The Lost Zero Online : มหาสงครามราชันข้ามฟ้า

ลำดับตอนที่ #10 : CHAPTER 8 : เควสอาชีพของเบลล์ 4

CHAPTER 8 : เควสอาชีพของเบลล์ 4

ฟุบบ...ว้าบบบ!!

ติ๊ง!

<ผู้เล่นชุนได้ทำการเลื่อนระดับจากค่าประสบการณ์ที่ได้   ผู้เล่นชุนเลื่อนเป็นระดับ 100 ค่ะ   ผู่เล่นชุนมีทักษะ 0 ค่ะ  ต้องมีทักษะถึง 10 ถึงจะเลื่อนระดับเป็นขั้น 1 ระดับ 0 ได้ค่ะ  (สามารถทำการได้ที่ตึกภารกิจค่ะที่เมืองหลวงของแต่ละทวีปเท่านั้นค่ะ)>

"เฮ้ย!"

"ชุน!"

ชุนพอเขามาและสิ้นสุดของเสียงระบบที่บอกเขาทำให้เขาเบิกตาโพลงอย่างตกใจ   พร้อมกับซีลาร์ที่วิ่งเข้ามาหา   ตามด้วยอาลีเซียที่อยู่ด้านหลัง   ชุนยังคงช๊อคกับเสียงระบบไม่หาย  ทำให้ซีลาร์ต้องเรียกสติเขากลับมาอีกรอบ

" ซะ...ซีลาร์คุณทำได้ไง  หือ?"

ถ้าจากคำนวนตั้งแต่เช้าผ่านมา 11 ชั่วโมงได้หลังจากที่เขาออฟไลน์ไป  ถ้าตีเป็นเวลาโลกเกมส์ก็คือเกือบ 3 วันโลกเกมส์   ชุนมองไปที่พยัคฆ์สาวก็เห็นขอบตาเธอดำปิ๊ดยังกับหมีแพนด้า  ต่างกับเจ้าหญิงอาลีเซียที่ดูน่าตาสดใสมาก

"นี่อย่าบอกนะคุณไม่ได้นอนเลยน่ะ...ซีลาร์"

"ออ...ค่ะฉันอยากให้พลังของชุนพัฒนาไวๆอะค่ะ  เอ๋!"

   ซีลาร์ที่พูดด้วยอาการที่ง่วงพร้อมดูปุ้บก็รู้ว่าเธอเหนื่อยมากแค่ไหน   ชุนก็เอาตัวของแม่พยัคฆ์สาวเข้ามาพิงที่อกเขา

"บ้าจริงผมรู้ว่าทำแบบนี้มันจะดีสำหรับผม....แต่ผมก็ไม่ดีใจหรอกนะที่มันต้องทำให้คุณเป็นแบบนี้ซีลาร์  คราวหลังอย่าทำหักโหมแบบนี้อีกนะครับซีลาร์  ผมเป็นห่วง"  

ชุนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง  พลางมองร่างบางที่น่าทะนุถนอมนี่อย่างเอ็นดู 

"สงสัยต้องใช้ไอเทมนี้จนได้แฮะ.."

ติ๊ง

ชุนเปิดหน้าต่างที่แสดงของในช่องสัมภาระออกมา   พลางเอานิ้วจิ้มไปที่ไอคอนที่มีรูปเกวียนที่มีเลข 1 กำกับไว้   เขาคลิกอย่างไม่รอช้า

<อีก 10 นาทีรถเกวียนม้าจะมาถึงผู้เล่นค่ะกรุณารอซักครู่  ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ>

       นี่คือไอเทมสำหรับผู้เล่นมือใหม่ทุกคนจะต้องมี  เป็นไอเทมสำหรับบริการรับส่งโดยใช้พาหนะเกวียนที่มีม้าคอยลากให้โดยคนขับเป็นNPC   แต่จำนวนครั้งที่ใช้ได้  ก็มช้ได้แค่เพียงครั้งเดียว 

       เขากะจะใช้ตอนข้ามทวีปแต่เห็นว่าพวกเราต้องรีบไปทำเควสอาชีพแล้วก่อนจะถึงเวลาสงครามชิงแดน  แถมซีลาร์ก็เหนื่อยแบบนี้ด้วยจะให้แปลงเป็นเสือขี่ไปก็กระไรอยู่

"เดี๋ยวจะมีรถม้ามานะครับ  ซีลาร์ก็นอนบนรถนั่นจนเต็มอิ่มเลยนะครับ  ผมจะให้รถนั่นไปส่งพวกเราที่เขตเมืองร้างทาทารอส"

"ให้ฉันแปลงเป็นเสือจะ....."

