คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Who Are Win!! : 10 : ช้าไปไหมแจ -*- [NC ห่วยๆ-*-]
“ไม่ว่านายจะต่อต้านหรือไม่ ยังไงคืนนี้นายก็ต้องเป็นของชั้นแล้วล่ะดงแฮ”พูดจบก็จัดการประกบริมฝีปากหนาของตัวเองลงกับริมฝีปากอิ่มของร่างบางทันที!?!
“คิบอม...อืม...”ร่างเล็กครางเบาๆก่อนจะตอบรับรสจูบที่ร่างสูงมอบให้อย่างร้อนแรงทำเอาอารมณืที่เตลิดของร่างสูงยิ่งเตลิดไปอีก
คิบอมจัดการช้อนร่างบางขึ้นไปที่เตียงโดยที่ยังไม่ยอมปล่อยริมฝีปากสีกุหลาบให้เป็นอิสระทำให้ดงแฮท้วงขึ้นมาหน่อยๆเมื่อเริ่มขาดอากาศหายใจ
“แฮ่กๆ จะฆ่ากันรึไง...คะ คิบอม...อืม..”ดูเหมือนร่างสูงจะไม่ฟังอะไรทั้งสิ้นแล้วในตอนนี้ ริมฝีปากได้รูปของร่างสูงประกบเข้ากับริมฝีปากแดงช้ำของร่างบางอีกครั้งอย่างไม่ค่อยจะทะนุถนอมนัก ลิ้นร้อนไล่เก็บความหวานทั่วโพรงปากเล็กก่อนจะเกี่ยวตวัดกับลิ้นเล็กที่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
“อ๊ะ!ดะ เดี๋ยวคิบอม..”ดงแฮที่รู้สึกตัวเมื่อจมูกโด่งของคิบอมเริ่มซุกไซร้ซอกคอขาวทำให้ดงแฮร้องค้านขึ้นมาก่อนเมื่อเห็นว่ามันเริ่มจะอันตรายแล้ว
“ชั้นบอกแล้วไง...ว่านายจะขัดขืน..หรือไม่นายก็ต้องเป็นของชั้น...”ลมหายใจที่ดูจะขาดห้วงไม่ว่าจะเป็นเพราะดงแฮที่คืนนี้ดูจะยั่วเค้ามากเป็นพืเศษหรือเป็นเพราะร่างกายของดงแฮที่เค้ากำลังจะได้ลิ้มลองมันในอีกไม่นานนี้มันก็ดูจะทำให้คิบอมดูหื่นขึ้นอีกเป็นสิบๆเท่า
“นายจะให้ชั้นมีอะไรกับคนที่เพิ่งไปนั่งสวีทกันในร้าน coffee shop กันสองต่อสองเนี่ยนะ”ดงแฮพูดก่อนจะพองลมเข้าแก้มอย่างน่ารักทำเอาคิบอมอดจะจูบลงเบาๆที่ริมฝีปากอิ่มที่บู้เข้ากันอย่างเอาแต่ใจนั่นไม่ได้
“ก็เพื่อนที่อเมริกาน่ะ เห็นมันมาเที่ยวก็เลยชวนมานั่งคุยกันก็แค่นั้น...ต่อได้ยังคับ...”ตอบคนสวยเสร็จก็อดจะแกล้งไม่ได้ คิบอมกระซิบเบาๆที่ข้างหูของร่างบางก่อนจะปล่อยลมหายใจอุ่นรดบริเวณต้นคอให้พอได้เคลิบเคลิ้มทำเอาร่างบางพยักหน้าอย่างลืมตัว
