จอมมารที่รักโปรดกักขังข้าไว้นานๆ #ผู้กล้าภัยสังคม

ลำดับตอนที่ #10 : ผู้กล้าคลั่งรัก

บทที่ 11

ขืนใจ?

จอมมารมองต่ำลงไปที่กลางหว่างขาผู้กล้า พบว่าส่วนตรงนั้นยังคงสงบอยู่

มันเป็นเรื่องปกติที่ผู้กล้าไม่ตื่น ด้วยตัวตนจอมมารของเขาพวกเขาเป็นศัตรูกัน และการหลอกล่อให้ผู้กล้าเผยจิตใจราคะออกมานั้น สำหรับตอนนี้ทำได้ไม่ง่าย

เพราะพลังเวทของจอมมารถูกดึงไปหมดแล้ว เขาไม่สามารถใข้เวทเสน่หาได้ 

การล่อลวงผู้กล้าทำได้แค่เพียงใช้รูปลักษณ์จอมมารเท่านั้น แต่ในสถานการณ์ที่ไม่ใช่ทั้งห้วงฝันหรือการหลอกล่อด้วยผลประโยชน์แล้วจอมมารก็ไม่มีอะไรที่จะต่อรองผู้กล้าได้เลย

รอบก่อนๆผู้กล้าอาจจะยอมทำเพราะเสียสละตัวเองเพื่อหาทางหนีออกไป แต่ตอนนี้จอมมารก็ทำให้กลุ่มผู้กล้าถอยไปแล้ว ผู้กล้าก็หมดทางหนี การจะขืนใจผู้กล้าโดยที่เขาทั้งไม่มีพลังพอหรือไม่มีตัวต่อรองแล้วยากมาก

จะทำยังไงให้ผู้กล้าทำกับเขาดีนะ

...

ผู้กล้ามองลงมาตามสายตาจอมมาร พอเห็นว่าจอมมารมองอะไร เขาก็กระตุกยิ้มเยาะเย้ย

"มองมันแบบนี้หรือว่าท่านเริ่มจำอะไรได้บ้างแล้วล่ะ?" เมื่อครู่ยังทำเป็นลืมอยู่เลยนี่

"..." จอมมารงุนงง

อา ใช่ ตอนนี้ผู้กล้าก็โกรธเขาด้วยนี่นา

เขาครุ่นคิดหนักขึ้นจะทำยังไงให้ผู้กล้าผงาดขึ้นมาดี

ผู้กล้าเห็นจอมมารมารนิ่งเงียบไปนานก็ร้อนรนขึ้นมา เขาจับไหล่ทั้งคู่ของจอมมาร เค้นถามจริงจัง

"เมทิส! ท่านคิดจะทำอะไรกันแน่!" หรือว่าจะเปลี่ยนใจจะวาร์ปเขาไปพร้อมกลุ่ม? แบบนั้นเขาก็แย่น่ะสิ

จอมมารที่ถูกถามช่วงที่สติไม่คงที่นั้นตอบกลับมาด้วยใจเหม่อลอย

"อืม ข้ากำลังคิดจะขืนใจ"

ผู้กล้างุนงง

"ขืนใจ? ใคร?"

"เจ้า"

"..." อะไรนะ

"ทำให้เจ้าเอาข้า"

"..." 

...

เปรี๊ยะ!

ผู้กล้าตั้งผงาด! อเล็กซ์น้อยสวัสดี!

"โอ้" จอมมารจับจ้องมองมันมาตั้งแต่ต้นเห็นพัฒนาการนี้ด้วยสองตาของตัวเอง รู้สึกตื่นตาตื่นใจอย่างมากที่ส่วนใจกลางนั้นตื่นตัวจนดีดเนื้อผ้าออกมาแล้ว! 

แต่ไอ้การตื่นตั้งผงาดเต็มที่ทันทีที่บอกแบบนี้ มัน...