"อย่าดื้อสิครับ คุณต้องนอนนะ"

"ก็ได้...ค่ะ"

"-_-*"  

 ในขณะที่ชุนกับซีลาร์กำลังพูดคุยกันด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกับคนรักกำลังเป้นห่วงกัน  ไม่รู้เหมือนกันว่าอาลีเซียคิดไปเองรึเปล่า  เธอเห็นดอกไม้ผลิบานรอบๆตัวพวกเขาทั้งคู่เต็มไปหมด   และอีกอย่างที่ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงรู้สึกหงุดหงิดแบบนี้

.....อาจจะเพราะพวกเขาพูดคุยกันราวกับว่าเธอไม่มีตัวตนกระมั้ง   หรือไม่ก็อาจเป็นเพราะ....

ฮี้! ฮี้!

กุบ กับ!

"อ้ะ!มาแล้ว"   

           ชุนเอ่ยขึ้นพลางหันไปมองรถม้าที่ขนาดใหญ่พอสมควรโดนลากด้วยม้าสีขาวถึง 4 ตัว  พร้อมคนขับNPC  1 คนที่ดูเป็นชายวัยกลางคน   ชุนจูงมือซีลาร์อย่างแผ่วเบาขึ้นไปคนแรก   ภายในห้องรถม้าที่ภายนอกเหมือนแคบ  แต่ภายในหรูหรามีเบาะโซฟาอย่างดี  ราวกับว่าเป็นรถม้าของราชวงศ์  

"เชิญครับเจ้าหญิง^^"

  ชุนหันมามองอาลีเซียพลางยื่นมือให้จับ  เป็นสัญญาณบอกว่าเดี๋ยวจะส่งขึ้น  

"ฮึ" 

 อาลีเซียทำเสียงฮึดฮัดอย่างไม่พอใจ  ก่อนจะจับมือชายหนุ่มแล้วขึ้นไป

"ไปเขตเมืองทาทารอสนะครับ"

"เข้าใจแล้วครับ"

ฮี้!ฮี้!

กุบ กับ!

"เอ้ะ!เฮ้ยเดี๋ยวก๊อนน ตูยังไม่ได้ขึ้นเลยว้อยยย!!!"  

 พอชุนที่ยืนอยู่ข้างล่างหันไปบอกครขับ  เขาก็กระตุกเชือกใส่พวกม้านั่นแล้วขับออกไปทันที  ในระหว่างที่ขาเขากำลังจะก้าวขึ้น   รถม้าก็เคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว

ชุนก็ร้องเรียก  แต่พอเห็นไม่มีท่าทีว่าไอ้คนขับรถจะได้ยิน  หรือหยุดรถเลย  เขาก็จ้ำอ้าวตามไปทันที

"รอก๊อนนน!!!!!!!!"

เขตเมืองร้างทาทารอส

เมืองที่สมชื่อ  เต็มไปด้วยตึกและหมู่บ้านที่อยู่สภาพคร่ำครึ   ตามพื้นก็มีทรายเต็มไปหมด  ยังกับดินแดนของตะวันตกผิดกับเมืองกันสแลซอย่างลิบลับ  เมืองนี้ก็ยังพอมีผู้เล่นอยู่บ้าง...แต่ก็พอนับคนได้เลย

 ดูท่าจำนวนNPCยังเยอะกว่าซะอีก   มีสัตว์จำพวกม้า อูฐอยู่เป็นจำนวนมากพอสมควร  ตัวเห้ก็มี-_-

กุบ กับ!

เสียงรถม้าดังขึ้นจากทางเข้าของหมู่บ้าน  ตามด้วยเสียงร้องเรียกของชายหนุ่มคนนึงที่ดังขึ้นตามมาเช่นกัน   จนสามารถเรียกความสนใจจากผู้เล่นและผู้คนในเมืองได้พอสมควร

"เอาละครับถึงแล้วครับ  ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"

"ขอบคุณค่ะ/ค่ะ"  

ซีลาร์กับอาลีเซียกล่าวขอบคุณพร้อมกัน   ก่อนจะแปลกใจเมื่อเห็นคนลงรถลงมามีแค่พวกเธอ

"อ่าว แล้วชุนละ?"

