พิชิตรัก พิทักษ์ใจ ยัยจอมเปิ่น

ลำดับตอนที่ #1 : สาวน้อยผู้ไร้คู่+การเจอกันในเวลาเร่งรีบ

ฉัน “มิสึโนะ อายะ” สาวน้อยวัย 16 ปี กำลังเรียน มัธยมปลาย ปี1 ห้อง A ที่มีโชคในเรื่องของการเรียนดีซะเหลือเกิน แต่ในเรื่องความรักนี่สิ เฮ้ออออออออออออ พูดแล้วเศร้า   ความลับนะเนี่ย ฉันยังไม่เคยมีแฟนเลย ฉันช่างโชคร้ายในเรื่องของความรักซะจริง แต่ก็อย่างว่าแหละนะ หน้าตาฉันก็ใช่ว่าจะสวยอะไร หน้าก็จืด หุ่นก็ผอมแห้ง อย่างกะไม้เสียบผี แถมหัวยังโตอีก โอ้ สวรรค์เมื่อไหร่นะ ที่ฉันจะเจอคนๆนั้น ที่เกิดมาเพื่อฉันบ้าง............................
“สาวน้อย นี่ป้ายสุดท้ายแล้ว ลุงจะไปส่งรถแล้วน หนูควรจะลงได้แล้วนะ”
“ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ”
นี่ฉันนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยจนนั่งเลยป้ายอีกแล้ว เป็นอย่างนี้อยู่เรื่อยเลยแฮะ
“แม่คะ หนูกลับมาแล้วค่ะ”
“อายะ เมื่อกี๊หนูมิกิโทรมาลูกนะจ๊ะ บอกมีเรื่องสำคัญ ให้ลูกโทรกลับด้วย”
“ขอบคุณค่ะ แม่”
 นี่ยายมิกิ มีเรื่องอะไรกันนะ เรื่องสำคัญซะด้วย
กริ๊งงงงงง  กริ้งงงงงงงงงงงง
“ฮัลโหล มิกิ นี่อายะพูดนะ มีเรื่องสำคัญอะไรเหรอ”
“โอ้ววววว อายะ ฉันมีข่าวดีจะบอก เธอจำยูตะห้อง B ได้มั๊ย”
“อืมๆ ที่เธอบอกว่าน่ารักน่ะหรอ จำได้ๆ ทำไมหรอ”
“คือ....................ฉันกะยูตะ เรา เรา เราเป็นแฟนกันแล้วนะ”
“จริงอ่ะ เรื่องมันไปมาไง”
  หลังจากฟังเรื่องของยายมิกิจบ ฉันก็อดดีใจแทนมิกิไม่ได้ แต่ก็อดอิจฉาไม่ได้ด้วย นี่เพื่อนสนิทของฉันมีแฟนไปแล้วหรอเนี่ย ทีนี้ก็เหลือแต่ฉันแล้วสินะ ฮ้าวววววววววว ง่วงแระเรา  คืนนี้ฉันขอฝันถึงเนื้อคู่ฉันแระกันนะ


ว้ายยยยยยยยย สายแล้ว สายแล้ว
“แม่คะ หนูไปก่อนนะคะ”
ฉันรีบวิ่งสุดชีวิต เพื่อให้ไปทันรถเมล์
รอด้วย รอด้วย รอด้วย แย่แล้ว ไม่ทัน ฉันคงต้องวิ่งไปแล้วล่ะสิ เอาล่ะ ไปทางซอยนั้นดีกว่า ทางลัดที่สุดแล้ว
ตึก ตึก ตึก
ว้ายยยยยยยยยยยยยยยย โครมมมมมม
โอ๊ย นี่ฉันชนใครเข้าเนี่ย
“ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆนะคะ คือฉันไม่ทันเห็น คุณเป็นอะ
“นี่เธอ ไม่เห็นคนรึไง ชนเข้ามาได้ นี่เสื้อฉันยับหมดแล้ว ยัยเบื๊อกเอ๊ย”
ฉันเงยหน้าขึ้นมาดูหน้าไอผู้ชายปากไม่ดี ที่ว่าฉัน แล้วฉันก็ได้สบตากับสายตาที่ดุมากคู่หนึ่ง.....................นี่ นี่ นี่ นี่ มันรุ่นพี่ ริวกิ นี่นา (ฉันแอบกรี๊ดในใจ) พี่ริวกิเป็นผู้ชายที่หล่อมากๆ สาวๆกรี๊ดเค้าเป็นร้อยๆ
“นี่เธอ เธอ เหม่ออะไร”
“ป่าวๆค่ะ ป่าวๆๆๆๆๆๆ”
“นี่ถ้าเธอไม่รีบ ไปโรงเรียนสายฉันไม่รู้นะ”
พอพี่ริวกิพูดจบ ก็ออกวิ่งไปอย่างเร็ว  จิงสินะ ฉันจะไปทันมั๊ยเนี่ย แย่แล้ว