“ดงแฮน่ารักจัง!!”พูดจบร่างสูงก็ซุกไซร้ใบหน้าลงบนซอกคอขาวก่อนจะลากลิ้นร้อนของตัวเองผ่านลำคอขาวเพื่อเก็บความหวานโดยไม่ลืมที่จะทิ้งรอยกุหลาบสีแดงเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของในตัวร่างบางเอาไว้ด้วย
“อ๊ะ...อือ..บอม คะ..คิ...อืม..บอม..”เสียงหวานน่ารักเรียกชื่อคิบอมออกมาอย่างยากลำบากเมื่อมือเรียวของร่างสูงเริ่มลากไล้ผ่านไปตามผิวขาวเนียนได้ชุดนอนแสนบางนั่นก่อนจะถอดเสื้อนอนสีเหลืองตัวบางที่ดูแสนจะเกะกะนั่นออกไป
“อา...อย่า..”เหมือนเสียงห้ามจะถูกกลือนลงคอเมื่อมือเรียวของร่างสูงสัมผัสที่ติ่งสีชมพูสวยบนหน้าอกขาวเนียนของร่างบางที่ดูจะมีอารมณ์ขึ้นมาไม่น้อยก่อนจะลิ้มลองความหวานของมันจากปลายลิ้นที่สัมผัสและขบเม้มอย่างร้อนแรง
มือเรียวลากต่ำลงมาเรื่องจนมาถึงขอบกางเกงนอนตัวบางโดยริมฝีปากได้รูปก็ยังคงลิ้มลองความหวานจากยอดอกสีชมพูน่าลิ้มลองนั่นอยู่อย่างไม่ขาด มือเรียวตัดสินใจผละออกมาจากขอบกางเกงมาเป็นการลูบคลำส่วนอ่อนไหวของร่างบางผ่านกางเกงนอนตัวบางนั่นแทนทำเอาดงแฮถึงกับสะดุ้ง
“อ๊ะ..ไม่ คะ..คิบอม..”ดงแฮร่างห้ามทันทีเมื่อมือเรียวของร่างสูงที่ปรนเปรอให้เค้าผ่านกางเกงนอนทำหน้าที่ของมันอย่างหนักหน่วงขึ้นทำให้มือบางเริ่มหาที่เกาะส่วนริมฝีปากบางก็เม้มเน้นเพราะกลัวจะหลุดเสียงน่าอายออกไป
“หืม..ร้องหน่อยสิคับดงแฮ...”คิบอมพูดด้วยเสียงหนุ่มดูมีสเน่ห์ก่อนมือหนาจะจัดการถอดกางเกงของร่างบางออกพร้อมกับกางเกงในตัวเล็กนั่นโดยที่ร่างบางไม่ทันจะได้รู้ตัว
ภาพที่คิบอมได้เห็นทำเอาคิบอมถึงกับหยุดการกระทำทุกอย่างก่อนสายตาจะสำรวจภาพตรงหน้าอย่างละเอียด ผิวขาวเนียนนั่นทำเอาคิบอมกลืนน้ำลายแทบไม่ลง ใบหน้าหวานใสขึ้นสีแดงจัดด้วยความอายดูเข้ากับปากสีเชอร์รี่ที่ช้ำได้ที่เพราะผ่านการจูบอย่างหนักมา รูปร่างบอบบางที่ดูเหมือนถ้าเพียงสัมผัสแรงเพียงนิดก็คงจะแหลกสลายนั่น...สวยจนละสายตาไม่ได้...
