Love @ First Sight วางแผนร้าย ขอรักนายน่า Luv ! (yaoi)

ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 9 ::ツ Back To Home

Chapter 9

อืม ม ทำไมขยับตัวไม่ได้? โดยผีอำเหรอ ใส่พระอยู่นี่หว่า ไม่ใช่ๆ แล้วหัวใครซุกอกกูเนี่ย ย

“ตื่นแล้วเหรอครับ?”

ฟอด

ไอ้ควายหื่น น ตื่นมาก็ลวนลามกูเชียว ปากเหม็นๆ เอาออกไป ป

“ถ้าไม่ตื่นจะเห็นลืมตาป่ะ?”

กวนตีนวันละนิด ชีวิตแจ่มใส

จุ๊บ

“เด็กกวน... ต้องโดนลงโทษ”

พูดเสร็จพี่มันก็หัวเราะหึๆ เดินลุกออกจากเตียงไป เฮ้ย ! แล้วทำไมเสื้อมึงไม่ใส่? ใส่แต่บ๊อกเซอร์ ผมรีบก้มลงมองดูตัวเอง ก่อนจะพบว่า...

“เฮ้ย ย ย ย !!!!!!!!!”

ผมแก้ผ้าอยู่ ไม่จริง !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

แก้ข่าวๆ ไม่ได้แก้ทั้งตัวหรอก ก็แค่เสื้อ... ฮือ อ อุตสาห์หลงดีใจ เฮ้ย ! ไม่ใช่ๆ เปลี่ยนเรื่องเหอะ

“ทำไมเมื่อคืนผัดนอนถอดเสื้อ?”

“เมื่อคืนจู่ๆ ผัดก็อ้วกออกมา ใส่ทั้งพี่ ใส่ตัวเองด้วย ดีนะไม่โดนที่นอน พี่ก็เลยถอดเสื้อเราออก กลัวจะเหม็น แต่ไม่ได้อาบน้ำให้... หรืออยากให้อาบให้มั้ย?”

ไม่ต้องมาหื่นไอ้เชี่ย ย เห็นหุ่นกูไปแล้วสินะ เก็บรักษาไม่เคยให้ชายใดมอง ฮือ อ กูจะควักลูกตามึง ง

“เลิกคิดอะไรติ๊งต๊องหน่าข้าวผัด มากินข้าวได้แล้ว”

กินข้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กลิ่นหอมดีแฮะ

“ข้าวต้มกุ้งเหรอ?”

จะกินได้มั้ยฟ่ะ? ผมนั่งลงบนเก้าอี้ ก่อนพี่มันจะยกข้าวต้มกุ้งหนึ่งในล้านแปดเมนูโปรดของผมมาวางไว้โต๊ะ ได้เวลาแดก เอ๊ย ย กินแล้ว แต่ผมเห็นพี่มันถือมาแค่ชามเดียว? มึงจะไม่แดกเหรอ อาหารเช้ามีประโยชน์ไม่แดกระวังโง่ แต่มันเป็นเรื่องของมึงไม่ใช่ของกู ก๊าก ก

“ทานแล้วนะครับ บ ~~”

ผมจัดการปรุงข้าวต้มตรงหน้าตัวเอง น้ำปลาหนึ่งหยด พริกไทยครึ่งขวด กระเทียมเจียว หอมเจียวมีเท่าไหร่ใส่ให้หมด และสุดยอดของเด็ด... น้ำตาลหนึ่งกระปุก !!!!!!!!!!!

“น้ำตาลใส่เยอะไปแล้วนะผัด”

“เรื่องของผัด อย่ายุ่ง !”

“ดื้ออีกแล้วนะ”

ดื้อแล้วเสือกไร? ไม่พอใจกลับบ้านมึงไปเลยไป

จุ๊บ

จู่ๆ ไอ้พี่ชามันก็ประกบปากมันลงมาบนปากผม ก่อนจะส่งข้าวต้มผ่านเข้ามาด้วย เฮ้ย ย มึงทำบ้าอะไร !!!

