ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : SF :: EYES NOSE LIPS [JOHNDO]

ุเยรู้สึอบมออะไรบาอย่าไหมรับ?
อ
ยอโฮเอ็ำลัรู้สึแบบนั้นอยู่..
ร่าผอมบาๆ
ใบหน้าเรียวเล็ ริมฝีปาสีอมมพูับรอยยิ้มว้าๆไหนะแ้มที่น่าหยินั่นอี
แ่สิ่ที่ทำให้เา้อหลุมเลย ะเป็นวาที่แสนลมโนั่น
แล้วเาะทำยัไให้นนั้นมารู้ัผมันหล่ะเนี่ยในเมื่อผมเป็นแ่นัศึษาที่อยู่ในะแพทย์ศาสร์
ที่ใส่แว่นอันโหนาเ๊อะ แล้วยัมีผมแสลายาวๆนี้อี
"ผมว่าพี่มอนพี่เา้อพรุนแล้วแน่ๆ"
ผมหันไปมอรุ่นน้ออย่ามาร์
ลีที่ไ้เป็นเือนอะแพทย์นปัุบันแถมยัมีศัิ์เป็นสายรหัสอผม้วย
"มอให้ายเา็ไม่เห็นพี่หรอ"
"สูะเปล่าพี่เาเห็นอยู่แล้ว"ผมมอรุ่นน้อที่ให้ำลั็ะยี้ผมนิ่มๆอน้อมันเบาๆ
ผมมอนัวเล็ที่นั่อยู่รโ๊ะสำหรับเ็นิเทศับึ่มันใล้ๆับโ๊ะอะแพทย์พอสมวร
ผมแอบเหลือบมอเาอยู่บ่อยๆ มานั่รอถ้าว่า็ะมาอ่านหนัสือแถวนี้
รู้สึมีำลัใอ่านึ้นเยอะ
อ่าน่ารัอีแล้ว
..
ผมมอนัวเล็อ้าปาพูไหนะาลมาที่มอเพื่อนัวเล็อเา
น่ารันผมอยาะอแรๆรินั้นแหละ
แ่ำลัมอไปมาผม็้อสะุ้เมื่อเามอลับมา
ผมรีบ้มลอ่านหนัสือ่อ่อนะเหลือบมอว่าอีนำออมาน้อย
าวในใผมเลยนนนี้
.
.
ผมหนัอ่านหนัสือไปพลาๆ่อนะเยหน้าเมื่อไ้ยินเสียบ่นอนสอน
อ่านน่ารัอผมเินผ่านอีแล้ว
ผมมอแผ่นหลัเล็ที่เินาไป่อนะไปนั่ร้ามับผมเหมือนเยผมยิ้มออมาเล็น้อย่อนะ้มลอ่านหนัสือ่อ
"พี่รับพี่อยู่ปีไหนหรอรับ?"ผมเยหน้ามอวาลมโที่้อมอผมไหนะรอยยิ้มนั่นอี
แ่เี๋ยวนะ..
นน่ารัอผมทัผมหรอ?
"เอ่อ.."ทำเอาผมพูไม่ออเลย
"ผมิม โยอะนิเทศือผม้อทำละรแล้วพี่น่ะัวสูมาๆเลยมาเล่นทีนะรับ
มา่วยผมนะรับ"เสียหวานเอ่ยอผมมออีน
"เอ่อือว่า .."แทบหาเสียไม่เออีนนั่ลร้ามับผม
มือเล็ๆนั่นุมมือผมเป็นแม้อร้อ ผมมออีนที่ยัส่ยิ้มอ้อนๆมาอี
ผม่อยสูลมหายใลึๆ
เลิป๊อัทีหน่า
อ ยอโฮ!
"พี่ะเล่น.."
