The Lost Zero Online : มหาสงครามราชันข้ามฟ้า

ลำดับตอนที่ #12 : CHAPTER 10 : แผนการ

CHAPTER 10 : แผนการ(เปลี่ยนชื่อตอนครับ)

ทวีปอาเมเรีย

เมืองกันสแลซ

ณ ปราสาทราชวงศ์กันด์กูเนอร์

ห้องท้องพระโรง

ชุน หรือในตอนนี้ต้องเรียกว่าเบลล์  หญิงสาวผมยาวสีน้ำตาลเฮลเซนัท  ดวงตาสีดำกลมโตน่ารัก  ริมฝีปากเรียวเล็กสีชมพู  กำลังนั่งอยู่ในท่าเคารพองค์ราชินีตามพิธีการ  โดยซีลาร์  ออร่า  ดอม  เรย์ รีน่า และลัลก็ทำเหมือนกันอยู่เช่นกัน

"ข้าขอขอบใจพวกเจ้ามากที่ดูแลบุตรสาวของข้า  และพาเธอมาส่งถึงพระราชวังศ์  ข้า....ขอบคุณพวกเจ้ามากจริงๆ"

  ราชินีเอ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ตื้นตัน   ตอนนี้เจ้าหญิงอาลีเซียก็ขึ้นไปนั่งที่นั่งประจำตัวของรัชทายาทลำดับที่ 12 แล้ว   แล้วข้างๆเธอก็มีเก้าอี้อีก 11 ตัวที่มีพวกรัชทายาทนั่งกันพร้อมเพรียง 

ชุน หรือ เบลล์ในตอนนี้ก็มองใบหน้าของราชินีที่สวยและดูสง่างามยิ่งกว่าอาลีเซียด้วยใบหน้าที่ยิ้มกริ่มในร่างของเบลล์  พลางมองไปที่เจ้าหญิงอีกสองคนก็สวยดุจนางฟ้าเช่นกัน  โดยเฉพาะเจ้าหญิงผมสีชมพูนั่น

'โอยๆๆ  อยากจับกดเดี๋ยวนี้เลยเว้ยยย  แต่คนมันช่าง..!!'

ชุนคิดในใจ  พลางมองที่พวกเธอด้วยสายตาเล้าโลม   อาลีเซียก็ขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ  ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกว่าเบลล์นั้นมองมาที่พวกพี่สาวและแม่ของเธอด้วยสายตาที่เหมือนชุน  ในขณะที่เรย์ก็หันไปคุยกับดอมอย่างสนใจพวกเจ้าหญิงเหล่านี้

"พี่ดอมดูสิ  พวกเธอสวยพอๆกับอาลีเซียเลยนะ แม่เจ้าโว้ยย  เอาซักคนมั๊ยพี่ ฮะ ฮะ"  เรย์กล่าวพลางมองเหล่าเจ้าหญิงอย่างเคลิบเคลิ้ม

"เอาบ้าเอาบออะไร  ถ้าราชินีได้ยินแกหัวกุดแน่ไอ้เรย์  เงียบไปเลย"

"แกนี่  เห็นผู้หญิงเป็นไม่ได้นะเรย์"

ดอมกับรีน่าก็กล่าวว่าขึ้นจนเรย์ต้องหงอย

"โถ่...อย่ารุมว่าผมซี " 

  เรย์กล่าวด้วยเสียงอ่อยพลางคอตก  ลัลก็มองเรย์พลางหัวเราะเล็กน้อย  ก่อนจะหันกลับมาทางราชินีเพื่อฟังสิ่งที่เธอจะพูดต่อ

"นี่สหายของยัยอาลีเซียเรอะ....เธอช่างสวยยิ่งนัก  ไม่คิดเลยว่าพวกนักผจญภัยจะมีหญิงสาวที่สวยและน่าทะนุถนอมแบบนี้ด้วย" 

      เจ้าชายลำดับที่ 4 'อาโดส'   กล่าวขึ้นพลางมองเบลล์ด้วยสายตาที่หลงใหล   แต่พวกเขาก็มองทางซีลาร์   ออโรร่าละลัลที่หน้าตาสวยไม่แพ้กัน่นกัน   แต่หญิงสาวที่ชื่อเบลล์ทำให้พวกเขาหลงใหลเธอมากกว่าหญิงสาวคนอื่นๆ   เพราะอากัปกริยา  น้ำเสียง  รูปร่าง  ใบหน้า  ผิวพรรณ   เรือนผมที่ดูสง่าและดุจดั่งเทพีแห่งความรักที่สามารถให้ใครตกหลุมรักได้เมื่อแรกเจอ 

