ลำดับตอนที่ #11
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : หนีไปไหนไม่รอด
สิ่เียวที่เี่ยวพันระหว่าพรำพรรษับบริษัทพีเรุ๊ปือ ภาสร เพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ึ่วามสัมพันธ์อทัู้่นั้นไม่เยเินเลยไปว่าำว่า เพื่อน หรือที่ริมันแ่วามผูพันอนรับ้าทำรายานับลู้าระเป๋าหนัที่ยัเยียานเรียนทุอย่าให้ ภาสรผูปิ่นโารทำรายาน้วย่า้า้อนโเพื่อให้พรำพรรษั้ใทำานให้ัวเอ ั้แ่รายานวิา่าๆ ไปถึาริวและเ็้อสอบ วบนารทำทีสิสและ่วยบรีฟารพูพรีเน์่อหน้าะอาารย์เพื่อเรียนบออมาไ้้วยะแนน่อน้าี
นหนึ่นั้นเรียนไม่เ่ หัวไม่ี และไม่มีทั้วามยันหรืออทน มีเพียเินอพ่อแม่ให้ผลาไม่มีหม ับอีนที่เ่ลาล่อแล่วไปทุหมววิา แ่ไร้เินทุนารศึษาโยสิ้นเิ มันือารับู่ที่ลัว วิน-วินทั้สอฝ่าย และที่ถู้อือวรแยย้ายันไปเมื่อหมผลประโยน์
เพราะเมื่อพรำพรรษเรียนบ ้วยวามสามารถระับเธอย่อมหาานและวาม้าวหน้าในอาีพไ้่ายๆ อยู่แล้ว ส่วนภาสร...ไอ้ลูุหนูไร้สมอที่บมาไ้้วยเินอพ่อับแม่พรร์นั้น...ย่อม้อไม่มีวามสามารถอะไริัวอยู่แล้ว นอาระาษแผ่นวุิารศึษาที่ใ้เินื้อมา
แ่...พรำพรรษสนที่ไหน เพราะถึยัไภาสร็ยัมีบริษัทอพ่อัวเอให้เาะินไปั่วีวิ และพวนับริหารมืออาีพที่รายล้อมอยู่้อไม่ยอมให้ไอ้หมอนั่นทำนบริษัทเ๊อยู่แล้วแหละน่า
แ่เหุารลับไม่เป็นัหวั เมื่อภาสรึ่ินแล้วับารเรียหาใ้านพรำพรรษนเยัวึัวหิสาวมาทำานที่บริษัท้วย
...ทีแรนั้นเป็นารฝึาน่ว่อนบารศึษา
ึ่...ารไม่้อวิ่ไปหาสมัรามบริษัทอื่นๆ เอ็สบายี อีอย่าพีเรุ๊ปในอนนั้นนับว่าเป็นบริษัทมั่นที่่วยส่เสริมโพรไฟล์ให้เธอไ้ว่า เยผ่านารฝึานในบริษัทให่ๆ อ์รีๆ มาแล้ว
พรำพรรษิอย่านอบวาแผนหลาย่อ เธอึยอมมาามำวนอภาสร ใ้่วเวลาอารเป็นนัศึษาฝึานที่นี่ โยั้ใไม่ใ้เส้นสายอะไร เธอพยายามออยู่ในแผนทั่วไป และไม่ยอมบอใรว่ารู้ัับลูายท่านประธานบริษัท้วย้ำ
แ่อนิา...ลับเป็นภาสรที่ฝึานในำแหน่รอประธานบริษัทแ่ันทำไม่ไหว น้อออำสั่เรียัวพรำพรรษาแผนวิัยทั่วไป ให้ึ้นไป่วยานเาที่แผนบริหาระั้น
หลัาเรียนบท่านประธานที่เริ่มรู้ัมัุ้นันับเธอลอหลายเือนที่พรำพรรษฝึาน ็เห็นเ้าลารำไรถึวามไม่ไ้เรื่ออลูายัวเอ ุปร์ ประารนานนท์ ึไ้อให้พรำพรรษมาอยู่่วยภาสร่อ เผื่อะสอนให้เาเป็นานึ้นมาบ้า
้วยารอร้ออุปร์ับผู้บริหารผู้ให่อีหลายนที่เริ่มุ้นเยัน ทำให้หิสาวเรในปิเสธไม่ล เธอึเ็นสัา้าานั่วราวเป็นผู้่วยผู้บริหารเป็นรีพิเศษ ้วยระยะ้าานเพียหเือน และหาะ่อสัา็ไม่น่าะเินปีหนึ่ ภาสร็น่าะยอมำารทำานอัวเอไ้แล้ว...มั้!?
