คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : 10
หอมแ้มนวลฟอให่ พร้อมทั้รั้ร่าบอบบาึ้นไปบนร่าอเา
“อุ๊ย! พี่ให่”
นิราอุทานบหน้าที่อแร่ อับอายในารระทำนั้น
“พี่ทนไม่ไหวแล้วนะ” อภินันท์พูบ ึับร่าบอบบาให้ลาายสาวสวมทับไปบนวามแ็แร่อย่าเื่อ้า
นิราิ้นรน เาับสะโพอนามไว้แน่น ิว่าท่านี้ะทำให้เธอเ็บน้อยที่สุาารสอประสานเพราะวามไร้เียสาไม่ประสีประสาอเธอ
วามิหนึ่ผุึ้นมาในสมออเาว่าเธออาะยัไม่เย้อมือาย็เป็นไ้ วามับแน่นรัรึโอบอุ้มวามให่โไปเรื่อยๆ ทำให้เามั่นใว่าเธอยับริสุทธิ์อยู่
หิสาวัริมฝีปานเ็บเมื่อมันเ้าไปไ้แ่รึ่เียวเธอ็แทบาใาย
ายหนุ่มโน้มใบหน้าึ้นมาูึออวบเพื่อึวามสนใอร่าบอบบา ให้ลายอาารเร็ัวและผ่อนลาย
มือหนาสะโพอนามลมาอีรั้นสุทารัผ่านเยื่อบาๆ ที่วาั้นเอาไว้นสำเร็
“พี่ให่...”
นิราอุทานใะเียะายร่าหนี แ่เมื่อยิ่ะเียะายวามับแน่นรัรึออไม้ามยิ่เสียสีับวามแ็แร่อเาที่ฝาฝัอยู่ในเรือนายมายิ่ึ้น
อภินันท์รั้สะโพผายให้หยุนิ่ เาราเสีย่ำลึ้วยวามทรมานในวามับแน่นที่ำลับีบรัเาเป็นัหวะุ๊บๆ
“น้อหนูำลัะ่าพี่ใ่ไหม”
อภินันท์ราระเส่าแหบพร่า เาเริ่มุมพิูึออวบอีรั้ ใ้มือับระับที่สะโพผายเพื่อึ้นลไปเป็นัหวะ รับรู้ถึวามุ้นเยอหิสาว
เสียรวราบนร่าอเาเรียแรรัให้เาสวนึ้นไปรับอไม้ามที่โอบอุ้มเาลมาเป็นัหวะหนัหน่ว
“น้อหนูยับมาหาพี่สิ”
อภินันท์สั่เสียแหบพร่า นิราทำาม ยอมำนนเพราะสิไ้หลุลอยไปไม่เหลือแล้ว เหลือแ่แรฤทธิ์พิศวาสที่ำลัสอประสานันอย่าไม่าสาย
ัหวะรัเริ่มเร่าร้อนึ้นทั้สอร่า ่อนถึุแห่วามระสันที่สุสม ร่าบอบบาเร็ระุหมแรุบใบหน้านวลลบนอแร่
ร่าหนาที่ยัไม่ถึฝั่ฝันยัโยายเ้าใส่อีไม่ยั้แรในัหวะรัอันหนัหน่วเพื่อิามเธอไป
ในที่สุเสียำรามและเสียรี๊ร้อัประสานพร้อมันเพราะถึุแห่วามระสันที่แผ่่านไปทั่วร่าาย
“น้อหนูหวานไปหมทั้เนื้อทั้ัว น้อหนูร้ายาที่สุ”
อภินันท์ลูบมือบนใบหน้าเนียนใสที่ำลัุบบนอแร่อเาอย่าหมแร
หน้าเนียนสวยหวานมีเหื่อผุึ้นไปทั่วนเปียุ่มไปถึไรผม มือแร่ลูบไปทั่วหลัเนียนอย่าเผลอไผล ร่าบอบบาหายใระรวยหมเรี่ยวแรแม้แ่ะยับ
ายหนุ่มวัผ้าห่มมาห่มายให้เาและเธอ ่อนรั้ร่าบอบบานอนลบนที่นอนหนานุ่ม
“ว้ายาเถร!” ุอรอุมาและป้าื่นเปิประูเินเ้ามาในห้อ เพราะไ้่าวว่านิราไม่สบาย
นารีบวนแม่บ้านึ้นมาูอาารอลูสะใภ้้วยวามห่วใย ิว่านิราำลันอนหลับอยู่และะทาน้าวเสร็แล้ว
เนื่อานาเาะประูอยู่หลายรั้ ไม่ไ้ยินเสียอบรับมีแ่วามเียบ เมื่อลอยับประูห้อู ปราว่าห้อไม่ไ้ล็อ แ่เมื่อเปิเ้ามา ้อใมอสบาันิว่าไม่น่าเ้ามาเลย
อภินันท์ใหน้าแ รีบปิบัร่าามโยารอเธอแนบอ นิราอายนแทบแทรแผ่นินหนี ุที่อว้าไม่ล้ามอสบาับใร
“ให่ ือแม่อโทษนะลู เห็นเาะประูไม่มีเสีย เี๋ยวแม่ลไปรอ้านล่า็แล้วัน้ะ”
ุอรอุมาหน้าแ รีบพูเสียรัวเร็ว หันมอแม่บ้านที่ำลัปิาอยู่อีมุมหนึ่อห้อ ึรีบไปึมือออาห้อไป