“คะ..คิบอม เลิกมองซักที”ดูเหมือนเจ้าตัวจะทนไม่ไหวเนื่องจากคนตัวสูงมองนานเกินเลยประท้วงขึ้นมาทำให้ร่างสูงอมยิ้มให้กับความน่ารักนั่น
“ก็นายน่ารักนี่นา..”ไม่พูดปล่าวร่างสูงจัดการจูบร่างบางอีกครั้งก่อนที่มือเรียวจะลูบไปตามความยาวของดงแฮที่ตอนนี้เหมือนจะมีอารมณ์เต็มที่แล้ว
“อ๊ะ!!ยะ..อย่า..ฮึก..บอม...”ร่างบางพูดแทบไม่เป็นภาษเมื่อร่างสูงเริ่มเร่งความเร็วของมือก่อนจะลากลิ้นหนาตั้งแต่ต้นถึงปลาย
“อา...มะ...อ๊า...ช่วย...ด้วย มะ...ไม่ไหว...”ดงแฮยิ่งครางไม่ได้ศัพท์เข้าไปอีกเมื่อใกล้จะปลดปล่อย ร่างสูงเปลี่ยนจากลิ้มเลียมาเป็นการครอบครองทั้งหมดด้วยปากก่อนจะดูดเม้มส่วนอ่อนไหวของร่างบางเมื่อเห็นว่าร่างบางจะสุดแล้วก็จัดการดูดที่ปลายแรงๆเพื่อให้ร่างบางปลดปล่อย
“อ๊า~~~!!!”ดงแฮครางออกมาพร้อมกับน้ำรักที่เปรอะไปทั่วขาขาว ร่างสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองที่แสนจะเกะกะออกก่อนจะใช้นิ้วเรียวปาดน้ำสีขาวขุ่นนั่นขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะลากนิ้วไปตามช่องทางด้านหลังทำเอาร่างบางถึงกับสะดุ้งเมื่อรู้ว่าต้องโดนอะไรต่อไป
“คะ คิบอม!!ยะ..อย่านะ...ฮึก..”ดูเหมือนคำห้ามจะไม่ได้ผลเมื่อร่างสูงสอดนิ้วเรียวเข้าไปในช่องทางคับแคบของดงแฮทำเอาร่างบางถึงกับนิ่วหน้า
“เมื่อกี้นายปล่อยไปแล้ว ตาชั้นบ้างสิ...”คิบอมพูดอย่างเอาแต่ใจก่อนจะขยับนิ้วเข้าออกเร็วๆแล้วเพิ่มนิ้วที่สองเข้าไปทำเอาดงแฮถึงกับร้อง
“โอ๊ยย!เจ็บ...อ่ะ..อา..”ถึงจะเจ็บแต่ก็เสียวซ่านเมื่อคิบอมคลำถูกจุดทำเอาดงแฮถึงกับครางออกมา ร่างสูงเพิ่มจังหวะก่อนจะใส่นิ้วที่สามเข้าไปแล้วจูบปิดปากเพื่อไม่ให้ร่างบางได้มีโอกาสร้อง ร่างสูงขยับนิ้วทั้งสามอยู่ซักแปบเมื่อเห็นว่าร่างบางน่าจะรับของเค้าได้แล้วคิบอมก็จัดการเอานิ้วออกก่อนจะใส่แก่นกายของตัวเองเข้าไปในกลีบเนื้อนุ่มด้านหลังทำเอาดงแฮถึงกับน้ำตาเล็ดเพราะขนาดของมันที่ดูจะใหญ่กว่าเมื้อกี้หลายเท่า...
“อ๊า~!!!เจ็บ เอาออกไป..ฮึก..ออกไป..”ร่างบางร้องปฏิเสธก่อนจะพยายามขยับตัวหนีแต่ร่างสูงก็รั้งเอวเอาไว้ ตอนนี้คิบอมก็อยากเต็มทนเพราะเนื่องจากข้างในของร่างบางมันกำลังรัดเค้าแรงแล้วก็สะเปะสะปะแต่คิบอมก็ต้องทนไว้ก่อนเนื่องจากร่างบางที่ยังไม่เคยมาก่อน(เดาเอา) เค้าไม่อยากให้ร่างบางเจ็บมาก...เค้าอยากทะนุถนอมร่างบางเอาไว้ก่อน...
