Loving...Brother [Fic Sj yaoi ] KengHai ( HanHae )

ลำดับตอนที่ #10 : Loving...brother [ CHAPTER 8 ] ::100%

CHAPTER 8

 

            “ พี่ฮันเกิงฮะ... “ ดงเฮพูดขึ้นใขขณะนั่งเรียนคอม

 

            “ มีอะไรครับ ^^ “ ตอบกลับมาพร้อมส่งยิ้มละลายใจจนเกิดอาการหน้าแดง

 

            “ พี่..พี่รู้เรื่องข่าวรึยังครับ “ ดงเฮถามอย่างยากเย็น

           

            “ พี่รู้แล้ว ...ไม่ต้องเครียดนะ พี่เชื่อว่าดงเฮไม่ใช่คนแบบนั้นแน่ๆ “ ฮันเกิงพูดพลางลูบหัวเบาๆ

 

            “ ผมขอโทษ TT “ ดงเฮนั่งก้มหน้าอย่างสำนึกผิด

 

            “ ไม่เป็นไรหรอกน่า..เรื่องแค่นี้เอง “ ฮันเกิงพูดอย่างสบายใจ

 

            “ หรอฮะ“

 

            “ งั้นพี่ถามเรานะ ....ดงเฮชอบอ่อยเหรอ ? “ ฮันเกิงถาม

 

            “ ไม่ฮะ...ผมไม่ได้อ่อยซะหน่อย “ ดงเฮส่ายหัวไปมา “ ชอบเขียนถึงผมแบบผิดๆ “ ดงเฮบ่นอุบอิบ

            “ นั่นไง ข่าวมันไม่เป็นความจริงเราจะไปเครียดทำไม เน๊อะ ^^ “

 

            “ ฮะ ^^ “ ดงเฮยิ้มรับ ดีใจที่อย่างน้อยบนโลกใบนี้ก็ยังมีคนที่เข้าใจและเชื่อใจเค้า

 

            “ ทำไปนะ พี่ไปดูคนอื่นๆก่อน “ ฮันเกิงว่าพลางเดินไปดูตามโต๊ะของคนอื่นๆ  ดงเฮยิ้มอยู่ข้างหน้าจอคอมพิวเตอร์ แอร์เย็นๆ ห้องเงียบๆ ช่างเป็นบรรยากาศที่หน้านอน สำหรับเขา  “ ขอหลับซักงีบนะ “

 

            30 นาที ผ่านไป

            “ เอาหล่ะ วันนี้พี่ปล่อยก่อนแล้วกัน มีแต่คนบอกหิวข้าวกันทั้งนั้น ปิดคอมให้ดีนะ... ^^ “ ฮันเกิงเอามือเท้าโต๊ะ “ งั้น..ไปกินข้าวได้แล้วครับ “

 

            “ ขอบคุณค่า    / ขอบคุณครับ  “ นร.ก้มหัวทำความเคารพก่อนจะถยอยกันเดินออก โดยมีฮันเกิงเดินตามหลังนร.ไปด้วย และไม่ลืมที่จะปิดไฟ และตรวจเช็กค์ตามโต๊ะคอมอีกครั้งว่ามีใครลืมของไว้ เนื่องจากเป็นช่วงเช้าจึงมีแสงอาทิยต์ส่องเข้ามาในห้อง พอให้เห็นทาง แต่ก็ต้องแปลกใจ เพราะโต๊ะคอมอีกเครื่องยังไม่ถูกปิด  

 

            “ อ้าว! ใครกันน้าไม่ยอมปิดคอม “ ร่างสูงโปร่งเดินเข้าไปหา ก่อนจะพบว่า ตัวเล็กนั่นเองที่ไม่ยอมปิดคอม “หลับสบายเชียวเจ้าตัวเล็ก “ ฮันเกิงส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะดึงเก้าอี้จากโต๊ะข้างมานั่งข้างเจ้าตัวเล็กที่หลับคอพับอยู่หน้าคอม - -* ฮันเกิงค่อยจับหัวของเจ้าตัวเล็กให้พิงกับไหล่ตัวเองอย่างเบามือ ก่อนจะเอื้อมมือเพื่อจะไปปิดคอม
 
30%

            ภายในห้องที่มีเพียงความมืดและความเงียบและดูเหมือนจะร้อนๆ เพียงแค่อ้อมกอดเพียงอ้อมกอดเดียวก็สามารถที่ทำให้คนสองคนอบอุ่นภายในอุณหภูมิที่ร้อนเกือบ 40องศา ( เว่อร์มากๆ - -* ) ฮันเกิงกอดดงเฮที่นอนหลับอยู่ข้างกาย ผมที่ปรกหน้าปรกตา ก็ถูกทัดหูเอาไว้ เผยให้เห็นหน้าขาวเนียน และริมฝีปากน่าสัมผัส ทำให้คนข้างๆใจสั่นโดยไม่รู้ตัว ฮันเหิงดึงมือข้างหนึ่งที่กอดดงเฮออกก่อนจะดูเวลาที่นาฬิกาของตน แต่เพราะขยับตัวมากไป จึงทำให้คนตัวเล็กข้างกายตื่นซะก่อน

 

            “ ฮ้าว~ ...พี่ฮัน!!! “ ดงเฮสดุ้งด้วยความตกใจ ไหง๋ห้องนี้มีแค่เขา และพี่ฮันเกิงเท่านั้นหล่ะ แถมอยู่ในห้องด้วยกัน2คน แถมพี่ฮันยังกอดเขาไว้อีก ทำให้ดงเฮหน้าแดงกันไปเลยทีเดียว ก่อนจะเอ่ยปากถามอีกคนด้วยความเขินอาย “ พี่ฮันฮะ..กี่โมงแล้วฮะ “ 

 

            “ 12.20 แล้วล่ะ ...คนอื่นเขาไปกินข้าวกันหมดแล้ว พี่เห็นเราหลับอยู่ พี่ก็เลยให้เราหลับต่อน่ะ ^^ “ ฮันเกิงยิ้ม ยิ้มเร๊อะ!!!!!