 ซีลาร์เอ่ยถามขึ้น  เธอพอขึ้นรถในตอนแรกปุ้บก็หลับปุ๋ยทันที  จึงมีแค่อาลีซียเท่านั้นที่รู้ว่าชุนตกรถในตอนแรก  พอซีลาร์ตื่นขึ้นมาก็บอกเธอว่าเขานั่งอยู่ข้างคนขับ  เธอที่ยังไม่หายง่วงก็เออ ออไปพลางงีบต่อจนถึงเขตเมืองร้างทาทารอส

"นั่นไง" 

อาลีเซียชี้นิ้วเรียวยาวของเธอ  ไปทางเข้าหมู่บ้านที่สวนกับรถม้าที่เธอขึ้นมา  มีชายคนนึงกำลังเขวี้ยงหินใส่รถม้าที่เธอเพิ่งขี่ไปอย่างบ้าคลั่ง

"ไปเลยนะเว้ย!  ไอ้รถเวร! คนก็เวร ม้าก็เวร  ขอให้สถาบันรถม้าของพวกแกล่มจม(สถาบันเลยเรอะ-_-)!!"  

         ซีลาร์พอเห็นเป็นชุนก็แปลกใจกับท่าทางที่เหนื่อยหอบอย่างหนักของเขา  ราวกับว่าแข่งวิ่งมาราธอนที่ไหนมาโดยไม่ได้พักงั้นแหละ  ก่อนจะวิ่งเข้าไปหา  มีแต่อาลีเซียที่หัวเราะอย่างชอบใจเดินตามไปอย่างช้าๆ   เธอดีใจที่ได้แกล้งชายหนุ่มคนนี้

"ชุนลงรถไปตอนไหนคะเนี่ย "

"แฮ่ก...แฮ่ก...ตั้งแต่แรกนะสิครับ..ฮึ้ยช่างเถอะ..ฝากไว้ก่อนนะครับองค์หญิง" 

 ชุนพูดอย่างหอบแฮ่กโดยมีเหงื่อท่วมหน้า  พลางจ้องไปที่เจ้าหญิงองค์เล็กของราชวงศ์กันกูเนอร์อย่างจะแก้เผ็ดเธอให้ได้ซักวัน

"ฮิ ฮิ"

อาลีเซียก็ยิ้มเยาะอย่างมีชัย   ซีลาร์ก็มองทั้งคู่อย่างสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น

"เอาละเสียเวลามามากแล้วครับ  คุณอาของคุณอยู่ที่...หลบเร็ว!"  

  ในขณะที่ชุนกำลังจะเอ่ยถามอาลีเซีย  ด้วยสัญชาตญาณมือปืนระดับพระกาฬของเขาก็รับรู้ถึงอันตรายทันที

ตูม ตูม!!

ชุนกระโดดตัวหลบออกข้างหลบคมหอกที่พุ่งมาอย่างรวดเร็ว   ซีลาร์ที่นอนเต็มอิ่มกับอาลีเซียก็ได้ยินคำพูดของชุน  ก็รีบพุ่งตัวถอยออกมาอย่างรวดเร็ว  และก็มีลำแสงพลังงานรูปเหมือนลูกศรพุ่งกระแทกจุดที่พวกเขาอยู่อย่างรุนแรง

" ใครน่ะ!"

ชุนตะโกนถามขึ้น  พลางคิดในใจว่าอุปสรรคแห่งเควสอาชีพนี่แสนยุ่งยากซะจริง   พวกผู้เล่นกับเหล่าชาวบ้านของเขตเมืองร้างนี่ก็มองมาที่กลุ่มคน 4 คนนั้นอย่างสนใจ

    ชุน ซีลาร์ และอาลีเซียมองร่างหญิงสาวที่ค่อยลงมาจากอากาศอย่างช้าๆ   เธอดูออกหมวยๆดวงตากลมโตสีดำ   น่าจะเป็นคนจีนเธอมีเรือนผมสีน้ำตาลเข้มมัดผมแกละสองข้างสวมอยู่ในชุด ดุย จิน รู ชุน  (Dui Jin Ru Qun เป็นชุดจีนที่นิยมใส่กันในสมัยราชวงศ์ถัง และเป็นชุดที่เราเห็นกันบ่อยๆในหนังจีนกำลังภายในนั่นเอง)

"แกเองสินะ...   ที่ทำให้เพื่อนของฉันต้องโดนข่าวลือพวกนั้นรบกวนจิตใจตลอดเวลา"

 สาวหมวยพูดขึ้น   ชุนก็มองเรือนร่างอย่างถูกใจ  เธอดูเซ็กซี่ไม่แพ้เดียริแม่สาวซามูไรหวานใจของเขาเลยนี่เลย   ถึงจะดูยังไงจะแพ้ซีลาร์กับอาลีเซียก็เถอะ

"เพื่อนของคุณ?"  

