[FIC EXO] Just A Beat (KaiBaek)

ลำดับตอนที่ #1 : ◆ Just A Beat - Intro

Just A Beat

.. Intro..

เฮ !!

ในพีธีจบการศึกษาระดับมัธยมปลายของโรงเรียนแห่งหนึ่ง อากาศสดใสช่างเป็นใจกับวันอันมีความหมายนี้เหลือเกิน บรรยากาศภายในรั้วโรงเรียนอันกว้างขวางนั้นอบอวลไปด้วยรอยยิ้มและความสุข

ภายนอกหอประชุมขนาดใหญ่ของโรงเรียนมีชื่อ ใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ถัดจากสนามฟุตบอล ลมเย็นๆพัดผ่านคลอเคล้ากับเกลียวใบไม้ที่ร่วงหล่นมาตามลม

“ฮ่าๆๆๆ .. อย่านะเว้ย อย่าโดนเอวกูนะ” เสียงหัวเราะของเด็กผู้ชายกลุ่มหนึ่งที่เพิ่งเดินออกมาจากพิธีจบนั้นดังขึ้น ก่อนที่ทั้งกลุ่มจะวิ่งตามกันออกมายังลานกว้างข้างสนามฟุตบอลของโรงเรียน ที่ถัดไปอีกคือตัวอาคารอันโออ่า

“อย่าหนีสิวะแพคฮยอน มึงเอาใบประกาศกูไปซ่อนให้ตกใจ กว่าจะเจอนะมึง”

“ฮ่าๆๆ ก็แค่แกล้งให้ตกใจเล่น มึงนี่นะ ..เฮ้ยๆๆ โอ๊ย”

เด็กหนุ่มผิวขาวรูปร่างไม่สูงมากนัก หน้าตาในแบบฉบับเด็กหนุ่มเกาหลีกำลังวิ่งหนีเพื่อนอีกสองสามคนที่ตามเขามาติดๆ ในมือข้างหนึ่งกำใบประกาศที่รับมาก่อนหน้าเอาไว้จนเป็นรอย ชุดเครื่องแบบยูนิฟอร์มที่สวมใส่หลุดลุ่ยไม่เป็นระเบียบ

หลายสายตามองมายังเด็กกลุ่มนี้ที่ช่างไม่รู้กาละเอาเสียเลย

“โอ๊ย !!.. อะไรวะ หยุดวิ่งก็บอกพวกกูก่อนสิ” เพื่อนที่วิ่งตามมาเอาคืนได้หยุดร้องด่าคนหน้าสุดที่จู่ๆก็หยุดเล่นเอาพวกเขาเจ็บตัวไปตามๆกัน

“แพคฮยอน แพคฮยอน เฮ้ย ...” หนึ่งในนั้นร้องเรียก ขณะที่อีกคนจะบ่นก่นด่าเพื่อนไปตามเรื่อง

พยอนแพคฮยอนที่เอาแต่เสียงดังไม่เกรงใจใครนั้นตอนนี้หยุดวิ่งและได้แต่ยืนนิ่งมองไปยังภาพข้างหน้าซึ่งห่างออกไปไม่ไกลนัก ดวงตาคู่เรียวจดจ้องคนกลุ่มหนึ่งที่เดินช้าๆเพื่อจะสวนไปอีกทาง ใครหลายคนกำลังรุมล้อมคนๆหนึ่งเอาไว้

คนที่แพคฮยอนรู้ดีว่าใคร

ร่างสูงเจ้าของใบหน้าคมคายกำลังก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่รีบร้อน ผิวค่อนไปทางสีแทนขับให้เขาดูมีเสน่ห์ขึ้นในยามที่ยิ้มนิดๆมาให้ทุกคน ผมสีน้ำตาลเข้มถูกปัดเสยไม่เป็นทรงหากแต่กลับดูดีอย่างยิ่ง ใครๆก็รู้จักเขาคนนี้ที่ผลการเรียนอยู่ในระดับแนวหน้าของนักเรียนปีสุดท้าย ไหนจะเป็นที่นิยมชมชอบของเหล่าครูบาอาจารย์และเพื่อนร่วมห้องเพราะเป็นคนมีน้ำใจ

และแน่นอนที่แพคฮยอนก็รู้จักในแบบที่ใครๆก็รู้กัน

คิมจงอิน

เด็กห้องเอ เรียนดี

ลูกเศรษฐี มีเงิน

หน้าตาดี .. สมบูรณ์แบบ

     บรรยากาศรอบกายของผู้ชายคนนั้นราวกับมีประกายเปล่งออกมา แต่โลกของแพคฮยอนกำลังว่างเปล่าและเหมือนจะหยุดหมุน