 

            “ อ๋า~ 12.20แล้ว ..ยังไม่ได้กินข้าวเลย TT พี่ฮยอกแจจะว่าไงละเนี่ย “ ดงเฮกระวนกระวาย

           

            “ ฮยอกแจ...ลีฮยอกแจ เป็นพี่ชายเรางั้นเหรอ “ ฮันเกิงทำหน้าอึ้งนิดๆ ให้ตายลงข่าวทั้งพี่ทั้งน้องเลยเหรอ

            “ ฮะ >o< “  ดงเฮพยักหน้าถี่ๆ ก่อนจะเก็บของลงกระเป๋า “ งั้นผมไปก่อนนะฮะ “ ว่าแล้วก็รีบวิ่งออกไป

 

            “ เฮ้อ...น่าสงสารจริงๆเจ้าตัวเล็ก “ ฮันเกิงพึมพำเบาๆ ก่อนจะเดินตามออกไปเช่นกัน ตั้งแต่เดินออกมามีแต่เสียงซุบซิบของนร.ที่มองมายังฮันเกิงกันทั้งนั้น บางคนก็สะบัดผ้าเช็ดหน้า บางคนก็ดึงโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปเขา เหมือนเขาเป็นดาราดัง ฮันเกิงยังคงเดินต่อไปเรื่อยจนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่ห้องคอมอีกห้องที่มีนร.มุงกันอยู่น่าคอมเครื่องนึง ฮันเกิงจึงเดินเข้าไปในห้องนั้นทันที

 

            “ ดูอะไรกัน ฮึ๊! “ ฮันเกิงเดินเข้าไปในห้อง ที่ว่า นร.ที่มุงๆกันอยู่หันหน้ามาตามเสียง ด้วยความตกใจก่อนจะค่อยย้ายกลับทีของตัวเอง พร้อมกับเสียงซุบซิบ ดังแซ่ดไปทั่ว ทำให้ฮันเกิงตองเดินไปที่คอทเครื่องงนั้นเพื่อดูว่าที่มามุงกันนั้นเป็นเรื่องอะไร ฮันเกิงเปิดหน้าต่างที่ถูกย่อลงไปให้ขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะอึ้งไปสักพัก ไม่น่าเชื่อว่าเวลาเพียงไม่นาน ภายในเว็บบอร์ดมีรูปของเขาและดงเฮ 2คนลงอยู่ในนั้น กำลังกอดกันภายในห้องคอม ฮันเกิงเลื่อนลงมาเรื่อย ก็พบว่าไม่ได้มีแค่เขาและดงเฮแค่ 2 คน แต่มีรูปพี่ชายของดงเฮจูบกับน้องชายของเขาอีกด้วย

 

            “ ไม่ได้ตายดีแน่ “ ฮันเกิงดูภายนอกอาจจะเป็นที่รักของทุกคนและดูใจดี แต่ถ้าเอาเข้าจริงๆ เวลาที่เขาโกรธ อาจจะชั่วยิ่งกว่า ชเว ซึงฮยอน + จียง ด้วยซ้ำ ฮันเกิงและคิบอม เกิดมาในสังคมเถื่อน เนื่องจากพ่อของฮันเกิงมีศักดิ์เป็นมาเฟีย แต่เขากลับใช้อาชีพ ผ.อ รร.บังหน้า ส่วนแม่ของฮันเกิงนั้น เกิดมาในสังคมไฮโซเป็นถึงสะใภ้ต้นแบบ ทำให้แม่ของเขานั้นเป็นคนที่มีจิตใจอ่อนโยน ชอบช่วยเหลือผู้อื่น ฮันเกิงจึงได้ส่วนนี้มาจากแม่ของเขา

 

 

 

                        ปัง!!!~

 

            เสียงประตูถูกปิดอย่างแรงด้วยอารมณ์โกรธ ในเวลานี้คงไม่มีใครสามรถหยุดฮันเกิงภาคนี้ได้แน่


Wirter :: เนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วง สอบ สอบสอบ - -* 
ไรเตอร์จำเป็นต้องงดอัพ LBช่วงนี้นะคะ
( ต้องอ่านหนังสือ เพราะถ้าคะแนนออกมาไม่ดี ท่านพ่อจะไม่ให้แตะคอมTT. ถ้าไม่ได้แตะคอม ผลที่ตามมามันจะ....)
น่าจะสอบเสร็จประมาณ วันที่ 28 ถ้าสอบเสร็จแล้วจะมาอัพต่อนะคะ
ขอบอกไว้ก่อนว่า CHAPTER 9  คู่ เกิงไห่ (ฮันเฮ) ของเรา เค้าจะสวีทกันแล้วนะคะ ^^ 
ยังไงก็อย่าลืมติดตามนะคะ
Bye !!!~ ^^


fre nix