ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1 Tears Virus
ปีแแลี 660 – 2374 : โลศัราใหม่ ปี 660
ทะเลทรายอาหรับ : าอุีอาระเบีย 12:17 นาฬิา
เหนือน่านฟ้าทะเลทรายอาหรับ นายพลไวรี่อยู่ในระยะิ่แปพันฟุสุท้าย สิ่มีีวิบนทะเลทรายเบื้อล่าระายเป็นุำ่าเล็้อยั่พรมสีอู
โศนารรมย่อยยับปูพรมภาพื้น สะท้อนสู่ม่านานัรบบนห่วโ่ระับสู าม้วยระบบรวับแว่วเสียะโน้านลม ฟัโเี่ยวระนสิ้นหวัที่ไวรี่ไม่ไ้โฟัส
“ื่น! ื่นสิวะ! ื่น!”
าลิำรามเสียแหบหนัไอน้ำื้นรอบระบอา มือทัู้่เ็บหนึบผลาารรับแรีเป็นเวลานานออาวุธหนัและเอเ-650[1]รุ่นล่าสุยัสะพายอยู่้าหลั
มือเาสั่น แ่ไม่หยุหวัีหน้าแน่นิ่อย่าสิ้นหวั น่อเาีาแรระเบิ เ็บี่โรทุรั้ที่หายใ มันอาหัหลายี่ แ่เายัมีีวิอยู่
“ยูเฟ! ลุึ้นมาสิวะ ไอ้ระยำ!”
นัยน์าเาั่เลือ มีรูบนัวอีฝ่ายเ็มัวเลือไหลเหมือนท่อแ ไม่ว่าเาทุบีแ่ไหน รอยฝ่ามือและำสบถ็ไม่สามารถปลุีพนาย
าลิทรุลเ็มรูปแบบ ยูเฟายแล้ว ายเหมือนทุนในทีม เาำอเสื้อนบน้นาแน่น มอบที่พัพิสุท้ายที่เาไม่เยให้หนุนหัวอีฝ่าย
เามอไปรอบๆเนินทรายแผร้อน าเรียวแบสีเทาอำพันอลูยีนผสมพร่ามัวศพาราวานมอเลือเลื่อนพื้นที่ าววามายสใหม่ละลุ้ในระแสลมโหมแร ะอเหลวแานึมหายใ้เม็ทรายร้อนระอุ
เาสูหายใแสบปอ พายุทรายระับ่ำเพิ่ผ่านไป สูสลายพร้อมัยภูมิุ่มโมี ฝูสัว์ินาำลัมา แม้า ศพแทบไม่เหลือลิ่นาวเมื่อปะทะวามร้อนทำลายล้า
สมรภูมิย่อยบลแล้ว แ่สรามหลัยัไม่เริ่ม้วย้ำ เา้อรีบลับเผ่าเพื่อเือน แ่เาไม่มีแร ไม่มียานพาหนะ ่อท้อับไหล่วามีรูระสุนเผาไหม้
ปืนพ้าาเหลือระสุนไม่ี่นั แมาีนสำรอถูใ้ในที่เิเหุ ันั้นเมื่อฝูสัว์นัล่าท้อถิ่นมาถึ มันะลาย เป็นุบอเา
พอิแบบนั้น เา็หัวเราะเสียื่น เราล้าแ้นให้นเผ่าสำเร็าราวานอทัพายหม านเรัระเบิ ายแนบ้านเราปราศา่ายอัปรีย์
านั้นเาำรามับแ้นในอ เมื่อสำนึว่ามีแ่เาที่รอ และำลัะายเพราะพิษบาแผลลาทะเลทรายโยไม่มีโอาสลับไปเือนเผ่าถึอันรายอันใล้ สุท้ายแล้ว ไอ้พวอำลัรัระยำำบอนะโหมินปืนและระสุนใส่เรา นว่าเราะายโหายห่าันหม
ย้อนลับไปแ่เิมาวเบูอินโบราเ่นเรามีประารนับล้านทั่วทะเลทราย นยุสมัยเปลี่ยน าวเราที่ระายัวบนทะเลทรายเริ่มมารวมัวันในุมนุมรั้ให่เพื่อหารือ
เราแบ่แยพื้นที่ั้รราแล้วสร้าเผ่า สืบสานอารยธรรมเิมวบนถึยุอาลิ บาาวีเผ่าเรามีประารว่า 23,000 น ำรแบบเอเทศ ไม่เ้าร่วมใ้ธแผนที่ประเทศใ เลือทำสัา้าาย ระายผลผลิพื้นเมือเ้าเานทัพหลายประเทศ โยไม่เลือ้า
ผู้หิอเรารับผิอบถัทอ ปลูพืผลเแล้ เลี้ยลู เลี้ยสัว์ ูแลผู้เ่าในบ้าน ส่วนเพศายที่แ็แรแบ่เป็นสอลุ่มหลั หนึ่นัรบทะเลทราย ออล่าสัว์และปป้อเผ่า
สอือนัรบที่หัวสมอประเปรียว้านาร้า รับหน้าที่วบุมาราวานสัรทาสายไหม นส่สิน้าและ้าายบนทะเลทรายามเส้นทา่าๆ หถึแปเือนึลับเผ่าสัหน
ระทั่ารปิรูปแผ่นินรั้หลัสุมาเยือน าวเบูอินทุหัวระแหลายเป็นหายนะ เนื่อาทุเผ่าอยู่ระหว่าลาประูนส่พหุประเทศ นเผ่าทะเลทรายน้อยให่ึถูบัับให้เลือ้า เพราะแ่ละประเทศ้อารระบุำลันแบบผูาประาร
