I'm prisoner ฉันมันแค่ฆาตกร {hanhyuk}

ลำดับตอนที่ #11 : [Step6] welcome to.. the hell 100%

ถ้าสิ่งที่เรียกว่านรกมีจริง.. ฉันจะเลือกไปอยู่ที่นั่นมากกว่าที่จะมาอยู่ตรงนี้ ที่ที่มีแต่คนเลวๆกับคราบสกปรกที่ออกมาจากร่างของคนคนนั้น







ครืน~  เสียงระบบสั่นของโทรศัพท์ทำงานบ่งบอกว่ามีคนกำลังต้องการติดต่อกับร่างสูง ฮันกยองละสายตาออกจากร่างบางแล้วกดรับมัน

((มึงอยู่ไหนวะ! แล้วคืนนี้มึงกลับยังไง))เสียงทุ้มของเพื่อนรักที่เพิ่งห่างกันมาไม่ถึงห้านาที

“กูนึกว่ามึงห่วงซองมินจนลืมกูซะแล้วสิ”

((อย่ามาทำเป็นพูด มึงหาเหยื่ออยู่หรือไง!))

[[นายรำคาญฉันหรอคยูฮยอน ทำไมต้องคุยโทรศัพท์เวลาอยู่กับฉัน]]เสียงเล็กสื่อถึงอารมณ์ฉุนตามแบบฉบับคนเอาแต่ใจดังแทรกขึ้นตามสายโทรศัพท์

((ผมเปล่านะ ขอคุยก่อนสิ))

[[ตามใจนายสิ ค่าโทรฉันก็ไม่ใช่คนจ่าย อยากทำอะไรก็เชิญ]]

(( เฮ้ย! เหี้ยฮัน มึงกลับเองแล้วกัน กูรักมึงนะเว้ยแต่ยังไม่ถึงเวลาแสดงออก..ซองมินแม่งเอาแต่ใจชิบหายเลย))คยูฮยอนกระซิบลงบนโทรศัพท์ ปกติเวลาที่กินเหล้ากัน ฮันกยองก็จะกินจนกว่าจะเมาแล้วคยูฮยอนก็ต้องเป็นคนไปส่งที่บ้านเสมอ ส่วนรถของเจ้าตัวก็ทิ้งไว้ที่นี่

“มึงเบื่องั้นสิ”เสียงทุ้มถามทั้งๆที่พอจะเดาออกมาคำตอบจะเป็นแบบไหน

((คนอื่นอาจจะใช่แต่คนนี้เร้าใจดีว่ะ แม่งพยศหนักๆขย่มยากๆเนี่ย กูชอบ!))

“สัด! โรคจิตแล้วมึงอ่ะ แต่ของง่ายๆเวลาเอามันก็ลำบากใจอีกนั่นแหละ เอดส์มันยิ่งติดกันง่ายๆอยู่ จะเอาทีก็เสียดายค่าถุงยาง หึ..”

((พอเหอะ! กูว่ามึงก็ไม่ต่างจากกูหรอก เจอกันที่ทำงานพรุ่งนี้ บาย!))ไม่รอให้เพื่อนรักตอบกับมาคยูฮยอนก็วางสายทันที ฮันกยองหัวเราะเบาๆราวกับคิดอะไรดีๆได้

ถ้ากับคนตรงหน้าแล้ว.. ต่อให้อีกกี่ครั้งเค้าก็ไม่จำเป็นต้องใช้ถุงยางหรืออะไรพวกนั้น ‘คนแรกของนายคือฉันและคนสุดท้ายที่จะมีสิทธิเอานายได้ก็ต้องเป็นฉัน!’

“ช้าทำไมล่ะฮันกยอง.. อยากทำโทษฉันไม่ใช่หรอ?”เสียงหวานๆของคนที่แฝงนามว่าฮยอกแจพูดขึ้นเสียงแผ่วราวกับคนสำนึกโทษ ฮันกยองหัวเราะในลำคอให้กับความมารยาของคนตรงหน้าซึ่งมันทำให้รู้สึกแปลกๆ คนอย่างฮยอกแจที่เค้าเคยสัมผัสมันไม่สามารถตอแหลได้อย่างสนิทใจ..

“การสำเร็จโทษของฉันมันอีกไม่ไกลหรอก.. แค่นายอยากปฎิเสธมันฉันก็พร้อมทุกเมื่อ”

“ฉันต้องไม่ยอมงั้นสิ”

“ถ้ายอมง่ายๆมันจะสนุกอะไรเล่า..”มือหนากระชากข้อมือให้ร่างบางเข้ามาใกล้ตัวเค้ายิ่งขึ้น มือหนาจิกเข้าที่เส้นผมสีน้ำตาลเป็นประกายแล้วประกบริมฝีปากลงบนเรียวปากอิ่มสีสด.. รอยแผลที่มุมริมฝีปากยังไม่หายไป