 ชุนถามกลับอย่างสงสัย  แต่ซีลาร์ไม่รีรออะไรทั้งนั้น  ใครที่บังอาจหมายชีวิตผู้ทำพันธสัญญาของเธอมันผู้นั้นจักต้องตาย

"เฮือก!!"

         สาวหมวยนั่นรับรู้ได้ถึงจิตสังหารที่อันตรายได้อย่างรวดเร็ว   เมื่อจู่ๆร่างของหญิงสาวผมขาวดวงตาสีฟ้าน้ำทะเล  สวมชุดขนสัตว์หนาสีขาวพุ่งมาที่เธออย่างรวดเร็วด้วยออร่าสีขาวที่ดูรุนแรง   ซีลาร์นำกรงเล็บของตนเองฟาดฟันไปที่สาวหมวยนั่น

แต่สาวหมวยนั่นใช่ว่าจะยอมโดนแบบนั้น  เมื่อเห็นว่าไม่สามารถหลบความเร็วของการโจมตีนี้ได้ทัน   เธอก็ยกหอกของตัวเองขึ้นมากันอย่างรวดเร็ว   แต่ด้วยระดับพลังที่ต่างกัน  ทำให้....

สาวหมวยนั่นกระเด้นกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง...

ตูม!!

"อั้ก!!"

"ตายซะ!"  

ซีลาร์รีบพุ่งมาหมายจะเผด็จศึก  สาวหมวยนั่นเห็นท่าไม่ดีก็รีบดีดตัวหลบไปด้านหลัง

ตูม!!!

"อึก!"

      ผลของแรงกระแทกทำให้พื้นทรายนั่นเป็นหลุมขนาดใหญ่เลยทีเดียว  สาวหมวยตอนนี้เข้าใจว่าสาวคนนี้คือผู้เล่นคนนึงที่แข็งแกร่งมาก   แต่เธอไม่นึกว่าจะได้เจอผู้เล่นที่แข็งแกร่งแบบนี้อยู่กับชายคนนี้   ใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยนี่ทำให้เธอรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้อยู่ฝ่ายรัฐบาลแบบเธอแน่ 

(สาวหมวยยังไม่รู้ว่าเธอคือสัตว์อสูร  เพราะซีลาร์ยังไม่กลับร่างเป็นเสือยักษ์ที่เป็นร่างที่แท้จริง  จึงไม่มีระบบแจ้งเตือนออกมาว่ากำลังเจอกับสัตว์อสูร) 

เธอโดนแรงลมพัดจนกระเด็นไปจนเสียหลัก   ซีลาร์เห็นแบบนั้นก็นึกจะใช้ทักษะของตนเองแต่ว่า.....

ตูม!!

ซีลาร์ที่กำลังพุ่งไปหาแม่สาวหมวยนั่น  ก็โดนมือของชุนหยุดไว้อีกครั้ง(อีกแล้ว)   และแรงฉุดที่กระทันหันนี่  ทำให้เกิดแรงอัดอากาศกระจายรอบๆอย่างรุนแรง  ใครที่เห็นก็จะเข้าใจผิดแบบอาลีเซียในตอนนั้น

"เหวอ!อะไรกันผู้ชายคนนั้น  หยุดผู้หญิงคนนั้นได้ด้วยรึเนี่ย!"

  พวกผู้เล่น กับชาวบ้านมองที่ชุนที่หยุดซีลาร์ได้อย่างตกใจ  ซึ่งก็แน่นอนว่าเป็นกฏของการทำพันธสัญญาว่าผู้ติดตามไม่สามารถทำอะไรผู้ทำพันธสัญญาได้  คนทั่วไปที่เข้าใจผิดก็จะมองว่า  ชุนแข็งแกร่งกว่าผู้หญิงคนนี้หรืออาจทัดเทียมกันนั่นเอง(เข้าใจผิดกันอีกแล้ว)

"ชุนอ่า...ห้ามฉันทำไมค่ะ"

"ใจเย็นสิครับซีลาร์  ขอผมคุยกับเธอก่อน"

ชุนปล่อยมือซีลาร์  ท่ามกลางคนที่มองดูมาเขาไม่สนใจพวกหลายชาติมุงแม้แต่น้อย   เขาเดินไปที่สาวหมวยที่ตอนนี้เหนื่อยหอบแฮ่ก  เพราะผ่านนาทีเฉียดตายมา

ตึก ตึก

"คุณเป็นใครครับ  แล้วผมทำอะไรเพื่อนคุณงั้นเหรอแล้วเพื่อนคุณที่ว่าเป็นใคร?"

