BEHIND...[HaeEun ft. SJ]

ลำดับตอนที่ #11 : ♚ ( Chapter 6 ) Office (NC) .

 *คลานจากกองเลือด* เฮือกกก ตอนนี้เป็นตอนที่เนื้อหาหลักไม่มีอะไร

มีแต่ NC จัดไปเต็มๆสำหรับใครที่อยากอ่านเอ็นซีในห้องทำงาน =.,=

แนนเองเพิ่งแต่งเสร็จสดๆ มาลงให้สดๆเช่นกัน ตอนนี้ขออนุญาตไปให้เลือดก่อนนะคะรีดเดอร์ทุกคน ; A;

คอนเม้นได้ตามความเห็นเลยค่ะ T^T เลิฟยูทุกคน จุ้บๆ (สลบ)

+++++CHAPTER 6+++++

หลังจากที่ได้พบเจอกับ ‘พี่ชาย’ ที่ขาดการติดต่อเป็นเวลาหลายปี ฮยอกแจที่เคยพยายามซ่อนความทรงจำอันเร็วร้ายและตัดความสัมพันธ์ทุกอย่างกับคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในอดีต ได้ตัดสินใจกลับมาติดต่อกับจองซูอีกครั้งหลังจากถูกรบเร้า เขามักใช้เวลายามว่างกับการออกไปนั่งคาเฟ่เที่ยวเล่นชอปปิ้งพูดคุยกับจองซูแทนการออกไปเที่ยวเล่นคนเดียวหรือนอนรอคนรักอยู่บ้าน

ถึงแม้ว่าเขากับจองซูจะมีความสนิทสนม และออกไปเที่ยวไหนต่อไหนด้วยกันอยู่บ่อยครั้ง แต่ฮยอกแจก็ยังคงตระหนักถึงคำเตือนและสิ่งต้องห้ามไม่พึงกระทำที่ถูกกำหนดโดยคนรักอยู่เสมอ

เขาไม่เคยเอื้อนเอ่ยถึงชีวิตความเป็นอยู่ ที่พัก คนรัก แม้กระทั่ง ‘ครอบครัวอุปการะ’ อย่างที่เขาเคยบอกไว้แม้แต่ครั้ง เพราะเขารู้ดีว่าหากเขาพลั้งพลาดอะไรไปเพียงเล็กน้อย ปัญหาที่ตามมาอาจจะใหญ่เกินกว่าที่เขาและคนรักสามารถแก้ไขได้

...ขอโทษนะฮะ พี่จองซู..แต่ยังไงคนที่สำคัญกับผมที่สุดในตอนนี้ก็คือตัวผมเองและทงเฮ...

ร่างเล็กในชุดทำงานเรียบร้อย เสื้อเชิตสีฟ้าอ่อนพอดีตัว ทับด้วยเสื้อสูทดำที่สั่งตัดพิเศษอย่างดี ผูกไทด์สีเข้มลายเรียบ เข้ากันกับกางเกงสแลคสีดำเข้ารูป ผมสีน้ำตาลอ่อนถูกเซตให้เข้าทรง ขาเรียวเล็กก้าวฉับๆเข้าไปในห้องประจำตำแหน่งประธานบริษัทของคนรัก

“ทำไมไม่ปลุกชั้น”เมื่อเข้ามาด้านใน คนตัวเล็กก็ตั้งคำถามหาเรื่องคนรักพร้อมทำหน้าไม่พอใจ

“ก็เห็นนอนหลับสบาย ใครจะรู้ว่าอยากจะมาทำงานล่ะ”ทงเฮตอบรับเสียงเรียบ สายตาคมกวาดมองเอกสารในแฟ้มตรงหน้าไม่ได้เงยขึ้นมามองคนมาใหม่แม้แต่น้อย

“ก็เมื่อคืนบอกแล้ว เคยฟังรึเปล่าล่ะ”ฮยอกแจว่าเสียงขุ่นเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานประจำตำแหน่งเลขา ที่นานๆครั้งเขาจะเข้าไปใกล้ บนโต๊ะมีแฟ้มงานสองสามอย่างวางอยู่ มือบางพลิกเปิดไปมาเล่นๆ ไม่ได้คิดจะใส่ใจเนื้อหาด้านใน เพราะเนื้อหาของงานส่วนใหญ่เขาก็รู้จากทงเฮเรียบร้อยแล้ว

