ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แรกพบ
ในวันที่ท้อฟ้าแ่มใสบนถนนให่ริมฝั่แม่น้ำโมีบรรยาาศานประเพีแห่บั้ไฟพานาานบุให่อัหวัหนึ่ในภาอีสาน ทั้าวบ้านและนัท่อเที่ยวมามาย่ายิ้มแย้มแ่มใสร่วมใันเินทามาร่วมานบุพื้นบ้าน ึ่ในปีนี้ัให่เป็นพิเศษมีบวนแห่สาวามาหลาหลายพื้นที่มาประันวามามันอย่าล้นหลาม มีบวนนารำนับ 100 น ในุผ้าไหมพื้นบ้านับผ้าิ่นยาวลุมหัวเ่าสีแในแบบบับอีสานแท้ ำลัฟ้อนร่ายรำามัหวะนรีอย่าสนุสนานเป็นแถวเรียยาวอย่ามีระเบียบ น่าถิ่นที่มาเที่ยวม่ารอ่อยมวามสวยามสอ้าทาอย่ารึรื้น พร้อมทั้มือถือและล้อถ่ายรูปนับพันที่ับ้อเหล่าสาวามทั้นารำและสาวสวยหนุ่มหล่อบนรถแห่สุยิ่ให่ เินมาอีทาหนึ่บรราร้าน้าอายมามายละลานา บรราเ็เล็วิ่เล่นันสนุสนานในร้านอเล่นามแบบบับานวั ทั้ร้านปาลูโป่ ร้านยิุ่๊า ิ้าสวรร์ ม้าหมุน และอื่น ๆ อีมามาย บรรยาาศแบบนี้หาไม่ไ้บ่อยนั เป็นวันธรรมที่โเ่นมีเอลัษ์วรแ่ารรัษาไว้
หนึ่ในผู้มานรั้นี้ อาโป (โลทร อินทรศิริวศ์) อายุ 27 ปี สาวสวยร่าสูผิวาวผมสั้นประบ่าสีำประายเทาเป็นเส้นเรียรอย่ามีน้ำหนั ิ้วำโ่สวยรับับใบหน้าใสที่าว นัยน์าสีน้ำาลแมเ้มปลายมูโ่สันเป็นมริมฝีปาสีมพูอวบอิ่มูสุภาพี เธอไ้รับหน้าที่ให้มาถ่ายทำสารีานประเพีท้อถิ่นในรั้นี้พร้อมับรุ่นน้อนสนิท อาโปผู้หลไหลในวันธรรม ประเพี และอาหารพื้นบ้านอทาภาอีสานเป็นอย่ามาเธออบรับานมา้วยวามเ็มใทั้ไ้ทำานและไ้เที่ยวในที่นเออบ หิสาวอารม์ีเป็นพิเศษยิ้มไปถ่ายรูปถ่ายวิีโอไปื่ม่ำับบรรยาาศที่ะมีแ่ปีละหนึ่รั้
“พี่เี๋ยวผมะไปเ็บภาพมุมนู้น่อนนะรับ” ะวันรุ่นน้อนสนิทที่ทำาน้วยันับอาโปพูบอ
“โอเ่ะ” อาโปอบลับพร้อมับยล้อึ้นมาถ่ายรูปนารำ
“พี่อย่าพู ่ะ ิรับผมใะละลาย” ะวันพู้วยใบหน้าที่อมยิ้มพร้อมับยมือึ้นมาับที่หน้าอ้า้ายอเา
“เออ! รีบไปเลย” อาโปพูเสียเ้มใบหน้าริั
“รับ ๆ ไปแล้วรับ” ะวันพูเสร็รีบเินแทรัวหายเ้าไปในลุ่มนำนวนมาที่รอมานอยู่