"แฮ่ก...หนอย..อ้ะ..ฉัน'เหม๋ยหลิน'   แกอย่าทำเป็นลืมว่าแกทำอะไรเดียรินี่ไว้!"   เหม๋ยหลินที่ทำท่าจะด่าชุน ก็เงียบปากลงเมื่อเห็นซีลาร์จ้องมาอย่างกินเลือดกินเนื้อ

"หา?!" 

'ให้ตายสิเข้าใจผิดเรื่องนี้กันอีกแล้ว  รำคาญซะจริงแฮะ....หืม'

ในขณะที่ชุนกำลังคิดอย่างรำคาญอยู่ในใจ  เขาก็เหลือบไปมองใครบางคนใบหน้าที่คุ้นเคย  

"เฮ้ย!นั่นมันท่านออโรร่า!!!!! กรี๊ด!! น่ารักที่สุดท่านออโรร่าใส่ชุดเมดด้วยไม่น่าเชื่อ!!>///<"

   เสียงของเหล่าสาวๆแฟนคลับของหญิงสาวในชุดเมดสีดำขาวถือไม้กวาดมา  เธอมัดผมแกละสองข้างไว้ผมสีชมพูสไลด์ด้วยสีเขียวอมฟ้า   เป็นสีผมที่ดูสีสันมากเลยทีเดียว  ดวงตาสีเขียวอ่อนส่องประกาย  ริมฝีปากเรียวเล็ก  ผิวขาวสว่างอมชมพู 

"........."

"อ่า...มาจนได้แฮะ"

ถึงจะดูแตกต่างจากโลกจริงไปพอสมควร   แต่เขาก็จำใบหน้าที่ดูเฉยชานี่ได้ดี  แม่เมดมณีของเขานั่นเอง....    เธอมองมาที่ชุนอย่างเฉยๆก่อนจะเดินเข้ามาหาพร้อมถือไม้กวาดสีชมพูมาด้วย

ใช่อาชีพของเธอก็คือ'Maid'นั่นเอง   แต่ก็สามารถเป็นสายต่อสู้ได้  (ลองไปค้นดูในตัวละครLost sagaได้ครับ)

"อ้ะ!...แกยัยออโรร่า"  

เหม๋ยหลินพอเห็นคนที่เดินมาเป็นใครก็กัดฟันกรอดด้วยความแค้น  พร้อมตัวสั่นเล็กๆ   เมื่อนึกถึงพลังที่เธอมี  และตัวเธอเองก็ได้สัมผัสมาแล้วต่อผู้หญิงคราบชุดเมดที่มีพลังมากกว่าเธอหลายขุม

"............"

ออโรร่า หรือ มณี มองไปที่เหม๋ยหลินอย่างเฉยชา  ก่อนจะหันมาพูดกับชุน  พลางเหล่ทางซีลาร์กับเจ้าหญิงอาลีเซีย   ซีลาร์ก็ไม่คิดจะทำอะไร  เพราะดูจากท่าทางของชุน เธอคงเป็นคนรู้จัก แถมเหตุผลอีกอย่างผู้หญิงคนนี้มีพลังเหนือกว่าเธอ

"งายมณี..."

ฉึก!!

"เอ่อ...ผมพูดอะไรผิดเหรอ" 

  ชุนโดนมีดที่เธอขว้างมาตอนไหนไม่รู้เฉียดหน้าไปเป็นครั้งที่ 3 ของวันนี้  แต่เป็นครั้งแรกในโลกเกมส์  ถามเธออย่างสงสัยพร้อมกลืนน้ำลายมองมีดเล่มเล็กที่ปักเข้าไปในกำแพงบ้านหลังนึงจนมิดด้าม 