"อา...เธอช่างงดงามยิ่งนัก"

  เจ้าชายลำดับที่ 5 'ออเดรียล'กล่าวสนับสนุน  พลางมองเบลล์อย่างเคลิบเคลิ้ม

"ข้าก็เห็นด้วย...."   เจ้าชายลำดับที่ 6 'อาเลสคิท'ก็กล่าวต่อ

" พวกท่านพี่นี่น้า...เฮ้อ"

     เจ้าชายลำดับที่ 7 'เอเรียล'   เจ้าชายเรือนผมสีเงิน  ใบหน้าหล่อเหลาพอๆกับเอเลียส   กล่าวขึ้นอย่างเหนื่อยใจแทนเหล่าพี่ชายของตนเหล่านั้น     ไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้สนใจเธอนะ  แต่รู้ว่าเอเรียสพี่ชายคนโปรดของเขาชอบหญิงสาวคนนี้จากปากของเขาเอง   จึงไม่คิดจะพิศวาสอะไรเธอมากนัก

เหล่าเจ้าชายคนอื่นๆยกเว้น  เอเรียส กับ เอเรียล ก็ทำท่าหลงใหลเบลล์กันหมด  ไม่เว้นแม้แต่  เจ้าชายลำดับที่ 2  'อีเธอร์' และลำดับที่ 3 'อีธาน'  ที่เป็นผู้หมายจะฆ่าลอบสังหารพี่ชายคนโตร่วมกับโอเรียก็มองทางเบลล์อย่างเคลิบเคลิ้มเช่นกัน

'ทำไมรู้สึก....ขนลุกแฮะ'

ชุนคิดในใจ   พลางเหลือบไปมองเหล่าเจ้าชายก็รู้คำตอบแล้วหน้าซีด   พวกมันจะตุ่ยท้องเขาแล้วลากเข้าห้องมั๊ยเนี่ย   ดูจากสายตาที่เหมือนจะจับกดเขาได้ตลอดเวลา(เหมือนตอนเอ็งมองพวกเจ้าหญิงและราชินีแหละ-_-)

" ....เจ้าและเพื่อนของเจ้าจะอยู่ที่นี่ซักพักก็ได้นะ  ถ้าพวกเจ้ายังไม่มีเหตุธุระอันใด  เพราะท่าทางเจ้าคงอยู่คุมประพฤติบุตรสาวแสนซนของข้าได้ดีทีเดียว"

      ราชินีกล่าวขึ้น   ในใจของเธอก็คิดแบบที่พูด  ส่วนอีกอย่างเพราะเอเรียสสนใจเธอ  ผู้เป็นแม่ก็อยากรู้ว่าเธอคนนี้เหมาะสมกับว่าที่ราชินีคนต่อไปรึเปล่า   เธอไม่สนภูมิฐานหรือฐานะ  ขอแค่เป็นคนมีความสามารถและเป็นคนที่ลูกของตนเลือกไม่ว่าอะไรเธอก็จะยอมตามใจ(รักแม่คนนี้จัง ไม่ลุมถุงชนT-T)

"เอ่อ...ขอบพระทัยเพค่ะ  งั้นฉันก็ขอเสียมารยาทอยู่ที่นี่ซักระยะแล้วกันนะคะ" 

เบลล์กล่าวอย่างนอบน้อมด้วยเสียงน่ารักของเธอ  ส่วนในใจที่เป็นชุนนั้นก็ยิ้มกริ่มเมื่อทุกอย่างเป็นไปอย่างที่เขาต้องการ   พวกซีลาร์  พวกดอม  และอาลีเซียก็สบตากันอย่างรู้กัน

ห้องของอาลีเซีย

จบเรื่องอาลีเซียก็พาพวกเบลล์  และพวกดอมมาที่ห้องของเธอ   ที่ภายในเป็นห้องที่กว้างมาก   มีห้องนอนห้องอาบน้ำอยู่ภายในตัวห้องใหญ่นี้เป็นห้องเล็กย่อยมาแยกไปอีก    พวกเบลล์  และพวกดอมก็ได้อาลีเซียพากันมานั่งห้องนั่งเล่นของเธอ   ที่มีโซฟายาวโต้ะแก้วแล้วชั้นหนังสือ  ที่ทั้งหมดอยู่ใต้พรมขนสัตว์สีแดง....

