[Fic SJ&AS&SNSD]Funny Cooking หอพักอลวน...คณะกรรมการอลเวง

ลำดับตอนที่ #10 : Funny Cooking :: ตอนที่ 9

หอพักอลวน...คณะกรรมการอลเวง

ตอนที่ 9

                ผ่านไป 1 ชั่วโมง

                ในที่สุดคณะกรรมการหญิงก็มาถึงที่หมายได้ซักที เมือมาถึงทุกคนต่างไม่รอช้าที่จะรับกุญแจประจำห้องตนและไปพักผ่อนทันที เพราะวันนี้เป็นวันที่เหนื่อยเอาเรื่องมาก ในการจับคู่นั้นเป็นไปดังนี้

                เริ่มจากจูยอน ที่ต้องคู่กับชินดง พี่ชายตน 207

                กีฮี – ยูอี 208

                เบคก้า – จองอา 209

                เรนะ – นานะ 210

                ลิซซี่ – ยูริ 110

                ยุนอา – เจสสิก้า 109

                ซันนี่ – ซอฮยอน 108

                และยูบิน 107 พร้อมกับเสียงค้านขึ้นมาทันที

                “ทำไมฉันต้องอยู่คนเดียวด้วยยะ!!!!!”

                “ก็เธอมันส่วนเกินนี่นะ ^^” พร้อมคำตอบที่เจ็บใจจากยุนอา

                เวลา 19.00 น. เป็นเวลาที่ทุกคนทานอาหารเย็นพร้อมกัน โดยโต๊ะจะมีทั้งหมด 7 โต๊ะด้วยกันและแต่ละโต๊ะจะมีหมายเลขติดอยู่ โดยแบ่งให้นั่ง ชาย 2 หญิง 2 เพื่อที่จะได้ทำความรู้จักกันมากขึ้น

                โต๊ะที่ 1

                “...”

                “...”

                “เอ่อ นี่กาฮี ลองกินนี่หน่อยนะ พี่ชอบไม่ใช่หรอ ^^!” ยูอี ที่เห็นท่าไม่ดีเพราะตั้งแต่เริ่มทานอาหารทั้งกาฮีและอีทึกต่างจ้องกันอย่างกินเลือดกินเนื้อ

                “ฮ่าๆๆ นั่นสินะ อีทึก นายกินนี่หน่อยดิ ฉันอยากรู้ว่ามันมียาพิษรึเปล่า” ฮีชอลก็ดูเหมือนจะรู้ทันเลยพูดออกไปอย่างกวนๆ

                “ถ้ามันมี ยูอีว่าคุณควรจะทานก่อนดีกว่านะคะ ^^” ยูอีแอบหมั่นใส้คนหน้าสวยไม่ได้

                “ฮ่าๆๆ คงไม่ดีนะ ผมว่าคุณลองทานก่อนท่าจะดีนะ” ฮีชอลตอบกลับมาอย่างไม่เกรงกลัวเช่นกัน

                “คงไม่ล่ะค่ะ พอดีฉันไม่ชอบทานอะไรแบบนี้ ^^!”

                “งั้นหรอ แต่ผมว่าคุณควรทานหน่อยก็ดีนะ มันน่าจะเข้ากับคุณดีนะ หน้าตาน่ะ” ว่าไงนะ!!

                “คุณหมายความว่าไงหรอคะ ^^” ยูอีถามกลับไปทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าคนตรงหน้าด่าเธอทางอ้อม

                “ก็หมายความตามที่พูดแหละครับ ทำไงได้ ก็ผมไม่ชอบคนแขวะเอาซะเลยหนิ ^^” ฮีชอลตอบกลับอย่าไม่ลดละ

                “งั้นหรอคะ ฉันก็ไม่ชอบคนที่ต่อล้อต่อเถียงเหมือนกันค่ะ”

                เอ่อ ดูเหมือนโต๊ะนี้ไฟกำลังลุกแฮะ = =’

                โต๊ะที่ 2

                “เอ่อ คุณชื่ออะไรหรอครับ ^^ จะได้เรียกถูก” มังกือแห่งเมืองจีนถามขึ้นเพราะเริ่มบทสนทนาไม่ถูก

                “เบคก้าค่ะ ^^ คุณละ”  เบคก้าตอบอย่างเขินอาย

                “เบคก้าหรอ ผม ฮันคยองครับ”

                “ไม่ต้องสุภาพก็ได้ค่ะ”

                “อ่า~”

                “เธอชื่ออะไรน่ะ” ชีวอนพูดพลางทานข้าวไปด้วย แต่ก็ไม่ลืมที่ยังเก๊กหน้าเหมือนเดิม

                “มารยาทบนโต๊ะอาหาร เค้าห้ามพูดระหว่างทานอาหารไม่ใช่หรอคะ ฉันชื่อ ยุนอาค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ^^” ยุนอากล่าวขึ้นพลางยื่นมือเพื่อจะได้เช็คแฮน

                “ผมไม่นิยมจับมือแบบฝรั่ง ผม ชีวอน”

                “^^/= =!”