ซีลาร์กับเจ้าหญิงอาลีเซียก็ทึ่งพร้อมตกใจ  เพราะพวกเธอมองไม่ทันการเคลื่อนไหวนั่นเลย  ว่าเธอขว้างมีดมาตอนไหน  ซีลาร์ก็ขบฟันแน่น  ถ้าผู้หญิงคนนี้จะกลายเป็นศัตรูละก็เธอไม่อาจปกป้องชุนได้แน่

"ซีลาร์ไม่ต้องห่วงครับ เธอคนนี้ไม่ฆ่าผมหรอก^^(มั้ง)"   ชุนยิ้มบอกแม่พยัคฆ์สาวที่ทำสีหน้าเคร่งเครียด  เจ้าหญิงอาลีเซียก็เช่นกัน

"...ค่ะ" 

ซีลาร์รับคำสั่งก็หยุดจิตสังหารที่ก่อตัวไว้ทันที

"เอ่อ...แล้วตกลงผมพูดอะไรผิดครับ"

          ชุนถามขึ้นอีกครั้ง  ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดกำลังตกอยู่สายตาของผู้เล่นจำนวนมาก  และชาวเมืองเขตเมืองร้างทาทารอส   ผู้เล่นหลายคนบ้างก็อัดวีดีโออย่างสนใจและหวังกำไร 

     เพราะเขากำลังเห็นระดับแนวหน้าของฝ่ายปฏิวัติเผชิญกับรองหัวหน้ากิลหลินจงอย่าง'เหม๋ยหลิน'จากฝ่ายของรัฐบาล  แถมยังชายหนุ่มที่ตกเป็นข่าวลือกับเดียรินี่ที่คาดว่าอาจจะแข็งแกร่งที่สุดในหมู่คนพวกนี้(เข้าใจผิดกันไป)

"อย่าเรียกฉันว่ามณีค่ะ ช่วยเรียกออโรร่าด้วย..." 

 มณี หรือ ออโรร่าเดินเข้ามากรัซิบอย่างแผ่วเบา   เธอหน้าแดงมากที่ต้องมาแต่งตัวแบบนี้ต่อหน้าคนหลายคน  แถมชุดนี้จะเป็นชุดประจำตัวเธอตลอดไปด้วย....

......ใช่...นี่เป็นคำสั่งของดร.ชิโนมิยะ  แม่ของชุน...

".........."

          ออโรร่ามองชุดตัวเองอย่างอับอาย   แค่อาชีพนี้ก็น่าอายจะแย่อยู่แล้ว  ไม่ต้องสงสัยอีกว่าใครบังคับให้เลือกอาชีพนี้ให้  ดร.ชิโนมิยะบอกว่าเอาให้เป็นคอยดูแลชุนตอนที่เขาเล่นเกมส์นี้จะได้รู้ว่าตัวเธอเป็นอะไรกับชุนและอยู่ในฐานะอะไร

        ยังดีที่เกมส์นี้ไม่จำเป็นต้องพึ่งอาวุธประจำอาชีพ  สามารถซื้ออาวุธอย่างอื่นมาใช้ได้เองเลย  แต่อาวุธประจำอาชีพจะเพิ่มค่าสถานะมากกว่าหลายเท่านัก  ถ้าเทียบกับอาวุธที่ไม่ใช่อาชีพตัวเอง

แต่ด้วยความสามารถของออโรร่า   เธอก็สามารถใช้ไม้กวาดนี่เป็นอาวุธได้จนแข็งแกร่ง(เชื่อมั๊ยละ)   ในสโมสรนักฆ่าที่เธออยู่  เธอก็ใช้ไม้กวาดนี่แหละในการฆ่าอสูร มอนเตอร์ หรือผู้เล่นด้วยกันเองแล้วมาทั้งนั้น

"ฉันลาออกจากกิลสโมสรนักฆ่าแล้วนะค่ะ  แล้วก็ออกจากฝ่ายปฏิวัติมาแล้ว  เพื่อรอที่จะเข้ากิลเดียวกับชุน และก็ฝ่ายที่ชุนจะเลือก..."

       ออโรร่าบอกชุน  เขาก็เบิกตาโพลงด้วยความตกใจพลางนึกเสียดายแทน  เพราะกิลสโมสรนักฆ่า  เป็นกิลระดับต้นๆของฝ่ายปฏิวัติเลยทีเดียว   อีกใจนึงก็โล่งใจ  เพราะเขาอยากอยู่ฝ่ายเดียวกับแม่สาวซามูไร เดียรินี่ของเขาที่อยู่ฝ่ายรัฐบาลซะด้วยสิ  แบบนี้ก็ดีจะได้ให้มณี หรือ ตอนนี้คือ ออโรร่าเข้าฝ่ายเดียวกันซะเลยถ้าระดับของตัวเขาถึงระดับที่จะเข้าฝ่ายไหนฝ่ายนึงได้แล้ว 

'ส่วนพวกกันย์  นน   แจม  ธัน และน้ำ  ที่อยู่ฝ่ายปฏิวัติค่อยว่ากันอีกทีละกัน....'