" แล้วจากนี้จะเอาไงต่อ  เราจะเปิดโปงพวกนั้นได้ยังไง "  เรย์กล่าวถามขึ้น

"ตามหลักก็ต้องหาหลักฐานก่อน...."   ออโรร่าพูดขึ้น

"อืม นั่นสินะ  อย่างที่ท่านออโรร่าว่าพวกเราควรหาหลักฐานก่อนจะงานแต่งตั้งกษัตริย์จะมาถึง"   รีน่าเห็นด้วยกับท่านออโรร่าคนโปรดที่เคารพของเธอ         

"แล้วเราควรทำอะไรก่อน  จากที่เบลล์บอกมา  สิ่งที่พวกเราต้องทำมี  หนึ่งกำจัดกบฏพร้อมหาหลักฐานที่เป็นถึงเจ้าชายลำดับที่ 2 และ3  รวมถึงเจ้าหญิงลำดับที่ 1    สองป้องกันไม่ให้เจ้าชายเอเลียสถูกลอบปลงพระชนม์ตอนขึ้นรับตำแหน่งซึ่งอันนี้แน่นอนแล้วว่าเป็นงานทีหลังสุด  เพราะถ้าไม่ถึงงานรับตำแหน่งเอเลียสก็จะไม่ถูกฆ่าแน่นอน  แต่สาม....ที่ต้องช่วยออลาสออกจากคุกใต้ดินนั่น  พวกเราควรทำก่อนหรือเปล่า"

ลัลพูดขึ้นโดยลำดับเหตุการณ์ที่จะต้องทำ  อาลีเซียยิ่งได้ฟังก็หน้าหมองลง  เพราะคาดไม่ถึงว่าคนที่วางแผนจับและคิดฆ่าท่านอาของเธอ  รวมไปถึงพี่ชายใหญ่จะเป็น 3 ในพี่ทั้ง 11ของเธอนี่เอง

"............"

เบลล์มองอาลีเซียอย่างเป็นห่วง  จึงเดินเข้าไปจับมือเธอพร้อมปลอบใจ

"เธอไม่ต้องกังวลหรอกนะ  ถึงพวกพี่ของเธอจะทำแบบนั้นแต่เธอยังมีพวกเราที่แน่นอนว่า..จะไม่หักหลังความเชื่อใจของเธอที่มีต่อพวกเราอย่างแน่นอน...อาลีเซีย"

  เบลล์กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน  จนอาลีเซียหน้าขึ้นสีมากกว่าความรู้สึกที่ตื้นตัน  เธอสะบัดหน้าหนีพลางคิดในใจอย่างสงสัย

'เรามาใจเต้นกับเบลล์ทำไมเนี่ย...เราไม่ใช่พวกชอบผู้หญิงด้วยกันซะหน่อย   หรือเพราะความรู้สึกบรรยากาศรอบตัวเบลล์เหมือนกับชุน.........จะบ้าเหรอ!เราไม่ได้ชอบหมอนั่นซักน่อย>///<'

"......."

เบลล์มองอาลีเซียที่ตอนนี้สะบัดหัวไปมา  ทำให้เธอมองอย่างขำขัน

"แล้วพวกเราต้องบอกเรื่องนี้กับเอเลียสหรือเปล่า  เรื่องที่เขาจะถูกฆ่าน่ะ"   ซีลาร์กล่าวถามขึ้นมาบ้าง

"อย่าเลยค่ะ ซีลาร์   ท่านพี่รักพี่น้องตัวเองยิ่งกว่าใครท่านพี่ต้องไม่เชื่อพวกเราแน่ๆ..."  อาลีเซียบอกอย่างหนักใจ

"แล้วพวกเราจะทำยังไงดีเนี่ย  เวลาก็มีจำกัดยังหาหลักฐานอะไรไม่ได้เลย"