“ทำบ้าอะไรเนี่ย!?”

ผมพูดก่อนจะผลักพี่มันออกไป แม่ง ง ลวนลามกูเป็นรอบที่สิบล้านล่ะ พาพ่อมึงมาขอกูไวๆ

“ก็ป้อนข้าวไง”

“ป้อนทำเตี่ยอะไร? มือผัดก็มี ผัดแดกเองได้ !”

“วันนี้ข้าวผัดพูดจาไม่สุภาพเลยนะครับ”

แล้วไง? มึงมีปัญหาอะไรกับกู ตีกับกูป่ะ???

“แล้วจะทำไม?”

ผมพูดกวนๆ ก่อนพี่มันจะเดินยิ้มสยองเข้ามาใกล้ผม มือใหญ่ของมันเลือนมาจับมือผมไว้ มึงจะทำอะไรว่ะ? แบบโศรยา กับหฤทธิ์เหรอ?

จุ๊บ

“ลงโทษจุ๊บแรกเพราะพูดจาไม่เพราะ”

จุ๊บ

เฮ้ย ย เอาเยอะไปแล้วนะมึง ง ปล่อยมือออกนะ

“จุ๊บที่สอง เพราะเมื่อคืนเราอ้วกใส่พี่ ดูสิเปื้อนหมดเลยนะเนี่ย”

เปื้อนเตี่ยอะไร กูไม่เห็นสักคราบ อย่าตอแหลเชี่ย ผมยกขวาขึ้นหวังจะเล่นจุดแข็ง(?) ของผู้ชาย แต่มันหลบได้ เทพเว้ย ย

จุ๊บ

“จุ๊บที่สาม ข้อหาพยายามทำร้ายของรักของหวงพี่”

โมโหๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ระวังเถอะมึงสักวันกูจะตัดของรักของหวงมึงไปให้กากิน

“ปล่อยกูนะเว้ย ย ย”

“พูดไม่สุภาพอีกแล้ว...”

จุ๊บ

“ไอ้เชี่ย ย”

จุ๊บ

“ไอ้หื่นกาม ไอ้แก่ตัณหา...”

จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ

โอเคๆ กูไม่พูดแล้ว ว กูยอมมึงแล้ว ฮือ อ

“ปล่อยข้าวผัดไปนะพี่ชา”

“อ้าวไม่พูดกูมึงแล้วเหรอครับ?”

ถ้ากูพูดแล้วมึงไม่จุ๊บปากกู กูพูดแน่ ไอ้หื่นกาม ไอ้แก่ตัณหา ไอ้คนจิตวิปริต ไอ้ !@#$%^&*()+

“ผัดขอโทษ ผัดแค่อยากทำบุญ ปล่อยสัตว์ออกจากปากบ้าง”

หึๆ กัดตัวเองก็เป็นเว้ยกู

จุ๊บ

จู่ๆ ไอ้พี่หื่นกาม (ชื่อใหม่ ชื่อชาดูไพเราะเกินไป คนอย่างพี่มันต้องเป็นไอ้แก่ตัณหาอยากกินเด็กน้อยหน้าตาน่ารักอย่างผม) ก็ก้มลงมาจูบปากผม รอบที่เท่าไหร่ของวันแล้วว่ะ?

