอง ....แม้ไม่สามารถเดาการเคลื่อนไหวของแมงมุมได้...แต่ว่า ที่เนื้อเรื่องได้ดำเนินอยู่ก็คือวันนี้..วันที่เราจะหาความสุขของเรา....แม้จะเป็นการรอคอย......







5ปีต่อมา....



คัลโต้-พี่คะพี่ๆ คุณมิโกะ แต่งตัวเสร็จแล้วนะไม่ไปดูเหรอ?

คิรัว-ไม่หรอก..มิโกะ สวยอยู่แล้วล่ะ..เดี๋ยว...ต้องเจอกันที่งานด้วย...(จริงๆก็อยากเจออยู่หรอกนะ)

คุรา-อ่ะ...คุณคัลโต้..เห็นเบรนมั้ยครับ?

คัลโต้-..แหม..ถามถึงเจ้าสาวเลยนะคะ...อ่าค่ะ ..เธอแต่งตัวเสร็จแล้วค่ะ ก็สวยมากเลยนะ...แต่ว่า

คุรา-??????

เบรน-(วิ่งมาจากห้องแต่งตัว) คุราปิก้าคะ!!!!! (ตอนนี้เบรนไว้สั้นอยู่น้าคะ)

คุรา-(หน้าแดง) บร..เบรน

เบรน-ช่วยด้วยค่ะ..คนพวกนั้นเค้าจะเอาดินสอมาจิ้มตาเบรนT_T

มิโกะ-(เดินออกมา)(ปล่อยผมยาวชุดแต่งงาน) เบรนซัง..นั่นเป็นอุปกรณ์แต่งหน้าจ้ะ ไม่มีอะไรหรอก อ๊ะ (เห็นคิล)

คิรัว-มิโกะ..เธอสวยจังเลย

มิโกะ-(หน้าแดง)คิลก็เท่ห์จ้ะ อ้ะ เบรนหน้าเลอะหมดเลย ไปทาตาก่อนเถอะ

เบรน-แง..ม่ายอาวม่ายปายค่ะ ไม่เอาดินสอง่า...เบรนก็ชอบแต่งหน้าค่ะ แต่ม่ายเอาดินสอนั่นง่า T_T (โดนมิโกะลากไปแต่งหน้า)

คุรา-อ๊ะ..เบรน

กอร์น-55ไม่เป็นไรหรอกครับ ... เห็นป่ะนัทซึกิซัง เงียบจังเลย

นัทซึกิ-........(ตัดไปภาพข้างหลัง ที่จับช่างแต่งหน้ามัด) (นัทซึกิ-ชั้นมาแต่งงานนะ ไม่ใช่เดินแฟชั่น)



และงานในงานแต่งงานก็มีเพื่อนเก่ามาด้วยมากมาย พร้อมทั้งในงานยังเปิดถ่ายทอดสดการแข่งขันของคุณไค



ชิลด์-(จิบกาแฟเงียบๆ)...

คิระ-โต๊ะนี้พวกเรานั่งด้วยน้า (แล้วทั้ง คิระ กาเน็ต ไคริ ยูริ ก็มานั่งโต๊ะนี้)

อิซิส-ที่เหลืออีกเยอะเลย...รู้สึกค่าจัดงาน....เบรนจาเป็นคนออก-_-

ชิโฮโด-เอ...ว่าแต่...อิซิส..ไม่แต่งงานบ้างเหรอ?..กับบอยเฟรนของเธอ

อิซิส-(หน้าแดง)รู้ได้ไงอ่ะ

ชิโฮโด-แหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายไง....รู้อยู่แล้วล่ะว่าจะแต่ง....ชิอินะชะป่ะ

ชิอินะ-เดาเก่งนะครับ

ชิโฮโด-จ้ะ มานแหงอยู่แล้วเนอะ ซาสุเกะคุง

ซาสุเกะ-(โยนมาที่ชั้นทุกที)คร้าบผม

พิธีกร-เอาล่ะครับ เจ้าบ่าวเจ้าสาวของเราพร้อมแล้วนะครับ คุณกอร์น คุณนัทซึกิ คุณคิรัว คุณมิโกะ คุณคุราปิก้า คุณเบรน (แล้วทั้งสามคู่ก็ขึ้นเวที เทไวน์ แล้ววันนั้นก็เลี้ยงฉลองกาน) (โดยมียูน่าซังมาร้องเพลง 1000words)(คิรุมิมาเล่นเปียโน)



และแล้วก็ถึงตอนโยนดอกไม้



คิระ-ย้ากกกต้องงราบห้ายยด้ายยยย

กาเน็ต-ชั้นๆๆๆ

เบรน/มิโกะ/นัทซึกิ-จาโยนแล้วนะค้า(แล้วก็โยนพร้อมกัน) และคนที่รับได้ก็คือ....

คัลโต้-(รับได้สามช่อเลย) ช..ชั้นงั้นเหรอ

มิโกะ-(ยิ้ม)ดูเหมือนจะเป็นงั้นจริงนะๆ ข้างหลังเธอน่ะ (คุณฮาโอเดินมา)(ฮาโอบอร์ดนี้อ่าค่ะ)

คัลโต้-(ยิ้มทั้งน้ำตา+วิ่งไปหาคุงฮาโอ)

ทุกคน-ยินดีด้วยน้า (ตบมือ)

คัลโต้/ฮาโอ-ขอบคุณมากนะ (ก่อนจะเดินจากมา)











+จบค่ะ +





++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++