บทพิสูจน์ความเป็นพระเอก

#1 : การเเข่งขันชีวิตเสี้ยววินาที

ช้าววันหนึ่ง

ได้มีชายคนหนึ่กำลังซืั้อนํ้ากินถ้าทางไม่ค่อยมีตังมาก (หัวขโมย)นี้แหละคือเหยื่อของผมเสร็จละ เห้ยพ่อหนุ่มนายโดนขโมยกระเป๋าตังไปแล้วทำไมไม่รีบไปจับละ  (หัวขโมย)เข้ามาแอบในนี้หน้าจะไม่เห็น(ตำรวจ)55ฉันจับแกได้สักทีไอ้หัวขโมย ผ่านไป5นาที (หัวขโมย)โอ้ยผมขอละพอได้แล้วผมเเค่ขโทมยกระเป๋าตังเอง (ตํารวจ)แกว่ายังไงนะงั้นก็ก้มกราบท้าวฉันสิ ฉันจะปล่อยแกไป      พอได้แล้ว!!!    (ตำรวจ)ใครมันกล้ามาขึ้นเสียงกับฉัน  หันมาทางนี้ ทางซ้ายไม่ใช้ทางขวา (ตํารวจ) หืมมมมอ้ากก นี้แนะะเป็นไงละแกกโดนต่อยเข้าหน้ารู้สึกยังไงละ และนี้ก็บาทาเพื่อแกไม่จำว่าตำรวจไม่ดีอย่างแกมาทำแบบนี้ไม่ได้ (หัวขโมย) ผมเป็นคนขโมยกระเป๋าตังพี่มาแล้วพี่มาช่วยทำไม ไม่เป็นไรสบายใจได้ (หัวขโมย)ผมขอถามชื่อพี่หน่อยได้ใหม เรียกชั้นว่า บารอน บารอนผึ้งนํ้า หรือชื่อสั้นฯว่า บารอนก็ได้ (หัวขโมย) “ความไนใจหัวขโมย” พี่โครตเท่เลย งั้นเรียกผมว่าอ๊อดก็ได้นะครับต่อจากนี้ผมขอติดตามคุณตลอดไปนะครับฝากตัวด้วยนะครับ เรื่องราวของอ๊อดและบารอนจะเป็นยังไงต่อนั้นติดตามชม ต่อต่อไป