“ใจเย็นดงแฮ อย่าเกร็งนะคับคนดีของพี่คิบอม ดงแฮต้องทนหน่อยนะคับ..”คิบอมพูดปลอบก่อนจะจูบเบาๆที่หน้าผากมนทำให้ดงแฮพยักหน้าหน่อยๆ ร่างสูงเริ่มขยับตัวเมื่อดงแฮเริ่มจะรัดเค้าเป็นจังหวะแล้ว
“อะ..อือ..”ดงแฮครางออกมาหน่อยๆเมื่อร่างสูงเริ่มเพิ่มความแรงและความเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“อา..รัดพี่อีกดงแฮ อึก...อีก..”คิบอมพูดพร้อมกับกระแทกตัวลงไปทำเอาร่างบางนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ
“อืม..ข้างในนาย แฮ่กๆ..ร้อน..”ร่างสูงครางออกมาอีกทำเอาร่างบางอดจะหน้าแดงไม่ได้
“ฮึก..อา เร็ว...เร็วอีก มะ...ไม่ไหวแล้ว...อือ..”ร่างบางครางเสียงสั่นก่อนจะโยกสะโพกรับกับจังหวะของร่างสูง เมื่อเห็นว่าร่างบางใกล้จะปลดปล่อยแล้วคิบอมก็ใช้มือเรียวปนเปรอแก่นกายของร่างบางให้อีกทาง
“คิ..บอม อ๊า~~~~!!!!”ร่างบางปลดปล่อยออกมาเปรอะหน้าท้องแกร่งของร่างสูง ส่วนร่างสูงขยับตัวอีกสองสามทีก็ปลดปล่อยออกมาเช่นกัน น้ำรักสีขาวขุ่นไหลย้อนออกมาจากช่องทางนุ่มด้านหลังของดงแฮพร้อมกับความเหนื่อยอ่อนของทั้งคู่ถูกแสดงออกมา
“อ๊า~~!!นายนี่มัน แฮ่กๆ สุดยอด..”คิบอมพูดก่อนจะล้มตัวลงข้างๆดงแฮโดยที่ยังไม่ได้ถอดแก่นกายของตัวเองออกมาทำให้ร่างบางร้องท้วงขึ้นอายๆ
“คิบอม..เอาออกไป-/////////-.”ไม่อยากจะเชื่อ นี่เค้ามีอะไรกับไอ้แก้มแตกแล้วเรอะ!!!!!!
“ไม่เอาอ่ะ ข้างในของดงแฮมันร้อนดีนี่นา^-^”พูดแล้วก็ดึงร่างบางเข้ามากอดเอาไว้แน่นทำเอาคนโดนกอดหน้าแดงจนไม่รู้จะแดงยังไงแล้ว
“ก๊อกๆๆ!!!”เสียงเคาะประตูทำเอาทั้งคู่ที่นอนพักเหนื่อยอยู่ถึงกับสะดุ้งผละตัวออกจากกันแทบไม่ทัน
“โอ๊ย!!เจ็บชิบ”ดงแฮร้องขึ้นมาทันทีเมื่อขยับตัวแล้วรับรู้ได้ถึงความปวดที่สะโพกบาง
“เป็นไรมั้ยดงแฮ โทดทีนะ...ชั้นรุนแรงไปหน่อย”คิบอมขอโทดก่อนจะรีบยื่นเสื้อผ้าให้ร่างบางใส่เมื่อเสียงเคาะประตูดังเร่งขึ้นมาอีก
“ครับๆๆ อ้าว!!มีอะไรหรอครับพี่แจจุง”คิบอมออกมาเปิดประตูเมื่อแต่งตัวเสร็จแล้วแต่ว่า...
“...นายบอกหน่อยว่าชั้นไม่ได้มาช้าไป เพราะดูจากที่นายแต่งตัวชั้นว่าชั้นมาช้าไป...”แจจุงพูดพร้อมรอยยิ้มชั่วร้ายก่อนจะสำรวจคิบอมตั้งแต่หัวจรดเท้า เสื้อน่ะของคิบอมก็จริง...แต่กางเกงน่ะ มันเป็นของดงแฮนะ!!!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
แง่งงงงงงง ตายครับตาย
NC ครั้งแรกในชีวิต -*-
ดีไม่ดีติชมเต็มที่ค่ะ อยากปรับปรุงรุนแรง
อ่านแล้วแปลกประหลาดอย่างยิ่ง T^T
ถ้าไม่หนุกขอโทดจริงๆน๊า~~
แล้วเราจะพัฒนาให้มันมากขึ้นนะคะ
รักทุกคนนะ จุ๊บๆๆ
ความคิดเห็น