เขามองผู้กล้าด้วยแววตาถามไถ่

"ผู้กล้าเช่นเจ้าตื่นตัวขนาดนี้ อย่าบอกนะว่าเพราะอยากจะเอาข้า?"

ผู้กล้าเข็ดเขี้ยวเคี้ยวฟัน แทนจะฟัดจอมมารอยู่รอมร่อ

"ท่านไม่ใช่พูดให้มันตื่นหรอกเหรอ? บอกว่าจะขืนใจข้า ทั้งๆที่ข้าคิดจะเอาท่านแบบนี้ คิดว่าข้าไม่อยากเอาท่านให้หนักขึ้นกว่าเดิมรึไง"

จอมมารตาโต 

"เจ้าอยากจะเอาข้า?" เขาชี้นิ้วมาที่ตนเอง "ข้าเนี่ยนะ!? ร่างกายจอมมารเช่นข้า?"

"ร่างกายท่านมันทำไม?" นี่มันร่างกายที่ทำเขาคลั่งเชียวนะ

"ก็มัน...ดู" จอมมารหดหู่ขึ้นมาเมื่อต้องพูดคำนั้น "ดูไม่น่ากอด"

"..."

หมับ อเล็กซ์รวบตัวจอมมาเข้ามาเต็มวงแขน

ท่าทางราวกับแมวหูลู่นั่นทำอเล็กซ์คันยิกๆในใจ

จอมมารน่ารักจริงๆ เขาทนไม่ไหวแล้ว มันอดไม่ได้จนต้องสวมกอดจอมมารแน่นๆให้หายอยากสักที

แน่นอนว่าจอมมารตกใจอย่างมาก

"อ..อเล็กซ์!" ตอนโดนกอดเข้าไปในวงแขนนั้นในใจจอมมารกรีดร้องอย่างแรงกล้า

จอมมาร : อ๊า กล้ามแขนแน่นๆนั่นกำลังโอบล้อมตัวข้าอยู่ อ๊า นั่นหน้าท้องเป็นลอนที่เบียดเข้ามา แล้วยัง...ที่ต้นขานั่น ส่วนนั้น

อเล็กซ์น้อยสวัสดี!×2

จอมมาร : อ๊า! อยากได้!

ระบบออกปากชม

[แถวนี้มันอุดมสมบรูณ์ดีจริงๆ ผู้กล้านี่ฟิตปั๋งแรงดีขนาดนี้เก็บแต้มได้อีกนาน]

ของส่วนนั้นเบียดเข้ามาจนจอมมารรับรู้รูปร่างมันอย่างชัดเจนเลยทีเดียว มันแข็งสู้หน้าขาจอมารจนช่องทางด้านหลังมันบีบรัดและกระหายไปหมด

ผู้กล้ากระซิบแหบพร่า

"ร่างกายท่าน แค่เห็นข้าก็อยากทำแล้ว"

ข้าก็ด้วย แต่....ว่าไงนะ!?

"ร่างกายข้า?" จอมมารออกปากถาม "เจ้าทำได้ทั้งๆที่ไม่มีมนต์เสน่ห์อย่างนั้นเหรอ?" 

ผู้กล้ายืดอกภูมิใจ

"ที่รัก มนต์เสน่ห์ใช้กับคนที่มีใจอยู่แล้วไม่ได้หรอกนะ" เขาพูดพร้อมกับงับที่ปลายหูเรียวยาวของจอมมารไปด้วย

"อะ อื้อ ข...ข้า" จอมมารอ่อนระทวย พอฟังเหตุผลแล้วก็ยิ่งหัวสมองพร่าเบลอ พูดออกไปตามที่คิดทันที

"ข้าขาดพลังเวท ยังต้องใช้พลังชีวิตเจ้ามาเติมเต็ม ถ้าทำกับข้า ข้า...ข้าจะสูบพลังชีวิตของเจ้านะ"

อีกฝ่ายทำราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติมาก 

"ข้ารู้อยู่แล้ว"

"เอ๊ะ?"

