ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วิกฤติราชบัลลังก์ดัตช์
ในปี 1890 พระเ้าวิลเลียมที่สามแห่เนเธอร์แลน์ สวรรหลัาทรพระประวรมาเป็นเวลานาน เป็นผลให้ทาราอาาัรเนเธอร์แลน์ึ้อเผิับารเปลี่ยนผ่านอำนาที่สำัที่สุรั้หนึ่ในประวัิศาสร์ ้วยารที่พระอ์ไม่มีพระโอรสสืบบัลลั์
ราสมบัิไ้ถูส่่อไปยัพระราธิา สมเ็พระราินีวิลเฮลมินา ึ่ะนั้นยัทรพระเยาว์ ทำให้ารบริหารประเทศอยู่ในมืออราินีผู้สำเร็ราารอย่าสมเ็พระราินีเอ็มมาแห่วัลเ็และพีร์มอน์ ผู้เป็นพระมาราอพระนา แม้ราินีเอ็มมาะทรเป็นผู้สำเร็ราารแทนพระอ์อย่าเ็มที่ แ่สถานาร์อเนเธอร์แลน์ลับไม่มั่นเหมือนเย พายุแห่ารเมือยุโรปำลั่อัวึ้นอย่าเียบัน
วันที่ 4 มิถุนายน 1892 ลายเป็นวันแห่วามมืมิในประวัิศาสร์เนเธอร์แลน์
บวนเส็อสมเ็พระราินีวิลเฮลมินา ึ่เส็เยือน ลัเมเบิร์ ถูโมีโยผู้่อารร้ายลึลับ ระสุนสามนััสนั่นท่ามลาเสียร้ออเหล่า้าราบริพาร พระนาทรสิ้นพระนม์ในที่เิเหุ ทำให้ทั้ราอาาัรอยู่ในภาวะ็อ
่าวารลอบปลพระนม์สร้า ลื่นแห่วามหวาลัว ไปทั่วทั้เนเธอร์แลน์ รับาลั์เร่สอบสวนหาัวผู้อยู่เบื้อหลั แ่ปริศนานี้ลับเ็มไป้วยเื่อนำ เพราะไม่มีฝ่ายใยอมรับว่าอยู่เบื้อหลั วามวุ่นวายนี้ไม่ไ้เิึ้นเพียภายในประเทศเท่านั้น แ่ยัส่แรระเพื่อมไปยัารเมือยุโรปอย่ารุนแร
หลัารสิ้นพระนม์อพระราินีวิลเฮลมินา เนเธอร์แลน์้อเผิหน้าับ วิฤิารสืบราบัลลั์ เพราะพระอ์ไม่มีรัทายาทโยร
ในะที่ วิลเลียมที่สี่ แห่ราวศ์ออเรน์-นัสเาเป็นผู้มีสิทธิ์โยรในารึ้นรอราย์ แ่็ยัมี้อโ้แย้ทาารเมือและแรันา่าาิ ัรวรริเยอรมัน และ สาธารรัฝรั่เศส สอมหาอำนาอยุโรปำลัับามอสถานาร์อั์อย่าใล้ิ
ัรวรริเยอรมันภายใ้ัรพรริวิลเฮล์มที่สอ ้อารให้ราบัลลั์เนเธอร์แลน์มีผู้ปรอที่เป็นมิรับัรวรริเยอรมัน พวเาัวลว่าหาั์มีผู้นำที่่อ้านเยอรมนี อาส่ผลระทบ่อาร้าและวามมั่นทาทะเล
ฝรั่เศสภายใ้สาธารรัที่สาม ็ไม่ไว้ใั์เ่นัน พวเาเรว่าัรวรริเยอรมันอาใ้โอาสนี้ในารยายอิทธิพลเหนือั์และอาุามสมุลอำนาในยุโรป
สถานาร์นี้ทำให้รับาลเนเธอร์แลน์้อเผิับทาเลือที่อันราย พวเา้อเร่หาทาออ่อนที่ประเทศะลายเป็น สนามประลออำนาอยุโรป
ห้อประุมสภาั์ รุเฮ 11 มิถุนายน 1892
รัมนรีโยฮัน “พวเราะปล่อยให้สถานาร์นี้ยืเยื้อไม่ไ้! พระราินีถูลอบสัหาร และอนนี้ฝรั่เศสับเยอรมนีเริ่มเลื่อนไหว เรา้อมีราาใหม่ ่อนที่พวมันะหาใรมาใส่มุแทน!”
นายพลโรนิ่ “ถ้าพวเยอรมันส่เ้าายอพวมันมาเป็นษัริย์ นั่นหมายวามว่าเราะเป็นหุ่นเิ! อัฤษ็ไม่น่าไว้ใ พวมันอาอ้าว่าเราวระมี ‘ผู้สำเร็ราาร’ ที่อัฤษเป็นผู้แ่ั้!”
ยุฟาน เอ วินเน์ “อนนี้เรามีัวเลือเียว... เ้าายวิลเลียม”
เ้าายวิลเลียมนั่อยู่บริเวหัวโ๊ะเยหน้าึ้นมามอเล็น้อย
ยุฟาน เอ วินเน์ “ฝ่าบาท เราอยาให้ท่านึ้นรอราย์เป็นษัริย์วิลเลียมที่ 4 แห่เนเธอร์แลน์”
เ้าายวิลเลียม “้ารู้ว่ามันไม่่าย... ้าไม่ไ้เรียมัวะเป็นราาในเร็ววัน แ่ถ้านั่นหมายถึารปป้อเนเธอร์แลน์ ้าะยอมรับมุนี้!”