ในานะนพื้นเมือโบรา สืบสารราเห่าเิม บาาวีอยืนรานเอราบนเม็ทรายและสันผา ระหว่าเผ่าน้อยให่เริ่มลนามเพื่อรัษาเสถียรภาพ
เราเื่อมั่น้วยุธรรมสายเลือทะเลทรายว่าราบใที่เราไม่เลือเ้าฝ่ายรัหรือฝ่าย่อ้าน แล้วำรีพอย่าสบเ่นเียวับยุบรรพบุรุษ
ผู้นสายเลือเียวันาในเมือและนอเมือ ะไม่รุรานเรา เพื่อให้เียริราเห้าโบรา แ่เราิผิ เราื้นเิน และไร้อำนา เพียหนึ่เือนหลัอทัพเรัเ้าวบุมพื้นที่ สัปาห์่อมานเผ่าเรารึ่หนึ่าย ไม่มีเวลาั้รับารู่โมะทันหัน
หายนะือำเือนแร นัรบายถูประหารโหทันที ผู้หิและเ็ลายเป็นเหยื่อที่ยืเยื้อว่า มีราาและายไ้ เาและนัรบทะเลทรายที่ออล่าลับมาเมื่อสาย เสียร่ำไห้ รีร้อ เปลวไฟ เลือและน้ำาสะท้อนม่านาพร่ามัว
วามิบหายที่นเมือหรือที่เราเรียว่าไอ้พวระยำใส่สูทบนึสูมันเหยียบย่ำเราโยที่ีนไม่เปื้อน อุบัิอยู่รนี้ บนผืนทรายอพ่อแม่ บนเลือเนื้อพี่น้อเรา พวมันไม่รู้สึรู้สาห่าเหวำสั่ที่มันเ็น มันระหน่ำเราสายฟ้าแลบ และเราโ้ลับ้วยเลือเนื้อเออุ
ในานะพรานทะเลทรายทั้ีวิ ทะเลทรายเปรียบั่แผนที่บนฝ่ามือ พวมันไม่มีทาเลื่อนพลาพื้นที่ไวว่าเรา่อให้ใ่ยานพาหนะ
โยเพาะพาหนะยานทาทหารท่ามลาแเิน 50อศาวันธรรมาที่่าทุสิ่ และเือบทะลุ100 อศาในวันวิบัิพวมัน้อพัหลบแ
เาพานรึ่หนึ่ไล่ล่าพวมันเหมือนฝูสัว์หิวโหย ี้ิระหว่าบวนระยำั้แมป์ทันฟ้ามื ืนนั้นเาับยูเฟพานรึ่หนึ่อ้อมผ่านบวนรุหน้าไปที่่ายทหาร โยทิ้อีส่วนำัพวมันอย่าให้เหลือ
ารลอบทำไม่ลำบา โยเพาะผู้เราส่สิน้าเ้า่ายทหารทุเือนรู้ัเส้นทาภายในานทุอมุม อนึ่ มันไม่เื่อว่านเถื่อน ไม่มีแม้แ่ไฟฟ้าอย่าเราะลมือับอำลัแห่รั
ในเมื่อมันเล่นสปร เราึืนลับอย่าโสมม พวเราระายัวโอบล้อม่ายใ้เาลาืน ลอบ่า ยึลัแส วาระเบิานทีละุ และ้อนพวที่แรัเ้าพื้นที่สัหาร
เราใ้นไม่ถึ 300 หยิบยืมวิสัยทัศน์ลาืนสร้า้อไ้เปรียบวาับั ับอาวุธ ลอบล้าผลาอำลัว่าสามอพันย่อยยับรับแสสา
หลัู่โม ่อวามวุ่นวายแล้วล่าถอย ลับไปสมทบทีมที่ปะทะับบวนทหารรอบนอ แผนารเสร็้วยี เราเสียหายไม่มา เร่เท้าฝ่าแลับเผ่า แ่สิ่ที่เราไม่ทันาือารปะทะับหุ่นรบพลับหนึ่โหล ับอำลัหนุนา่ายอื่นลาทา
อย่าไปนับนหนึ่อร้อยับปืนลยานเราะฝ่ายร้าม แ่ให้โฟัสหุ่นรบพลับหนึ่โหลที่เราทั้หมแลีวินิบ้าระห่ำ
สุท้าย แม้เราไม่เหลืออะไรเลย แ่เราะลาพวมันลนรให้มาที่สุสัเวยวามอยุิธรรมแ่พ่อแม่พี่น้อ รอบรัว แม้วินาทีนี้ เายัรู้สึว่าพวมันายน้อยเินไป าลิยัอยาล้าผลาพวมันให้สิ้นา!
[1]เอเ-47(ไรเฟิล) รู้ัอย่าเป็นทาารว่าอัฟโแม็ท าลานิอฟ (Kalashnikov’s automatic device)ไรเฟิลู่โม้วยระสุนนา7.62×39มม. ทำาน้วยระบบแรันแ๊ส(gas-operated) ถูพันาึ้นในสหภาพโเวียโยนายมีฮาอิล าลานิอฟ เป็นอาวุธปืนรุ่น้นำเนิอปืนไรเฟิลระูลาลานิอฟ(หรือ เอเ)ส่วนัวเลท้าย 47 หมายถึปีที่สร้าปืนรุ่นนี้นเสร็สิ้น
ความคิดเห็น