คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Perfect pink
เมื่อถึห้าสรรพสิน้า โมนาลารถ และเห็นป้ายนาให่เียนว่า 'Kingdom'
วายุเินมาหาเธอแล้วับมือเธอเินเ้าประู เาพาเธอไปยัโนเรื่อประับหรู และเ้าไปุยับผู้ัารร้าน “ไปหยิบอลเลั่น Perfect Pink มาให้ผมที”
ผู้ัารพยัหน้า แอบมอหน้าเธอเล็น้อยและรีบเินไปหลัร้าน
วายุหันมาบอเธอ “ูเพรเสร็แล้วโมนาอยาไปไหน พี่มีเวลาอยู่ับโมนาทั้วัน”
โมนาประหลาใมา เาว่าทั้วันไหม นที่ทำานนไม่มีเวลาลับบ้าน บอว่ามีเวลาอยู่เธอทั้วัน มันทำให้เธอปลื้มใริๆ
“โมนาอยาลับบ้านและอยู่ับพี่วายุ” โมนาอบอย่าเินอาย เธอเป็นโอาุที่ิบ้าน เธอไม่อบอยู่นอบ้านริๆ นอา้อไปทำานแล้ว เธอแทบะไม่ออไปไหนเลย
วายุไม่รู้ว่าโมนาไม่อบออนอบ้าน เาิว่าเธออยาอยู่ในห้อสอ่อสอับเา เายิ้มมุมปา และมอาอเธอ “โอเ เสร็แล้วลับบ้านัน”
โมนาเล็น้อย ทำไมแววาอเาถึูแปลมา เธอพูอะไรผิไปหรือไม่
“มาแล้วรับ ุวายุ”
“เรื่อประับุนี้ทำมาาเพรสีมพูทั้หม มีแุ่เียวในประเทศอเรา”
เมื่อเห็นเพรุนี้ วาอโมนา็เปล่ประาย มันสวยมา ไม่้อบอราาเธอ็รู้ว่ามัน้อแพมา
วายุเห็นวาอเธอ้อไปที่เพรอย่าหมมุ่น เา็รู้ว่าเธอ้ออบมัน เาหยิบสร้อยอึ้นมาสวมให้เธอา้านหลั
โมนาับสร้อยอและยิ้มให้เาผ่านระ เธออบมันมา
เมื่อวายุเห็นรอยยิ้มอเธอเา็รู้สึว่าถ้าเธออบเรื่อเพรทั้หมในร้านนี้ เาะมอบมันให้ับเธอแน่นอน
“เอาเรื่อประับิ้นอื่นในุนี้ ส่ไปที่บ้านอผม แล้วส่บิลมาพร้อมัน”
ผู้ัารรีบพยัหน้า “รับ”
วายุับมือโมนาแล้วเินออาร้าน
โมนาหัวเราะ และถามเา “พี่อบับมือโมนามาไหมะ” วายุ็ยิ้มเ่นัน เารู้สึีเมื่อับมือที่อ่อนนุ่มเหมือนไม่มีระูอเธอ
เาึมืออเธอึ้นมาและูบเบาๆ ที่หลัมืออเธอ แล้วอบเธอ “ถ้าเราลอทำอย่าอื่น้วยัน พี่อาะอบมันมาว่าับมือ็ไ้”
โมนาเินนหน้าแ มีนเินสวนับพวเามามาย เาล้าูบมือเธอ และพูเรื่อไร้ยาอายแบบนี้ไ้อย่าไร เธอำหนิเาอย่าะุะั “อย่าพูเรื่อไร้สาระสิะ”
วายุหัวเราะออมา เมื่อเห็นปิิริยาอเธอ แล้วหยอล้อเธอ “โมนาำลัิอะไรอยู่ พี่หมายถึลอูหนั้วยันสอน”
โมนาอยาะเถียแ่เธอไม่รู้ว่าะเถียอย่าไร เธอทำไ้แ่บีบมืออเาอย่าุเือ
ะที่เธอำลัะบอเาว่าเธออยาแวะื้อไอศรีม่อน ็มีเสียผู้หิะโนแทรมา
“ุวายุ”
โมนาหันไปเป็นผู้หิใสุ่สูท ระโปรทรเอสั้นสีำ เธอมัผมหาม้าสููทะมัทะแม ใบหน้าอเธอสวยามและูส่าาม เธอเหลือบมอไปที่มือที่ับันอวายุและเธอรู่หนึ่ “ุวายุพอะมีเวลาว่าึ้นไปเ็นเอสารไหมะ มันเพิ่เ้ามา่วน เนรำลัะโทรหาุพอี”
วายุมอหน้าเนรนภาอย่าเร่รึม “ผมไม่ไ้บอว่าวันนี้ผมหยุเหรอ ไว้่อยว่าันเถอะ” เาำลัีบภรรยาอเาอยู่ านืออะไร มันออุ่นไหม
โมนาทบทวนวามทรำแล้วพบว่านี่ือ ‘เนรนภา’ เลาอวายุ เามีเลาทั้หม 5 น แ่เนรนภาเป็นนที่ใล้ิับวายุที่สุ เธอเป็นเพื่อนร่วมรุ่นอวายุ พวเาเรียนบพร้อมัน และเนรนภา็มาสมัรเป็นเลาอวายุ
เมื่อเ้าอร่าเิมไปหาวายุที่บริษัท เนรนภามัะีันเธอและยั่วยุเธอ นลับไปทะเลาะวายุที่บ้านทุรั้
โมนาไม่อบนแบบนี้ริๆ เ้าอร่าเิมหึวายุและเนรนภา แ่เธอไม่ิอย่านั้น
นอย่าวายุถ้าเาอบเาะ้อหย่าับเธอ และแ่านใหม่ับเนรนภาไปแล้ว แ่เาไม่ไ้ทำทั้ๆ ที่เา็ไม่อบร่าเิมเ่นัน นั่น็แปลว่าเาไ้อบใรใ่ไหม
โมนาอแนอวายุ “โมนา่วมา อยาลับบ้านแล้ว่ะ”
วายุไ้ยินเธอพูแบบนี้็หันไปโบมือให้เนรนภาลับไป “ถ้าาน่วนมา ุ็ส่อีเมล์มาหาผม และโทรมาบอแล้วัน ผมะเ็นให้” พูบ เา็โอบเอวเธอและเินออไปทันที
โมนาแอบหันไปยิ้มและแลบลิ้นใส่เนรนภาอย่ายั่วยุ ฮึ่ม! อย่าฝันว่าะมาแย่ผู้ายอเธอ
เนรนภาโรธมานปออเธอแทบระเบิ ทำไมผู้หิโ่ๆ นนี้ถึไ้เป็นภรรยาอวายุ
อีอย่า ทำไมวันนี้พวเาถึูหวานันั ปิแล้วถ้าโมนามาหาวายุที่บริษัท เาแทบรอไม่ไหวที่ะไล่เธอไป เิอะไรึ้น หรือมันเป็นแ่ารแส
ถ้าพวเารัันริๆ เธอ้อหาวิธีแยพวเาออาันให้ไ้ เธอรอเามาสิบปีแล้ว วายุ้อเป็นอเธอนเียว
ความคิดเห็น