"เฮ้ยพวกแกได้ยินเปล่า  ท่านออโรร่าลาออกจากกิลสโมสรนักฆ่าแล้ว  แถมลาออกจากฝ่ายปฏิวัติด้วย....แบบนี้หมายความว่าไงกัน"

".....กูว่าคงเป็นเพราะ....ไอ้ผู้ชายใส่ชุดราคาถูกนั่น   ดูจากที่ท่านออโรร่าที่ยอมใส่ชุดเมดที่เป็นชุดหลักที่เธอเกลียดนักเกลียดหนา  ไปหาผู้ชายคนนั้นแถมพูดคุยดูสนิทกัน  แถมท่านออโรร่าก็ดูเคอะเขิน(อายเพราะใส่ชุดเมดนี่ ไม่ใช่เพราะคุยอยู่กับชุน  เข้าใจผิดกันอีกแล้ว)   แบบนี้ก็แสดงว่าผู้ชายคนนั้นกับท่านออโรร่าเป็น...."

"แฟนกัน!!!!"

"ม่ายยยท่านออโรร่าของผม!!"

ระหว่างที่พวกชุนกำลังคุยกัน   ทั้งคนที่ดูรอบๆและคนที่อยู่ในร้านหรือในบ้านก็มองออกมาดูพวกชุน  แล้วก็พูดคุยไปในทางเดียวกัน  เมื่อเกิดมุขปาฐะ**(การเล่าปากต่อปาก)ขึ้น  จนเข้าใจผิดกันใหญ่โตไปทางนั้นกันหมด

"แล้วเรื่อง....คุณเดียรินี่ละ" 

  ชายอีกคนถามขึ้นอย่างเกรงใจ  แต่ก็เรียกคนที่เอ่ยขึ้นมาอย่างเคารพ  เพราะถึงแม้ฝ่ายรัฐบาลกับฝ่ายปฏิวัติแบบพวกเขาจะไม่ถูกกัน

  แต่เรื่องสาวสวยที่สุดของโลกเกมส์The Lost Zero Onlineนี่ก็ไม่เปลี่ยนแปลง   เพราะไม่มีใครเลยในโลกเกมส์นี้หรือคนที่ไม่ได้เล่นจะไม่ชอบเธอ

"หนอย....ทั้งๆที่มีท่านออโรร่าก็ยังไม่ยุ่งกับเดียรินี่เรอะ" 

  ผู้หญิงอีกคนแฟนคลับออโรร่าพูดขึ้น  ถึงเธอจะชอบใบหน้าที่หล่อเหลาของชุน  แต่เรื่องนี้ที่เธอรับไม่ได้

"ช่างเถอะน่า....รีน่าไม่ใช่เรื่องของเรานะ  อย่าลืมสิเรามาที่นี่ทำไม"  หญิงสาวผมดำใบหน้าสวยไปทางน่ารักเอ่ยขึ้นบอกหญิงสาวผมบลอน

"โถ่...ยัยลัลฉันขอบ่นหน่อยไม่ได้รึไง  "

  รีน่าบ่นกลับไปทางหญิงสาวผมดำที่มีธนูอยู่ด้านหลัง  พลางเหลือไปที่ชายชุดเกราะร่างใหญ่ผมบลอน  กับชายตัวเล็กผมดำที่ถือหอกทำท่าเหมือนรออยู่

"ลืมแล้วเหรอว่าเรามาที่นี่เพื่อช่วยเควสอาชีพของเบลล์น่ะ  ตอนนี้รีบหาตัวเธอเถอะ  เธอคงวุ่นหาที่ทำเควสอยู่แน่เลย"  ชายหนุ่มร่างชุดเกราะใหญ่พูดขึ้น  พลางมองไปรอบๆเหมือนหาคนที่พูดถึงอยู่

"ก็ได้  ป่านี้เบลล์คงร้องไห้ขี้มูกโป่งและ ไป ไป"  

 รีน่าตอบกลับชายหนุ่มร่างใหญ่  หรือก็คือดอมนั่นเอง

พวกเขาก็เดินจาไปจากที่ตรงนี้....โดยหารู้ไม่ว่าคนที่เขาตามหาก็ยืนอยู่ท่ามกลางหลายชาติมุงนั่นแหละ...