ทุกทีเลยที่เจอคนๆนี้ เขามักจะได้แค่มองไกลๆและห่างๆด้วยความชื่นชมหรือจะเรียกว่าอิจฉาดีล่ะ ไม่หรอก  ก็ทุกทีที่ได้เจอมันไม่ได้รู้สึกว่าอยากจะเป็นแบบนั้นเสียหน่อย ไม่ว่าใครหน้าไหนในโรงเรียนแพคฮยอนก็ไม่เคยใส่ใจ แต่คนๆนี้คนเดียวที่ไม่เคยคุยกันเลยด้วยซ้ำที่กลับทำให้รู้สึกปลื้มใจในทุกทีที่เจอ

แพคฮยอนก้มมองตัวเองอีกครั้ง ดูชายเสื้อเปื้อนๆที่หลุดลุ่ยออกมาจากขอบกางเกงสิ แล้วดูใบประกาศที่กำไว้ในมือสิ .. ไม่เข้าท่าเลยสักอย่าง ผลการเรียน นิสัย มารยาท เปรียบกันทางสังคมแล้ว เขามันก็พวกเด็กเกเรของโรงเรียนเท่านั้นเอง คิดแล้วก็น่าสมเพช ขนาดวันนี้ที่เขาเรียนจบ แต่แม่ที่กลับจากงานถึงบ้านในเช้าตรู่ก็ไม่ถามเรื่องนี้เลยสักคำ กลิ่นเหล้าเหม็นๆชวนให้นึกถึงงานกลางคืนที่แม่ต้องทำเพื่อส่งเขาเรียนเพียงคนเดียว

แพคฮยอนชอบแอบมองจงอินที่เป็นเหมือนดาวเด่น ขณะที่เขาเองนั้นเป็นแค่อะไรสักอย่างที่โลกนี้จะมีหรือไม่มีก็ได้

.. แย่จังแฮะ คิดอะไรเนี่ย

“เฮ้ย .. มึงยืนบื้ออะไรอยู่วะ” เสียงเพื่อนคนหนึ่งดึงให้แพคฮยอนหลุดออกจากภวังค์ ก่อนจะตบฝ่ามือหนักๆลงมาที่ไหล่ แพคฮยอนสะดุ้งเล็กน้อยพลางหันมายักคิ้วให้เพื่อน ก่อนจะออกแรงวิ่งออกไปข้างหน้า

“เฮ้ย อย่าหนีนะแพคฮยอน”

“ฮ่าๆๆ”

เด็กหนุ่มหัวเราะร่าวิ่งหนีเพื่อนอย่างเก่า ทุกย่างก้าวกับทางที่ตรงไปทำให้ต้องใกล้กันอย่างเลี่ยงไม่ได้ วินาทีเดียวล่ะมั้ง .. ที่สายตาของเขาจำต้องตวัดมองคนที่เดินสวนผ่านกันมา

แพคฮยอนหันมองอีกฝ่ายแค่เพียงแว้บเดียวเท่านั้น

ไม่เห็นหรอก .. คิมจงอินจะเห็นพยอนแพคฮยอนได้ยังไง

วันนี้ยังไม่แน่ไม่นอน

แล้วพรุ่งนี้จะรู้ได้อย่างไรว่าอะไรจะเปลี่ยน

จะขึ้น จะลง ตอนไหน

..  แม้แต่จังหวะของหัวใจ ยังไม่คงที่เลย

.

.

Tbc. Part 1








 

สวัสดีค่ะ

อินโทรสั้นมั่กมาก! ฟิคเรื่องนี้จากที่จะเขียนเป็นแค่SFแต่ดันเวิ่นเว้อ(?)จนไม่สามารถย่อให้สั้นได้
เพราะงั้นเรื่องนี้เลยเป็นฟิคยาวที่จะมีแค่ไม่กี่ตอนนะคะ คิดไว้ว่าน่าจะประมาณ7พาร์ทได้ ...

ใครที่ตามฟิคไคแบคกอนอยู่ อาจจำได้ว่ากอนเคยพูดว่าหายหน้าไปเขียนไคแบคเรื่องยาว เลยขอบอกตรงนี้ว่าไม่ใช่เรื่องนี้นะคะ อิอิ พอดีว่าอดจะเข็นออกมาคั่นเวลาก่อนไม่ได้น่ะนะ  ไว้เรื่องหน้าที่ต้องซดมาม่ากันจนอิ่มจะตามมาทีหลัง กว่าจะเข็นมาลงเด็กๆคงโตขึ้นแล้วได้ฟีลเข้ากับฟิคพอดี ^^
 

เรื่องนี้ตัวละครไม่มาก ไม่ดราม่า  ไม่หลุดแนว  ไม่ "เยอะ"  ... เรียบเรื่อยไปตามฟีลคนแต่งค่ะ (อ้างแบบนี้ทุกทีเลย ....ฮา)

ไงก็ฝากไว้ด้วยนะคะ ขอบคุณทุกคอมเมนท์ล่วงหน้าค่ะ ^^~