"ท่านจะเอาไปเท่าไหร่ก็เชิญ คิดว่าท่านได้ฝ่ายเดียวรึ?" คิดว่าเขาหาข้ออ้างอยู่ที่นี่เพื่ออะไรล่ะ

"แลกกับการได้เอาท่าน ข้าคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม" 

จอมมารหน้าแดงขึ้นมา เขารู้สึกเขินอายผู้กล้าทั้งๆที่จะทำ มันไม่เคยเป็นแบบนี้เลย การสารภาพของผู้กล้าทำให้เขาคลั่งหนักกว่าเดิมซะอีก ใจมันตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนและพอรู้แล้วว่าอีกฝ่ายมีใจจริงๆ เขาก็ไม่รู้เลยว่าเขาต้องทำตัวแบบไหน

"ข้าคิดว่า...ข้า"

ในตอนที่กำลังสับสนอยู่นั้นปลายคางก็ถูกเชยขึ้น เมทิสมองเห็นดวงตาสีทองของผู้กล้ามองสบเข้ามาอย่างล้ำลึก

"ที่รัก ข้าให้ท่านได้ ท่านเองก็ตั้งใจรีดมันออกไปสักทีสิ"

"..."

ตึกตัก

"ได้"

ถ้าผู้กล้าร่วมมือขนาดนี้ เขาก็ไม่มีะไรจะเสีย

ตอนทำไปไม่รู้ว่าจะได้แต้มความชั่วมาจริงตามที่ว่าหรือได้อย่างอื่นมากันแน่ แต่จอมมารก็ไม่สนแล้ว

ระบบจอมมารเองก็รับรู้เหตุการณ์แล้ว ถึงขั้นรันระบบใหม่เพื่อปรับเปลี่ยนแผนการ

[แจ้งเตือนระบบจอมมาร]

[เนื่องจากอีกฝ่ายสมยอมเกินไปทำให้แต้มความชั่วไม่เคยมีอยู่จริง ระบบจึงดำเนินการตัดแผนขืนใจออก และขอแนะนำจอมมาร]

ว่า?

[ฝ่ายตรงข้ามสมยอมขนาดนี้จอมมารก็ลงมือรับประทานซะเถอะ!]

จอมมารเลียริมฝีปาก สายตาจับจ้องผู้กล้าด้วยความหื่นกระหายร้อนแรง

ปัง!

เขาแทบรอไม่ไหว อยากทำมันซะตรงนั่น จอมมารพลักผู้กล้ากลับไปยันกำแพงคุกด้านหลังและย่อตัวลงประชิดหว่างขาที่เด่นนูนตั้งเป็นกระโจมสูงใหญ่ด้านล่างทันที

เมื่อสัมผัสถึงแหล่งพลังชีวิตอยู่ใกล้แค่คีบ ความกระหายของอินคิวบัสที่ต้องเติมเต็มพลังนั้นเออล้นออกมาจนเขาแทบทนไม่ไหว มันแหวกผ่านริมฝีปากออกมา อยากได้

"ซี้ด" ผู้สูดลมหายใจเข้าลึกเมื่อลิ้นอุ่นร้อนนั้นโลมเลียผ่านเนื้อผ้าหยาบๆบนเป้ากางเกงเขา

อา แทบทนรอไม่ไหวเลยสินะ

ผู้กล้าถูกลิ้นร้อนขบกัดหยอกเย้าด้านบนปลายหัวและโลมเลียลงมากลางลำท่อน กิริยาราวกับออดอ้อนวอนขอ มันเร้าอารมณ์เขามาก

ยิ่งจอมมารหอบหนักและเรียกร้องมากขึ้น เขาก็ยิ่งได้ใจ

หึ หึ หึ

เขาดันศีรษะของจอมมารออก อีกฝ่ายรั้งแรงขัดขืนเล็กน้อย แต่เขาก็ใช้ที่แรงมากกว่าดันให้ใบหน้างดงามนั้นเงยขึ้นมาสบได้ในที่สุด

