So Cute! บอกเเล้วไง กูไม่ใช่เกย์!! [Yaoi]

ลำดับตอนที่ #1 : So Cute![No.0] : ปฐมบท[[เชล]]

 

So Cute![No.1] : ปฐมบท[[เชล]]

 



 

INTRO...

“ ยังไงก็ ขอให้พิจารณาดูอีกทีนะครับ ^^ ”

 

“ บอกแล้ว ว่าฉันรับงานเป็นนายแบบแค่ครั้งคราวไม่คิดจะผูกมัดกับบริษัทไหน ”


 

“ แต่ถ้ามะ...คุณ ไม่เซ็นต์ผมต้องโดนพี่กับพ่อ ไล่ออกจากวงตระกูล ถูกตัดมรดก ยึดบัตรเครดิต ยึดมอเตอร์ไซค์ เผลออาจจะปล่อยผมทิ้งไว้ข้างถนน T^T ”

เกือบไปแล้ว...เกือบเรียกนายนี่ว่า...มึง! ถ้าผมหลุดปากด่ามันไป กำไรมหาศาลของบริษัทพ่อ ที่อนาคตจะเป็นของพี่ของผม (?) คงจะดับอนาถร่วงกระจุยปานฝนดาวตก แน่ๆ ฮึ่ย! ไอ้คนนี้มันก็ช่างใจแข็งเหลือเกิน ผมมาง้อให้มันเซ็นต์สัญญาตั้งแต่วันศุกร์ จนนี่มัน วันอาทิตย์แล้ว =_= ยังไม่มีอะไรที่จะคืบหน้า โฮ! ชีวิต เชลน้อยตาดำๆ มีหวังได้โดนไอ้พี่บ้า ด่าแน่ๆ ถ้าทำไม่สำเร็จ เพราะดันรับปากและรับเงินมาแล้วตั้ง 5 พัน!

“ แล้วนายชื่ออะไร”


 

“ เกี่ยวอะไรกับมะ..คุณล่ะ?”

“ อ้าว ถ้าจะทำสัญญากับใครบางคนเนี่ย มีสิทธิที่จะดีรู้ข้อมูลซิ !”

 

มะ...เมื่อกี้ เขาบอกว่า ทำสัญญา!!







 

“ ฮะ ผมชื่อ ชวิลวัท นามสกุล...”





 

“ ไม่ๆ แค่ชื่อเล่น”

 

“ อ่อ เชลฮะ แล้วเรื่องสัญญา เซ็นต์ตรงนี้เลยนะฮะ เป็นสัญญาระยะสั้น 5 ปีเท่านั้น ตามที่ผมอธิบายคุณ อ๊ะ! ปากกาฮะ”

 

“ ใครบอกว่าฉันจะเซ็นต์! ”



 

“ คุณบอกว่า´ ถ้าจะทำสัญญากับใครบางคนเนี่ย มีสิทธิที่จะดีรู้ข้อมูล’ ผมบอกข้อมูลคุณแล้วไม่ใช่เหรอ”

 

“ เข้าใจคำว่า ถ้า! ที่อาจจะเป็นจริงจริงหรือไม่จริงก็ได้ ”

 

โฮ!! ไอ้หอกเอ้ย! แมร่ง ขี้ปด มดเท็จเป็ดลอยน้ำจริงๆ ไอ้เราก็ดีใจนึกว่าการอ้อนวอนทำสัญญาครั้งที่ 38 จะเป็นผล ที่แท้ ก็หรอกถามชื่อกู !

“ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮ!! ขอร้องล่ะครับ คุณสุดหล่อ โปรดเซ็นต์สัญญาที T^T ผมไม่รู้ว่าจะอ้อนวอนคุณด้วยคำว่าอะไร ยังไงซะ โปรดเห็นใจผมด้วย T^T ”


 

เอา ว่ะ ! ถ้ามันยังนิ่งอยู่ ก็ไม่ใช่คนแล้ว เพราะตอนนี้ ผมแปรสภาพตัวเอง จากที่นะอยู่บนเก้าอี้บุผ้ากำมะยี่ชั้นดี ลงมาคุกเข่าอ้อนวอนไอ้หล่อนี่ ฮืออออ ผมเป็นผู้ดีมีสกุล มันจะนิ่งดูดายกับผมได้ยังไง อย่างน้อยมันก็ต้องอายบ้าง เพราะเรานั่งเจรจาธุรกิจพันล้านกัน กลางร้านอาหารที่มีคนมากมาย !!


