ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : เรือใต้สมุทรแห่งอาชเพลช (Archpalce Ship from the Greater Sea)
เรืออันาวสะอาลำหนึ่นบลมาบนหาทรายาว...
ายรันามว่าทามำลัันิสัยมาน
เาไ้บัับลโทษนทำให้าหล่อนเ็บและปวไปหม หลัานั้น...มานไปไ้รับยามานามา มีระบุว่าราวนี้สีฟ้า แล้วึไ้ลบยามานาาาสีา(น้ำาลอ่อน)
ึ่มันะมี่อใส่ยาหลาหลายนิ หล่อนนำมารัษาานหายทันทีอย่าปาิหารย์
แล้วพาออไปพลัเินเอและออไปับเ็สาวนามบายล
บายลนั้นอบมีเพื่อน เธอไปเที่ยวับพลพรรพวเพื่อนฝูมามาย
วันนี้ลาัวหนึ่มาหาเธอ เธอึใ้ยามานาที่ไ้าร้านอนายทามมา่วย
ลาเ็บหามาแ่็หายในทันใ ‘ทันในั้นเอเรา็หายามานามารัษาม้าอีัว’
ม้าและลา็พยายามเินเหินนไ้ พวมันรู้สึโีมา
นี่ือวามเป็นนเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่อบายลและร้าน
านาื่นึ้นมาบนหาทรายาว เาพบว่ามืออันำยำนั้นแ็ระ้า
ร่าายไร้รอยแผล วามทรำระบุว่ามานมียามานาใ้รัษาวามอ่อนล้า
เินทา่อไปโยไร้ึ่ผู้ิาม
เาเ้าไปยัเรืออาเพลที่อทอสมออยู่ลาอ่าวบนเาะอีรัน
อันเป็นเาะเี่ยวท่ามลาทะเลสีรามอมหาสมุทรให่ไพศาล
ลำบาับราสอหิับายำลัเล่นัว
เล่นัวหมายถึารละเล่นบนหมู่เาะอีรัน
น้ำาาเสียหัวเราะอพวเาและเธอทำให้ทั้หมู่บ้านมีวามสุ
พวเาือแหล่รวมำลัใอทั้หมู่เา
ลำบาบอมานว่าเธอเห็นเรือลำให่มายัเาะอพวเา
เหล่าเพื่อนสนิททั้ผอ็เลยไ้อาสา หรือแอบมาสำรวยัเรือลำนี้
ไม่นานนัพวรา านา มาน็เอันโยบัเอิ
ในะที่ราเื่อว่าานามาาหมู่บ้านอีแห่
านา็พยายามทำัวให้เ้าับพวเาเ็มที่ มาน รา านา
็พาันมาสำรวที่เรืออาเพล โยที่ายรันามทาม็ับเรือมาส่...
ยามานาที่เรียมมารบรัน พวเาผ่านพวสัว์เวทย์มนร์่าๆมามายไม่ว่าะเป็น
ระรอน้อย สุนันแ ยามานามีเหลือเฟือ...
เรืออาเพลที่านานั่มามันหายไป...
‘ทำยัไี
อุส่าห์ะพาพวาวเาะอีรันมาเที่ยวเรือ สสัย้อรอมันมาอีทีสัสอวัน’
“ไหนละเรือ หา
ลำบา ลำบา็หายไปอี เห็นว่าะรอที่เรืออะไรเนี่ยล่ะ”
“เรือมันสีาวมีลายสวยมาเลยนะ
รา็เห็น พอีมาับลำบา”
“แสว่ามันอาะพาลำบาแล่นออไปล่ะมั้เนี่ย”
“้าว่า
ลำบาน่าะไม่ไ้มาแถวนี้นะ ไม่เห็นสภาพอะไรเลย”
“านา
ที่หมู่บ้าน ูะสื่อสารแบบเ่าสินะ ลอแ้ไู”
“ประมานี้ล่ะัน
ผมว่าเรือน่าะลับมาในอีสอวัน”
“ไ้!!!
