คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SVip
รื รื
โทรศัพท์สั่นเือนถึสายเรียเ้า ันละสายาาทาถนนั่วรู่ เพื่อโฟนรับสาย
“อืม…”
<ถึไหนแล้วยัยปิ่น> เสียหวีแหลมอเมี่ยัึ้นผ่านลำโพรถ
“อยู่หน้าผับแล้ว ำลัหาที่อ”
<เออๆ ันอ Vip Car ไว้ให้แล้ว โนเิม รีบมาล่ะ>
“อื้ม”
ันับิ่เ้าล็อุออ Vip ผับ ามที่เมี่ยบอ ร่าบา หุ่นเพรียวสู สวมมินิเรสเปิไหล่สีาว โว์เนินออิ่ม แ่เรื่อประับน้อยิ้นที่รวมราาเือบหลัสิบล้าน ้าวาเรียวลารถสปอร์ันหรู
“สวัสีรับ ุหนู”
ใบหน้าสวยพยัลเบาๆ รับำทัทาย พร้อมส่แบ์สีเทาเป็นสินน้ำใให้เ็เฝ้ารถ เาาวาวยมือพนมไหว้ เพราะสำหรับเามันเหมือน่าแรั้ 3 วัน แ่สำหรับันมัน็แ่เศษินเท่านั้น
ัน้ำเท้าฝ่าสายาหมาร ที่ลิ้นห้อย น้ำลายไหล มอส่วนโ้เว้าบนร่าายันอย่าไม่เ็บอาาร วาู่สวยมอรเพียทาเิน ไม่แสอาารสนใ เินอาย หรือเปิสะพานให้หนุ่มๆ หน้าไหนเ้ามายุ่มย่าม
แร้
“ว้ายยยย ุหนูอันมาแล้ว”
ทันทีที่ห้อ VIP เปิออ เมี่ยหวีเสีย้วยวามีใ ูแ้วส่มาทาัน ทุสายาอเพื่อนในลุ่มมอมาเป็นทาเียว แล้วปรบมือให้ั่พบนัระับโล
“แหม นี่ิว่าเธอเป็นประธานานแล้ว มาัริบบิ้นหรอยะ”
หลินพูีบปาีบอ พลาเยิบที่ให้ันนั่้าๆ เธอ ันยัไหล่เบะปาส่ ่อนะวาอวัราาแพไว้บนโ๊ะระลาห้อ วาลมโ วาสายาหาพ่อหนุ่มเ้าอาน
“พ่อานมันไปไหนแล้ว” ันถาม
“มันไปล่อสาวอยู่ เี๋ยว็มา..”
ภวินพู้วยสีหน้าเรียบเย ไม่เินอายำหยาบที่ออาปา เพราะมันเป็นเรื่อปิที่พ่อเสือประำลุ่มทำ เามัหายไปับสาวที่ถูา้อใเสมอ ่อนะลับมา้วยสีหน้าื่นมื่น ามประสานไ้ปลปล่อย
นในมหา’ลัย เรียพวเราว่า “SVip” เป็นลุ่มลูุหนู ที่เพรียบพร้อมไปะทุ้าน และถูปิบัิยึ้นหิ้อย่าออหน้าออา พวเราะไม่รับใรเ้าลุ่มสุ่มสี่สุ่มห้า ้อผ่านารอนุมัิาพ่อแม่พวเราเท่านั้น ึ่ทั้ลุ่มมี 6 น ือ
ัน “ปิ่นมุ” ลูสาวนเียวอท่านทูไทย-อเมริาและเป็นหนึ่ใน 10 ระูล อภิมหาเศรษีอไทย ธุริันหลัือเป็นนายหน้า่อรอผลประโยน์ให้ทั้โรารรัและเอนแนวหน้าระหว่าประเทศ ปัุบันเรียนะบริหาร สาาธุริระหว่าประเทศ
“แมลเมี่ย” หลานสาวเ้าอห้าสรรพสิน้าั ที่มีสาาทั้ในและ่าประเทศ ว่า 600 สาา เรียนะบริหาร สาาธุริาร้าสมัยใหม่
“หลิน” ลูสาวนเล็นัธุริอฟแวร์้านิปปิ้ยัษ์ให่อประเทศีน และยัมีธุรินำเ้า-ส่ออแอลอฮอล์ทั่วโล เรีย่ายๆ ลูสาวมาเฟีย เรียนะบริหาร สาาารเินและารลทุน
“ภวิน” หลานายออธิบีมหา’ลัย เอลอินเอร์อับับหนึ่ ึ่เป็นที่ที่ันเรียนอยู่ในอนนี้ และเป็นเ้าอโรเรียนเอนอีนับร้อยทั่วประเทศไทย เรียนะรุศาสรบัิ สาาธุริศึษา