"ีัเลย!"ผมมออีนที่ยิ้มว้า
"แ่ว่านาย้อู่พี่"
ผมพูัึ้นมา่อน
อีนเียบไปเล็น้อยอย่าั่ใ่อนะพัหน้าหึหัเป็นารล
มือเล็ยัับมือผมไว้
"อ่าพี่อบอ่านหนัสือแถวนี้ผมเห็นบ่อยๆ
ผมะมาหานะรับ บออีทีหล่ะันผมโยอนะรับปีสอแล้ว"
"พี่อ
ยอโฮแพทย์ปีสี่แล้วรับ"อีนนิ่ไปเล็น้อย่อนะยื่นโทรศัพท์มาให้ผม
ผมมวิ้วไปเล็น้อย
"ผมว่าพี่้อเรียนหนัแน่ๆ ไว้ผมโทรหาีว่า"
ผมไม่อบอะไรแ่็รับโทรศัพท์นั้นมาเบอร์ัวเอ
ผมมออีนที่ยิ้มว้า่อนะเินลับไปยัโ๊ะอัวเอ
ผมส่ายหัว่อนะ้มลอ่านหนัสืออัวเอ่อ
็ริแหละรับผมเรียนหนัริๆึ้นวอร์แทบทั้วันมีแ่อนลาวันที่ว่าเลยมาอ่านหนัสือแถวนี้รอ
"ยอโฮถึเวลาึ้นวอร์แล้วนะ"
ยอโฮมอเพื่อนในะที่เินผ่านมาพอีเาพยัหน้า่อนะเินไปพร้อมับเพื่อน
โยมีวาู่โมออยู่ไม่ไล
ยอโฮเินมาในส่วนอโรพยาบาลภายในในมหาลัยริๆ็อยู่้านหน้ามหาลัยเลย็ว่าไ้
เารีบเินไปแผนวอร์ุมารเวศาสร์ ่ายๆ็หมออเ็ๆเนี่ยหล่ะรับ
"พี่ยอโฮ!"ผมมอเ็ที่นัู่าร์ูนอยู่รห้อพัรวมลาั้นเอาไว้สำหรับเ็แ้เบื่อ็ว่าไ้
ผม้มหัวให้ผู้ปรอประปรายผมลูบหัวเินน้อยเบาๆ ่อนอาารย์หมอท่านะเินเ้ามา
เ็รีบวิ่ไปที่เียเพราะไ้เวลารวแล้วแล้วผมมออาารย์มอที่อธิบาย่อนะสอนับามร่าาย
อาารย์หมอท่านรวเสร็็รีบลไปรัษานไ้่อ มีแ่ผม็เพื่อนอีสอสามนที่ยันั่ประำวอร์
รอเ็ๆนอื่นที่้อไ้รับารรัษา
ผม้มลมอที่หน้าอเสื้อราวน์อผมสั่นน้อยเพราะโทรศัพท์้านในผมมอเบอร์แปลที่โทรเ้ามา่อนะรับ
' พี่ยอโฮรึเปล่า? 'เสียหวานที่ผมรู้สึุ้นเยเหมือนเพียฟัมาไม่นานนี้เอแ่็นึไม่ออว่าใร
"อ่ารับนี้ใรรับ"
' อ่อผมโยอเอ ือผมแอเบอร์พี่ใส่ไลน์ไม่ไ้น่ะรับ '
"อ่อพอีว่าโทรศัพท์พี่มัน ...เ่าแล้วน่ะรับ"
ผมบอ่อนะมอสภาพโทรศัพท์ัวเอแล้วอบอีนไป
ะไปแอไลน์ไ้ยัไหล่ะรับ ็ผมใ้แ่ัมุฮีโร่เอน่ะรับราามันถูีแล้วผม็ไม่่อยไ้ับ้วยเลยไม่ิว่า้อื้อแพมา
อีนร้ออ่อทันที
' แล้วผมะส่อะไรใหู้ไ้ยัไหล่ะรับแย่ัั้นไว้วัน .. ' ผมฟัเสียอีนที่ทำท่าเหมือนะวาสายทำให้ผมโผล่ออไป
"เย็นนี้พาพี่ไปื้อโทรศัพท์ทีนะรับ"
' ... '
"ถ้าไม่ว่า็ไม่เป็นไรรับ"ผมยิ้มให้ับัวเอ
แ่ปลายสายลับหัวเราะออมาเบาๆ
' ไ้สิรับ แล้วะให้ผมไปเอที่ไหนหล่ะ '
"ที่แผนุมารเวศาสร์รับ"ผมอ่อนอีนะลแล้ว็ัสายไปผมเ็บโทรศัพท์เ้าเสื้อ่อนะนั่นเ็ประวัิประวบที่นไ้นใหม่อผมเินเ้ามาพอี..