ตำแหน่งเลขาของเขาถูกตั้งขึ้นเพราะความเอาแต่ใจ อ้างเหตุผลเพราะอยากจะมาทำงานและมีส่วนร่วมในบริษัทเพียงเท่านั้น แต่แท้จริงแล้วหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบทั้งหมดก็เป็นของคุณชอง หญิงสาวที่นั่งจัดตารางเวลาของทงเฮต่างหาก

“ก็ฟัง แต่เห็นนอนหลับสบายเลยไม่อยากปลุก”

“ก็ตลอดนั่นแหละ”

ฮยอกแจว่าพลางกอดอกไม่พอใจ ทำไมทงเฮถึงชอบขัดใจเขานักนะ จะยอมตามใจ มาง้อ มาพูดขอโทษสักนิดก็ไม่ได้เลยรึยังไง จะต้องเก็กวางฟอร์มไปถึงไหนกัน

 ทงเฮเหลือบมองฮยอกแจเล็กน้อยพร้อมอมยิ้ม ไม่บ่อยครั้งนักที่จะได้เห็นคนตัวเล็กในชุดทำงานเรียบร้อย แม้ชุดสูทจะทำให้ร่างเล็กสุขุมดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความสวยหวานตามธรรมชาติลดน้อยลงแม้แต่น้อย

“มาแล้วก็ทำงานสิ อย่ามัวแต่งอน”แกล้งดุเสียงขรึม ยกยิ้มน้อยๆมุมปาก แม้รู้ดีว่าคนตัวเล็กไม่ชอบให้ดุ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะแกล้ง

“ยังไม่มีอารมณ์ทำ”

“งั้นจะมาทำไม มาเพื่อรออารมณ์เนี้ยนะ?”

“ก็ไม่อยากทำ ทงเฮจะทำงานก็ทำไปสิ เกี่ยวอะไรกับชั้น”

“แล้วเลขาต้องทำอะไรบ้าง ทำไมไม่ทำงานล่ะ”

“ไม่รู้จะทำอะไร ไม่มีอะไรทำ เบื่อ”เอ่ยพร้อมทำหน้าเซ็ง ถ้าต้องให้เขามาทำงานจดนู่นจดนี่ ติดต่อตารางเวลาน่ะเขาไม่เอาด้วยหรอก แค่ให้อ่านแฟ้มหนาๆแบบทงเฮเขายังไม่อยากจะทำด้วยซ้ำ

“อ่านอะไรน่ะ ยอดขายก็ดีทำไมยังต้องอ่านอะไรนักหนา”ฮยอกแจเอ่ยถามขึ้นเมื่อร่างสูงไม่ยอมเงยหน้าขึ้นจากแฟ้มงานเสียที เปิดผ่านแฟ้มนึงเสร็จก็หยิบแฟ้มใหม่มาอ่านต่อ เป็นตั้งประธานบริษัททำไมต้องใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆขนาดนั้นกันนะ

“เชคอะไรนิดหน่อยน่ะสิ ถ้าเบื่อทำไมไม่หาอะไรทำล่ะ”

“ไม่มีอะไรทำ”

“งั้นกลับบ้านสิ”

“ไล่ชั้นเหรอ?”ขึ้นเสียงตอบกลับด้วยความไม่พอใจ กล้าดียังไงมาไล่เขาให้กลับบ้านกัน

“เปล่า ก็เห็นบอกไม่มีอะไรทำนี่”ตอบกลับตามความจริง ยกยิ้มมุมปากท้าทายคนรัก อยากรู้นัก ว่าลองขัดใจขนาดนี้จะทำยังไงต่อ

“เฮอะ จะให้ทำอะไรล่ะ แฟ้มงานพวกนี้ก็อ่านตั้งสามสี่รอบแล้ว”ฮยอกแจสบถสีหน้าไม่พอใจ เหลือบมองแฟ้มงานบนโต๊ะด้วยหางตาเล็กน้อย คำว่า ‘อ่าน’ ในความหมายฮยอกแจก็คือเปิดผ่านๆ อ่านเพียงเนื้อหาที่มีใจความสำคัญเท่านั้น

“แน่ใจว่าอ่าน?”ละสายตาจากแฟ้มงานขึ้นมองตาคนรักอย่างรู้ทัน

“เอ๊ะ จะว่าว่าชั้นไม่ตั้งใจอ่านงั้นเหรอ?

