ลำดับตอนที่ #1
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 ไททันปริศนา
เป้าหมายอัน...ือาราีวิ...ยิ่มาเท่าไหร่ยิ่ี...
- ยามาโมโะ เิ
ปี 845 เรือรวารที่ 14 อประเทศมาร์เลย์ เวลา 3 ทุ่มโยประมา
นายทหารผิวาวผมบลอน์ื่อ มาร์ัส ร้อะโนสุปอว่า
"เย้!!! ันไ้เป็นพ่อนแล้ว!!!"
เือบทุนบนเรือ่าแสวามยินีับสหายมาร์ัส ผู้ทำให้ีวิาวมาร์เลย์เลือบริสุทธิ์ใหม่ถือำเนิ
ทว่าพลทหารมาร์ัสลับไม่เห็นเพื่อนสนิทนในบรรานที่เ้ามาแสวามยินีเลย
'เาหายไปอีแล้ว'มาร์ัสิ พลาออามหาเพื่อนผู้อบหายัวเสมอ
ระทั่พบเพื่อนนนั้นบน่านฟ้าเรือ ึ่มัวำลัยุ่อยู่ับเรือูีพ้าลำเรือ หาาเาสัเเห็นล่อไม้มามายที่ปิแน่นหนาในนั้น
แ่ไม่ไ้สนใ เาอยารีบแ้่าวีให้เพื่อนสนิททราบโยเร็วมาว่า
"เฮ้ย! เิ! ไอ้เพื่อนเลว ในที่สุัน็ไ้ลายเป็นพ่อนแล้วเว้ย! แเรียมัวลายเป็นพ่อทูนหัวลูันหรือยั!? ฮ่ะๆๆ"
มาร์ัสเินไปบหัวเินหัวโย ทำเอาายื่อเิ้อลูบหัว้วยอาารแสบร้าว
เิ ลอาสีำสนิทหันมอมาร์ัสผู้ยืนยิ้มนปาแทบี
"เ็บนะเว้ยไอ้บ้า!"เิยยิ้มบาๆ พลาลูบเส้นผมสั้นสีำัวเอ
"ฮ่ะๆ โทษานแอบหายหัวเสมอเวลานเาลอัน! เอาเถอะ! เสร็ภารินี้เมื่อไหร่ันะพาเราลอันให้เ็มที่ แล้วแห้ามหายหัวอี เ้าในะ!~"
เิลรอยยิ้มบนใบหน้าล หาาำเลือมอวิวทิวทัศน์ทะเล ึ่บันี้เรือเริ่มเลื่อนัวเ้าใล้อ่าวท่าเรือ'เาะพาราิส'
"เิ! แมออะไรอยู่วะ? หือ? มีอะไรผิปิบนเาะพาราิสเหรอ? ไอ้พวปีศาในำแพมันออมาทำอะไรเราไม่ไ้หรอน่าเพื่อน!"มาร์ัสถามเิ ึ่ยืนหันมอเาะพาราิสไม่วาา
มาร์ัสไม่อบแววานั้นอเิเลย เพราะเหมือนเิำลััสินใอะไรสัอย่าที่ยาลำบา
มันน่าประหลาใมา ในภาริสำรวเาะพาราิสเพื่อเรียมพร้อมสำหรับส่นัรบทำภาริิพลัไททันบรรพบุรุษในอี 3 เือน้าหน้า มันูไม่น่ามีอะไรยาเินเอื้อมเลย
ั่วะเิวามเียบระหว่าทั้สอ...
วามื่นเ้นอมาร์ัสเริ่มาหายไป แทนที่้วยวามสับสน่อท่าทีเิ ายผู้มัมีรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอ อนนี้ลับเย็นาสุั้ว
"เิ! ืนนี้แเป็นบ้าอะไร-"
"มาร์ัส!..."เิเอ่ยึ้น พลาหันสีหน้าอันแสนเย็นามามอหน้าเพื่อนสนิทที่เริ่มมีเหื่อแเล็น้อย
"นายเป็นนีนะ...ันอโทษ้วย...ที่นายะไม่มีวันไ้เห็นหน้าลูอนาย..."