ผมนั่บิี้เียเล็น้อยเพราะใล้เวลาห้าโมเป็นเวลาออเวรอผมแล้วเี๋ยว็้อลับมาใหม่ในอนีห้า
แล้วเที่ย็ว่าบ่าย็ลับมาอีแบบนี้ทุวันเลย
ผมเินออมา็เอโยอที่ำลันั่เล่นับเ็
ผมเินเ้าไปนั่้าๆนอีนหันมามอผม
"น้อเาเป็นอะไรหรอรับ?"
ผมลูบหัวเ็ที่มาอผม่อนะเินออไปเล่นับเพื่อนๆ
"เป็นไส้เลื่อนน่ะเี๋ยว็หายแล้ว"ผมบอ่อนะลูบหัวลมๆออีน
เหมือนที่ผมับเ็ในวอร์ทำเอาอีนสะุ้นผม้อัมือลับ
"อ่าพี่อโทษมันินน่ะับน้อๆ"
"ไม่เป็นไริมาหน่าไปื้อโทรศัพท์ัน"
ลายเป็นผมเอที่้อเินเพราะมือเล็นั่นุมมือผมไว้่อนะพาเินนำออไปแทน
แบบนี้ผมะมีีวิไหมเนี่ยสสัย้อให้อาารย์หมอรวบ้าะแล้ว
เหมือนผมะเป็นโรหัวใเลย..
.
.
ผมมออีนที่พาผมเ้าร้านนั่นทีร้านนี้ที่ผมฟัไม่ออรอรับือมึนไปหมเลยะีว่ารับรมาบที่ไอโฟนนั่นแหละรับ
ือผมถามโยอว่ามีอะไรที่พอเิอะไรให้ปุ่มเียวไหมเ้าัว็บอว่ามีรับผม็เลยมาบที่ไอโฟนนั่นแหละรับ
พนัานเาพูอะไรผม็เอาแ่เาหัวนโยอ้อเป็นนทำนู้นนี้สมัรอะไรโหลอะไรให้ผมหม
นผม่ายเินเสร็โยอ็นู้นนี้ ผมมออย่าำๆ
ผมมอา้านหลัเป็นอีนำลัถ่ายรูปัวเออยู่
"อ่ะเสร็พอีเลย"
โยอยื่นโทรศัพท์ให้ผม
ผมมอ่อนะที่้านบนำไ้ว่ามันเอาไว้ปลล็อ
่อนะมออีนที่ยิ้มยิ้มว้าให้ผมหันหน้าอเ้าหานัวเล็
"แหะๆ ไว้พี่ะไ้ไม่ิถึผมไ"ผมมออีนที่อบอ้อมแอ้ม
ผมพาโยอมาิน้าวเาสอนวิธีารใ้โทรศัพท์่ายๆผมเลยพยัหน้าไป่อนะเ็บโทรศัพท์เาระเป๋าเสื้อ
ผมอาสาะพาอีนไปส่ที่บ้านเพราะวันนี้ผมับรถมา
ริๆ็ับมาทุวันแหละรับเพราะบ้ารั้็เผลอแลเวรับเพื่อนที่ลับึบ้า็มีรถไม่่อยมี้วย
"เนี่ยเวลาผมส่ไปพี่้ออ่านนะไม่อบ็้ออ่านไม่ั้นผมะโรธ"ผมมอนัวเล็ที่นั่บนรถผม่อนะบอ
"โอเรับผม"
โยอยิ้มว้า่อนะบอทาไปบ้านึ่ผมเอว่ามันไลมาเลย
แ่เ้าัว็บอว่านิหน่อยนั่รถ่อเียวเอผม่อยๆอรถที่หน้าบ้านเาอีนเินเ้าบ้านไปแล้วผมส่ายหัวยิ้มๆ