“อื้มฮึ”พยักหน้ารับยิ้มๆก่อนจะก้มลงอ่านงานต่อ ทิ้งให้คนสวยที่ไม่มีอะไรทำได้แต่นั่งเซ็งเล่นโทรศัพท์มือถือเงียบๆ

“เฮ้ออออออออ นี่มันจะพักเที่ยงแล้วนะ น่าเบื่อจริงเลย”ฮยอกแจถอนหายใจเสียงดังพร้อมกับโยนโทรศัพท์เครื่องหรูลงบนโต๊ะ ร่างบางนั่งเท้าแขนเกยคางมองคนรักเบื่อๆ ก่อนจะคิดหาวิธีเรียกร้องความสนใจจากมนุษย์บ้างานตรงหน้า

“ทงเฮอา..”เรียกชื่อคนรักเสียงหวาน ดวงตาคู่สวยมองใบหน้าคมนิ่ง

“หื้ม ว่าไง”

“ไม่เบื่อบ้างเหรอ”

“ก็ไม่มีอะไรน่าเบื่อนี่ครับ”

จากนี้เป็น NC Part ค่ะ ^^
อยากอ่านส่งเมล์มาขอ nan_golf_mike@hotmail.com นะคะ 
ถูกแบนค่ะ T^T

“หายเครียดรึยังน่ะ”ฮยอกแจถามเสียงแผ่ว แม้ดวงตาคู่สวยจะยังไม่ลืมขึ้นก็ตาม

“ทำเป็นพูดดีไป”

“พูดดีแล้วรักมั้ย”

“รักสิครับ คนดี”ทงเฮเอ่ยบอกรักเสียงนุ่ม กดจูบแผ่วเบาที่หน้าผากหมด ปลายนิ้วแกร่งเกลี่ยปอยผมคนรักทัดกับใบหู ยิ้มน้อยๆก่อนจะประทับจุมพิตแผ่วเบาที่ริมฝีปากอิ่มแดง

หลังจากที่ทั้งสองพักเหนื่อยจากกิจกรรมเร่าร้อนได้สักพัก ฮยอกแจก็เป็นฝ่ายลุกจากตักและเริ่มใส่เสื้อผ้าแต่งตัว ก่อนจะเอ่ยปากบอกคนรักว่าอยากทานข้าว เพราะมันเลยเวลาข้าวเที่ยงของตนมาได้เกือบจะชั่วโมแล้ว ร่างสูงจึงต้องตามใจด้วยเหตุผลง่ายๆว่า เขาเองได้ทานฮยอกแจจนอิ่มแล้ว ฮยอกแจเองก็ควรได้ทานอาหารจนอิ่มบ้าง

“คุณชอง”เมื่อเปิดประตูออกจากห้องประธาน ทงเฮก็เอ่ยเรียกพนักงานสาวที่มีโต๊ะประจำตำแหน่งอยู่หน้าห้องของเขาทันที

“ค่ะ...คะ?”พนักงานสาวขานรับพร้อมรอยยิ้มหวาน

“ชั้นกับฮยอกแจจะออกไปทานข้าว มีอะไรก็ฝากด้วยละกันนะ”ทงเฮสั่งเรียบๆก่อนจะหันหลังเดินโอบเอวบางของคนรักพาคนช่างยั่ว ช่างเอาแต่ใจไปหาอะไรทาน หากแต่ทงเฮไม่ได้สังเกตถึงสีหน้าของพนักงานสาวเลยว่า ใบหน้าเธอแดงใบถึงไหนต่อไหน

หญิงสาวขานรับคำสั่งของเจ้านายก่อนจะยิ้มอายๆเมื่อคิดถึงภาพที่เกิดขึ้นในห้องประธานเมื่อสักครู่ เธอเพียงแค่ตั้งใจจะนำเอกสารที่บริษัทคู่ค้าแฟกซ์มาให้ไปให้ตามหน้าที่เท่านั้น แต่กลับกลายบังเอิญเจอภาพอย่างอื่นแทนไปโดยไม่ตั้งใจแทน 

+++++TO BE CONTINUE+++++

ไม่ขออะไรแล้ว..แค่เม้นงามๆและเลือดสามถุงก็พอค่ะ =..=