นัยน์ามาร์ัสหเล็ล เอื้อมมือระาอเสื้อเิเ้ามาะอใส่
"แำลัเล่นมุบ้าอะไรวะ ไม่ลนะเว้ย เลิเล่นไ้แล้ว!!!- ห๊ะ"
มาร์ัสะััน เมื่อเาเห็นประายสายฟ้าล้ายแบบ่อนไททันลายร่าเผยึ้นในวาเิ
ับพลัน! ประายไฟฟ้าสีน้ำเินปนาว็สว่า้า! ร่ามาร์ัสถูเป่าหายในพริบา เรือทั้ลำหัโ่นมสู่ทะเล
ผู้นในเรือรวารอี 2 ลำที่เินทามาพร้อมันเป็นอัน้อะลึ เมื่อู่ๆไททันเพศายนา 16 เมร ลัษะล้ายลึไททัน้อนสราม แ่ไม่ใ่! หุ่นมัล้าม ECTOMORPH นั้นเ่นั หัวโล้น ผิวสีี นัยน์าสีำสนิท
มันเป็นไททันที่ไม่เยมีอยู่ในบันทึใๆในประวัิศาสร์โล
"บ้าอะไร!?"
"ไททันโผล่มาไ้ไ!"
"มันมีสิปัาหรือป่าว!"
"รีบแ้ศูนย์บัาารเร็ว!"
นายทหารบนเรือทั้สอลำรีบะโนสั่ารแผนรับมือ แ่้าไป!
วาไททันปริศนาเปล่ประายเป็นสีส้ม มัล้ามทั่วร่าายรัึแน่น วามรวเร็วมหาศาลอพรสวรร์ไททันรามถูเปิใ้าน 50%
ู้ม! เรือรวลำหนึ่ถูบาเป็นสอท่อน ่อนอีลำะทันอบสนอ ฝ่ามือนาให่็ปราอยู่เบื้อหน้าเหล่าทหารมาร์เลย์เรียบร้อยแล้ว
นายทหารนหนึ่ถึับร้ออุทาน่อนสิ้นใว่า"พ่อแม่..."
ู้ม!
ทุอย่าบลอย่ารวเร็ว วาไททันปริศนา่อยๆลับมาเป็นสีำามเิม ยืนอย่าออาเฝ้ามอศพมนุษย์ลอยเ็มผืนน้ำ
เิ่อยๆึัวเอออาท้ายทอยไททันอเา พลาถอนหายใยาว
"ันทำเพื่อโลใบนี้..."เิสบถับัวเอ ่อนบัับไททันให้เินไปยัเรือูีพที่เรียมเอาไว้่อนหน้า
เา่อยๆพายเรือเ้าฝั่เาะพาราิส ่อนหยุพัริมายหา หยิบบุหรี่ึ้นมาุสูบทบทวนแผนาร
ภาพผู้นในประเทศที่เ็มไป้วยสรามับาวมาร์เลย์ปราึ้นในหัวเา ทุ่วอายุั้แ่เิเาเห็นแ่ภาพสราม่าฟันันไม่รู้บ เหุผลเพราะวามโลภอเหล่ามนุษย์ แผ่นินโลถูทำลาย สราม สราม และสราม!
'ไ้โปรบพวมันที'
เสียผู้เป็นแม่ระิบ้าหูเา ่อนเธอะสิ้นใาพิษบาแผลสราม
'ลูือวามหวัสุท้ายอเรา บวรสรามทั้หมแทนพ่อ้วย'
เสียผู้เป็นพ่อเอ่ยับเา ะียาไททัน X-10 ายา'ไททัน้อสยบ' พลัไททันพิเศษนแรอโลที่ถูสร้าึ้น้วยน้ำมือมนุษย์
'บมันที...บมันที...บมันที...บมันที'
เสียเหล่าสหายร่วมรบอเารีร้อ ่อนถู่า
ห้อทลอเถื่อนที่มีิ้นส่วนมนุษย์แยอไว้มามาย
เสียร่ำรวฟัไม่รู้ับ ไ้โปร...
บมัน...
"เฮ้อ...ันะบมันเอ"
เิเยหน้ามอไปยัภายในเาะ ึ่มีพลัอำนาที่สามารถใ้บสรามไ้ นอนหลับไหลอยู่...