สำหรับอึนฮยอก.. ทุกรายละเอียดที่เป็นลีฮยอกแจ เค้าก็ลอกมันมาได้ทุกระเบียบนิ้ว… จะมีก็แค่สันดารเท่านั้นที่มันยังต่างกันอยู่มาก อึนฮยอกผู้เข้มแข็งและไร้ความรู้สึก ลีฮยอกแจที่ภายนอกช่างแข็งแกร่งแต่ข้างในมันเหมือนกับแก้วใสที่เปรอะบาง.. เพราะคนอย่างฮยอกแจยังคงรู้สึก

อยากจะบีบน้ำตาร้องไห้ออกมาแต่มันกลับไม่ออก.. ลีฮยอกแจสร้างไอ้หยดใสๆนั่นออกมาได้แต่ฉันกลับทำไมได้งั้นหรอ ร้องสิ! อึนฮยอก เพื่อให้มันทำกับฉันแรงๆ เพื่อให้มันทรมานฉันให้มากกว่าฮยอกแจ เพื่อความสะใจของมันและยิ่งกว่านั้น เพื่อความสุขของฉันเอง

NOW !! DOWNLOAD.
Link - http://www.mediafire.com/?vmydmumy4m3

…………… the prisoner & police …………..

ร่างของอึนฮยอกมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของตัวเอง ความเจ็บปวดบริเวณสะโพกไม่ได้ทำให้อึนฮยอกรู้สึกเหนื่อยล้าแต่อย่างใด แววตาหม่นมองไปยังบ้านหลังเดียวในละแวกนี้ บ้านที่ดูคล้ายจะเป็นบ้านร้างแต่ภายในยังคงมีสิ่งที่ทำให้ดำรงค์ชีวิตได้อยู่บ้าง.. และมีคนในนั้นที่เขาเรียกว่า แม่

“อึนฮยอก น้องส่งข้อความาหาแม่..” ผู้เป็นแม่บอกลูกชายคนโตที่เพิ่งจะเดินเข้ามาทางประตูหน้าบ้าน

“สงสัยว่ามันจะอยากมอบตัวแล้วล่ะมั้งครับ”เสียงของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพี่ตอบเรียบๆพรางกระตุกยิ้มเล็กน้อย เมื่อมือบางฉวยเอาข้อความในโทรศัพท์มือถือของผู้เป็นแม่มาดู

‘จะทำให้ผมเกิดมาทำไม ถ้าเกิดมาแล้วมีค่าแค่สัตว์เดรัจฉาน’

“น้องคงกำลังเศร้าอยู่..”เสียงของหญิงวัยกลางคนพูด แม้เวลาจะผ่านเลยมาถึงบัดนี้ เธอก็ยังดูงดงามไปเปลี่ยน

“มันคงเศร้าตั้งแต่แม่ไล่มันออกจากบ้านแล้วล่ะ ถ้าทำไปแล้วจะมารู้สึกผิดอยู่ทำไม”เสียงของลูกชายคนโตตอบแล้วเดินขึ้นไปยังชั้นสองของตัวบ้าน ผู้เป็นแม่ได้แต่มองตามด้วยสายตาอ่อนใจ

“ฮยอกแจ..แม่ขอโทษนะ”

…………… the  title & talk zone…………..




the title (ไตเติ้ล)

coming soon เป็นเนื้อหาส่วนหนึ่งของตอนหน้า..

“จะหนีไปไหนอีก ฮยอกแจ!”ร่างบางที่เพิ่งตื่นขึ้นมาพบว่ากุญแจมือที่ขังตัวเองไว้นั้นได้ถูกปลดออกจากข้อมือแล้ว เตรียมจะหนีออกไป ก็มีเสียงคุ้นหูดังขึ้นจากทางประตู

“ฉันยังไม่ได้ออกไปไหนเลย จริงๆนะ”เสียงหวานพยายามอธิบายแต่ดูเหมือนคนตัวสูงจะไม่ฟังคำคัดค้านเลย

“คยูฮยอน..ฉันอยากเจอดาร์กโฮลิค”

“.. หมายถึงพวกเราจะไปบ้านของฮันกยอง”เสียงทุ้มเอ่ยถามขึ้น ลึกๆในใจก็ตะขิดตะขวงใจอยู่ไม่น้อยว่าทำไมซองมินถึงต้องอยากเจอดาร์กโฮลิคนัก

.............................................................

กลับมาแล้วครับผม! อัพๆ ฮ่าๆ ตอนนี้แต่งวันนึงอ่ะ บิ๊วนาน ฮันอึนแม่ง~  รู้สึกถึงความแรงแปลกๆ ไม่ยาวนานแต่เคะยั่วเลยดูมีสีสัน =[]=”  รอตอนต่อไปก่อน แล้วก็กรุณาเม้นกันด้วย เม้นมันหดหายอีกแล้ว!

ใครแจ้งแบนกูจับตัด ไม่มีให้ตัดกูจับตบเลยดีไหม!!!
(ฟิคกูไม่ได้เอ็นซีแรงดีขนาดจะต้องแบน!! แม่งเอ็นซีก็ระดับเด็กอนุบาลอ่านยังนั่งหัวเราะ ยังมาจ้องจะแบนหาตะกวดอีก!!)



t    em