ผมมอโทรศัพท์ที่สั่นน้อย่อนะหยิบึ้นมาูเป็นเพื่อนในะนั่นแหละที่โทรมาอแลเวรผมเลยล่อนะรีบับรถลับไปยัโรพยาบาลทันที
"อบุนะยอโฮ"
"ไม่เป็นไรหรอ"ผมมอเพื่อนในั้นที่เพิ่รู้ัวว่ามีนัเลยอแลระทันหัน
ผมมาแผนอายุรเวรรม่อนะเินเ้าไปภายใน
"อ้าวยอโฮมาเ้าเวรแทนเพื่อนอีหรอ?"ผมมออาารย์หมอที่เยสอน
แ่ว่าผมอยู่นละสายเลยเอันนานๆที ผมำ่อนะยัไหล่
"็ประมานั้นน่ะรับ"
"ใีแบบนี้เนี่ยเพื่อนไม่อร้อให้เรา่วยนายเลยไ"
"อาารย์หมอ็พูไปรับผมเ็มในะรับ"
ผมุยับท่านอีเล็น้อย่อนะเินรวราเล็น้อย่อนะไปประำอยู่รแผนุเินแ่นั่ไ้ไม่นาน็มีนไ้ทยอยเ้ามาเรื่อยๆแหละรับ
นเวลาล่วเลยไปเือบีห้าแล้วผมมอนาฬิา่อนะถอนหายใ
' พี่ยอโฮ นี้ือบทนะอ่านราวๆ '
' ส่รูปภาพถึุ '
' ยัอยู่รพ.หรอรับ? '
' สู้ๆนะ '
' ส่สิเอร์ถึุ '
ผมหยิบโทรศัพท์ัวเอึ้นมาอ่าน่อนะมอรูปบทที่อีนส่มาให้เป็นเรื่อราวอหมอับนไ้แนวน่ารัๆามสไล์
เอาในีวิริไม่มีหรอรับ..
' อบุนะรับโยอ ' ผมพิมพ์ลับไป่อนะส่ผมเ็บโทรศัพท์เ้าระเป๋าาเ่อนะเินออาวอร์ไป
เพื่อิน้าว่อนะ้อรีบลับมาเ้าเวรวอร์อัวเอ
นี้หล่ะรับนัศึษาแพทย์..
.
.
"พี่ยอโฮ~"
ผมหันไปมอเสียหวานที่ัมาาหน้าห้อโยอเามาบอผมว่า้อเทสหน้าล้อ่อนแ่ผมยัไม่ออเวร
อีนเลยให้ผมแสามบทที่ส่มาเมื่อืน แ่เป็นับเ็น้อยในวอร์แทน
"ยอโฮ ออป้า.."
ผมมอเ็น้อยที่นอนผมลูบแ้มนิ่มอเธอเบาๆโยอยัถ่ายนบ่อนะปิแล้วหันมายิ้มให้ผม
ผมมอเ็น้อยบนเียผู้ป่วย่อนะลูบผมนิ่มเบาๆ
ผมหันไปอบุผู้ปรอ่อนะเินออมา
"เมื่อี้พี่อย่าหล่ออ่ะ"ผมมอโยอที่บอ
"แ่ผมว่านะ.." ผมหันไปมอโยอที่ับัวผมให้มอเา
มือเล็ึแว่นที่ผมสวมอยู่ออทำเอาผมหรี่าทันทีเพราะผมเห็นเป็นภาพเบลอๆ
มือเล็รั้อผมลมาเล็น้อย่อนะับผมอผม
แ่ผมเห็นหน้าเาแ่ราๆึยับเ้าไปใล้หน่อย นเห็นาลมโที่ันั้นแหละ
แ่ว่านะ...