 

“ เฮ้ยยย! เชล ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ นายไม่อายคนบ้างรึไง ”

ถึงขั้นนี้ โบกปูนมาเต็มหน้าตั้งแต่การเจรจาครั้งที่ 24 ไม่เป็นผลแล้ว!

เรียกได้ว่า ตอนนี้ผมหน้าด้าน ครบวงจร!

“ โอเค! ฉันยอมนาย ลุกมาคุยกันให้จบเดี๋ยวนี้”

“ จริงดิ *O* คุณช่างเป็นคนดีศรีสยามอะไรอย่างนี้!”

ในที่สุดความพยายามครั้งที่ 38 ... สำเร็จ!!

ผมรับลุกจากพื้นแข็งๆ ขึ้นมายัง เก้าอี้ตัวเดิม ก่อนจะรีบยื่นสัญญาให้ ไอ้หล่อนั้นเซ็นต์





 

“ นี่ฮะ อ่อ ว่าแต่คุณชื่ออะไรนะ ผมลืม”

“ ฉันชื่อแกรม .. แต่ ฉันจะมีข้อแลกเปลี่ยน”

“ ??”


 

“ ฉันรับงานเฉพาะ ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ จันทร์”

“ อ้าวววว -____-;; ”

“ แต่ถ้าจะให้รับงานวันอื่น ข้อแลกเปลี่ยนของฉันคือ ในทุกครั้งที่ฉันไปถ่ายแบบที่ไหน นายต้องไปดูฉันด้วย”


 

“ เฮ้ย!! ??”


 

“ เพราะฉัน เลือกนายเป็น คนดูแล! ”


 

เฮ้ยยยย!! ทำไมต้องเป็นกู???


 

“ บ้าไปแล้ว บริษัทของเรามี พนักงานที่ดูแลนายแบบเก่งๆตั้งมาก คุณเลือกผมไม่ได้นะ ผมเป็นแค่เด็กม.ปลาย จะดีหน่อยก็เป็นลูกเจ้าของบริษัท ทำแบบนี้ไม่ได้”


 

“ งั้นไม่เซ็นต์...!” แกรมทำท่าวาจะปิดฝาปากกา แล้วส่งสัญญาคืนให้ผม เฮ้ย! ไม่ได้นะ เพื่อพ่อ เพื่อพี่ เพื่อกำไรบริษัท~!




 

“ อ๊ากกกกกกก ยอมแล้ว ยอม~~” ถ้าไม่ใช่เพราะผมใช้เงินค่าขนมหมด ผมคงไม่ต้องมาทำงานแบบนี้!





































 

หลายวันก่อน...

“ .... รีบหงายดิว่ะ!”
 

“ เดี๋ยวก่อน...อยากเห็นของดีก็อย่าใจร้อน”
 

“ เร็วๆ จะได้วนไปคนอื่นบ้าง..”
 

“ ชิส์ ด่าแต่กู ไหนดูของมึงดิ๊ ใหญ่ขนาดไหน”
 

“ แต่ กูขอดูของมึงก่อน ไอ้ห่าราก..”
 

“เปิดแมร่งพร้อมกันหมดนี่แหละ!ใครใหญ่กว่ากู ก็ได้แดก แต่ถ้าไม่มี กูจะได้แดกทั้งหมด!เอโค”
 

“ เอ้า..1.2.3!”

 

พรึ่บ!

.

.

.

.

.

.

.

.