“น้อหนูทำใหุ้แม่เ้าใผิ” อภินันท์พูเสียุาม ร่าหนายัสอประสานับร่าบาไม่ห่าหาย
นิราอับอายเหลือะล่าว พยายามรั้ร่าอัวเอออาร่าแร่ ใสั่นไหวรุนแร แ่ไม่สามารถึันออาร่าแ็แร่อเาไ้สำเร็
“น้อหนู้อรับผิอบ ไปอาบน้ำถูหลัให้พี่ เพื่อรับโทษที่ทำใหุ้แม่เ้าใผิ” อภินันท์พูเอาแ่ใ
“พี่ให่” นิราอ้าปา้าในวามบ้าอำนาและเอาแ่ใอเา
ายหนุ่มยร่าบอบบาึ้นาที่นอน รั้สะโพเพรียวแนบับแ่นายแ็แร่อเา
นิราิ้นรนทุบีเาเป็นพัลวัน แ่นั่นยิ่ทำให้ารสอประสานแนบแน่นมาึ้นไปอี
มือแร่ับาเพรียวทั้สอ้าอเธอวัไปับเอวสอบ ให้รัที่เอวอเาแน่นหนา
นิรารารับท่วท่าแสนอับอายนั้น ทำไมเาถึอบทำอะไรป่าเถื่อนและน่าอับอายเ่นนี้ หิสาวิอย่ามึนเสมอเบลอสับสนไปหม
ร่าสูพาภรรยาสาวลุาเียนอนหนานุ่ม โยอร่าบอบบาที่วัาเพรียวรัที่เอวสอบอเาแนบแน่น
สายามเหลือบเห็นรอยเลือที่าระ่าไปทั่วผ้าปูที่นอนสีาวสะอา
เามอใบหน้านวลเนียนที่อยู่ห่าับเาแ่ืบในอ้อมแน้วยวามภาภูมิใที่เาไ้เป็นผู้ายนแรอเธอ
ร่าสูพาร่าบาเินไปเ้าห้อน้ำอย่าเนิบ้า นิราออบร่าแร่ ยอมแพ้วามเอาแ่ใอเา
“ทนไม่ไหวแล้ว น้อหนูรัพี่แน่นเหลือเิน น้อหนูร้ายา” อภินันท์พิร่าับำแพ โยสะโพผายอหิสาวสอประสานเป็นัหวะเ้าอออีรั้
นิราเริ่มรวราัริมฝีปาเสียว่าน วามระสันมาเยือนพร้อมับเสียราทุรั้ที่เาโยายเ้าใส่เธอและรั้ร่าเธอเ้าหาเา
นิราุใบหน้าไปับลำอแร่ที่ปูโปน ัไปบนลำออเาเพื่อระบายอารม์
ไ้ยิน้วยเสียำรามามมาพร้อมับเสียร้ออเธอที่ำลัสุสม ร่าบอบบาระุอีรั้รับรู้ถึวามอบอุ่นแผ่่านเ้ามาใน่ออไม้าม เสียหอบหายระรวยหอบพร่าประสานันระมทั่วห้อว้า
อภินันท์ัฟันพาร่าบอบบาที่ยัสอประสานเินไปยัห้อน้ำ เสียราประสานันไปทั่วเพราะวามแ็แร่ที่เริ่มลับมาอีรั้
ายหนุ่มรั้ร่าบอบบา ยับัหวะรัไม่าสาย นิราั้นออเาเพื่อระบายอารม์ว่าะถึห้อน้ำ เล่นเอาเาและเธอแทบาใ
ายหนุ่มวาร่าบอบบาลับพื้นให้หิสาวยืนบนพื้นห้อน้ำ มือหนารั้เรียวาอภรรยาสาวพาเอวสอบเอาไว้
นิราอลำออเาอย่ารัวนใ ัหวะรัไม่หยุหย่อนโหมใส่เร่าร้อนไม่ืา มือแ็แร่อเารั้สะโพผายเ้าหาบีบเล้นถึอารม์
อภินันท์ลามือึ้นไปามเรือนร่าสมส่วนเพื่อศีรษะอเธอให้แนบหน้าไปับอแร่อเา
หิสาวอ้าปาับยออสีน้ำาเ้มอเาเพื่อระบายอารม์่านเสียว
ร่าสูราปนับเสียำรามอบใ ร่าหนาโหมใส่ร่าบอบบาอีรั้ไม่ยั้แร ่อนพานพบับวามหฤหรรษ์อันแสนสุเบื้อหน้า ทั้สออรัันแนบแน่น อทารับีบัวรัวามำยำอเาสะท้านไหววาบหวาม
ายหนุ่มำรามพร้อมับเสียร้อราอหิสาวในอ้อมแน
“น้อหนูเร่าร้อนเสียริ” ำล่าวมอเาทำให้เธอหน้าแ่าน ไม่เยิว่าัวเอะเป็นอย่าที่เามเลยสันิ
ายหนุ่มถอถอนวามแ็แร่ออา่ออไม้ามที่ำลับวม้ำ
ไ้ยินเสียอุทานอนิราบ่บอถึวามเ็บปวและเสียว่านปนเปันไปหม
ายหนุ่มเอื้อมมือไปเปิฝับัว ให้สายน้ำรินไหลรไปทั่วร่าอเาและเธอ
นิราสะุ้อีรั้ในวามเย็นอสายน้ำ เา่อยๆ ผลัร่าบอบบาไปิับผนัำแพห้อน้ำว้า บูบร้อนแรามิ
ความคิดเห็น