เปล่าเลย!
นเือบรึ่ปีผ่านไป ภาสรไม่มีวามเปลี่ยนแปลที่ีึ้นสันิในารทำาน
แ่ที่เปลี่ยนแปลลับลายเป็นุปร์ที่รวพบโรร้ายึ่ไม่มียารัษาและอาาร็ลุลามรวเร็วนแทบไม่เหลือเวลาให้เรียมารใๆ ไ้ทัน ุปร์ัสินใรั้สุท้ายในานะผู้บริหาร...มอบหน้าที่ประธานบริษัทให้พรำพรรษ้วยเื่อนไว่าระยะเวลาือนว่าภาสระพร้อมรับำแหน่นั้น...ท่ามลาวามัแย้อบอร์บริหาร และพิษเศรษิาสถานาร์เียวันับที่อาเนย์้อผนั่นแหละ
แ่้วยวามเ้มแ็และหลัแหลมเินมนุษย์มนาอหิสาว ที่ไ้รับสมานามว่านามารร้าย เธอเปล่ศัยภาพออมานทำำไรทะลุเพานให้บริษัท ทำให้ไม่มีใรสามารถหา้อโ้แย้มาถอถอนเธอไ้ นยอมรับันไปโยปริยายว่า พรำพรรษนั้นมีวามสามารถเหมาะสมับำแหน่
แ่...ารทำานแทน ‘นอื่น’ อยู่ั้หเ็ปีนั้น็เินว่าารรับปาเพราะเรใันไปมานั
พรำพรรษใ้เินเ็บอัวเอเปิบริษัทส่วนัวที่ไม่เี่ยว้อับพีเรุ๊ปไว้ให้ัวเอสอบริษัท าประสบาร์ที่สั่สมมาและอนเนันที่ไ้รับิัวมาาำแหน่ประธานพีเรุ๊ป มัน็เป็นผลพลอยไ้เล็ๆ น้อยๆ ที่ไม่ไ้นับว่ามาไปนั หาะเทียบับที่เธอไม่เยไ้มีหุ้น หรือผลประโยน์พิเศษใๆ เลยาารรับำแหน่ประธานแทนภาสร นอาเินเือนและโบนัสอันสมเหุสมผล ับ...บรราเลาฯ และผู้่วยที่เธอเรียเอาพวผู้เี่ยวา่าๆ มาไว้ใ้าน้วยเินเือนสูลิ่ว
หิสาวเป็นนล้าไ้ล้าเสีย ล้า้า ล้าื้อัวน และผลอบแทนที่ไ้รับมัุ้ม่าเินราาที่ลทุนไปั้ไม่รู้ี่เท่า ทำให้บรราบอร์บริหารที่แม้ะุ่นเือเพียใ แ่็ไม่อาปิเสธผลประอบารที่พุ่ทะยานทะลุราฟ น้อยอมปิปา ไม่อาบ่นว่าวิธีทำานอพรำพรรษไ้
แ่นเรา...ยัไวามอทน็มีุสิ้นสุ
้วยภาสรที่ไม่เป็นโล้เป็นพาย บ่ายเบี่ยไม่ยอมมาทำานอัวเอสัที
้วยอายุอพรำพรรษที่เียๆ ะไปแะเลสามแล้ว
แม้ในสายานภายนอะยย่อว่าเธอประสบวามสำเร็แ่ไหน แ่พรำพรรษรู้ีแ่ใว่าวามสำเร็อันนี้มิใ่อน
และเธอ็ไม่ไ้มีวามิที่ะยัยอ หรือยึเอาบริษัทพีเรุ๊ปมาไว้เป็นอัวเอเสีย้วย
ันั้นในสายาอหิสาวึเห็นแ่เพียว่า...นอาบริษัทเล็ๆ สอบริษัทที่เปิไว้ในื่อัวเอแ่ยัไม่ว่าไปู้วยาัวเอเลย้วย้ำ นอนั้นีวิเธอ่าว่าเปล่า ไม่มีอะไรเลยริๆ ผู้หิอายุวนสามสิบที่ยัไม่ไ้เริ่มานอัวเอ ยัไม่ไ้เริ่มสร้าหลัานอันมั่นให้ัวเอเลย...มันไม่ใ่วามน่าสมเพหรือไร
