ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เทียนหอม
อนที่1
โมนาโ นรรัอิสระที่อยู่ทาอนใ้อฝรั่เศส ิทะเลเมิเอร์เรเนียน เป็นนรที่มีอาาศอบอุ่นมา เป็นแหล่ท่อเที่ยวและมีบ่อนาสิโนลอนท่าอเรือยอร์ และสถานที่ประวัิศาสร์มามาย ภาษาที่ใ้ือภาษาฝรั่เศส ที่นี่่ารอีพสูมาและ่าแร็สู้วย
ธวั มล ายวัย45ปี เามาทำานที่บ่อนาสิโนเมื่อ20ปีที่แล้ว เาไ้มีรอบรัวับสาวาวโมนาโ และไ้เปิิารร้านอาหารไทยึ้น เามีพี่สาว1นือนาวันาวัย50ปี เธอเป็นรูนบท มีบุรสาว2น บุราย1น สามีอเธอเป็นรูอยู่ที่่าัหวั ิายแนทาภาเหนือ ลูสาวนโือเทียนหอมวัย23ปี บปริา้านอาหารและำลัะเินทาไปทำานร้านอาหารอน้าายที่โมนาโ ส่วยบุรายและบุรสาวอีสอน็ำลัเรียนหนัสืออยู่
“หอม เรียมอะไรเรียบร้อยหรือยัลู” นาวันาเอ่ยถามบุรสาว ที่ำลัยุ่อยู่ับารเรียมสัมภาระ โยมีน้อายและน้อสาว่วยันัระเป๋าเินทา
“ยั๊ะแม่ แม่ะให้เอาอะไรไปฝาน้าวัอีมั้ย” เทียนหอมเอ่ยถามมารา
“พอแล้วมั้แม่ นี่็เยอะแล้วนะ” เสียอนายำแหอยู่เป็นสามีเอ่ยบอ เมื่อมอูสัมภาระที่บุรสาว้อนำไป
“พอ็พอ าเหลืออะไร่อยส่ไปามหลั็แล้วันนะ” นาเอ่ยบอ
น้อายนเียวอเธอไ้ยายิารร้านอาหารออไปอีสาาหนึ่ ึ้อารนไป่วย เทียนหอม็เรียนบแล้วึไ้นไป่วยพอี โยมีธวัเป็นนเินเรื่อารไปทำานให้
เทียนหอมเอ็อบารเินทามา เธอเยไปอยู่ับน้าายที่โมนาโมาแล้วเมื่อ2ปี่อน และเ้าับน้าสะใภ้ไ้ี นาเป็นนใีและอ่อนโยน น้าายอเธอมีลูับน้าสะใภ้3น
“ไปอยู่ที่นั่น็ระวััว้วยนะลู อย่าไว้ในมา” มาราเอ่ยบออย่าเป็นห่ว ้วยลูสาวอเธอ้อไปูแลร้านอีที่ึ่อยู่นละที่ับน้อาย
“้าแม่”
“พี่หอมหาหนุ่มฝรั่หล่อๆนะ” ้นเทียนายหนุ่มวัย20ปีเอ่ยแวพี่สาว
“แหม พี่้นอยาไ้เอล่ะสิ” เทียนาวน้อสาวสุท้อวัย17ปี เอ่ยแวพี่ายที่มีท่าทาแอ๊บแมน
“55555” เสียทุนหัวเราะอย่าอบใ ้นเทียนึให้ไป้อนให้น้อสาวที่ำลัหัวเราะิั
รอบรัว้าราารรูเล็ๆที่มีวามอบอุ่น อยู่ันอย่าสมถะ ้นเทียนำลัศึษา้านทันแพทย์อยู่ปี2 ส่วนน้อสาวนสุท้อำลัะึ้นม.5 เทียนหอมพี่นโ็เรียนบแล้ว
“ไปนอนันเถอะ พรุ่นี้ะไ้ไปส่พี่หอมแ่เ้า” บิาเอ่ยบอลูๆ ่อนะแยย้ายันไปนอนพัผ่อน
@สนามบินโมนาโ
เทียนหอมลาระเป๋าสัมภาระออาสนามบิน เธอ้อไปพัที่บ้านน้าายเพื่อศึษาูาน ่อนะเินทาไปยัร้านอาหารที่ำลัเปิในอี1เือนที่อยู่อีเมือหนึ่ น้าายอเธอเปิร้านอาหารที่บ้านอภรรยาในเมือเล็ิายฝั่ทะเล
หิสาวไ้รับโทรศัพท์าน้าายว่าเาไ้ให้ฟรอิสหลานายอภรรยามารับ เทียนหอมเอ็เยพบฟรอิสมา่อนเมื่อ2ปีที่แล้ว
“Hi เทียนหอมใ่มั้ย” เสียอฟรอิสัึ้น เมื่อเห็นสรีสาวร่าเพรียวระหในุเสื้อเิ้สีาว ลุมทับ้วยแ็เ็หนัสีน้ำาลเ้ม าเลูฟูสีน้ำาลรัสะโพผายไ้รูป สวมรอเท้าบูทสั้นสีเียวันับแ็เ็ ูโเ่นและสะุา ผู้นที่เินผ่านไปผ่านมา่าหันมามอเธอ รวมถึายร่าสูบึบึน สวมแว่นาำที่ำลัะเินเ้ามาในสนามบินพร้อมับเ็หิัวเล็ผมสีทออร่าม ายหนุ่มยับแว่นามอใบหน้าเรียวใส ปาบาไ้รูประับที่ำลัยืนมอหานมารับ
“ฟรอิส” เทียนหอมโบมือให้อย่าีใที่เห็นายหนุ่มวัย27ปี เธอำไ้ว่าเป็นหลานายอน้าสะใภ้ เามีใบหน้ารไป้วยหนวเรา เายืนถือป้ายื่อเธอและเรียื่อเธอ
“รอนานมั้ยเทียนหอม”
“ไม่นานหรอ่ะ”
“ไปันเถอะ” แล้วทัู้่็ออเินทาลับไปยับ้านอธวั
เทียนหอมเรียนรู้านาน้าายนเธอเ้าใี ็ไ้ไปประำที่สาาใหม่ เธอไ้เ่าอนโแห่หนึ่ที่ใล้ร้านอาหาร เพื่อที่ะไ้สะวในารเินทาไป-ลับ
ความคิดเห็น