ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“น้อเ้าาฟื้นแล้ว่ะ” วัเอย ที่สัเเห็นว่าน้อเ้าายับเหมือนพยายามะลืมา
“เ้าา ไ้ยินพ่อไหมลู” วัเมือ ร้อเรียลูสาว้วยวามีใ ลูสาวเาหลับไปนานเือบเือน นิว่าอาะไม่มีหวัเสียแล้ว
ส่วนนที่เพิ่ื่นาห้วนิทราอันแสนยาวนานมอนนู้นนนี้ที่พยายามพูุยถามไถ่เธอ เธอทั้วยและ็รู้สึว่าเปล่า
“พวุเป็นใระ”
ทุนในที่นี้่าทำหน้าื่นใ พร้อมันถามำถามเธอมามายนเธอ้อยมือุมศรีษะหน้าเธอเริ่มีลเรื่อยๆ
“นี่พ่อไลู ำพ่อไ้ไหม” เสียอนที่เรียัวเอว่าพ่อ แ่ทำไมเธอถึำไม่ไ้ว่านนี้ือพ่ออเธอ และเธอ็้อใอีรั้เพราะเธอ เธอือใร ทำไมๆำอะไรไม่ไ้เลย เธอไ้แ่ส่ายหัว น้ำาไหลพรา
“เอยว่าไปเรียเหนือมาีว่า่ะ” วัเอยำลัะออไปเรียหมอเหนือ็พอีับแสเหนือเ้ามาพอี
“เ้าา ฟื้นแล้วหรอรับ” เมื่อเธอไ้สบาับผู้ายนนี้เธอรู้สึนิ่สบนน่าแปลใ
ความคิดเห็น