             รีน่าพูดขึ้น  เพราะนี่ก็เป็นเควสสำคัญของเบลล์แล้วพวกเธอก็ตั้งใจแล้วว่าจะช่วยเบลล์เปลี่ยนอาชีพให้สำเร็จ   ถึงจะรู้แล้วว่าเบลล์ระดับไป 100 แล้ว  พวกเธอก็ตกใจมาก  ทั้งๆที่พวกเธอที่คิดว่าเลื่อนระดับไวแล้วยังอยู่ที่ระดับ 40 เอง 

พวกเธอก็เลยคิดว่าอาจเป็นภาระเบลล์   ส่วนเบลล์คิดว่าพวกเธอเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยเหลือไว้ในตอนนั้น  จึงอยากให้พวกเธอได้มาช่วยเหลือ  พร้อมเข้าปาร์ตี้อีกครั้ง  

         ถ้าทำเควสสำเร็จจะได้ค่าประสบการณ์มหาศาล  ที่จะช่วยเลื่อนระดับให้พวกเขาด้วย   พอพวกรีน่า  ดอม เรย์ และลัลได้ยินแบบนั้นก็ทึ่งในของที่แลกเปลี่ยนกับการช่วยเหลือครั้งนี้   ทั้งๆที่พวกเธอตั้งใจจะช่วยเบลล์แบบไม่หวังอะไรอยู่แล้ว   แต่เบลล์ก็ยังให้สิ่งตอบแทนพวกเขา

  พวกเธอก็แทบอยากจะกระโดดกอดแม่นางฟ้าเบลล์ตัวน้อยนี้ให้สาแก่ใจจริงๆ   จะมีผู้หญิงคนไหนน่ารักนิสัยดี  ได้เท่าเธออีกนะ  นี่คือสิ่งที่พวกรีน่าคิด....

".........."

    พวกเธอตอนนี้มองไปที่เบลล์ที่กำลังปลอบอาลีเซีย  ด้วยสายตาที่ชื่นชม  และเอ็นดู   พวกเธอเลยพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้เควสของเบลล์สำเร็จให้ได้  ไม่ใช่เพราะค่าตอบแทนที่จะได้สำหรับพวกเขา  แต่เป็นเป้าหมายของเบลล์ที่พวกเขาจะทำให้สำเร็จเพื่อผู้หญิงคนนี้   แม่นางฟ้าของพวกเขานั่นเอง.... 

"แล้วมีใครที่เชื่อใจได้บ้างมั๊ย ?ในหมู่พี่น้องของเธอ   เอาที่เชื่อใจได้มากที่สุดนะว่าจะไม่ฆ่าเอเลียสแน่ๆ" 

 ถึงเควสจะบอกว่ากบฏมี 3 คน  แต่มันเป็นเควสระดับsss  แสดงว่ามันต้องไม่ง่ายอย่างที่คิด  ออโรร่าพูดขึ้นพลางคิดในใจถึงสิ่งที่ยากของเควส

"เอ่อ....ท่านพี่เอเรียลค่ะ!"

ทางตอนเหนือของเมืองกันสแลซ

ปราสาทชั่วคราวของฝ่ายรัฐบาล

ปึง!

"แฮ่ก...แฮ่ก...ฝากไว้ก่อนนะไอ้บ้านั่นกับยัยออโรร่า  และก็ผู้หญิงมีหูนั่น"   หญิงสาวคนนึงเปิดประตูเข้ามาด้วยเสียงที่เหนื่อย  และเคียดแค้น

"เกิดอะไรขึ้นทำไมสภาพเจ้า...." 

 พีหญิงสาวที่เป็นหัวหน้ากิลนารีทูตสวรรค์เอ่ยขึ้น  ในขณะที่กำลังปรึกษาพูดคุยกับเหล่าหัวหน้ากิล  และหัวหน้าหน่วยของกิลอื่นๆของรัฐบาลที่มาเข้าร่วมในครั้งนี้

"ออโรร่า....เธอหมายถึงออโรร่าแห่งกิลสโมสรนักฆ่าของฝ่ายปฏิวัติงั้นเรอะ!"   ตะวัน  หญิงสาวหัวหน้าหน่วยที่ 1 ของกิลนารีทูตสวรรค์ผมดำดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลกล่าวอุทานขึ้น

"ใช่...ข้าเจอยัยนั่นเล่นงานมา(เธอแค่ตัวสั่นไม่ยอมไปไหน  และยอมโดนออโรร่าจับมัดไม่ใช่เรอะ  สู้จริงๆคือซีลาร์ตังหาก)"  หญิงสาวที่เป็นคนเริ่มเรื่องพูดขึ้น  เธอคือเหม๋ยหลินนั่นเอง  ที่ตอนนี้ออกมาจากการพันธนาการได้แล้ว

"อย่าบอกนะว่า ยัยออโรร่า  มาเข้าร่วมช่วยเหลือฝั่งของไอ้ฟูจิวาระ!" 