ม้วนบุหรี่ถูปัลบนพื้นทรายเพื่อับ ร่าเิยืนึ้น ประายสายฟ้าสีน้ำเินห่อหุ้มัวเา ่อนลายเป็นไททัน้อสยบ หยิบเรือพายที่บรรทุเสบีย แล้วเินมุ่หน้าเ้าไปในเาะพาราิส
บ
- ยามาโมโะ เิ
ปี 845 เรือรวารที่ 14 อประเทศมาร์เลย์ เวลา 3 ทุ่มโยประมา
นายทหารผิวาวผมบลอน์ื่อ มาร์ัส ร้อะโนสุปอว่า
"เย้!!! ันไ้เป็นพ่อนแล้ว!!!"
เือบทุนบนเรือ่าแสวามยินีับสหายมาร์ัส ผู้ทำให้ีวิาวมาร์เลย์เลือบริสุทธิ์ใหม่ถือำเนิ
ทว่าพลทหารมาร์ัสลับไม่เห็นเพื่อนสนิทนในบรรานที่เ้ามาแสวามยินีเลย
'เาหายไปอีแล้ว'มาร์ัสิ พลาออามหาเพื่อนผู้อบหายัวเสมอ
ระทั่พบเพื่อนนนั้นบน่านฟ้าเรือ ึ่มัวำลัยุ่อยู่ับเรือูีพ้าลำเรือ หาาเาสัเเห็นล่อไม้มามายที่ปิแน่นหนาในนั้น
แ่ไม่ไ้สนใ เาอยารีบแ้่าวีให้เพื่อนสนิททราบโยเร็วมาว่า
"เฮ้ย! เิ! ไอ้เพื่อนเลว ในที่สุัน็ไ้ลายเป็นพ่อนแล้วเว้ย! แเรียมัวลายเป็นพ่อทูนหัวลูันหรือยั!? ฮ่ะๆๆ"
มาร์ัสเินไปบหัวเินหัวโย ทำเอาายื่อเิ้อลูบหัว้วยอาารแสบร้าว
เิ ลอาสีำสนิทหันมอมาร์ัสผู้ยืนยิ้มนปาแทบี
"เ็บนะเว้ยไอ้บ้า!"เิยยิ้มบาๆ พลาลูบเส้นผมสั้นสีำัวเอ
"ฮ่ะๆ โทษานแอบหายหัวเสมอเวลานเาลอัน! เอาเถอะ! เสร็ภารินี้เมื่อไหร่ันะพาเราลอันให้เ็มที่ แล้วแห้ามหายหัวอี เ้าในะ!~"
เิลรอยยิ้มบนใบหน้าล หาาำเลือมอวิวทิวทัศน์ทะเล ึ่บันี้เรือเริ่มเลื่อนัวเ้าใล้อ่าวท่าเรือ'เาะพาราิส'
"เิ! แมออะไรอยู่วะ? หือ? มีอะไรผิปิบนเาะพาราิสเหรอ? ไอ้พวปีศาในำแพมันออมาทำอะไรเราไม่ไ้หรอน่าเพื่อน!"มาร์ัสถามเิ ึ่ยืนหันมอเาะพาราิสไม่วาา
มาร์ัสไม่อบแววานั้นอเิเลย เพราะเหมือนเิำลััสินใอะไรสัอย่าที่ยาลำบา
มันน่าประหลาใมา ในภาริสำรวเาะพาราิสเพื่อเรียมพร้อมสำหรับส่นัรบทำภาริิพลัไททันบรรพบุรุษในอี 3 เือน้าหน้า มันูไม่น่ามีอะไรยาเินเอื้อมเลย
ั่วะเิวามเียบระหว่าทั้สอ...
วามื่นเ้นอมาร์ัสเริ่มาหายไป แทนที่้วยวามสับสน่อท่าทีเิ ายผู้มัมีรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอ อนนี้ลับเย็นาสุั้ว
"เิ! ืนนี้แเป็นบ้าอะไร-"
"มาร์ัส!..."เิเอ่ยึ้น พลาหันสีหน้าอันแสนเย็นามามอหน้าเพื่อนสนิทที่เริ่มมีเหื่อแเล็น้อย
"นายเป็นนีนะ...ันอโทษ้วย...ที่นายะไม่มีวันไ้เห็นหน้าลูอนาย..."