“ อ่าส์~ อะไรจะสวยปานนั้น! ”

 

“ ไอ้เหี้ย! เอ้า! รีบๆเอาดิว่ะ เดี๋ยวไม่ให้เอาเลย = = ”

 

“ เดี๋ยว อย่าเพิ่ง! =_=;; ไอ้เชล... มึง! น่าเกียจ ทำไมไม่เปิดของตัวเอง ”

 

“เปิดเลย..... สาธุ ขอให้กูได้แดกมึงเถอะ จะได้...ได้บ้าง”
 

ตึก ตัก ตึก ตัก

 

             ณ ตอนนี้ สายตาของทุกคนจ้องมองมาที่ผมเป็นตาเดียวกัน...ผมไม่กล้าที่จะเปิดหรอก ก็ของผมน่ะ มันน้อยกว่าของคนอื่นมากๆเลยน่ะซิ



 

            “ ไอ้เชลล -____-+++ ” รังสีอำมหิตแผ่กระจายทั่วบริเวร ! ตายห่าล่ะซิ เชลเอ๋ย..มึงหลวมตัวมาให้ที่แบบนี้ได้ไง? เชลผู้ใสซื่อแสนดีบริสุทธิ์… โฮฮฮฮฮฮฮฮ. T^T.... มีแต่เสียกับเสีย


 

“ อย่าเล่นตัว! หงายเดี๋ยวนี้! -_______-+++”

อันตราย...

อันตรายยยยยยยยยยย!!!!

“ จับแมร่งเปิดเลย กลัว’ไร”

“ อ๊ากกกก อย่าทำกูเลย ฮือออออ T0T”

พรึ่บ!

.

.

.

.

.

.

.

“ บอด...?”


 

“ ฮ่าๆๆๆๆๆ ไอ้เชลจ่ายมาซะดีๆ ”

 

           โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ ชีวิต! ตาที่168 เสียอีกแล้ว =_= ไม่เคยคิดเลยว่า ป็อกเด้งตาละบาทจะทำให้ผมล่มจมได้ถึงเพียงนี้


 

            เศษเหรียญในกระเป๋าบ่งบอกความดวงตกของผมเป็นอย่างดี ... 1 บาทสุดท้าย ! ม่ายยยยย

ขื่นยังเล่นต่อไป แม้แต่50บาทสุดท้ายที่อยู่ในกระเป๋าก็อาจจะหมดด้วยก็ได้ ...



 

ต้องรีบชิ่งก่อน!

 

            “ ฮือออ กูไม่เล่นแล้ว โคตรพ่อโคตรแม่มึง!ได้ทุกตา กูซิ!โดนมึงแดกทุกตา ถ้ากูยังเล่น เดี๋ยวก็เสียอีก มีหวังกูได้ ขายเสื้อผ้า สร้อยแหวนนาฬิกา ไอโฟน4 กระเป๋านักเรียน แม้แต่ขายตัวมาใช้หนี้พวกมึง แหงๆๆ T^T ”

 

            ตีบทแตก -_- ;; เอาออสก้ามาให้กูเลย ! เชื่อเขาเลย-- ว่าแผนชิ่งของผมกำลังจะได้ผลเพราะพอผมพูดเสร็จทุกคนก็ต่างอยู่ในสภาพอึ้งไปชั่วขณะ ผมได้โอกาสจึงรีบเก็บของกลับบ้านเพื่อหนีหนี้ 1 บาท!


 

“ เอ่อ....แค่ป็อกเด้งตาละบาท ทำให้ชีวิตมึงอนาถได้ขนาดนั้นเชี่ยว =____=;; ”

 

“ ก็เออดิว่ะ กูเล่นเสียมา 162ตา จากที่เล่นทั้งหมด 168ตา!”

 

“ งั้นมึงจ่ายมาก่อนบาทนึง แล้วจะไปขายบ้านขายรถ ที่ไหนก็ไป”

 

เอ๊ะ! ไอ้นี่ยังจะจำได้ว่ากูไม่จ่ายตังค์ โฮ! แผนชิ่ง1บาทกู T^T

 

“ เอ้า! เอาไป สัส! กูกลับบ้านแล้ว -3-”

.

.

.

.

.

.

.

            ถ้าทั้งเนื้อทั้งตัวมีเงินอยู่ 50 บาท คุณจะทำอะไร... 1. กลับบ้าน หรือ 2. กลับไปบ้าน หรือว่า 3. รีบกลับบ้าน เฮ้อ~ ถูกทุกข้อ! ผมทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากขี่มอเตอร์ไซค์ของผมกับบ้านให้เร็วที่สุด

 

