HxH Kurapika oF Vampire

ลำดับตอนที่ #11 : เลิกเล่นได้แล้ว

" เลิกเล่นกับของเล่นได้แล้วคุโรโร่ " คุราปิก้าที่เปลี่ยนท่ามานอนยาวบนโซฟาเอ่ยกับคุโรโร่ที่กระโดดหนีฟิงค์อย่างสบายๆโดยไม่สนใจจะโจมตีคนตรงหน้า


" แหม......นานๆทีจะมีของเล่นมาถึงที่อย่างนี้ก็อยากจะเล่นนานๆหน่อย...แต่ว่า........คิดอีกที...เก็บแรงไว้ใช้บนเตียงกับเจ้าจะดีกว่ามั้ง " เจ้าตัวหัวเราะคิกคักกับคำพูดของตนโดยที่คนฟังดูจะไม่สนใจเท่าไหร่


" เอาเถอะ...ข้านอนก่อนนะ " ว่าแล้วคุราปิก้าก็นอนหลับบนโซฟาทันทีโดยไม่สนใจว่าคนอื่นๆจะฆ่ากันตายอยู่ในบ้าน!!!


" เฮ้ย!!เดี๋ยวสิ! มาช่วยทางนี้ก่อนสิเฮีย!! " คิรัวร์ที่ไม่ถนัดต่อสู้ในที่แคบๆเรียกคุราปิก้าที่นอนไปแล้วอย่างมีความหวัง......ว่าจะไปนอนขี้เกียจบ้าง.............(เวร-*-)


" คิรัวร์......ถ้านายไม่อยากสู้...ก็ให้ชั้นสู้ก็ได้นะ " กอร์นที่นั่งๆเฉยๆบนหลังคาพูดกับคิรัวร์อย่างเห็นอกเห็นใจ(เพราะคิดว่าคิรัวร์สู้ไม่ไหว)


" ไม่ต้องล่ะกอร์น ชั้นจัดการได้ " คิรัวร์ปฏิเสธทันทีเพราะรู้ว่ากอร์นอิโนเซ๊นต์แค่ไหน........โถ่กอร์น...ชั้นแค่ขี้เกียจจะสู้น่ะ............


" ฟิงค์ชั้นว่าท่างทางคงสู้ไม่ไหวแน่ๆ เผ่นกันดีไหม? " โนบุนากะถามฟิงค์ที่พยายามหลบการโจมตีของคุโรโร่ที่เริ่มโจมตีมาบ้างแล้ว ส่วนตัวเองก็โดนคิรัวร์โจมตีอยู่


" ไม่! ชั้นว่าชั้นชนะพวกมันแน่ๆ!! นายจะหนีก็หนีไปเถอะ " ฟิงค์เอ่ยทั้งๆที่โดนโจมตีไปหลายแผลแล้ว


" ถ้าจะหนีชั้นช่วยหนีให้ไหม? " คิรัวร์ใช้ความเร็วขยับกายเข้ามาใกล้โนบะนากะอย่างรวดเร็วรู้สึกตัวอีกทีคิรัวร์ก็มาอยู่ตรงหน้าโนบุนากะแล้ว


" เฮ้ย!! " สิ้นเสียงกล่าวตกใจร่างของโนบุนากะก็โดนเสยออกนอกหลังคาไปเรียบร้อย


" อย่าพังบ้านสิคิรัวร์....ชั้นขี้เกียจใช้คุโรโร่ไปซ่อม......... " คุราปิก้าที่นอนอยู่พูดขึ้นอย่างงัวเงียเต็มที่


" หลับอยู่ก็อย่าพูดเหมือนจะรู้ได้ไหม " คิรัวร์เอ่ยตอบกลับไปซึ่งคุราปิก้าก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา........(สรุปคือมันละเมอ)


" อย่าไปว่าอะไรเค้าเลย.....ตอนที่ชั้นทำกับข้าวไหม้ก็ละเมอออกมาคล้ายๆแบบนี้เหมือนกัน แต่พอเข้าไปดูก็เห็นหลับสนิทดีด้วยซ้ำ " คุโรโร่ที่สู้อยู่กับฟิงค์เอ่ยขึ้น


" เหอะๆ งั้นชั้นของีบบ้างดีกว่า นายสู้เสร็จแล้วอย่าลืมปลุกขึ้นมากินข้าวล่ะ " คิรัวร์พูดและล้มตัวนอนบนพื้นทันทีโดยไม่สนว่าจะนอนที่ไหน แม้แต่บนพื้นถนนก็ยังเคยฟุบลงไปแล้วด้วยซ้ำ!!


" รู้แล้วน่า....... " คุโรโร่เอ่ยขึ้น


" เงื้อ........ในเมื่อเจ้านั่นโดนเสยไปแล้ว ข้าก็ขอตัวดีกว่า! " ฟิงค์เอ่ยขึ้นแล้วรีบวิ่งแจ้นหนีออกไปทันที


" เห็นไหมเพราะนายชวนคุย ของเล่นเลยหนีไปเลย " คุโรโร่หันไปว่าคิรัวร์ที่หลับไปแล้ว


" โถ่........หลับซะแล้ว ช่วยไม่ได้น่า........ " คุโรโร่มองไปที่กอร์นที่อยู่บนหลังคาก็ถอนหายใจออกมา.......หลับไปอีกคนล่ะ...


" แบกเด็กๆขึ้นไปก่อนล่ะกัน แล้วเดี๋ยวจะกลับมาอุ้มที่รักไปนอนนะ " คุโรโร่พูดแล้วก้มลงจูบคุราปิก้าที่นอนหลับอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวใดๆ(หลับอย่างมีความสุข)


คุโรโร่อุ้มกอร์นลงมาจากหลังคาแล้วเอามาวางไว้ที่เตียงเฉพาะที่วางไวเพื่อทั้งสองคนนี้โดยเฉพาะ(ชอบมาค้างบ่อย) หลังจากนั้นก็เดินกลับไปอุ้มคิรัวร์มาวางไว้ใกล้ๆกัน จากนั้นก็อุ้มคุราปิก้าไปอีกห้อง(ห้องของตัวเอง) วางไว้บนเตียงแล้วห่มผ้าให้อย่างเรียบร้อย


" เดี๋ยวพักบ้างดีกว่า.....อีก 2 ชั่วโมงค่อยตื่นมาปลุกคุราปิก้าไปทำอาหารดีกว่า " คุโรโร่พูดกับตัวเองเบาๆแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆคุราปิก้าทันที


-*-*--------------------------------------------------------------------------*-*-**-

จบไปอีกตอน555555+

เริ่มอัพๆๆๆๆ

เพราะว่าเรื่องใหม่ที่แต่งอ่ะส่งชมรมได้ล่ะ

เลยกลับมาอัพได้อย่างปรกติอีกครั้ง

อึๆๆๆ