ราว่าพูไ้ีมาานา”
ลำบาำลัหาทาไปหาบายล เ็ายอมแ่นอหมู่บ้าน
ที่ำลัเลือหาอใ้าอานศิลปะอยู่
‘เามีาเลือหาอไ้ีที่สุอที่นี้แล้วนะ’ บายลถือทาไม้รูปสี่แแบบหัวทาเป็นเรื่อหมาย
+ อยู่
“อ้าวไห
แปลเป็นเ็ายไปล่ะน่ะ”
“าผู้ายมันมอไ้ัว่าน่ะ
แ่ร่าริมัน็ีว่าอยู่ี เี๋ยวลับร่าละ”
“ผู้แปลสภาพนี่มันีนะ
เห็นว่าานาา่าถิ่น็ทำไ้นะ”
“อ่อ เหรอ”
เาหยิบทาี้ึ้นฟ้า “ฝนออร่าหลั่ลมา” ทันในั้น
ละออสีฟ้า็ระายเ็มเหนือบนศีรษะบายล “ใ้เวทย์้อลับร่าเิมล่ะนะ”
เธอใ้นิววนเป็นวลม็ไ้ผลึเม็สีน้ำเินออมาหนึ่เม็
น้ำเินสใสสีเป็นัไพลินเม็ามน่าะลึ
‘มันมีอำนาพิศวบาอย่า’ บายลบอมา
เาึเินออไปหาอเ่าบาสิ่ที่อยู่หลัเรือนบ้านอเา
แล้วึว้ามันออมาามำนัอสาวลำบา
“เอ้า ไปันเถอะเธอ”
“เรามาว่าัน่อว่า บายลับมาน
ใระไปหาเรือีล่ะ ผมว่าเราอาะเอเรือในอีสอวัน”
พวเาไม่มีใรอบ
ระหว่าารเินลัเลาะป่าโาที่อยู่แถบายทะเล พวเาะเินไปหาเรืออาเพล
อ่าวุ้ปรา่อสายา
แ่ไร้ึ่ร่อรอยารมาเยือนอเรือใ้สมุทร านาผู้เินทามาเยือนหมู่เาะอีรัน
วามอ้ายวา ว่ามีพลัอะไรบอไหมว่าเรือะลับมาเมื่อไหร่
พวเาเริ่มเินมั่วราวับมีใรบัับร่าายอเา
ไม่มีนไหนพูาอะไรเลย ‘น่านริแท้’
านาเลื่อนเรือเ่าใ้พื้นทะเลึ้นมาเหนือแผ่นน้ำสีฟ้าราม
ไม่ใ่อาเพล
แ่เป็นเรืออเรา ะใ้ไ้
เราานามีวามิเสมอว่าะพันาพื้นที่เาะอีรันแห่นี้มานาน
ึยบวนเรือใ้สมุทรที่แล่นไ้ไว้วยพลัานอา่าร์แบบทันสมัยฮารา
แ่ไ้หน้าที่ลสำรว ใ้แ่เรานเียว็สำรวทั่วเสียแล้ว
เรือเล็สีาวบานเย็น เิายประายทอแสหม่นออาทิย์อัส
พวเ็าวเาะไร้สิเินบวนึ้นมาที่บนาบเรือ
“เราานาลี อเรียเรืออาเพล อให้นายอบ้วย
นายีนาย”
“มารับพวเาไปทำารสัมภาษ์เร็วที ่อนที่
รอบรัวอพวนี้ะหาันให้ว่อน”
~อี 1 วัน เร่ให้แล้ว
า ีนาย นัประิษ์ระับเทพ~
บายลายแล้ว หลัานิ่สบในแปูลพัอเรือ รา มาน ลำบา
ำลัเ้าเยือนมิิใหม่ทั้ๆที่สิมายัไม่เ็ม เราานา้อให้พวเารอที่นี่ะแล้วสิ
โลแห่วิีโอเมส์ที่ราไ้สวมบทบาทเล่นเป็นพระเอ
เาเผิับมอนสเอร์ปลาโลมายัษ์ ะที่วัแว่ปลายศาสราวุธสีทอ
เสือเี้ยวาบมามาย็มาล้อมเาไว้ แ่รา เายัิว่าเป็นารละเล่น
หอปลาย้าวสีทอปาไปทั่วราวับร่ายรำารเล่นัวที่ใ้บนเาะ
ม้าผีสีำาแำลั้อะปิาพระเอ ละออลุ่มวันะลุ้
ราหมสิ้ำสอในวิีโอเมส์
ะที่เราำลับันทึอะไรอยู่น่ะนะ
มานับลำบา
ไ้ฝึฝนทำอาหารนิใหม่เป็นแป้หั่นทรลูเ๋าลุเล้าับอสเห็วนอร่อยไว้ินับเนื้อหมูที่สไล์บาๆปรุสุับน้ำรารสหวานมันปนเ็มปะแล่ม
“เรียว่า เปาเ๋าหมูราอสเห็ละัน”
“นี่ว่า เ๋าหมู ็พอละน่า”
พวเาทำราวับำันไม่ไ้เลย แ่็่วยันีนะ
ยัไม่มาอีเหรอ ีน่าอเรา เห้อ—
หนึ่วันผ่านไปไวราวโห
ทามือบายลนั่นเอ พอเาายละหน้าาเปลี่ยนเป็นอีน
อย่าับโลนิยายั้นแหละ ที่นหน้าเปลี่ยนเป็นนอื่นไ้ เรา้อบันทึ าบายล