เขาเห็นปลายลิ้นสีชมพูที่ชุ่มด้วยหยาดน้ำลายใสหนึบออกมาเป็นทางและดวงตาเคลอเคลิ้มยั่วยวนกระหายอยากได้ท่อนลำของเขาเข้าไปเติมที

ยิ่งนานดวงตานั้นรื้อขึ้น แสดงสีหน้าร้อนใจออกมาจนผู้กล้ายิ้มเอ็นดู

"ชู่ว ใจเย็นที่รัก ข้าให้ท่านแน่" 

 เขาจับท่อนลำของตัวเองออกมา ป้อนเข้าไปจ่อที่ริมฝีปากจอมมาร

"ต้องการนี่สินะ" 

จ๊วบ

เสียงดูดดังออกมาพร้อมกับแรงบีบรัดที่มากขึ้น เมื่อโพรงปากหวานช่ำอมท่อนลำของเขาเข้าไปเต็มลำ

ผู้กล้าสูดหายใจอีกครั้ง "แม่ง" เขาสบถหยาบออกมาเล็กน้อยก่อนที่จะบดสะโพกป้อนท่อนลำของตนเองเข้าไปในจนมิดด้าม

"อึก"  จอมมารเปิดริมฝีปากออกกว้างเมื่ออีกผ่านกดศีรษะเขาเข้ามาพร้อมแรงกระแทก รู้สึกถึงส่วนนั้นที่เข้าไปมิดจนถึงในลำคอ "อา" จอมมารครางอยู่ในลำคอและดูกลืนท่อนลำนั้นเข้ามาอย่างเต็มใจ ยิ่งเข้ามาลึกร่างกายเขาก็มีปฏิกิริยารุนแรงเพิ่มขึ้นเท่านั้น กระทั่งตอนที่ผู้กล้าเคลื่อนตัวบดกระแทกเข้ามา

สอบ สวบ สวบ

ส่วนหัวของจอมมารถูกฝ่ามือผู้กล้าจับยึดไว้ มันถูกดันให้เคลื่อนรับไปตามแรงที่ผู้กล้าบดสะโพก ทุกครั้งที่ส่วนนั้นส่งตัวเข้าลึกถึงลำคอปลายจมูกจอมมารก็เข้าสัมผัสกับไรขนลับบนโคนแก่นกาย มันกระจายกลิ่นอายความเป็นชายซาบซ่านเข้ามาทั้งในโพรงปากและปลายจมูก รสสัมผัสนี้ทำเอาปฏิกิริยาร่างกายของจอมมารสั่นสะท้าน รู้สึกดีกับมันอย่างมาก

จอมมารริมฝีปากเม้มแน่นบีบรัดท่อนสัมผัสด้านนอก เขาขยับลิ้นดูดกลืนท่อนลำนั้นอย่างตะกรุมตะกราม

"อา" ผู้กล้าครางต่ำและหอบหายใจหนัก หน้าอกกระเพือมขึ้นลงตามจังหวะดูดรับและหยาดเหงื่อมากมายก็ชุ่มไปทั่วเรือกาย

"แม่ง ท่านจะดูดมันให้ขาดเลยหรือไง"

 เขารู้สึกว่าโพรงสวาทนี้พยายามรีดเค้นหยดน้ำรักของเขา จอมมารล่วงรู้ทุกจุดสัมผัสของเขาและดูดกลืนตัวตนของเขาเข้าไปอย่างร้ายกาจทีเดียว 

เขาจะถึงอยู่แล้ว

จอมมารเองก็ล่วงรู้มัน แรงดูดกลืนภายในโพรงปากดูดเร่งแรงขึ้น ทั้งจังหวะรูดรั้งและโลมเลียเข้าออกยังบีบเน้นจุดสัมผัสส่วนปลายถี่ขึ้นผู้กล้าหอบหนัก ไม่สามารถส่งเสียงอะไรออกมาได้อีกนอกจากเสียงครางต่ำ