มันใล้ันเสียนลมหายใร้อนอผมเป่ารแ้มอเาปลายมูอผมอีนิำลัะนแ้มเา
อ่าลิ่นหอมอ่อนๆลอยเะมูผมอย่าั
"ะ ใล้ไปแล้ว.."
"พี่มอไม่เห็น"
ผมบอไปอย่ารๆ
นอีนันไหล่ผมออ เาสั่ให้ผมยิ้มๆผม็ยิ้มับหน้าผมไปมา
ผมระพริบาถี่ๆเพราะรู้สึปวาหน่อยๆ โยอที่มออยู่็เอาแว่นอผมมาสวมืนให้
ผมสะบัหัวไล่วามมึนหน่อย แ่็้อหน้ามืเพราะเมื่อืนเอ็ไม่ไ้นอนะ้วย
"อ๊ะ พี่ยอโฮไหวรึเปล่า?"
"หน้ามืน่ะ"ผมบอ่อนะเอาหัวพิไหล่เล็เอาไว้
"ไ้พับ้ายัเนี่ย"
ผมส่ายหัวเบาๆ
มือเล็ๆนั้นเลยเอื้อมมาลูบหัวผมเบาๆ ผมยิ้มน้อย
ไม่อยาะพูเลยนะเี๋ยวะูเหมือนหมอโริน่ะแ่อย่าว่าั้นี้เลย
ัวโยอโรหอมเลย
..
"พี่ยอโฮ.."
ผมผละานัวเล็ว่าะหันไปมอเ็ายที่เินมาเาะาผมไว้ ใบหน้าีเผือเลย
ผมเลย้มลอุ้มึ้นแนบอ
"อ่าั้นผมไปนะ ูแลัวเอ้วยนะ"ผมพยัหน้า่อนะมออีนที่เินออไป่อนะพาหนูน้อยที่ผมอุ้มอยู่บ่นว่าปวท้อมาๆไปนอนรวร่าาย
.
.
หลายสัปาห์ที่โยอเ้ามาป้วนเปี้ยนในีวิผม
ึ่็บอเลยว่ามันีับใริๆเลยนะรับ แ่ว่าวันนี้โยอบอะเ้ามาใน่วสายๆ
"ใ้ำว่าืบหน้าไม่ไ้นะรับเนี่ย พันาไวริๆ"
ผมมอมาร์ที่วันนี้มานั่เล่นับผมหลัาหมั่วโมเรียน
เ้าัวถามนู้นนี้ผม็เลยเล่าไปให้ฟั มาร์แทบะปรบมือให้ผมเลย็ว่าไ้
"ถามริิพี่ ไม่บออบเาไปหล่ะ?"
"ทั้ๆเพิ่รู้ัันเนี่ยนะ"ผมถามึ้นมาร์ถอนหายใ่อนะเินมาบไหล่ผม
"เอาริๆนะพี่ถ้าไม่อบอ่ะไม่พาไปื้อโทรศัพท์้วยันหรอ
แล้วไอ้หน้ามืไปพิเาอีเอารๆนะถ้าเป็นผมอ่ะมาพิี้ถีบล้มเลย"
"นะเป็นหมอเาพูันแบบนี้หรอไ?"
