ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    • ฟอนต์ THSarabunNew
    • ฟอนต์ Sarabun
    • ฟอนต์ Mali
    • ฟอนต์ Trirong
    • ฟอนต์ Maitree
    • ฟอนต์ Taviraj
    • ฟอนต์ Kodchasan
    • ฟอนต์ ChakraPetch
THE ANSWER IS …YOU คำตอบของผมคือ…คุณ (Kangteuk)

ลำดับตอนที่ #1 : สวัสดีกรุงโซล

  • อัปเดตล่าสุด 22 ก.ค. 52





–[]- อ้ากกกกกกกกกก ร่างสูงแหกปากเสียงดังเมื่อเหลือบไปเห็นนาฬิกาบนฝาผนังห้องชี้บอกเวลา

10.00 .

ปกติต่อให้ตะวันแยงตูดจนแหกผมก็ไม่มีทางตื่นหรอกครับท่านผู้อ่าน

แต่มันไม่ใช่วันนี้!...ไม่ใช่วันที่ผมต้องไปรับไอ้ปาร์กจองซูเพื่อนเวรที่สนามบิน

ตายล่ะหว่า..ไอ้คังอินเอ้ย ..เอ็งได้โดนไอ้ทึกตีไอ้นั่นแบนแน่ๆ คังอินร้อนรนหยิบผิดหยิบถูก

ก่อนจะคว้ากางเกงขาสั้นสีเหลืองพร้อมเสื้อกล้ามวิ่งโร่ออกไปนอกบ้าน

คุณซีวอนครับ..คุณซีวอน มือหนาเคาะประตูไม้อย่างร้อนรนราวกับใครจะมาบึ้มบ้าน

อะไร คนที่เปิดประตูออกมามีสีหน้าเรียบเฉยผิดกับคังอินยิ่งนัก

เอ่อ..ผมจะมาขอยืมชุดสูธครับคุณซีวอน

คุณเชวซีวอน..หรือคุณหนูเชวเป็นเจ้านายผมเองล่ะครับ..เขาใจดีมากที่สำคัญอยู่บ้านข้างๆผมด้วย

ก๊ากๆๆๆ เอ็งเนี้ยนะจะใส่ไซน์ข้าได้ ซีวอนหัวเราะกว้างอย่างอารมณ์ดี

คือมันฉุกเฉินมากๆเลยครับ..ผมขอยืมหน่อยนะครับ..ไม่งั้นล่ะผมแย่แน่ๆ คังอินอ้อนวอน

ก็ได้ๆ เดี๋ยวข้าจะไปดูให้แล้วกัน ว่าแล้วซีวอนก็เดินหายเข้าไปในบ้าน

 ครับ..วันนี้ผมต้องไปรับเพื่อนสนิทของผมที่เมื่อคืนคุณเธอโทรมาตอนประมาณตีหนึ่งกว่าๆว่ากำลังจะมาตอแหลที่เกาหลีใต้ปัดโถ่..คุณๆครับ..ผู้ใด๋..เอ้ย -__- .,, ใครมันจะไปเตรียมตัวทันล่ะครับ

ไอ้ผมก็ไม่เคยไปสนามบิน..ชีวิตนี้เรียกว่าแทบจะพลีกายให้รถบขส.เลยก็ว่าได้

แถมผมเคยได้ยินเขาคุยกันในวงเหล้าว่า..คนไปสนามบินเนี้ยมีแต่ผู้ดีทั้งนั้น

แหม!ไอ้ครั้นจะให้ผมใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์มันก็ดูธรรมดาไปหน่อย

ใครจะไปรู้ล่ะครับ..ผมอาจจะพบรักกับคุณหนูที่สนามบินก็ได้

คราวนี้ล่ะผมจะสบายไปทั้งชาติเลย ว่ะฮ่ะๆ อิย่ะๆ (-[]- เสียงหัวเราะระดับมหากาฬ)

มาแล้วๆ ซีวอนวิ่งมาหน้าบ้านพร้อมกับชุดสูธสีดำที่แสนจะดูดี..ไม่ว่ายังไง..คังอินก็ใส่ไม่ขึ้น