นัยน์ามาร์ัสหเล็ล เอื้อมมือระาอเสื้อเิเ้ามาะอใส่
"แำลัเล่นมุบ้าอะไรวะ ไม่ลนะเว้ย เลิเล่นไ้แล้ว!!!- ห๊ะ"
มาร์ัสะััน เมื่อเาเห็นประายสายฟ้าล้ายแบบ่อนไททันลายร่าเผยึ้นในวาเิ
ับพลัน! ประายไฟฟ้าสีน้ำเินปนาว็สว่า้า! ร่ามาร์ัสถูเป่าหายในพริบา เรือทั้ลำหัโ่นมสู่ทะเล
ผู้นในเรือรวารอี 2 ลำที่เินทามาพร้อมันเป็นอัน้อะลึ เมื่อู่ๆไททันเพศายนา 16 เมร ลัษะล้ายลึไททัน้อนสราม แ่ไม่ใ่! หุ่นมัล้าม ECTOMORPH นั้นเ่นั หัวโล้น ผิวสีี นัยน์าสีำสนิท
มันเป็นไททันที่ไม่เยมีอยู่ในบันทึใๆในประวัิศาสร์โล
"บ้าอะไร!?"
"ไททันโผล่มาไ้ไ!"
"มันมีสิปัาหรือป่าว!"
"รีบแ้ศูนย์บัาารเร็ว!"
นายทหารบนเรือทั้สอลำรีบะโนสั่ารแผนรับมือ แ่้าไป!
วาไททันปริศนาเปล่ประายเป็นสีส้ม มัล้ามทั่วร่าายรัึแน่น วามรวเร็วมหาศาลอพรสวรร์ไททันรามถูเปิใ้าน 50%
ู้ม! เรือรวลำหนึ่ถูบาเป็นสอท่อน ่อนอีลำะทันอบสนอ ฝ่ามือนาให่็ปราอยู่เบื้อหน้าเหล่าทหารมาร์เลย์เรียบร้อยแล้ว
นายทหารนหนึ่ถึับร้ออุทาน่อนสิ้นใว่า"พ่อแม่..."
ู้ม!
ทุอย่าบลอย่ารวเร็ว วาไททันปริศนา่อยๆลับมาเป็นสีำามเิม ยืนอย่าออาเฝ้ามอศพมนุษย์ลอยเ็มผืนน้ำ
เิ่อยๆึัวเอออาท้ายทอยไททันอเา พลาถอนหายใยาว
"ันทำเพื่อโลใบนี้..."เิสบถับัวเอ ่อนบัับไททันให้เินไปยัเรือูีพที่เรียมเอาไว้่อนหน้า
เา่อยๆพายเรือเ้าฝั่เาะพาราิส ่อนหยุพัริมายหา หยิบบุหรี่ึ้นมาุสูบทบทวนแผนาร
ภาพผู้นในประเทศที่เ็มไป้วยสรามับาวมาร์เลย์ปราึ้นในหัวเา ทุ่วอายุั้แ่เิเาเห็นแ่ภาพสราม่าฟันันไม่รู้บ เหุผลเพราะวามโลภอเหล่ามนุษย์ แผ่นินโลถูทำลาย สราม สราม และสราม!
'ไ้โปรบพวมันที'
เสียผู้เป็นแม่ระิบ้าหูเา ่อนเธอะสิ้นใาพิษบาแผลสราม
'ลูือวามหวัสุท้ายอเรา บวรสรามทั้หมแทนพ่อ้วย'
เสียผู้เป็นพ่อเอ่ยับเา ะียาไททัน X-10 ายา'ไททัน้อสยบ' พลัไททันพิเศษนแรอโลที่ถูสร้าึ้น้วยน้ำมือมนุษย์
'บมันที...บมันที...บมันที...บมันที'
เสียเหล่าสหายร่วมรบอเารีร้อ ่อนถู่า
ห้อทลอเถื่อนที่มีิ้นส่วนมนุษย์แยอไว้มามาย
เสียร่ำรวฟัไม่รู้ับ ไ้โปร...
บมัน...
"เฮ้อ...ันะบมันเอ"
เิเยหน้ามอไปยัภายในเาะ ึ่มีพลัอำนาที่สามารถใ้บสรามไ้ นอนหลับไหลอยู่...
ม้วนบุหรี่ถูปัลบนพื้นทรายเพื่อับ ร่าเิยืนึ้น ประายสายฟ้าสีน้ำเินห่อหุ้มัวเา ่อนลายเป็นไททัน้อสยบ หยิบเรือพายที่บรรทุเสบีย แล้วเินมุ่หน้าเ้าไปในเาะพาราิส
บ
ผู้สนับสนุนสูงสุด
ผู้สนับสนุนคนล่าสุด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น