     หัวหน้ากิลคนอื่นพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ตื่นตระหนก   เพราะเสียงเล่าขานของเธอนั้น...

     ที่ได้ยินมาเธอคือแนวหน้าที่แข็งแกร่งของฝ่ายปฏิวัติเลยทีเดียว  และพวกเขาก็เคยเผชิญหน้ากันมาบ้างแล้วสำหรับบางคน  และก็แม้ไม่เป็นท่า   พวกที่เคยสู้มาก็ตัวสั่นพอได้ยินคำว่าออโรร่าจะมาร่วมช่วยสู้กับฟูจิวาระในการกำจัดพวกเขาในสงครามครั้งนี้

     ในขณะที่พวกเขากำลังโต้เถียงพูดคุยกันเกี่ยวกับออโรร่า....

ชิ๊ง...ชิ๊ง

     หญิงสาวผมบลอนม่วงอ่อน ดวงตาสีชมพูก็กำลังขัดดาบตัวเองอย่างไม่ยี่ระ  และไม่คิดจะสนใจว่าใครหน้าไหนจะมากับสงครามครั้งนี้   ถ้าไม่ใช่ 2 ใน 3จักรพรรดิ์ราชันข้ามฟ้า  เหมือนหัวหน้าสมาพันธ์รัฐบาลของเธอ  เธอก็จะไม่สนใจเลย

แต่เธอต้องสนใจเมื่อได้ยินคำพูดจากเหม๋ยหลินประโยคนี้.........

"ไม่ใช่ออโรร่าได้ออกจากกิลสโมสรนักฆ่าแล้ว  แล้วก็ออกจากฝ่ายปฏิวัติแล้วด้วย  เธอตอนนี้ไปอยู่กับผู้ชายที่ตกเป็นข่าวลือกับเดียรินี่น่ะ   แถมยังผู้ชายคนนั้นยังมีพรรคพวกที่แข็งแกร่งมากกว่าข้ามากอยู่อีกคน"

  สิ้นสุดคำพูดนั้น  ทุกคนก็อุทานเพราะไม่คิดว่าเธอจะออกจากฝ่ายปฏิวัตินั่น  และเรื่องของผู้ชายคนนั้นทุกคนพร้อมใจกันมองเดียรินี่ที่กำลังหยุดขัดดาบมองเหม๋ยหลินที่พูดออกมาอย่างตกใจ

"ออโรร่าออกจากฝ่ายปฏิวัติแล้ว  ไปอยู่กับผู้ชายคนนั้นเรอะ   เดียรินี่ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกันแน่!"

      หัวหน้ากิลหลายกิลหันมาถามเธออย่างร้อนรน  เพราะเธอเป็นคนเดียวที่ถ้าจะรู้จักกับชายคนนั้นพอสมควร  หัวหน้ากิลมองเดียรินี่อย่างรอคำตอบ เช่นเดียวกับพีและเหล่าหัวหน้ากิลคนอื่น  และเหม๋ยหลิน 

      เพราะทุกคนตอนนี้กำลังรู้สึกว่ามีขุมพลังใหม่ขึ้นมาซะแล้ว   และ....คาดว่าผู้ชายที่อยู่กับเดียรินี่ตอนนั้น  ที่ออโรร่าไปอยู่ด้วยนั้นต้องมีพลังมากกว่าออโรร่ามากแน่  ถึงมีอำนาจสั่งเธอให้ออกมาได้   เขาคนนั้นต้องมีพลังมหาศาลจนอาจเทียบเคียงกับ 3 จักรพรรดิ์ราชันข้ามฟ้าก็เป็นได้

(เข้าใจผิดกันเข้าไป-_-)

"เขาคือใครงั้นเหรอ....ก็คือคนที่ช่วยชีวิตฉันไว้ครั้งนึงน่ะ....ไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะ"

"เฮ้!คำตอบไม่ได้ช่วยอะไรเลยนะเดียรินี่  กลับมาก่อน!"

