ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แนะนำนิยายจ้าา+บทนำจ้า nc++++
ใรอบโหนิๆ(ปานลา) หวาน(เยอะ)
้อแอ favorite แล้ว้อ่วยิ้ม+5555 ให้พลอย้วยเนอะพี่น้อพอเพื่อนทั้หลาย
พลอยพิศุทธิ์
บทนำ
สอมือบาเริ่มิ้นรนให้เป็นอิสระ น้อมือเ็บแสบ เสียร้อห้าม และอร้อัึ้น
“ุายหยุเถอะ ปล่อยหวันไป” ภูวลเลื่อนัวึ้นมาสบามอาหวันอย่าสสาร แ่็ไม่เห็นใ ายหนุ่มเลื่อนลาเียไปหยิบผ้าพันอผืนบามา
“อโทษนะาหวัน แ่ผมปล่อยุไปไม่ไ้” ภูวลปิเสียเธอ้วยผืนผ้าบาเบา ไม่อยาะปิปั้วยฝ่ามือที่ทำให้ริมฝีปาอวบอิ่ม้ออ้ำ
“อือ..อย่า..ุาย...” มีแ่เสียัเล็ลอออมาเล็ๆ ภูวลไล้รอบหน้านวล้วยสายาที่แสนเศร้า ้มลไปูบที่ริมฝีปาเบาๆ ราวับะเอ่ยอโทษ ุมพิที่เปลือาเบาๆ ราวับ่วยลบรอยเลียั และหวาลัวให้พ้นไป ่อนที่ายหนุ่มะลับลมาหาที่ยอทรวัเิม เสียหายใหอบแรับวามามรหน้า ภูวลไม่รู้ว่านั้นเป็นปิิริยาอบรับ้วยวามเ็มใ หรือัืน เาไม่อยาะิถึสิ่ใ ให้หัวใ้อเ็บ้ำ
“สวยเหลือเินเหมือนที่ผมิไว้” ภูวลพูเสร็็้มลไปูบอีรั้เบาๆ
“าหวัน สวยเหลือเิน สวยสมับที่ผมิไว ผมแอบมอุาทาหน้า่าทุวัน เฝ้าิว่าุะสวยแ่ไหน ยามเมื่อเปลือยเปล่าเ่นนี้ มันไม่ไ้รึ่ที่ผมฝันเลย ุสวยว่านั้นมา ผมรัุ าหวัน หลรัุั้แ่เห็นรั้แร” ำสารภาพนั้นทำให้าหวันนิ่ึ เารัเธอเหรอ ุายภูวลรัเธอ แ่เาับปิบัิ่อเธอราวับเธอเป็นสิ่อไร้่า ไม่มีราา....
าหวันอยาะให้เวลาย้อนลับไปเมื่อหเือนที่แล้ว ให้เวลาหวนลับไป
....ย้อนลับไปเมื่อหเือนที่ผ่านมา....
4ความคิดเห็น