"เอางี้ละกัน  ไหนๆคุณก็มาที่นี่และ  ดูจากชุดคุณแล้วคงมีอุปกรณ์เยอะแน่ งั้นช่วย....ซุบ ซิบ"

  ชุนพูดขึ้นพลางกระซิบกับออโรร่าอย่างแผ่วเบา   ออโรร่าพอได้ยินก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย  ก่อนจะหันไปมองเหม๋ยหลินที่ตัวสั่นเงิกงั่กแล้ว ณ ตอนนี้

10 นาทีต่อมา...

"งื้อ!!"

ท่ามกลางเมืองร้างที่ตอนนี้มีผู้คนหนาแน่นขึ้นกว่าเดิม  เพราะเรื่องที่วิดีโอแพร่ออกไปถึง การลาออกของออโรร่า  และเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี้   ตอนนี้ทุกกำลังมองอย่างสงสารที่เสาต้นนึงของบ้านไม้ที่ถูกถอดออกมาเรียงกันจนเป็นเสาสูง  และเชื่อมกันด้วยเชือกแข็ง 

    และจุดสูงสุดของยอดเสาไม้ที่สูงเท่ากับตึก 10 ชั้น  มีร่างของหญิงสาวชุดจีนถูกมัดกับยอดเสาร้องดิ้นไปมาอยู่บนยอดเสา   อยากจะโหวกเหวกแค่ไหนก็ไม่ได้เพราะถูกมัดปากอยู่

"งำ เงา ไง้เงยยไงงวกแงงง!!!(จำไว้เลยพวกแก)"

บ้านของผู้ใหญ่บ้าน

     ชุนรู้สึกเซงกับข่าวลือและคนที่คอยถ่ายรูปเขา  คอยส่งที่อยู่เขาให้ใครก็ไม่รู้บ้าง  ทำให้เขารู้สึกรำคาญและขะทำอะไรก็ลำบาก เขาเลยให้หาทางกลับเป็นร่างของเบลล์เพื่อไม่ให้ใครมาตามเขาอีก   แต่ก็มีคนตามเขาตลอดทำให้เขาลำบาก

มณี หรือ ออโรร่าก็รู้เรื่องตัวละครหรือไอดีของชุนจากดร.ชิโนมิยะแล้ว   ก็ช่วยชุนโดยสร้างม่านพลังลวงตาให้(เป็นทักษะที่หามาได้จากเควสระดับB)  ชุนก็กลายเป็นร่างของเบลล์ได้สำเร็จ   อาลีเซียก็ตกใจกับร่างของชุนที่เปลี่ยนไป

ถึงจะยุ่งยากไปซะหน่อย  แต่ชุนก็อธิบายให้ฟัง....จนได้

เจ้าหญิงอาลีเซียก็ได้ฟังเรื่องเล่าจากชุนว่า....เขาเป็นคนที่มีสองคนอยู่ในตัวคือชุนกับเบลล์  ชุนบอกว่าพวกเขาทั้งสองคนคือคนละคนกัน  มันเป็นลักษณะพิเศษของดาวของเขา  ชุนบอกว่าพวกเขาทั้งสองคือพี่น้องกัน(สุดท้ายเองก็แหล)

เจ้าหญิงอาลีเซียด้วยความใสซื่อก็เชื่อสิ่งที่ชุน....หรือที่เธอเข้าใจว่าตอนนี้คือน้องสาวของเขาพูดขึ้นมา

และบอกอีกว่าภารกิจอาชีพนี้  คือ อาชีพของเบลล์....

พอพวกเขาปรับความเข้าใจกันเสร็จ   เบลล์(ชุน)  ซีลาร์  เจ้าหญิงอาลีเซีย  และออโรร่า  ก็สอบถามหาที่อยู่ของอาของอาลีเซียจากเป้าหมายในตอนแรก   พวกชาวบ้านก็บอกให้ลองมาถามหัวหน้าหมู่บ้านดู

แต่พอพวกเขาเข้าไปเท่านั้นแหละชุนก็เจอกับพวกดอม  รีน่า  เรย์ และลัล

"เบลล์!"

"พวกเธอ!"