ปึง

เดียรินี่เดินออกมาพร้อมทั้งรอยยิ้มเล็กๆ

"รู้สึกว่าคุณน่าสนใจขึ้นเรื่อยๆแล้วนะคะ....ชุน"

ทวีป???

เมือง???

ตึกอาคารลับของกิลสโมสรนักฆ่า (ก็ยังดีที่รู้ว่าตึกของกิลอะไรอะนะ-_-)

"ออโรร่า...ออโรร่า..."

ณ ห้องที่มืดสนิทแทบจะมองไม่เห็นอะไรเลย  แต่ก็มีแสงอ่อนๆพอเห็นและแสงสะท้อนจากแก้วไวน์แกว้นึง   ที่กำลังโดนแกว่งเบาๆเหมือนให้รสชาติของไวน์ชั้นดีเข้าที่   ชายที่ไม่ทราบอายุที่แน่ชัด....เพราะไม่เห็นใบหน้า   แต่มีรอยศักย์ตามตัวเต็มไปหมด  เขากำลังนั่งอยู่บนโซฟาหรูสีดำ  ข้างโซฟามีเคียวสีดำวางพาดไว้

"....ตกลงท่านจะให้พวกข้าไปพาท่านออโรร่ากลับมาหรือเปล่าครับ"   ชายหนุ่มคนนึงที่ยืนอยู่หน้าเขากล่าวขึ้น  แต่สายตายังคงจ้องผู้เป็นนายอย่างสั่นๆอย่างหวาดกลัว

" ....ออโรร่า..."

  ไม่มีคำตอบจากชายผู้เป็นนายของเขา  ได้ยินเพียงแต่ชื่อต้นเหตุของคำถามนี้เท่านั้น...

กลับมาทางฝั่งเบลล์ (....นึกจะข้ามก็ข้ามเนอะ-_- )

สวนด้านหลังปราสาท

" ....นี่มันเรื่องจริงเหรอ...อาลีเซีย" 

ชายหนุ่มผมเงินกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ  พลางมองน้องสาวองตนที่พูดเรื่องเหลือเชื่อออกมาจากปาก 

"เจ้ามีหลักฐานอะไรงั้นเหรอ....ว่าที่เรื่องที่เจ้าและสหายของเจ้าบอกเป็นเรื่องจริง" 

 เอเรียล  เจ้าชายลำดับที่ 7 พูดขึ้นพลางหันไปมองพวกเบลล์  ที่นั่งอยู่ตรงศาลาสีขาวที่ดูหรูราเพราะทำจากหินอ่อนทั้งหมด  อาลีเซียได้ยินดังนั้นก็อ้ำอึ้งไปพักนึงก่อนจะตอบออกมา....

"ไม่มีเพค่ะ..."

อาลีเซียตอบด้วยเสียงอ่อย...

"งั้นเจ้าก็ไม่มี..."

"เพราะไม่มีหลักฐานข้าเลยอยากให้ท่านพี่เอเรียลช่วยยังไงละค่ะ  ข้าไม่อยากให้เสด็จพี่เอเลียสต้องตายนะ  เพราะฉะนั้นเชื่อในคำพูดของพวกเราด้วยเถอะนะท่านพี่!"

  อาลีเซียขึ้นเสียงขึ้นมา  ถึงแม้จะไม่รู้ว่าจริงแท้หรือเปล่า  แต่เธอก็เชื่อใจเบลล์ว่าสิ่งที่พวกเขาเตือนเป็นเรื่องจริง  เพราะพอลองมองสภาพกระท่อมของท่านอาแล้ว  มันก็มีมูลเหตุจริงๆ  แถมท่านอายังโดนจับเหมือนที่เบลล์กล่าวไว้เป้ะ

"ถ้างั้น....แล้วเจ้าจะให้ข้าช่วยอะไรละอาลีเซีย"   เอเรียลถามกลับ

"เรื่องนั้น...."