            อาจจะสงสัยว่าทำไมเด็กดีศรีสังคมอย่าง..ผม! ถึงได้คิดสั้นตัดชีวิตตัวเองไปเสี่ยงเล่นไพ่ตาละบาทแบบนั้น เหตุผลเพราะ ตอนที่ผมเดินกลับมาเพื่อเอากระเป๋าที่โรงยิม ก็เจอพวกนักบาสนั่งล้อมวงกันอยู่ และพวกนั้นก็เป็นเพื่อนห้องเดียวกับผม ผมคิดในตอนแรกว่าอาจจะเจอกับเรื่องผิดกฎหมายอาทิ สูบบุหรี่ แดกยาบ้า อะไรเทือกๆนั้น และผมก็คิดไม่ผิด เพราะเรื่องผิดกฎหมายเหมือนกัน เพียงแต่รุนแรงน้อยกว่าก็คือ....เล่นไพ่! ติดอยู่นิดเดียวคือ...ไม่กี่วินาทีต่อมาผมกระโดดไปร่วมวงกับมันด้วย(?) จากนั้น เงินค่าขนมของผมก็หายไปกับการเล่นไพ่อย่างมาราธอน ตั้งแต่ 4โมง-1 ทุ่ม =__________=;; รวมทั้งสิ้น 281 บาท แทนที่ผมจะได้เก็บเงิน 281บาทไปซื้อการ์ตูนที่เพิ่งออกใหม่ โฮฮฮฮฮ พูดแล้วอยากร้องไห้! โชคดีที่วันนี่เป็นวันศุกร์ สิ้นเดือน อย่างน้อย เสาร์-อาทิตย์ผมก็ได้อยู่บ้าน ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเงินทอง























 

ครืดด ครืดด

 

เสียงไอโฟนของผมสั่นอยู่ในกระเป๋า ผมหยิบขึ้นมาเจอกับชื่อที่โชว์หราอยู่หน้าจอ


 

Xenon

          ซีนอน..? พี่ชายบังเกิดเกล้าที่นานๆจะโทรมาแต่ละที และครั้งนี้ อาจจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาด เครื่องบินโดยสารพุ่งชนเรือสำราญก็ได้!

 

“ ฮัลโล ซีน”
 

[ เอ่อ .. เชล ฉันอยู่ที่สตูดิโออ่ะ พอดีมีถ่ายแบบ]
 

“ แล้ว?” ถามกลับไปอย่างงงๆ
 

[ ฉันอยากให้นายมาด้วย ที่สตูดิโอเดิม แถวๆร้านอาหารญี่ปุ่นที่ตอนเด็กๆนายอ้วกในร้านอ่ะ จำได้มั้ย?]
 

=[]= เอ่อ...! ตอกย้ำความหลังในเรื่องแบบนั้นทำหอกอะไร? พูดขึ้นมาแล้วโลกแตกช้าลงรึไงฟร่ะ !
 

“ เออๆ เดี๋ยวจะไป”

























 

            บรรยากาศที่คึกคักเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย เดินเข้าๆออกๆจนน่าเวียนหัว ผมเดินขึ้นไปยังห้องที่ใช้ถ่ายแบบอยู่ชั้น12 ของอาคาร ที่นี่แหละ สตูดิโอที่ซีนอนบอก ผมบอกหรือยังว่า พี่ชายเป็นนายแบบ ถ้ายังไม่บอกก็บอกเลยแล้วกัน ซีนอนเริ่มทำงานเป็นนายแบบตอนอายุเท่าผม (17 ) จากนั้นด้วยพรสรรค์อันล้นฟ้า ทำให้เขาได้โกอินเตอร์ไปเดินแบบที่ต่างประเทศบ้างอะไรบ้าง บ้านผมที่ฐานะร่ำรวยอย่างผิดปกติอยู่แล้วก็กลายเป็น ทั้งรวยและดัง! จนตอนนี้ซีนอนอายุ 21 ปีแล้ว


 

           
            “ เชล!!” ซีนอนที่กำลังแต่งตัวก็วิ่งตรงดิ่งเข้ามาทางผมพร้อมกับกอดแน่นราวกับ ผมหายไปไหนมาหลายวัน

 

“ อ่อ ซีน พี่ให้ผมมาทำไม?”
 