ขอบคุณครับเจ้านาย คังอินยกมือไหว้แทบก้มกราบ

เอาไปลองก่อน อันนี้ฉันไปยืมคุณลุงคนสวนบ้านฉันมา ไซน์น่าจะพอดีกับนายนะ

ดูสิครับท่านผู้อ่าน..ว่าบ้านคุณหนูเชวเนี้ยรวยขนาดไหน..ขนาดคนสวนยังมีชุดสูธ..ผมล่ะอยากจะเป็นคนถอนขนจมูกให้คุณซีวอนจริงจริ๊ง..ค่าจ้างคงดีน่าดู..

คังอินรีบวิ่งแจ้นกลับเข้าบ้านและกลับไปลองชุด

คราวนี้ล่ะคังอินเอ็งได้ เกิด เกิด เกิดแน่นอน คังอินยิ้มกระหยิ่มอยู่หน้ากระจก

ก่อนจะค่อยๆยัดร่างกายอันบอบบางราวกับหมีควาย(?)ที่หนีออกมาจากสวนสัตว์เขาเขียวลงไปในชุดสูธและเขาก็พบว่า..ร่างกายตัวเองไม่ได้ต่างอะไรจากแหนมป้าย่นเลยสักนิด

T____Tคังไม่เกิด คังอินยืนคร่ำครวญอยู่หน้ากระจก

คังอินตัดสินใจถอดชุดนั้นออกก่อนที่มันจะปริขาด

ร่างสูงวิ่งเอาชุดไปคืนซีวอน

ก็ข้าบอกแล้ว หุ่นเอ็งมัน…-‘’-“ ซีวอนไม่พูดละไว้ในฐานที่เข้าใจ

แล้วผมจะทำยังไงดีครับ..วันนี้ผมต้องไปรับเพื่อนที่สนามบิน..ขืนไปชุดนี้ผมตายแน่ๆ คังอินทำหน้าโศกเศร้าอาดูร

เอ็งลองไปปรึกษาเฮียเย่ดูสิ..ข้าว่าเขาอาจจะช่วยได้ ซีวอนว่า

เฮียเย่..เป็นคนขายซาลาเปาอยู่ในตลาด..พ่อค้าอะไรก็ไม่รู้แต่งตัวเก่งเป็นบ้า

แถมเมียเขายังหน้ากด!เอ้ยน่ารักชะมัดยากชื่อว่าเจ๊เรียว..เรียกว่าสองคนนี้เป็นคู่รักสุดสวีทเป็นตำนานลือลั่นของตลาดเลยทีเดียวเชียว

อะไรนะ!..อยากให้ข้าช่วยแต่งตัวให้เอ็งงั้นหรอ เฮียเย่พูดขณะปั้นซาลาเปาให้รับกับใบหน้าของตน..นั่นคือเคล็ดลับความอร่อย

ครับๆ คังอินพยัคหน้า

เฮียเย่ถอดผ้ากันเปื้อนออกก่อนจะสวมให้คังอิน

อ่าฮ่าห์ดูดีมีระดับสมกับเป็นพ่อครัวมือหนึ่ง เฮียเย่ยิ้มก่อนจะมองผลงานตัวเอง

คังอินแม้จะงง..ว่ามันดูดีตรงไหนว่ะแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

เดี๋ยวสิจ๊ะ ต้องเพิ่มหมวกด้วย เจ๊เรียวพูดพลางสวมหมวกสีเขียวที่เขียนว่า ซอสภูเขาเงินให้คังอินก่อนจะชมยกใหญ่

 

สมกับเป็นเมียพี่จริงๆ..คราวนี้ล่ะ..แกเกิด เกิด เกิด เกิด แน่คังอินเอ้ยยย เฮียเย่หัวเราะอย่างร่าเริงก่อนจะหยุดหัวเราะเมื่อยายปริกเบิ๊ดกะโหลกสองทีโทษฐานไม่ยอมจ่ายค่าเช่าที่