"ท่านก็ต้องหาทางเข้าไปในห้องของท่านอีเธอร์ อีธานและท่านโอเรียไงค่ะ  ท่านเอเรียล"   แล้วเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นขัดเสียงตอบของอาลีเซีย   เอเรียลหันไปมองหญิงสาวหน้าตาสะสวยค่อนข้างไปทางน่ารัก  ดวงตาดำกลมโตของเธอจ้องมาที่เขา

"ท่านเบลล์  แต่ว่าถ้าทำแบบนั้นพวกเขาอาจจะสงสัยได้นะ  ว่าข้าเข้าไปทำไม"  เอเรียลแย้งเบลล์ขึ้น

'ปอดจังวะ ไอ้หมอนี่-*-'

ชุนคิดในใจ....แต่ในร่างของเบลล์ก็ยังคงยิ้มอยู่

"แล้วใครบอกให้ท่านเดินเข้าไปดื้อๆละโง่จัง   ก็ลอบเข้าไปสิเพคะ"  เบลล์กล่าวด้วยน้ำเสียงเหมือนหงุดหงิดเล็กน้อย

"...ขอโทษละดันครับที่ผมโง่...."    เอเรียลไม่คิดว่าจะถูกแม่นางฟ้านี่ว่าก็หงอยคอตกตอบกลับ

"เบลล์พี่ฉันยังเป็นเจ้าชายอยู่นะคะ  ให้เกียรติ์ท่านพี่หน่อยสิ"   อาลีเซียขมวดคิ้วต่อว่าเบลล์

"อะ...ขออภัยเพค่ะฝ่าบาท" 

 เบลล์ตอบกล่าวติดตลก เหมือนไม่สำนึกผิด...

ขณะที่พวกเขาคุยกัน  ก็ได้มีคนคนนึงกำลังพลางตัวฟังใกล้ๆอยู่ในทุ่งดอกไม้   ร่างโปร่งแสงฟังพวกเบลล์คุยกัน...

" แย่ละต้องรีบแจ้งให้ท่านโอเลียทราบแล้วว่า...พวกมันรู้แผนการแล้ว  เอ้ะ!!"

ตูม!!!

"อั๊ก!"

ยังไม่ทันได้ทำอะไร  สายลับคนนั้นก็กระเด็นลอยไปกระแทกกับกำแพงปราสาทอย่างรุนแรง   เขาสลบไปทันทีหลังจากถูกเท้าเท้าของใครซักคนเตะเข้าซี่โครงเต็มๆ

"เป็นอย่างที่เธอบอกจริงด้วยออโรร่า..."   ซีลาร์กล่าวขึ้นพลางมองคนที่ถูกเธอเตะกระเด็นไปเข้าเต็มรัก

" ก็บอกแล้วว่ายัยโอเลียต้องสงสัยเบลล์แน่  ก็เพราะมาทั้งชุดแบบนั้นนี่แหละ...อาจจะทำให้เธอคิดว่าเบลล์เป็นศิษย์ของออลาส"   ออโรร่ากล่าวขึ้นพลางยิ้มพอใจในความคาดการณ์ที่แม่นยำของตัวเอง      

"..............เรื่องจริงสินะ"  

 เอเรียลมองร่างสายลับที่สลบไสล  พลางต้องมาคิดทบทวนเรื่องที่อาลีเซียบอกอีกรอบ

"แล้วเราจะเอายังไงดี  กับไอ้หมอนี่"  รีน่าพูดขึ้น  พลางหันไปสบตาออโรร่า  ที่ดูจะฉลาดที่สุดในกลุ่ม ณ ตอนนี้

" เรื่องนี้คงต้องฝากพวกเธอกับซีลาร์ละกัน  ส่วนฉัน เบลล์ และอาลีเซียกับเอรียลจะลองไปพบกับออลาสดู" 

ออโรร่าพูดขึ้น  พวกซีลาร์ พวกดอม ก็พยักหน้ารับคำสั่งพาร่างของสายลับไปที่ที่จะไม่มีคนเห็นก็คือกลับไปห้องอาลีเซีย 

 รีน่าก็ใช้ทักษะย้อนกลับระดับ  C  กลับไปที่จุดที่ตัวเองเพิ่งไปมาผ่านทางสมอง...และก็ทำการวาร์ปดอม เรย์ ลัล และซีลาร์รวมถึงตัวเองหายไป

"ไปส่วนพวกเราก็......" 