“ อ้าว ก็แค่ให้น้องรักมาดูความเป็นอยู่ของผู้เป็นพี่ ก็เท่านั้น >< ”

 

            “ ตอแหล! ขนาดโทร.มาหาผม ยังนับครั้งได้เลย มีเหรอจะแค่ให้มาดูความเป็นอยู่เท่านั้น! ” พูดจบก็แกะมือตุ๊กแกของผู้เป็นพี่ออก และหันหน้ามามองซีนตรงๆด้วยสายตาเคืองๆ

 

            “ สมกับที่เป็นน้องฉัน จริงๆ  ” ซีนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเอามือสองข้างมากดไหล่ของผมแล้วหมุนไปยังฉากที่กำลังถ่ายแบบกันอยู่ มีเพียงตากล้องกับนายแบบอีกคนที่หันหลังอยู่

 

“ ต้องการอะไรกันแน่..ซีน”
 

“ นายแบบคนนั้น...จัดการให้หน่อย ”
 

“ ยังไง ? หมายความว่า...??”
 

“ ทำให้เค้า.....ไว้ใจนาย”

 

            น้ำเสียงเย็นยะเยือก ทว่า...มันกระซิบอยู่ข้างหู ทำให้รู้สึกถึงความอำมหิตของพี่ชายตัวเอง

 

“ !!! ”
 

“ ..... ”
 

“ มันเป็นใคร?”
 

“ ก็เด็กผู้ชายคนหนึ่ง ที่กระแดะ เล่นตัวไม่เข้าเรื่อง”
 

“ ?? ”
 

          “ ทำให้เค้า เซ็นต์สัญญากับบริษัทของพ่อเราให้ได้ กำไรมหาศาลแน่นอน ^^ ”


          รอยยิ้มที่ไม่เต็มใจปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาของพี่ชายตัวเอง ผมชักร้อนๆหนาวๆแล้วซิ บริษัทของพ่อ ทำเกี่ยวกับเรื่องโฆษณา ซึ่ง ซีนอนเองก็อยู่บริษัทของพ่อเหมือนกัน

 

“ ทำไมต้องเป็นผม”
 

“ เพราะนายเป็นลูกรักของพ่อ ^^ ”
 

“ ลูกรักเหรอ? ไม่ใช่พ่อใช้ซีน แต่ซีนทำไม่ได้เลยยกให้ผมหรือเปล่า?”
 

“ เก่งนักนะ ^^ รู้ทันไปหมด เอาแหละ ฉันจะไปถ่ายครึ่งหลังแล้ว ส่วนนายแบบคนนั้น พัก! ”
 

ซีนอนตบไหล่ผมเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าไปแต่งตัวต่อเพื่อถ่ายเซ็ตต่อไป เมื่อแต่งตัวเสร็จ เขาเดินกลับมากระซิบเบาๆ ว่า ‘ ทำให้สำเร็จ ’

 

“ ไม่คิดจะมีรางวัลรึไง =3= ”
 

“ จะเอาอะไรล่ะน้องรัก ”
 

“ ขอ 5 พันก่อน มัดจำ ส่วนรางวัลไว้คิดได้จะขอใหม่! ”
 

“ ไม่มากไปเหรอ เรื่องแค่นี้”
 

“ ผมรู้นะ ว่า ซีนต้องได้มากกว่า 5พัน แน่ๆ แค่นี้เองให้ผมเถอะ ^^ นะ นะ นะ ”
 

ยัดลูกอ้อนเต็มที่ =[]=… เกิดมาดูโลก 17 ปี เพิ่งรู้ว่าตัวเองก็มีมุมน่ารักๆ เหมือนกัน

 

            ซีนอนควักเงินในกระเป๋า มาให้ผมพอประมาณ แค่นี้ ผมก็สามารถเอาไปซื้อการ์ตูนใหม่ได้หลายเรื่องแล้ว

 

“ ให้แล้วต้องทำให้ได้! ”
 

“ มันแน่นอนอยู่แล้ว คนอย่างเชล ^^ ซีนรอรับคำชมจากพ่อได้เลย”
 

“ ขอเตือนอย่างเดียว.....”
 

“ ..... ”
































 

“ หมอนั่น! มันเป็นเกย์! ^^ นี่แหละเหตุผลที่ ฉันไม่สามารถทำได้”

comment..+หน่อย><

เม้นท์เยอะๆ เม้นท์ให้ภัสหน่อยจิ เค้าจะได้มีกำลังใจ><