นทั่วไปเป็นอย่าไรไม่รู้ แ่นอย่าพรำพรรษไม่สามารถอทนไ้ ่อใหุ้ภัสราภร์ มาราอภาสระยื่น้อเสนอเป็นารเพิ่มเินเือน หรือแม้แ่เปอร์เ็น์หุ้น...ึ่วระมอบให้้วยวามเห็นุ่าันมาั้หลายปีแล้วไหม ไม่ใ่นำมาใ้เป็นเื่อนไยื้อเวลาหลอใ้านันแบบนี้
สายามริบอพรำพรรษแทบอ่านทะลุทะลวเ้าไปในทุอเลล์สมออนฝั่พีเรุ๊ปไ้อยู่แล้ว ันั้นไม่ว่าะเสนออะไรมา ล้วนไม่ทำให้หิสาวหวั่นไหวสัน้อยนิ
นุภัสราภร์้อใ้มารารสุท้าย...
ประาศารหมั้นและรวบรัเรียมัานแ่านระหว่าพรำพรรษับภาสรเสียเลย หิสาวะไ้ิ้นหนีไปไหนไม่ไ้ แน่นอนว่าพรำพรรษปิเสธ แุ่ภัสราภร์็ไม่ยอมรับารปิเสธนั้น
ับภาสรยิ่แล้วให่ ายหนุ่มลอยัวหนีปัหาโไม่อบรับและไม่ปิเสธใๆ ทั้สิ้น ปล่อยให้พรำพรรษและมาราัวเอลันเอาเอ ถ้าุภัสราภร์นะ เา็แ่านับพรำพรรษ หาพรำพรรษนะุภัสราภร์ไ้ เา็ยเลิานแ่านอย่าไม่มีปัหา
ปัหาาราาันั้นำรอยู่นระทั่...พรำพรรษไ้พบับอาเนย์
นาทีนี้...ไม่อาปิเสธไ้ว่าโลนี้มีเรื่อารัพาอพรหมลิิริๆ
ไม่อย่านั้นผู้หิบ้าานที่่อนัวอยู่ในุสูทเยๆ หนาๆ ยาวลุมาุ่ม สวมแว่นหนาป้าๆ และมวยผมทรุยายึ่หลบอยู่บนยอึออฟฟิศ ไม่ยอมออไปไหนมาั้เ็ปี ะพาัวเอออาเฟโนไปเอับผู้ายสเปเทพลาบนๆ สุอประเทศที่ในเพน์เฮาส์สุหรู ึ่มีระบบรัษาวามปลอภัยที่แน่นหนาที่สุในประเทศนี้ไ้ยัไ!
แม้ะเป็นารพบันสั้นๆ เพียสอวัน แ่อาเนย์็ไม่ยอมปล่อยให้พรำพรรษหลุมือไปไหนไ้อี เาใ้ทุวิธีาร ทุอนเนัน และะเรียว่าทุแผนารร้าย็ว่าไ้ โยไม่สนใ้วยว่ามันผิหมายหรือเปล่า
สรุปือ...พี่แทำทุวิถีทาให้นามารร้ายหนีไปไหนไม่รอ
ว่าที่พรำพรรษะรู้สึัว ็โนับทะเบียนสมรสไปแล้วเรียบร้อย ัหน้าแผนับัวพรำพรรษมาแ่านอุภัสราภร์ไปแบบไม่เห็นฝุ่น
แถมเายับัับให้ภาสร้อยอมรับบริษัทพีเรุ๊ปลับไปบริหารเอ ปลปล่อยพรำพรรษให้เป็นอิสระ...
อิสระที่ไหนัน!?
พอเาิัวพรำพรรษมาไ้ ็ไม่ยอมปล่อยให้ลาสายานแทบะัวิันอยู่แล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น