 ขณะที่ออโรร่ากำลังจะบอกว่า  ถึงตาพวกเราไปหาออลาสแล้ว  ที่เธอขอให้เอเรียลและอาลีเซียไปด้วยนั้น  เพราะจะได้ไปได้โดยไม่ต้องสงสัย   เพราะมีเจ้าชายลำดับที่ 7 และเจ้าหญิงลำดับที่ 3 ไปด้วย  จะดูเหมือนเป็นการว่าไปเยี่ยมท่านอาของพวกเขา  โดยเฉพาะอาลีเซียที่รักท่านอามาก...

แต่ก็โดนบางอย่างขัดขึ้นซะก่อน....

"คุณเบลล์อยู่นี่เอง.."

  เสียงอันอ่อนโยนดังขึ้น  เมื่อทุกคนหันไปมองก็พบว่าต้นเสียงนั้นคือ  เอเลียสเจ้าชายลำดับที่ 1ผู้เป็นเป้าหมายในการสังหารครั้งนี้  เขาใส่ชุดสูทสีขาวอย่างหล่อเหลา  ชายหนุ่มผมสีเทา ดวงตาสีเขียวมรกตเหมือนอาลีเซีย  มาพร้อมกับช่อดอกไม้ขนาดใหญ่ 

"เอ่อ...ท่านพี่มีธุระอะไรกับเบลล์ค่ะ-_-" 

 อาลีเซียมองอย่างรู้ทัน  เอเลียสพอเห็นว่ามีคนอื่นนอกจากเบลล์ด้วยก็สะดุ้งเล็กน้อยด้วยความอาย (เองไม่มองรอบข้างเลยสินะ)

"เอ่อ เอ่อ..พี่มีธุระกับคุณเบลล์น่ะ  พี่ขอยืมตัวเธอซักวันได้มั๊ย  ธุระของน้องค่อยว่ากันทีหลัง"

  เอเลียสกล่าวด้วยน้ำออดอ้อนน้องสาวผู้นี้  เอเรียลก็ยิ้มในท่าทางของพี่ชายของตนที่ปกติเคร่งขรึมเอางานเอาการ   ออโรร่า....ก็มองแล้วเหมือนคิดอะไรได้

'จะเอาตูไปทำอะร้ายยยย'

ชุนคิดในใจอย่างขนลุก.....

"เอ่อ...ท่านเอเลียสค่ะ  ต้องขออภัยแต่ฉันกับอาลีเซียมีธุ...."

"ได้เลยค่ะ  ที่จริงธุระเราเองก็ไม่จำเป็นต้องมีเบลล์ก็ได้ค่ะ  เชิญเอาตัวเธอไปทำตามใจชอบได้เลยค่ะ"  ออโรร่าพูดขึ้น  เบลล์หรือข้างในคือชุนก็ร้องว่า....

'เฮ้ยยยยยยัยมณี คิดบ้าอะไรของเธอออออออออ!!!!!!!!'

เบลล์มองมาที่พวกอาลีเซีย  เพื่อหวังให้ช่วยพูดที  ออโรร่าก็ยิ้มกริ่มเพราะได้เวลาแก้แค้นเขาที่ชอบพูดลามปากเธอเป็นประจำและคอยจีบเธอทุกวัน  ลองโดนมั่งจะรู้สึกยังไง

'หึ หึ ลาก่อนความเป็นชายของคุณได้เลยค่ะ  คุณชุน'

ออโรร่ายิ้มจนเบลล์เห็นแล้วรู้สึกขนลุก  เธอทำแบบนี้เพื่อเป็นการแก้แค้นเขาแน่เลย    ออโรร่าก็หันไปพูดกับอาลีเซีย และเอเรียลที่ทำท่าจะช่วยเหลือ

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ  เบลล์ไม่จำเป็นต่อแผนการหรอกค่ะ ดีซะอีกจะได้ให้เธอคอยคุ้มกันท่านเอเรียส  ส่วนพวกเราก็ไปหาท่านออลาสกันเถอะค่ะ....โชคดีนะคะเบลล์^^"  

"ดะ...เดี๋ยวก่อน!"

ออโรร่าพูดจบก็ยิ้มก่อนจะเดินลากสองพี่น้องเดินจากไป   เอเรียลมองมาอย่างยิ้มดีใจ  เพราะยินดีแทนพี่ชาย  ส่วนอาลีเซียก็มองประมาณว่า ขอให้โชคดีนะ....

ปล.โทษนะครับที่ตัดสั้น  มันตัดลงตัวพอดีอะ