"เปรียบเทียบไหมหล่ะพี่"ผมมอมาร์ที่ทำหน้าเ็ๆใส่ผม
ผมมอนที่เินเ้ามาใหม่แ่็ทำให้ผมับมาร์มออีนอย่าๆ
โยอเินเบะปา่อนะมานั่ฝั่ร้ามับผม อีนบอเสียอ่อยๆมาแทน
"พี่ผมไม่ให้พี่เล่นแล้วนะรับ"
"หืม? ทำไมหล่ะ?"ผมถามออไป
อีนถอนหายใ
"็พี่ะไปเล่นู่ับนอื่นอ่ะผมไม่เห็นว่ามันะีเลยผมเลยยเลิไปเลย"
ผมมมอมาร์ที่ลั้นำนแ้มแทบะแแล้ว
ผมมออีนยิ้มๆ แล้วโยอ็บ่นอแอีัหน่อยนมีนไ้เาบาเ็บเ้ามา
ผมเลยัารไล่ทัู้่ออไป้านอ่อนให้หม
.
"พี่อบพี่ยอโฮรึเปล่ารับ?"ผมหันไปมออีนที่เอ่ยถามผม
พอรู้มาบ้าว่าสนิทับยอโฮ โยอัปาอย่าั่ใว่าะอบำถามไปีรึเปล่า
"อ่าิว่าผมะบอพี่ยอโฮสินะรับ"
"..."
"ผมแ่ะบอเยๆว่าอย่าทำหัวใพี่ายผมเ็บมาเท่านั้นนะรับ"
ผมมออีนที่ยิ้ม่อนะเินออไปพอี
โยอมอแผ่นหลัว้าอรุ่นน้อแพทย์อยอโฮ่อนะมานั้นิับำพูออีน
นานนประูห้อเปิออ พยาบาลพาร่าอเ็น้อยที่ทำแผลที่เท้าแล้ว
"ยัไม่ลับอีหรอรับ"ผมหันามเสียทุ้มอยอโฮ
"ผมว่าแล้วน่ะเลยะมาอยู่เล่นับน้อๆน่ะรับผมเบื่อๆ"โยอบอ่อนะหันไปมมอทาอื่น
ยอโฮปล่อยให้อีนเินเ้ามาส่วนเา็เินไปล้ามือ อีน็มายืน้าๆัน
"ไม่ใ่ว่าโนุที่เอาพี่ออใ่ไหม?"
โยอเยหน้ามออีนที่ปิน้ำ่อนะหันมามอเา
มันยัเหมือนเยาอยอโฮยัับ้อมาที่วาลมโเสมอ
"น้อพี่เมื่อี้พูเหมือนพี่อบผม"โยอบอ่อนะหลบาอีน
ยอโฮถอนหายใ
อยาะับมาร์มาีแรๆัที
..
"อาะมอว่ามันแปลๆแ่็ริแหละ"ผมเลือที่ะอบไปรๆ
แ้มลมๆนั่นึ้นสีอ่อนๆ
"พี่อบผมรไหนันหล่ะ อบั้แ่เมื่อไหร่เพราะอะไรหล่ะ?"ผมแทบะหลุำออมา ผมยมือึ้นลูบแ้มนิ่มๆอโยอ
"พี่อบที่าลมๆู่นี้าหา ั้แ่ที่นายเ้ามาปีหนึ่
นนหนึ่ที่ไม่มีอะไรเลยทำไ้แ่มอวาู่นี้อย่าเียว"
"พี่ยอโฮ"
ผมมออีนที่้มหน้าล่อนะเยหน้าึ้นมามอผมอีนยิ้มว้า่อนะเอื้อมมือมาึแว่นออาาอผม
ผมระพริบา่อนะมอใบหน้าอีนที่เ้ามาใล้ๆเรื่อยนริมฝีปาเล็แะที่ปาผมเบาๆ
มืออผมอเอวเล็่อนะป้อนูบหวานๆให้แทน
ผมผละออมา่อนะไ้ยินเสียอีนหอบน้อย
อีนสวมแว่นลับมาให้ผมแล้ว ผมมออีนที่หันหน้าไปมอทาอีนแ่แ้มลมึ้นสีน้อยๆ
"ไม่้อรีบบอพี่็ไ้ว่าิยัไ แ่อย่าเลียพี่็พอ"
ผมบอ่อนะฝัมูลับแ้มนิ่มๆนั่นัที
อีนันออผม่อนะวิ่ออไปทันทีผมหัวเราะับท่าทาออีน่อนะมอนาฬิาพบว่าเป็นเวลาที่้อ่ายยาให้เ็ๆในวอร์
.