เสียโห่ร้อเห็น้วยาุนนาและนายทหารัึ้น ่อนที่ ษัริย์วิลเลียมที่ 4 ะถือำเนิึ้น ทาฝั่อเยอรมันและฝรั่เศสึไ้สลัวามิอพวเาออไปเนื่อารับาลเนเธอร์แลน์สามารถแ้ปัหาไ้อย่ารวเร็วว่าที่พวเาาิไว้ แ่ทั้สอฝ่าย็ไม่อยาะไปทำอะไรับประเทศเล็ๆนี้มานัและัสินใอยู่เียบๆ
ถนนที่เปียื้นยาม่ำืน รุเฮ, 23 มิถุนายน 1892
เสียเรื่อยน์ัระหึ่มท่ามลาสายฝนที่โปรยปราย ไฟหน้าอรถยน์ันหรูส่อทะลุม่านฝนไปามถนนที่เปียื้นลา่ำืน ถนนรุเฮเียบสั มีเพียเสียอล้อรถบับพื้นถนนและเสียฝนระทบหลัาบ้านเรือน
ภายในรถยน์ วิลเลียมที่ 4 นั่อยู่ที่เบาะหลั ใบหน้าอเาเ็มไป้วยวามเร่เรีย วันนี้วระเป็นวันที่เาไ้พัผ่อน หลัาใ้เวลาหลายสัปาห์ไปับารประุมเี่ยวับโรสร้าพื้นานอประเทศ “ประเทศนี้้อารถนนที่ีว่า ้อารระบบนส่ที่ทันสมัยว่า” วิลเลียมิในใในระที่นั่อยู่้านในรถ “หาเรายัใ้ถนนเ่าแบบนี้ ารพันาเศรษิะไม่มีทาเิึ้น”
ทหารอ์รััษ์ 1 “ฝนหนัึ้นแล้ว อพระอ์ทรพิาราหยุพัเถิพ่ะย่ะ่ะ” อรัษ์ที่นั่อยู่้านหน้าหันมาเอ่ยเือน้วยน้ำเสียเป็นัวล
วิลเลียม “เรา้อไปให้ถึ่อนรุ่สา านอเรายัไม่เสร็ เรา้อเร่เินหน้าโรารสร้าถนนและระบบรารถไฟ ถ้าปล่อยให้ล่า้าแม้แ่วันเียว ประานอเราะเป็นฝ่ายที่เสียผลประโยน์”
นับพยัหน้าและเร่วามเร็วึ้น บวนรถุ้มันับามมาไม่ห่า แ่แล้ว...
ปั!
“พระอ์! ระวั!”
าอยมื้าถนน เาำพุ่ออมาอย่ารวเร็ว เสียปืนัสนั่น! ระหน้ารถแร้าวในเสี้ยววินาที นับเบี่ยพวมาลัยะทันหัน ทำให้รถเสียหลัและพุ่ออนอเส้นทา ระแทเ้าับเสาหิน้าถนน ่อนะพลิว่ำและลิ้ลไปยัแม่น้ำ้าทา
วามมื... วามเย็นเยียบ... วามเียบสั...
ายหนุ่มนหนึ่รู้สึถึแรระแทมหาศาล่อนที่ทุอย่าะมหายไปในวามเียบ “นี่เราำลั... มน้ำ?” เสียอเาัึ้นในิใ เาพยายามยับัว แ่ร่าายอเาหนัอึ้อย่าน่าประหลา วามทรำมามายไหลบ่าเ้ามาในหัวอเาราวับระแสน้ำที่ถาโถมเ้ามา
พระราวัเนเธอร์แลน์…… เสียอเหล่า้าราบริพารที่เรียานื่อ ‘วิลเลียมที่ 4’…… ภาพารพันาโรสร้าพื้นาน ถนน สะพาน รถไฟ และท่าเรือ………. แรันาเยอรมนี ฝรั่เศส และอัฤษ………….
“เี๋ยวนะ… นี่มันอะไรัน!?”
ในเสี้ยววินาทีสุท้าย่อนที่สิอเาะับวูบ มืออใรบานว้าร่าอเาึ้นาน้ำ เสียสำลัอาาศัึ้น ร่าอเาถูพยุึ้นาน้ำโยทหารอรัษ์ที่ระโลมา่วยีวิ
ทหารอ์รัษ์ “พระอ์ปลอภัยหรือไม่พ่ะย่ะ่ะ!?”
ายหนุ่มพยายามับสิให้มั่น เาวระอบว่าอะไร?
เาือวิลเลียมที่ 4 แล้วริๆ อย่านั้นหรือ?
“เราปลอภัย...” เสียอเาเอ่ยออมาอย่าสบนิ่
-ไรท์: หวัว่าะออมาีนะอนนี้เรียนิหน่อยเพราะไปยืมโรเรื่ออนอื่นมาและเหุผลในหน้า้อมูลเบื้อ้น็แทบไม่ไ้ลวามัวลที่ลัวะโน่าลมาเลย สามารถพิมพ์ิมมาไ้เลย ไม่เป็นไรผมะนำไปปรับใ้-
ความคิดเห็น