พลังแห่งห่วงเวลา

ลำดับตอนที่ #1 : ตื่นจากฝัน

เด็กหญิงร่างผอมบางในชุดผ้าฝ้ายสีม่วงพลิ้วไหว มวยผมสูงประดับด้วยดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์ เธอเป็นเด็กกำพร้าที่ชาวประมงสองสามีภรรยาเก็บมาเลี้ยงดู แม่บุญธรรมตั้งชื่อให้เธอว่า "หว่า หวา" ซึ่งแปลว่า "ตุ๊กตา" ใบหน้ากลมมนของเธอดูงดงามน่ารัก ดวงตากลมโต จมูกเรียวได้รูป ปากเล็กบาง ราวกับช่างปั้นสร้างขึ้นอย่างพิถีพิถัน เธองดงามราวกับนางฟ้าจุติ

คืนนั้น หว่า หวา ยืนอยู่เพียงลำพัง มองท้องฟ้ามืดมนปราศจากดวงดาว บรรยากาศอึมครึมกดดันจนเธอรู้สึกหายใจไม่ออก คลื่นยักษ์ก่อตัวขึ้นอย่างน่ากลัว มันใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ และเปลี่ยนเป็นสีแดงสด ราวกับโลหิตที่ไหลเวียน

ดวงตากลมโตของหว่า หวาสั่นไหว เธอจ้องมองคลื่นที่ถาโถมเข้ามาใกล้มากขึ้นทุกขณะ มันดูเกรี้ยวกราดและพร้อมกลืนกินเธอเหมือนปีศาจร้าย

“ท่านรีบไป! รีบไปเดี๋ยวนี้!”

เสียงกังวานดังก้องจากที่ใดไม่มีใครรู้ แต่มันช่างคุ้นเคย

“ท่านเป็นใครกัน!”

เมื่อรู้ตัวอีกครั้ง คลื่นสีแดงดุจโลหิตได้ล้อมรอบตัวเธอไว้ ราวกับปากปีศาจที่อ้ากว้างพร้อมเขมือบ เธอร้องด้วยความหวาดกลัว

“อะ...อะไรกัน! เกิดอะไรขึ้น! ฉันอยู่ที่ไหน!”

เสียงตะโกนของเธอดังก้องก่อนที่ร่างผอมบางจะถูกกลืนเข้าไปในปากของปีศาจ เธอพยายามลืมตาแต่ก็ไม่สำเร็จ เปลือกตาหนักอึ้ง เพียงเหลือบมองเห็นควันดำพุ่งชนอกของเธอ

"โอ๊ย! เจ็บปวดเหลือเกิน!"

เธอดิ้นทุรนทุรายด้วยความทรมาน เสียงหนึ่งดังขึ้น

“ให้เราอยู่กับท่าน เรารอท่านมานานแล้ว…”

เสียงนั้นแหบแห้งและสิ้นหวัง

"ใคร! ท่านเป็นใครกัน!"

แล้วสติของเธอก็ดับวูบไป

เมื่อฟื้นขึ้นมา หว่า หวา พบว่าตัวเองอยู่ในฟองอากาศกลมใหญ่ที่ลอยล่องกลางอากาศ เธอเห็นทุกสิ่งถูกปีศาจสีแดงกลืนกินจนหมดสิ้น โลกกลายเป็นสีแดง แต่ก่อนที่ดวงตาคู่นั้นจะปิดลง แสงสีทองสว่างจ้ารูปร่างคล้ายมังกรตัวน้อยปรากฏขึ้นในความทรงจำ เธอจำไม่ได้ว่ามันเป็นความจริงหรือความฝัน เพราะเธอเคยเลี้ยงมังกรตัวนั้นไว้เมื่อนานมาแล้วก่อนที่จะสูญเสียความทรงจำ

เสียงนกเจื้อยแจ้วและคลื่นทะเลกระทบร่างปลุกให้เธอตื่น

“เอาอีกแล้วนะ! หว่า หวา กลางดึกทีไรเธอต้องร้องโวยวายทุกครั้งเลย!”

ลี่ หลิน เพื่อนสาวที่เติบโตมาด้วยกันพูดด้วยน้ำเสียงรำคาญ ลี่ หลินเป็นเด็กแข็งแรง ใจดี มีใบหน้ากลมเหมือนซาลาเปา

“ฉันฝันไปอีกแล้วเหรอ…” หว่า หวาพึมพำ เธอกำเหรียญทองที่สลักรูปมังกรไว้แน่น มันเป็นสิ่งเดียวที่เธอเก็บรักษาไว้เสมอ

“หว่า หวา ฉันว่าพวกเราควรเริ่มจากท่าเรือก่อนดีไหม” ลี่ หลินเสนอ

“ไป! ไปกัน!”

ทั้งสองออกเดินทางไปยังท่าเรือ โดยมีเป้าหมายจะค้นหาหัวเรือที่มีสัญลักษณ์มังกร ทั้งคู่เริ่มต้นการผจญภัยด้วยความหวัง แม้ว่าลี่ หลินจะแอบกังวลในใจ แต่เธอก็ยิ้มเพื่อให้กำลังใจเพื่อนรัก

“ถึงเวลาต้องจริงจังแล้วสินะ!”

“ใช่ ฉันไม่อยากฝันร้ายแบบนี้อีกต่อไปแล้ว!”

ทั้งสองเดินตามชายฝั่งทะเลด้วยความมุ่งมั่น แม้เส้นทางจะยาวไกล แต่ความตั้งใจจะไขความลับของเหรียญทองทำให้พวกเธอไม่ย่อท้อ...