"เมทิส อา"

ในตอนที่ใกล้จะถึง ผู้กล้าก็เป็นผ่ายดึงรั้งใบหน้าของจอมมารออกมา ทำให้ท่อนลำนั้นหลุดออกจากริมฝีปากชุ่มหวานกะทันหัน

พรวด

มันฉีดพ่นหยาดรักออกมาเปราะเปื้อนไปทั่วใบหน้าแดงเรื่อกระหายของจอมมาร ก่อเกิดเป็นภาพเร้าอารมณ์สุดๆ จนผู้กล้าลอบเลียริมฝีปาก เขาพูดออกมา

"อ่า โทษที"

ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร แต่เขาก็ดันแกล้งจอมมารไปซะแล้ว

"ท่านต้องรับมันเข้าไปนี่นะ แต่ข้าดันดึงออกมาจนแตกใส่หน้าท่านซะได้"

"อา" บทรักเมื่อครู่ทิ้งร่อยรอยสวาทไว้เกินกว่าจอมมารจะเม้มปากสนิท เขาทำได้แค่อ้าปากค้างไว้เท่านั้น

ผู้กล้าแย้มยิ้มเจ้าเล่ห์

"น่าเสียดายนะ"

เขาเกลี่ยคราบขาวขุ่นให้ไหลลงไปบนริมฝีปากที่เปิดอ้าออกของจอมมาร ล่อลวงให้อีกฝ่ายใช้ปลายลิ้นตวัดรับมัน จงใจกวาดคราบขาวให้เลอะไปบนใบหน้างามที่แดงเรื่อ แสดงออกถึงอาการอยากเป็นเจ้าของ อยากที่จะฉุดรั้งครอบครองอีกฝ่ายออกมา

แน่นอนว่าจอมมารรับรู้มันด้วย เขาทั้งยังยินยอมและตื่นเต้นไปกับมัน จอมมารส่งเสียง "อา" และใช้ลิ้นไล่เลียกลิ่นอายผู้กล้าที่เปราะเลอะอยู่บนใบหน้าเข้ามา

ดวงตาสีแดงจับต้องมองดูท่อนลำสีแดงโค้งนูนอวบหนาที่เพิ่งปลดปล่อยหยาดรักออกไปนั้นไม่อ่อนลงเลย มันเด้งออกมากระทบแก้มของจอมมาร  เครื่องเพศอบอวนอยู่ที่ปลายจมูก ทั้งความคาวของหยาดเมล็ดพันธ์นั้นเจืออยู่บนปลายลิ้น

อา ยังอยากได้อีก

ผู้กล้าแย้มยิ้ม

"อยากได้?"

เขาดันท่อนของเขาเข้าไปใกล้

"ถ้าท่านอยากได้ ข้าให้ท่านลองใหม่ได้นะ"

จอมมารเคลื่อนดวงตาหงส์ทรงเสน่ห์คู่นั้นสบมาและริมฝีปากช่ำหวานนั้นก็เปิดอ้าออกกว่าเดิม ปลายลิ้นนั้นยังห้อยลงมาล่าง เปิดรอเขาอย่างเชิญชวน

"หึ หึ หึ"

ผู้กล้าหัวเราะเสียงหื่นกระหายและจัดตามคำขอสวนแทงเข้าไปอีกครั้ง

จ๊วบ

ริมฝีปากที่อ้าออกเม้มแน่นและยินดีดูดกลืนของเขาเข้าไปดังว่า ส่งเสียงน่าอายที่ฟังดูลามกออกมา