.
"ยอโฮอ่า
..แทนันอีัวันเถอะ"ผมเาหัวแ่็พยัหน้าให้เพื่อนที่มาอให้ผมแทนอีแล้ว
ผมถอนหายใ่อนะเินออมาหาอิน
ั้แ่วันนั้นมาถึวันนี้็ะรบหนึ่อาทิย์แล้วที่ผมไม่เอโยอเลย
ผมเินมาที่โรอาหาร็พบนที่ทำให้ิถึมาั้นานแ่ว่าเาเินมาับใรหล่ะเนี่ย
...
ผมเลือที่ะไม่มอเาอีเลยอาะเป็นแฟนอโยอ็ไ้
...
ผมนั่ิน้าวเียบๆอยาะมอใบหน้าหวานที่เป็นำลัใอีรั้แ่พอมอไปเห็นเานั่ับนอื่นแล้วผมที่ิน้าวไปไ้นิหน่อย็ลุึ้นผมหันหลัเินาไปในที่สุไม่อยามออีแล้ว
ผมเินเ้าไปรวในวอร์อายุรเวรรม่อนะเพิ่นึึ้นไ้ว่าลืมโทรศัพท์ไว้ที่วอร์ุมารเวรรม
ผมมานาฬิาบอว่านี้ะเ้าสี่ทุ่มแล้ว
"พี่พยาบาลรับผมลืมอไว้ฝาไว้สัพันะรับ"
เ้าหล่อนพยัหน้ายิ้มๆผมเลยรีบเินออไป
น้ามึมาถึทาเื่อผมมอเ็ที่หลับันไปหมแล้วยัมีเพื่อนบ้านแอบนั่หลับเลยผมเินไปเปิไฟที่ห้อรว่อนะมีใรนั่ฟุบหลับที่โ๊ะผมอยู่แล้ว
"โยอ?"ผมรีบเินไปนั่ย่อัว้าๆ
อีนที่ยัอยู่ในุนัศึษาปรือาึ้น่อนะมอมาที่ผม
"โรธผมหรอ ไม่มอหน้าเลย?"
ผมมอวาลมโที่ออะบวมหน่อยๆเหมือนเพิ่ร้อไห้มา
ผมเอื้อมมือไปลูบแ้มนิ่มเบาๆ เาเอ็เอามือมาแะที่แ้มผม
"ทำโปรเทั้อาทิย์เลย ิถึนะ"
"พี่เอ็ิถึรับ"
ผมบอลับไปทำให้โยอยิ้มว้ามือเล็ที่ำลัะึแว่นผมอีแล้ว
ผมเลยับมือนั้นให้ล้ออผมแทนผมยืัวึ้น่อนะวาลมโที่้อผมเหมือับผม่อยเลื่อนัวอีนินมูอเราสัมผัสัน่อนที่วาลมะปิลผมับริมฝีปาอผมที่ลที่ริมฝีปาเล็เบาๆโยไม่มีารล่วล้ำใๆ่อนะผละออมามอหน้าอีน
"ิถึนะรับ"ผมมอแ้มอีนที่ึ้นสีหน่อยๆ
"อยาไ้ยินำอื่นมาว่าอนนี้"โยอบอ่อนะมอผม
ผมยิ้มให้อีนทันที
.
.
"เป็นแฟนันนะรับ"
"เป็นอยู่แล้ว♡"
ถ้าแ้ำผิไม่หม็เือน้วยนะะ55555555555
#ficGuten
5ความคิดเห็น