“เฟ” ลูายนเล็อประธานสภาแพทย์ เ้าอโรพยาบาลเอน ที่ึ้นื่อทั้ในเรื่อวามหรูหราอโรพยาบาล เรื่อฝีมือหมอและเรื่อไม้เรื่อมือทันสมัยมาที่สุในประเทศ เรียนะแพทย์ สาาารบริหารานโรพยาบาล
และนสุท้าย … “ภามม์” พ่อานอวันนี้ เาเป็นลูายหัวแ้วหัวแหวนอเ้าสัวโรแรมยัษ์ให่ ที่มีสาาทั่วประเทศไทย รวมไปถึธุริอสัหาฯ ทุรูปแบบไม่ว่าะที่ิน บ้าน อนโ โรานแม้ระทั่้นไม้ยืน้นหายาที่้อประมูลแย่ัน ทั้ในและ่าประเทศ เรียนะบริหาร สาาเศรษศาสร์
ไม่้อบอว่าทำไมเราถึมารวมลุ่มันไ้
เพราะทวเรามีผลประโยน์ร่วมัน ปู่ย่าายายเรามีผลประโยน์ร่วมัน พ่อแม่เรามีผลประโยน์ร่วมัน และับพวเรามารวมลุ่มั้แ่เ็ เพื่อสานผลประโยน์ารุ่นไปสู่รุ่น่อไป
มิรภาพที่แฝไป้วยเรื่อผลประโยน์...มันเป็นเ่นนี้มาเสมอ
ถึแม้ะเรียนันนละะ นละสาา แ่หลัเลิลาสพวเราะนัรวมัวที่ห้อ Vip ึบริหารารศึษา ใ้ห้ออธิารบี ที่ภวินอให้ปู่สร้าให้แบบส่วนัว เพราะเาไม่อบไปนั่ในโรอาหารหรือหอประุมรวมับนอื่นๆ มันทั้ร้อน อึอั เสียัน่าหนวหู แถมนที่เินผ่านไปมา็พยายามะเ้าหา ีี้พวเรานน่ารำา
แปะ แปะ แปะ
“มันโผล่หัวมาแล้วโว้ยย”
ภวินหัวเราะล่า ึสายาไปยัพ่อาน ผมสีน้ำาลประายทอเ่น ัับผิวาว ใบหน้าหล่อม สวมเสื้อเิ๊สีำ เปิระุมถึลาอเหมือนรีบใส่ าเยีนส์แ่า อมีรอยลิปสิ ยิ้มริ่มเินเ้ามา
วามหล่อที่ไม่เป็นรอใร ยิ่วามรวย ิ 1 ใน 5 อประเทศ ารม์ี ใป๋า ไม่แปลที่เาะเป็นสเปในอุมิอผู้หิ 99% อี 1% ือัน เพราะรู้ว่าเาเป็นผู้ายที่น่าลัวและอันรายแ่ไหน
“เ็รอยลิปที่อหน่อยเถอะย่ะ เห็นแล้วรำาลูา”
เมี่ยแวะำๆ แล้วโยนล่อระาษทิู่ใส่ลำัวภามม์
“ธรรมาอนพึ่ผ่านศึหนัว่ะเมี่ย”
ภามม์ยัิ้วึ้นหนึ่้า เอ่ยอบแบบไม่แยแสับำแวะนั้น เาเทเหล้าแบรน์หรูลแ้ว ยึ้นื่มั่นระหายน้ำ สายามเบนมาทาัน ่อนะหยุมอและยมือึ้นเอ่ยทัทาย
“มาแล้วหรอ”
“อืม..โทษที มัวแวะไปื้ออวั”
ันอบ แล้วเลื่อนล่อนาฬิาแบรน์หรูราาเือบสิบล้านไปรหน้าเา ภามม์มอ้วยาลุวาวเพราะเป็นรุ่นลิมิเที่เาบ่นว่าอยาไ้
“ถูใ ..อบุรับ ุหนูปิ่น”
“ส่เลมานะ ันี้เียไปื้ออวั” ภวินบอ
“รับ 7 หลัเท่านั้นนะรับ”
“โลภมาิบ…”
“มาๆ ัเ้ัน เฟนั่รอพวนายนน้ำลายบูแล้วมั้”
หลินึวามสนใไปทาเฟ ปิเาเป็นพวพูน้อย ่อยหนั เ้าสัมไ้แ่อบอยู่แบบไร้ัวน สิ่เียวที่เาสนใือัวเลหุ้นเท่านั้น เ้าัวเยหน้าึ้นมอ้วยสีหน้ามึนๆ แล้วรับแ้วเหล้าาหลินไปื่ม
“นนนน....”
ปาร์ี้ลอวันเิอภามม์ำเนินอย่า่อเนื่อมาหลายั่วโม แสสีที่สลับเปลี่ยนหมุนเวียนนลายา เสียเพลเร้าอารม์อึทึรึโรม ลิ่นเหล้าและบุหรี่ ลุ้ทั่วห้อ พร้อมเ็เสิร์ฟทั้ายและหิที่เรทิ้ีที่สุในร้านยืนรอให้บริารอยู่มุมประู แทบไม่่าาห้อ่อสุมสัเท่าไร
ความคิดเห็น