จอมมารเริ่มขยับเข้าออก เสียงแฉะชื้นดังออกมาตามแรงดูดของลิ้น ทั้งคราบน้ำเชื้อขุ่นขาวยังคงคาติดอยู่ที่มุมปากยังเพิ่มอิริยาบทให้จอมมารดูตะกละตะกาม เป็นจอมมารสุดร่านที่ดูดกลืนลำแท่งเขาเข้าไปอย่างเอร็ดอร่อย หื่นกามและเร้าอารมณ์เอามาก

"อา" รอบนี้จอมมารตั้งใจกว่าเดิมมาก เขารู้สึกว่าจะถึงอีกแล้ว "ที่รักข้าจะแตกแล้ว" 

"อื้อ" จอมมารขยับจังหวะการขยับลิ้นกระชับถี่ขึ้นกว่าเดิม ยังเพิ่มแรงดูดขึ้นด้วย

"อา ท่านอยากได้มันนี่นะ ข้าจะแตกในปากท่าน รับมันให้ดีล่ะ" และเขาก็ดันบดสะโพกเข้าไปมากขึ้น ฝ่ามือยังรั้นท้ายทอยงดงามนั่นล็อกไว้อีกด้วย

พรวด

"อึก อื้อ" ธารน้ำขุ่นข้นฉีดพ่นเข้ามาในลำคอจนจอมมารแทบจะสำลัก ส่วนที่บดขยี้เข้ามาในโพรงปากเขาไม่อ่อนลงเลย มันกระตุกและฉีดพ่นคราบขุ่นคราวเข้ามาเรื่อยๆ พลังชีวิตที่ล้นทะลักเข้ามานั้นอัดแน่นไปด้วยความปรารถนาและราคะของผู้กล้า หอมหวานจนจอมมารดูดกลืนเข้าไปอย่างตะกรุมตะกราม

ผู้กล้าหัวเราะ

"ข้ายังมีอีกนะ คราวนี้ใช้ปากล่างท่านกัน"

"อา" จอมมารไล่เลียคราวขุ่นขาวจนหมดแท่งแล้วครางออกมาเบาๆ เขาพอว่าส่วนด้านหลังของเขาเปียกชุ่มไปหมด น้ำหล่อลื่นไหลออกมาตามแรงอารมณ์ของเขาและเร่งเร้าวอนหาบางสิ่งมาเติมเต็ม

ผู้กล้าฉุดร่างจอมมารเข้าขึ้นมา เขาบอก "เกาะข้าไว้" จากนั้นมือหนาก็ดึงสะโพกสอบเข้ามาและดันเข้าไปชิดผนัง 

ปัง!

"อื้อ" จอมมารโอบแขนรอบคอผู้กล้าทันทีที่ถูกยกตัวขึ้น เขายกปลายขาทั้งสองข้างโอบรอบเอวผู้กล้า รั้งให้ให้ส่วนที่ยังแข็งขืนอยู่จ่อเข้ากับร่องรักของตนด้านหลัง

ผู้กล้าเองก็สวนปลายนิ้วเข้าไปสำรวจช่องทางด้านหลังทันที เขาแหวกมันออกกว้างด้วยการเพิ่มตำวนนิ้วไปเรื่อยๆ สัมผัสถึงน้ำเหลวใสที่ข้นหนืดออกมาจากด้านใน

"อา" ต้นขาจอมมารแหวกออกรองรับส่วนนิ้วของผู้กล้า ช่องทางด้านในบีบรัดราวกับอยากได้สิ่งที่มากกว่านี้มาเติมเต็ม ปลายหูเองก็ได้ยินเสียงทุ้มแหบพร่าของผู้กล้ากระซิบเข้ามา

"ดูเหมือนท่านจะพร้อมแล้วสินะ" ไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายได้เรียกร้องอีก เขาก็ดึงส่วนนิ้วออกและแทนที่ด้วยอะไรบางอยากที่ใหญ่กว่านั้นแทน มันสวนเข้าไปจนสุดลำ