                ดูเหมือนมารยา เอ๊ย มารยาทจะลงที่โต๊ะอาหารนี้นะ

                โต๊ะที่ 3

                “ผมบอกแล้วไง ว่าเราจะได้เจอกันอีก” คังอินกล่าวลอยๆ แต่นั่นก็ทำให้เรนะได้ยินเป็นอย่างดี

                “งั้นเหรอคะ ฉันจำไม่ได้” เรนะตอบ

                “ปกติคนที่เล่นเทนนิสเนี่ย ยิ่งคนที่เคยชนะระดับประเทศแบบคุณะเนี่ย เค้าสมองปลาทองกันหรอครับ” คังอินพูดกึ่งเล่นกึ่งจริงจัง แต่นั่นไม่สำคัญเท่าที่เค้ารู้ว่าเรนะเคยเป็นแชมป์ระดับประเทศ

                “คุณรู้ได้ไง”

                “ผมฉลาดไง ^^”

                “^^” เรียวอุค

                “>//<” นานะ

                เอ่อ บรรยายไม่ถูกแฮะ

                โต๊ะที่ 4

                “เฮ้นาย เป็นเกย์รึไง” จองอาถามคำถามแบบไม่ทันตั้งตัว นั่นทำให้คนที่ถูกถามถึงกับอึ้ง

                “O_O ว่าอะไรนะ” ซองมินถาม มือไม้อ่อนจนทำช้อนตก

                “หูหนวกรึไง ฉันถามว่านายเป็นเกย์รึไง” จองอาถามอีกรอบ

                “ยัยทอมบ้า ฉันผู้ชายร้อยเปอร์เซ็นนะฉันเหมือนเกย์ตรงไหนมิทราบ” ซองมินค้านทันที

                “หรอ หน้านายมันเหมือนแอ๊บแบ๊วอะ อีกอย่างเหมือนนายจะชอบสีชมพูด แล้วอีกอย่างฉันเป็นผู้หญิงเฟ้ย!!!!!”

                “เฮ้ เธอเป็นน้องชินดงหรอ ^^” ฮยอกถามขึ้น

                “อ่าหะ ใช่แล้วทำไม” จูยอนตอบอย่างไม่ถือตัวเหมือนคนอื่นๆ

                “อ่า~ งั้นเธอก็เคยไปบ้านฉันน่ะสิ ใช่มะ”

                “บ้านนาย ฉันเคยไปตอนไหนมิทราบ ว่าแต่นาย เป็นใครอะ???” คำตอบขอวจูยอนทำให้ฮยอกแจอยากจะตบหัวตัวเองซักสองสามทีที่ดันไปถามคำถามแบบนั้นกับคนที่เพิ่งรู้จักกัน เฮ้อ

                โต๊ะที่ 5

                “นี่นาย” ยูริสะกิดคนตรงหน้า

                “....”

                “นาย...”

                “....”

                “เฮ้ยไอ้แก้มป่อง!!!!!!!!!!” ยูริหมดความอดทน

                “อะไรเธอ ชาติที่แล้วเป็นนกหวีดรึไง” คิบอมตอบอย่างกวนๆ

                “แล้วชาติที่แล้วนายเกิดเป็นนาฬิการึไง จ้องอยู่นั่นแหละ”

                “มีอะไรป้า”

                “นี่นายเรียกฉันว่าป้าหรอ ไอ้แก่!!!!!”

                “เธอ ที่ได้ฉายาว่าเจ้าหญิงน้ำแข็งของโรงเรียนสินะ ^^” หลังจากที่เงียบมานานในที่สุดดงแฮก็เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้น

                “งั้นเหรอ ฉันไม่รู้สิ” เจสสิก้าพูดอย่างไม่สนใจ

                “เฮ้ แต่พวกนักเรียนโรงเรียฉันเค้าชอบเธอมากเลยนะ บอกเจสสิก้าอย่างนั้น เจสสิก้าอย่างนี้ เจสสิก้าสวยอย่างนั้น เจสสิก้าเย็นชาอย่างนี้...”