อาโปส่ายหัวพร้อมับอมยิ้มให้ับรุ่นน้อ ะวันเป็นรุ่นน้อที่เรียนมหาลัยมาพร้อมับเธอ และยั่อยามีบอาโปมาั้แ่มหาลัยนถึอนนี้็ยัหยอหิสาวรุ่นพี่อยู่ในบาโอาส แม้อาโปะเยบอว่าิับะวันแ่พี่น้อ็าม ายหนุ่ม็ยัมุ่มั่นรออยวันที่อาโปะเปลี่ยนใ
ะที่อาโปำลัั้ใถ่ายภาพบวนที่ำลัแห่ผ่านหน้าสายามอหิสาวที่ำลัมอผ่านเลนส์ล้อ้อสะุับ สาวสวยในุไทยโบราสีมพูอ่อนเหมือนเธอหลุมาาในเทพนิยายผิวาวอมมพูหน้าสวยหวาน ที่นั่อยู่บนเสลี่ยสีทอสลับแแบบโบรา สาวสวยส่ยิ้มหวานโบมือทัทายให้ับผู้นสอ้าทาทำเอาายหนุ่มแถวนั้นมอามันาไม่ะพริบ รวมไปถึอาโป้วยเ่นันเธอเหมือนโนมน์สะให้้อมอามผู้หินนั้นอย่าไม่ละสายา นบวนแห่ผ่านมาอยู่รหน้าเธอ สาวสวยในุไทยนนั้นเหลือบมอมาที่อาโป หน้าสวยหวานนิ่เรียบไปสัพัเหมือนิอะไรบาอย่าเธอ็เริ่มยิ้มึ้นอีรั้ แ่เป็นยิ้มหวานที่ว้าว่าเิมล้ายับว่าหิสาวีใอย่าสุึ้ ทำเอานมออย่าอาโปใละลายลล้อที่บัสายาล เพื่อสบาับน้าบนเสลี่ยไ้อย่าัเน (สวยั! สวยนทำให้หัวใเราเ้นเร็วนานี้เลยเหรอ) อาโปนิ่อึ้ไม่ยับัวไ้แ่ิในใมอามบวนนั้นห่าออไปเรื่อย ๆ นระทั่
“พี่! พี่! พี่อาโป!” ะวันเรียเสียัึ้นเรื่อย ๆ นนอื่นหันมามอ
“ฮะ” อาโปอบเสียเบา เธอใ้วยเสียอรุ่นน้อที่ึสิเธอลับมาพร้อมับแปลใสายาอนแถวนั้นที่้อมอเธอ
“พี่เป็นอะไร เห็นยืนเหม่ออยู่ไม่สบายหรือเปล่า ผมเรียอยู่ั้นาน” ะวันถาม้วยวามเป็นห่ว
“ปะเปล่า…ไม่ไ้เป็นไร” อาโปอบัหวะหัวใอเธอเริ่มลับมาเ้นเป็นปิ
“แน่ในะรับ” ะวันถามย้ำ
“อืม.พี่โอเ” อาโปอบสีหน้ายิ้มนิ ๆ ให้อีฝ่ายสบายใ
ภายในห้อพัส่วนัวอโรแรมแห่หนึ่ อาโปสาวสวยในุนอนนั่อยู่บนโ๊ะทำานนิ้วเรียวสวยอหิสาวำลัเลื่อนูภาพถ่ายที่เธอถ่ายมาอนเ้า แ่แล้วเธอ็สะุาับภาพถ่ายอหิสาวุไทยนนั้น ภาพใบหน้าอเาัเนึ้นมาในหัวออาโปอีรั้ หัวใออาโปเ้นแรึ้น (ทำไมันนะแ่เพียเห็นภาพเธอ็ทำให้หวั่นไหวไ้นานี้เลย หรือเราะหลุมรัเาแล้ว แ่เรายัไม่เยรู้ั ไม่เยุยัน้วย้ำ แล้วเราะรัเาไ้ยัไันนะ) เธอไ้แ่ิในใสายา้อมอภาพถ่ายอผู้หินนั้นลอเวลา
ความคิดเห็น