คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 5 รอเวลา
ครบหนึ่งปีเต็มที่เคลย์ตันและจินนี่ไม่ได้เจอหน้ากันหนึ่งปีแสนทรมานไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนกว่าเขาจะตามหาหญิงสาวเจอเขาส่งคนไปเฝ้าที่บ้านของจางเลี่ยงหมินแต่ก็ไม่มีวี่แวว พอเขาให้คนตามสืบหนักเข้าเหมือนทางนั้นจะรู้ตัว มือหน้าหยอดลูกแก้วไว้ในขวดโหลด
"365วันแล้วนะที่เราจากกัน"
เคลย์ตันยังคงเฝ้ารอหญิงสาวอยู่เสมอตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยมีใครพอจะขึ้นเตียงกับหญิงสาวคนอื่นก็คิดถึงแต่ใบหน้าของจินนี่จนทำให้เขาหมดอารมณ์
"พี่รักเธอนะ"
ชายหนุ่มจูบเข้าไปที่รูปถ่ายของจินนี่และหลับตาลงหวนถึงถึงวันแรกที่เขาเจอกับหญิงสาว แวบแรกที่เขาเจอทำให้หัวใจเขาเต้นรัวๆ เหมือนจะทะลุกออกวินาทีนั้นเขารู้ตัวเองว่าปล่อยหญิงสาวคนนี้ไปไม่ได้
"อุ้ย ขอโทษค่ะ"
เคลย์ตันที่เหมือนจะหงุดหงินเพราะหญิงสาวเดินไม่ดูทางทำให้ชนกับเขาอย่างแรงดีที่เขายังเป็นสุภาพบุรุษจึงคว้าเอวเธอไว้ได้ทันก่อนที่จะล้มไปกองที่พื้น
"ไม่เป็นไร คะ ครับ"
เสียงพูดสะดุดไปเมื่อได้สบตากับใบหน้าที่สวยหวานราวกับตุ๊กตาลมหายใจเขาติดตัดและกอดหญิงสาวไว้แน่นราวว่าจะหายไปไหน เธอสวยจนเขาละสายตาไม่ได้ด้วยความที่เขาตัวสูงกว่าบวกกับชุด้กาะอกที่หญิงสาวใส่ทำให้เขามองลงไปเห็นร่องอกที่ใหญ่โตเกินตัวหญิงสาว
"ขอบคุณอีกครั้งนะคะ คุณเจ็บตรงไหนไหม"
"มะ..."
เสียงพูดหายเข้าไปในลำคอเมื่อคำว่าไม่จะถูกเปล่งออกมา ชายหนุ่มจึงต้องรีบทำอะไรสักอย่างเพื่อจะได้เบอร์ติดต่อของหญิงสาวตรงหน้าหรือว่าเด็ก แต่ไนต์คลับปล่อยให้เด็กอายุยี่สิบขึ้นเข้าได้แสดงว่าหญิงสาวก็ไม่เด็กแล้ว
"นั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ"
"โอ้ยยยย ผมเจ็บหน้าอกจัง"
"คุณเจ็บมากมั้ยคะ!"