                “เงียบได้รึยัง”

                “ทำไมละ ไม่ชอบหรอ มีแต่คนชมเธอนะ” ดงแฮพูดด้วยความหวังดี

                “เป็นไปไม่ได้หรอกนะที่จะมีคนชม แล้วไม่มีคนด่านะ กินๆ ไปซะข้าวน่ะ อย่าพูดมาก”

                โต๊ะที่ 6

                “ว่าไงครับคุณหนูซอ เอาหนังสือมาอ่านด้วยรึเปล่า ^^”

                “ทำไมฉันต้องทำอย่างนั้นด้วยคยูฮยอน”

                “ก็จะได้ชนะผมให้ได้ซักทีไงครับ คุณที่สอง ^^”

                “นาย!”

                “ย๊ากกกกกกกก ง่ำ ง่ำ” ลิซซี่ที่รอมานานกับข้าวเย็นเริ่มสวาปามโดยทันที

                “เอ่อ ใจเย็นๆ ก็ได้นะเธอ” เยซองเตือนด้วยความหวังดีเพราะตอนนี้ข้าวเลอะปากเธอหมดแล้ว

                “หุบปากแล้วกินไป เข้าใจมั๊ยว่าฉันหิวโว้ย!!!!!!!!!!!!!”

                โต๊ะที่ 7

                “นี่คิมบอม ฉันว่าไม่เวิร์คนะ ดูเหมือนแต่ละโต๊ะจะมีไฟลุกหมดเลยอะ พวกเด็กๆ ไม่ตีกันตายหรอเนี่ย” อึนเฮพูดขึ้นหลังจากที่ดูเหตุการณ์ในแต่ละโต๊ะ

                “ไม่หรอกน่า ทะเลาะกัน เดี๋ยวก็รักกันเอง เหมือนคู่เราไง”

                “>////< บ้าน่า คุณก็เด็กยังนั่งอยู่ตรงนี้ตั้ง 2 คนนะ” อึนเฮพูดอย่างเขินๆ ในขณะเดียวกันทั้งชินดงและซันนี่ต่างไม่มีใครสนใจคู่หวานคู่นี้เลย เพราะเอาแต่แข่งกินกันอย่างเดียว

                โต๊ะที่ 8 พิเศษ

                “กรี๊ดดดดดดดดด ทำไมฉันต้องนั่งคนเดียวด้วยเนี่ย!!!!!” ยูบินพูดขึ้นอย่างเบาๆ ขืนพูดดังมีหวังได้โดนยัยเจสสิก้าส่งสายตาอันเย็นชามาให้แน่ๆ

                เมื่อทุกคนทานอาหารเย็นกันเสร็จเรียบร้อย คิมบอม และอึนเฮก็ต่างบอกเด็กนักเรียนตนให้ไปนอนที่ห้องใครห้องมันเพื่อที่จะได้พักผ่อนเตรียมตัวสำหรับวันพรุ่งนี้

**********************************************************************************

Special

หอพักอลวน...คณะกรรมการอลเวง

สัมภาษณ์คณะกรรมการนักเรียน

โดย...ยูอี

                ยูอี – สวัสดีค่ะทุกคน ^^ ในที่สุดสาวๆ ก็ได้ทานข้าวแล้วนอนกันแล้วนะคะ ห้าววววว~~ ยูอีก็อยากจะนอนเหมือนกันค่ะ เพราะงั้นขอเชิญแขกรับเชิญมาเลยนะคะ คุณเรนะ ค่า!!!!!!!!!!!!!!!

                เดินมาในสภาพที่งัวเงียและอยู่ในชุดนอน

                ยูอี – เรนะคะวันนี้อาหารเป็นไงบ้างคะ

                เรนะ – อร่อยค่ะ ถ้าไม่นับเพื่อนร่วมโต๊ะนะ

                ยูอี – อ้าว แล้วเพื่อนร่วมโต๊ะของคุณเป็นใครกันคะเนี่ย

                เรนะ – ไม่รู้ ไม่ได้ถามชื่อ รู้แค่เพียง หน้าเหมือนหมีที่พร้อมจะจกน้ำผึ้งตลอดเวลา

                ยูอี – ง งั้นหรอคะ ^^!!

                เรนะ – แล้วนี่เธอไม่นอนรึไง มาเล่นบ้าอะไรอยู่ตรงนี้เนี่ย ไปนอนได้แล้วฉันง่วง = =!

                ยูอี – เอ่อ ค่ะ งั้นวันนี้ยูอีขอจบการสัมภาษณ์เพียงเท่านี้และราตรีสวัสทุกคนนะคะ ^^

PS.ทุกอย่างอยู่เหนือและเหนือกว่าจินตนาการ จิ้นให้ออกกันนะคะ ท่านผู้อ่าน ^o^!

PS[2].ขอโทษด้วยที่อัพตอนนี้ช้า พอดีว่าเพิ่งเข้าเด็กดีได้ เจอกันใหม่ในตอนที่ 10 ไม่เกินเที่ยงคืนของวันพรุ่งนี้นะคะ

nu eng