ผมไปก่อนนะครับเฮีย คังอินแม้จะไม่มั่นใจเท่าไหร่แต่ก็เชื่อมั่นถึงเซนส์ในการเลือกเสื้อผ้าของเจ้าแห่งซาลาเปาอย่างเฮียเย่

ดูสิครับ!ท่านผู้อ่านผมล่ะอยากให้ท่านเห็นผมตอนนี้จริงจริ๊งผมเดินไปที่ไหนก็มีแต่คนมองแถมยังแอบหัวเราะแอบซุบซิบกันด้วยคงจะตะลึงในความหล่อของผมล่ะซี๊

คังอินหยุดยืนอยู่ที่ป้ายรถเมล์ก่อนจะโบกเรียกแท็กซี่ที่ขับผ่านมา

ไปสนามบินอินชอลครับ คังอินพูดก่อนจะนั่งลงในรถ

โอ้วววคุณครับ คนขับแท็กซี่อุทานเมื่อมองเห็นคังอินผ่านกระจกหลัง

….”

ผมติดตามผลงานของคุณมานานแล้วนะครับเนี้ย คนขับแท็กซี่พูดด้วยความตื่นเต้น

ฮ่าๆ คนที่ดูดีทำอะไรก็ดูดีนี่คงเห็นผมเป็นคิมยองอุนวงซูเปอร์จูเนียร์ล่ะซิ

เอ่อ..ผมไม่ได้เป็นดารานะครับ..ถึงจะหน้าตาดีแต่ก็ไม่ใช่ครับ คังอินปฎิเสธแต่แอบลิงโลดอยู่ในใจ

คุณคืออาจารย์ยิ่งสากใช่ไหมครับเนี้ย อู้ยยย ผมชอบคุณมากเลยครับ ทำอาหารเก่ง ลีลาก็โดน คนขับแท็กซี่ชม

นี่ผมเหมือนอาจารย์ยิ่งสากจริงหรอครับคุณผู้ชม..-_-^

อาจารย์จะไปทำอาหารที่สนามบินอินชอลหรอครับ โอ้ววว โกอินเตอร์ 

ผมไม่ใช่อาจารย์ยิ่งสากครับ..”

อย่างนี้อาจารย์ก็ต้องรีบน่ะสิครับ อย่างนี้ต้องเหยียบ

บอกว่าไม่ใช่เฮ้ยยยช้าๆก็ได้ครับลุง

อาจารย์ครับ..ผมรักอาจารย์ครับ

ก็บอกว่าไม่ใช่เว้ย

 

 _____________

จะมีคนอ่านไหมเนี้ย =  =  อ่านหน่อยนะจ๊ะ พลีส ! 

อ่านและเม้นส์นะที่รัก เดี๋ยวไว้โอกาสงามๆจะมาลงตอนสอง 

รออ่าน และ เม้นส์ด้วยนะจ๊ะ คนอ่านทุกท่าน
 

 

 

ติดตามเรื่องนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน

ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

ความคิดเห็น

กำลังโหลด...

ความคิดเห็น

กำลังโหลด...
×
แทรกรูปจากแกลเลอรี่ - Dek-D.com
L o a d i n g . . .
x
เรียงตาม:
ใหม่ล่าสุด
ใหม่ล่าสุด
เก่าที่สุด
ที่กำหนดไว้
*การลบรูปจาก Gallery จะส่งผลให้ภาพที่เคยถูกนำไปใช้ถูกลบไปด้วย

< Back
แทรกรูปโดย URL
กรุณาใส่ URL ที่ขึ้นต้นด้วย
http:// หรือ https://
กำลังโหลด...
ไม่สามารถโหลดรูปภาพนี้ได้
*เมื่อแทรกรูปเป็นการยืนยันว่ารูปที่ใช้เป็นของตัวเอง หรือได้รับอนุญาตจากเจ้าของ และลงเครดิตเจ้าของรูปแล้วเท่านั้น
< Back
สร้างโฟลเดอร์ใหม่
< Back
ครอปรูปภาพ
Picture
px
px
ครอปรูปภาพ
Picture