เ็สาว ลายเป็น ทาม ูอย่าับายแ่ อืม เราว่าเราพอะรู้ไ้ว่า
ทามะเปลี่ยนร่าเป็นบายลไ้ ที่เาะนี้เาเรียว่า ‘าราย’
~เรืออาเพลพุ่ทะยานฝ่าพายุมรสุมลุ่มทะเลอาฟวีย์
“านา พวเรามารับแล้ว~~”
“เราีนาย ิว่า พวเราไ้้อมูลรบแล้วนะ
วระส่พวาวเาะอีรันนี่ลับไปยับ้านอพวเานะ”
“ไม่ไ้หรอ พวเาำลันึถึเรื่ออี”
อีที่ผ่านมาทำให้สมออพวเาเริ่มะสับสนับ้อมูลปัุบันแน่ๆ านานึ
“อี ืออะไรรับ” เสียละเมออนเินเรืออาเพลล่าว
“เราอบให้
มันือารที่บอว่าเราเยทำอะไรในาิปา่อนไล่ะ มัน็ไม่นานหรอ
แ่สอมอเราี้เียนึ เลยมี่วแห่ารนึถึระลึถึอีน่ะ”
สาว้าๆทีู่ะลาล่าวอบ
“พวเาอาะ้อเปลี่ยนะาเินทาไปยัที่ห่าไลาหมู่บ้านบนเาะอีรัน
เนื่อาพวเาเริ่มมีารายมาเิึ้น” ีนายเาิว่า
บาทีพวเาอาะ้อไปยัเาะอื่น หรือแผ่นินให่
“ในเมื่อมีาราย หมายถึารย้ายร่า
นั่นแสว่า พวเา้อไปำรีวิแบบอื่นที่นอาเิม!” านาพูอย่าลิโล
ริๆเราานา็ิว่าพวเามีพลัมาแ่ไม่เสถียร
วระอยู่ในที่ที่มีารูแลอย่าเหมาะสม
‘้อส่พวเาลไปสินะ’
ส่ไปทาอนใ้อฮารา
แผ่นินให่ในรัสมัยอราาสีเทาแล้วัน เราิว่าพวเาะไ้ำรนเป็นนใหม่
ทาม รา ลำบา บายลและมาน ลืมาื่นึ้นมาในที่เียวัน
พวเาลืมอีที่ว่าเป็นเหล่าเ็ำพร้า รูปร่าหน้าาอเา็ำยำแ็แร
นี่ือรัสมัยอฮารา ภายใ้ารเปลี่ยนผ่านมาสู่ยุอราาสีาว
ทามเป็นายสูวัยที่แ็แร
ไ้มาทำอาีพเพาะเลี้ยสัว์มีปีเ่น ม้าเพาัส ริฟฟิน และมัรหายา
น่าูมริๆ
ราผู้ที่เยอบ’เล่นัว’ ไ้มาเยือนแว้นรีันร่วมับลำบา
ลายเป็นนัทำอาหารั้นมหาเียนแห่ยุ ทำอาหานไ้ระับั้นอาารย์เลยทีเียวเียว
บายลหรือทาม เป็นนๆเียวัน
หาแ่บายลเป็นวามทรำอันล้ำ่าที่ทามสามารถนำมาเล่าละเลเรื่อราวยามเาอยู่ที่หมู่เาะอันห่าไล
ทาะวันออเียใ้ ัว่าเาไม่เยรู้ว่าบายลือเาเอ
เป็นเรื่อออีอันไลแสนไลอเา
มาน หลัาที่ไ้ฝึทำอาหารแบบใหม่บนเรืออาเพล
็ไ้มาเป็นแม่บ้าน และมาแ่านับายอันมีานะีาเมือทาเหนือ
ำเนิลูสาวและลูาย นามว่า ีราน่า และ มีอาน
ไม่นานเหล่าลูเรืออาเพล็ส่ล่อวามทรำเิม
ให้ับนายทั้หลาย
พวเารับรู้ถึอี ถึเรื่ออพวเาในร่าเ่าแ่เิม
ทามยิ้มอย่าเป็นสุ… วันเวลาที่เาะอีรันผ่านมา
และผ่านไปอย่ารวเร็วเหลือเิน
พวเาำันไ้และนัลับมาเอัน แม้ในร่าใหม่
แ่มิรภาพที่ยั่ยืน็ยัเิมเสมอเหมือนทุๆวัน
“านา
เ้าะ้อไป่วยารำเนินารเปลี่ยนราวศ์อินแนฮารา
เ้าะใ้ร่าใหม่ื่อว่าานาลี ส่วนีนาย ำ้อวบุมยานอาเพล
และมา่วยเ้าในาลถัไป”
“ราาและราินีสีาว ็ือพวเ้า
ีนายะลไปเป็นราาสีาวทันที ส่วนานา
านาลีะลไปเยือนภูมิภาอันแร้นแ้นแห่ฮารา”
เรือใ้สมุทรแห่อาเพละลอยึ้นเหนือน้ำ
ำเนินารเป็นเรือเหาะอาเพลแทน
“นำนานนสู่พวเา
เพื่อวามเป็นเอราแห่แนินาหล้า”
นำนานนสู่าหล้าัน านา นามใหม่อเ้า ือ านาลี
ีนายโอบอหิสาวอเาเบื้อล่าือทิวทัศน์อินแนสีทอ มันไม่ยาหรอ
านนี้ เาิ
ความคิดเห็น