"อื้อ!" ท่อนลำชำแรกมิดเข้ามาถึงส่วนเร้าอารมณ์ที่ลึกที่สุดของจอมมาร กดเข้ามจนความรู้สึกแตกกระจายไปทั่วร่าง การสวนเข้ามาที่จุดสัมผัสทันทีแบบนี้ระเบิดอารมณ์จอมมารออกมาจนหมดในรอบเดียว ปลดปล่อยออกมาทันทีที่เข้าไปถึงจนพ่นคราบขุ่นออกมาเลอะอยู่บนหน้าท้องของผู้กล้า

"หึ หึ" เมื่อเห็นว่าจอมมารปลอดปล่อยแล้วผู้กล้าก็คึกขึ้นไปอีก เขายกสะโพกอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือนั้นขึ้นและขยับบดเอวสวนเข้าไปอีก ขยี้จุดด้านในอีกครั้งจนจอมมารที่ยังสัมผัสรสความสุขสมค้างไว้อยู่ถูกกระตุ้นซ้ำๆ

"อ๊า ฮะ อ๊า อื้อ" จอมมารตัวโยกไปกับแรงกระทำ เขาหอบหายใจพร้อมกับรอรับแรงสุขสมที่ตามมา

ผู้กล้ากระแทกอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง ซ้ำๆไปมาจนช่องทางรักสั่นกระตุกและบีบรัดมากขึ้นแทบจะดูดกลื่นท่อนลำของผู้กล้าไปทุกส่วน แน่นจนผู้กล้าครางต่ำในลำคอและปลดปล่อยออกมาจนชุ่มไปทั้งด้าม

จอมมารสั่นกระตุกไปกับหยาดน้ำอุ่นร้อนที่ฉีดพ่นเข้ามา พอจะหอบเอาลมหายใจเข้าก็ถูกส่วนนั้นของผู้กล้ากระทุ้งเข้าอีกครั้ง

"อ๊า!" 

ผู้กล้าพูดด้วยเสียงกลั่นหัวเราะ

"หึ หึ ที่รัก หยาดรักของข้าแทบจะล้นแล้ว ดูดกลืนมันเข้าไปดีๆสิ" น้ำเสียงหื่นกระหายของเขาไม่จางลงเลย

"อื้อ อ๊ะ!" จอมมารหัวสั่นหัวคลอนโยกไปตามแรงกระแทกอีกครั้ง แรงที่ส่งมาจากด้านล่างดำเนินต่อ ส่วนที่เชื่อมต่อกันของพวกเขาขยับเข้าออกเร่งรัวจนก่อเกิดเสียงดังลามกและคราบน้ำขาวขุ่นที่เกิดเป็นฟองออกมา ทุกๆครั้งที่กระแทกจนสุดลำส่วนเนื้อตรงบั้นท้ายของเขาก็เหนอะหนะไปด้วยความข้นของมัน รู้สึกเร้าอารมณ์มากจริงๆ

กับคนที่ทำมันแล้วเขาก็ยิ่งชอบ

"อา อเล็กซ์" จอมมารก้มมองลงไป ส่งสายตาเว้าวอนขอบางสิ่ง

ผู้กล้าเงยหน้าขึ้น รู้ดีว่าจอมมารอยากได้อะไร เขาจุมพิตลงบนริมฝีปากด้านบน สอดลิ้นสอดประสานอารมณ์ล้ำลึก ทั้งปลอมประโลมและดึงดูดแรงอารมณ์มากมายของจอมมารออกมา

ผู้กล้า ผู้กล้าของเขา อเล็กซ์ของเขา

เมื่อถอนริมฝีปาก เขาก็กล่าว

"ใช่ ข้าเองเมทิส อเล็กซ์ของเจ้า"

อา 

"อเล็กซ์ อ๊า!" จอมมารกรีดร้องอีกครั้งเมื่อส่วนแข็งขืนด้านในสอดลึกเข้ามาบนจุดสัมผัสและปลดปล่อยอยู่ภายใน