จินนี่ที่เป็นห่วงชายหนุ่มจึงรีบเดินเข้ามาดูอาการที่เธอรีบเพราะตำรวจกำลังจะมาตรวจที่ไนต์คลับเพราะหญิงสาวอายุยังไม่ถึงเกณฑ์กำหนดจึงจะรีบออกไปจากตรงนี้
"เจ็บตรงนี้ครับ"
เคลย์ตันชี้ไปชี้ตรงหัวใจข้างซ้ายและยกยิ้มออกมาโดยที่หญิงสาวไม่เห็น แต่ไฟก็ถูกเปิดขึ้นสว่างไปทั่วบริเวณและผู้คนต่างวิ่งหนีกันวุ่นวายพร้อมกับเสียงประกาศให้ทุกคนอยู่ในความสงบ
"จะรีบไปไหนครับ"
"ฉะ ฉัน คือ"
"ขออนุญาตตรวจบัตรของคุณผู้หญิงหน่อยครับ" สายตรวจนายหนึ่งเดินตรงมาและขอดูบัตรของจินนี่แต่หญิงสาวทำท่าทีอิดออดจนเคลย์ตันพอจะเข้าใจ เขาจึงคว้าหญิงสาวมากอดไว้ในอ้อมแขนและส่งสายตาดุให้กับนายตำนวจ
"ขอโทษครับเธอมากับผม"
"แต่ผม...ครับ"
สายตรวจรู้จักเคลย์ตันดีพวกเขาจึงไม่อยากมีปัญห่จึงเดินเลี่ยงไปตรวจที่อื่น จินนี่เห็นแบบนั้นจึงดีใจออกมาอย่างปิดไม่มิดเมื่อจะขยับออกจากอ้อมแขนของชายหนุ่มก็ถูกเขาลากให้เดินตามขึ้นไปที่ชั้นสองของไนต์คลับ
"คุณจะพาฉันไปไหน"
"เธออายุเท่าไรสาวน้อย"
เคลย์ตันดึงหญิงสาวเข้ามานั่งบนตักเมื่อเธอดิ้นเขาก็ยิ่งกอดรัดแน่น พร้อมกับเอาคางมาเกยไว้ที่หัวไหล่ของหญิงสาวและรอคอยกับตอบ
“หากโกหกเธอจะไม่ได้ออกไปจากที่นี่”
“19ค่ะ หนูอายุ19”
จินนี่รีบตอบชายหนุ่มไปอย่างรวดเร็วจนยิ้มออกมาอย่างพอใจสิบเก้าก็ไม่เด็กแล้วดูจากหน้าอกที่โตเกินไวไปอีกหากเขาลิ้มลองคงดีไม่น้อยพูดแล้วช่วงล่างก็ขยายตัวใหญ่ขึ้นจนเขาแปลกใจ
“เด็กดื้อแล้วเขามาทำอะไรในนี้”
เขาต้องจัดการคนที่ปล่อยให้หญิงสาวเข้ามาได้หากเธอถูกจับไปไนต์คลับเขาคงจะเสียชื่อเสียงไม่น้อยดีที่วันนี้เขาช่วยเธอได้ทันเวลา
“พี่สาวพามาค่ะ แต่พากันหายไปไหนไม่รู้”
หลังจากออกมาจากห้องน้ำจางเจียลี่ก็หายไปพร้อมกับเหล่าเพื่อนๆ ของหญิงสาวทิ้งให้เธออยู่คนเดียวจนต้องหาทางออกจากไนต์คลับ
“ชื่ออะไร”
“จินนี่ค่ะ”
“ขอเบอร์ติดต่อหน่อย”
จินนี่งุนงงกับสิ่งที่ชายหนุ่มกำลังทำเมื่อไม่คอยถูกเพศตรงข้ามรุกหนักขนาดนี้จึงรู้สึกเขินอายขึ้นมา
“คุณจะเอาไปทำอะไรคะ”
“ฉันยังเจ็บหน้าอกอย฿เลยเกิดฉันเป็นอะไรขึ้นมาจะได้ตามตัวถูก”
เหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นเขาแปลกใจตัวเองที่กล้าพูดอะไรไร้สาระแบบนี้คนที่ไม่เคยจีบใครจึงไม่รู้ว่าต้องเริ่มต้นยัไง
“ก็ได้ค่ะ”
จินนี่กดเบอร์ลงไปในโทรศัพท์เครื่องหรูของเขา ไม่นานโทรศัพท์ของเธอก็สั่นขึ้นเมื่อชายหนุ่มกดโทรออก
“จำชื่อฉันไว้ให้ดี เคลย์ตัน”
ความคิดเห็น