กริ๊ง งงง

ไม่รู้นานเท่าไหร่ จนกระทั่งออดหน้าบ้านผมดังขึ้น ไอ้พี่ตาแก่หื่นโรคจิตวิปริต (ชื่อยาวมาก ก) มันเหมือนบ่นงึมงำๆ อะไรสักอย่าง ฟังไม่ออก ภาษาฝรั่ง โง่ ==

พี่มันเดินออกไปเปิดประตู แต่อ๊ะ... นี่มันบ้านกู ทำไมกูไม่ออกไปเปิด เฮ้อ อ ไปแดก ก เอ๊ย ย รับประทานพระข้าวต้มก่อน (เผื่อมันได้ยินความคิดผมต้องสุภาพทั้งภายใน ภายนอก ไม่อยากถูกจุ๊บ) <<<ใครจะเชื่อ

แม่ง ง นี่ผมจูบกับพี่มันนานขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย ย ข้าวต้มแม่งจากอุ่นกำลังดี ตอนนี้เย็นชื่นเหมือนอยู่ขั้วโลกเหนือไปแล้ว

“พี่ผัด ด ข้าวปั้นกลับมาแล้ว”

แล้วเจ้าน้องรัก แอบรักน้อง(?) ก็เดินยิ้มแก้มปริก่อนจะวางกระเป๋าลง แล้วเดินไปตักข้าวต้มมากิน

“ชิส์ พี่ผัดงอนน้องข้าวปั้นแล้ว ปล่อยพี่เอาไว้กับใครไม่รู้ แล้วหนีไปนอนกลับผู้ชาย”

ผมพูดงอนๆ ก่อนจะตักข้าวต้มเข้าปาก แล้วผมก็เจอภาพ... น้องข้าวปั้นผมหน้าแดง แดงจัดจ้าน น โอ้มายก็อด ด อย่าบอกนะว่าเสร็จกันแล้วกับน้องน้ำหวาน? โอ้ไม่จริง ง น้ำหวานที่รัก ฮึก ก ไม่เป็นไรพี่โฟร์ พี่มดเปิดเพลงสิ๊ !!!

*แฟนเขา แฟนเรา* ดังนั้นแฟนน้อง ก็เหมือนแฟนเรา ว่างๆ ก็แบ่งกันใช้ คิกๆๆๆๆ แล้วไอ้รอยแดงๆ ตรงคอ... ข้าวผัดอยากตาย ขอไว้อาลัยสิบวิ

“ปั้นโป้งพี่ผัด โกรธสิบปี อย่ามาดีร้อยชาติ !!! แง้ !!!!!!!!!!!!!”

แล้วน้องผมก็เดินหน้าแดงหนีขึ้นห้องไป ปั้น... น้องลืมกินข้าวต้มน่ะ ใครจะกินล่ะเนี่ย ไม่เททิ้งนะเสียดาย คิกๆ สงสัยเจอน้ำหวานคราวหน้าคงต้องถามดูสักจิ๊ดแล้วเนี่ย ย ใช้ท่าไหน? - ., -

ไอ้ตาแก่หื่นโรคจิตวิปริตบ้าบอชอบลวนลาม กลับไปแล้วสินะ เย้ ! แต่ทำไม... ไม่ค่อยดีใจเลยนะ พอไม่มีคนมาแกล้งชีวิตก็น่าเบื่อเลยแฮะ ทำไมต้องเศร้าว่ะ เมื่อก่อนไม่มีพี่มันยังอยู่ได้ แล้วทำไมจะอยู่ไม่ได้ว่ะ?

แล้วนี้... กระดาษอะไรว่ะ? ใครเอามาติดไว้เนี่ย...

‘ไว้ครั้งหน้า... พี่จะมานอนด้วยใหม่นะครับ... ข้าวผัดของน้ำชา’

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(Writer : Talk)

พี่ชาของเราเริ่มรุกหนักแล้วนะเนี่ย ย มาดูกันสิ ว่าน้องข้าวผัดเราจะตอบคำถามของตัวเองได้รึยัง

ปล.ขอโทษที่อัพช้านะฮัฟ งานยุ่งมาก ก ติดเรียนอย่างหนัก ขอโทษด้วยจริงๆ

ปล.จะสงกราณ์แล้ว... ไม่ได้อัพแน่เลย ย ขอหนีไปเล่นสงการณ์นะคร้าบ บ
 

 

 

 

© Tenpoints!