 พลังชีวิตมากมายหลั่งไหลเข้ามาด้านในท้องเขามันจุกแน่นยินดีจนแทบล้นทะลัก จังหวะลีลานั้นเร้าอารมณ์ เขย่าเขาจนสติกระเจิง ร่างกายสัมผัสถึงหัวใจอีกดวงที่เข้าใกล้มากว่าเดิม

"ที่รัก ตอบรับข้าเข้าไปอีกสิ"

"อื้ม" จอมมารตอบรับยินยอม หลงดื่มดำไปกับรสอารมณ์ที่อีกฝ่ายมอบให้อย่างถอนตัวไม่ขึ้น

"ข้าไม่ปล่อยให้ท่านขาดข้าแน่ เมทิส" 

จอมมารแย้มยิ้ม

ผู้กล้าในที่สุดก็เป็นของเขาแล้ว

...

เช้าวันถัดมา จอมมารตื่นขึ้นมาด้วยความอิ่มเอิมใจ เขาพบว่าตนเองอยู่บนเตียง เมื่อคืนหลังจากที่คุกแล้วพวกเขาคงมาต่อกันบนเตียงสินะ ไม่ก็ผู้กล้าพาเขามาทีหลัง

อเล็กซ์ล่ะ? 

จอมมารมองหาผู้กล้าที่ร่วมรักกันอย่างเร่าร้อนเมื่อคืน เมื่อใจของพวกเขาตรงกันแล้ว เขาก็อยากจะออดอ้อนผู้ชายของตนเองซะหน่อย

แต่แล้วเขาก็สบเข้ากับก้อนอะไรบางอย่างที่อยู่ปลายเตียงแทน

กองหัวสีข้าวสาลีนั่นใช่....

"ผู้กล้า?" ทำไมถึงลงไปนั่งคุกเข่าอย่างนั้นล่ะ

"จอมมาร" อีกฝ่ายมีท่าทีสำหนักผิดอย่างล้นเหลือ น้ำตาคลออยู่เต็มใบหน้าแทบจะกราบขอขมาลาโทษลงมาแล้ว

"อเล็กซ์?" เขาจะทำอะไรกันแน่

ผู้กล้าเมื่อได้ยินชื่อตนเองก็เลื่อนสายตาขึ้นมาสบจอมมารเขามีท่าทางลุกลี้ลุกลน แตกต่างกับท่าทางเจ้าเล่ห์เผด็จการจนทำจอมมารใจเต้นอ่อนระทวยเมื่อวานลิบลับ

"เมทิส" เสียงสั่นเครือนั้นพูดออกมาดูคล้ายคนที่โดนศึกรักทารุณมามากกว่าจอมมารที่ต้องหัวสั่นหัวคลอนไปด้วยแรงรักของผู้กล้าเมื่อคืนซะอีก

ในตอนที่คิดอยู่นั้นผู้กล้าก็เหมือนจะตัดสินใจอะไรได้ จอมมารเองก็เฝ้าดูอย่างจริงจัง

ผู้กล้าทำท่าหึกเหิม แรงดูมีกำลังวังขาอย่างมาก ยกลำตัวขึ้นและ

และหมอบราบลงไปในที่สุด

"ขอโทษ! ข้าขาดสติไป!"

"..." จอมมาร

Talk : เป็นเสือดีๆมาตั้งสองตอนกลับเป็นลูกแงวน้อยให้จอมมารโอ๋ตอนนี้ โฮ๊ะ โฮ่ นายคิดว่าไง? เขาเห็นธาตุแท้ไปหมดแล้วเถอะ (ไม่เว้นกลุ่มผู้กล้าแล้วด้วย) เห็นจนไม่มีที่กลับแล้ว ถถถถถถ

ปล.ผู้กล้าหลังได้สติ รักเมีย เทิดทูนเมีย เคารพเมีย ถ้าแต่งกันไปก็เห็นแววกลัวเมียมาแต่ไกล