ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro ,, บทนำ..
ที่หนึ่บนสวรร์
“ ยูฮยอน !! “ เ้าอื่อสะุ้เฮือ ่อนสมอะสั่ารให้ปีบนหลัยับบิน
“ ยูฮยอน !! ัวแสบ !! ลับมานี่นะ !!~ “ เสียเรียัึ้นอีรั้ แ่ราวนี้ยูฮยอนโ้อบลับไป้วย
“ หยุผม็โนับิพี่ !!~ “ ่าเป็นำอบที่วนเสียนี่ระไร แ่ร่าบา็้อหยุเมื่อเอนร้าหน้า
“ พี่ทเฮ ~ ” ยูฮยอนรีบเ้าไปหลบหลับาๆอพี่ายนเอทันที ้วยวามิที่ว่าะ่วยบัร่าัวเอไว้ไ้บ้า =__=”
“ หนีพี่ฮีอลมาอีล่ะสิ ราวนี้ไปทำอะไรให้พี่เาไล่ามอีล่ะ ? ” พี่ายหน้าหวานถามอย่ารู้ทัน
“ ไม่มีอะไรหรอฮะ อ่า.. ็แ่แอบอ่านไอารี่อพี่เาเท่านั้นเอ แ่เนี้ยะแหละ.. “ ยูฮยอนเลี่ยที่ะไม่อบ แ่ทเฮลับส่สายาุๆเาึ้ออบอย่า่วยไม่ไ้
“ สมวรแล้ว ไปแอบูวามลับเาเ้า นายโนแน่ๆเลย ยูฮยอน “ ทเฮมอน้อาย้วยสายาสมน้ำหน้าในวามแสบเินะทน
“ ่ะ .. พี่ทเฮไม่ิะให้ำลัใผมเลยหรอ ?? “ ใบหน้าหล่อเศร้าลทันที แ่ทเฮที่อยู่้วยันมานานรู้เลยว่า นี่น่ะ สรอเบอร์รี่ัๆ
“ หยุเลย ยูฮยอน พี่่วยอะไรนายไม่ไ้หรอนะ เลียร์เอแล้วัน ูเหมือนว่าเาะรอนานแล้วล่ะ “ ทเฮพู่อนะหายวับไปทันที ยูฮยอน้าไปั่ววินาที ่อนะรู้สึถึรัสีอำมหิา้านหลั
“ นายายแน่ เ้าัวแสบ !! “
“ ๊า ~ ไม่อ๊าวววววว !!~ “
..
.
“ ยูฮยอน !! ทำไมนายแสบไม่เลิอย่านี้หา ~ “ เสียทุ้มวา้อ เบื้อหน้าือร่าบาที่เยแสบ่ามา่อน แ่อนนี้ลับนั่๋อย
“ ทำโทษเ้าัวแสบนี่หน่อยเถอะ อาิน ผมทนไม่ไหวแล้วนะ! “ ฮีอลวาลั่นไม่แพ้ัน เทวาสุสวยนนี้ำลัแปลร่าเป็นาาน
“ ใเย็นเถอะ ฮีอล เราว่าสสารน้อเ้าหน่อยเถอะนะ.. “ เสียหวานออีทึเอ่ยึ้น หวัะยุิสราม(?!) แ่ทว่า..
“ สสารเหรอ ? .. ันสสารมาหลายรั้แล้วนะ แ่เ้านี่ไม่เยหยุทำแบบนี้เลย !! “ สุสวยวาอีรั้พลาิหาวิธีทำโทษที่ะทำให้น้อายัวแสบหลาบำ
“ ันรู้แล้วว่าะลโทษนายยัไ.. “ ฮีอลเอ่ยเสียเย็น ทำเอาร่าบาที่นั่๋อยเสียวสันหลัวูบวาบ
“ ยัไล่ะฮีอล ? “ ผู้ที่มีอำนามาที่สุในหมู่มวลเทวาอย่าินถาม
“ ส่ลไปอยู่บนโลมนุษย์สัปีสอปีะหลาบำนะ ” ำอบอเทวาหน้าสวยทำเอาทุนาโ รวมถึนที่นั่เียบอยู่้วย
“ พี่ฮีอล ~ “ ยูฮยอนร้อเสียหล ไม่ิว่าพี่ายนนี้ะทำับเาริ
“ วามิเ้าท่า ส่ไปให้มนุษย์ันิสัยสัปีสอปีีว่า “ แ่ินลับเห็น้วยับวามิอร่าบา ยูฮยอนึมอทเฮพี่ายนอย่าอวาม่วยเหลือ
“ เอ่อ.. ือว่า ...”
“ ไม่มีาร่วยเหลือใๆทั้สิ้นล่ะทเฮ “ ฮีอลพูแทรเสียหวานทันที ทเฮึหันไปมอน้อายสุรั
“ อโทษนะยูฮยอน แล้วเอันอีสอปี้าหน้านะ “ ร่าบาล่าวอโทษพร้อมล่าวอำลาอย่าเสร็สรรพ ทำเอายูฮยอนแทบร้อไห้โฮ
“ โีนะ ยูฮยอน.. “ ินอวยพรให้ ่อนผลัยูฮยอนให้ลไป..
“ ฮะ ~ ม่ายน้า ~~~~ ” ทุนมอูร่าบาที่ลไปไลนเหลือเพียุสีาว ่อนะแยย้ายันไปทำมาหาิน
“ เอ่อ.. อาิน น้อเาไม่เป็นอะไรแน่นะ ? “ ฮีอลผู้ที่ิบทลโทษเป็นนถาม
“ ไม่เป็นไรหรอ ันเลือนไว้แล้ว .. “ ินอบร่าบาที่พยัหน้ารับรู้ ่อนพาทเฮที่มอลไปเบื้อล่า้วยวามเป็นห่วน้อายไป้วยัน
แล้วสวรร์็ลับมาสบสุอีรั้..
/> /> />
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Writer Talks ; สวัสีผู้อ่านทุท่าน่ะ ่อนอื่นออบุทุนที่เ้ามาอ่านเรื่อนี้นะะ รวมถึอนแรที่ยัไม่ไ้อัพสัอนเลย้วย
อแนะนำัวเอนะะ ไรท์เอร์ื่อแนน่ะ อายุ 15 ทำบัรแล้ว (ใรถาม) ยัไ็อฝาฟิเรื่อนี้ไว้้วยนะะ ^^ อบไม่อบยัไ็ทิ้อมเม้นท์ไว้ไ้่ะ
ปล.(บ่นัวเอ)ูเป็นารเป็นานีั =w=”
ปล.2 เพิ่มาู.. แนนพิมพ์ผิเยอะเลยอ่ะ อโทษนะะ แ่อนนี้แ้แล้ว่ะ ^^;
29ความคิดเห็น