คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1
“โอ๊ย!” เสียร้อออมราัึ้นเมื่อเาโนลูมะเื่อปาใส่หัว
“ิๆ”
“ใรวะ” ร้อะโนถามเมื่อไ้ยินเสียหัวเราะเยาะหยันนั้น
บัวบานรีบเอามือปิปาอัวเอเอาไว้ เธอเห็นว่าเป็นอมรา ลูพี่ลูน้อออมไพร นายบ้านอหมู่บ้านเธอเอ
เธอับเาเยมีเรื่อบาหมาันเพราะเาเยมาีบพี่สะใภ้อเธอเมื่อหลายปี่อน เธอ็เลยแล้เาเสียเลยเพราะไม่อบี้หน้าเา ถึอนนั้นรำเพยะยัไม่ใ่พี่สะใภ้อเธอ เพราะพี่ายอเธอีบรำเพยแ่ับอมรา แ่เธอ็หมายหมั้นปั้นมืออยาะไ้รำเพยมาเป็นพี่สะใภ้ เธอึทำทุวิถีทาเพื่อให้พี่ายีบรำเพยนสำเร็ ทำให้อมราอหัน้อหนีไปเรียน่อในเมือให่
“วะ... ว้าย!” เพราะใิอยาะแล้เาเพียอย่าเียว เลยไม่ทันระวั า้นไม้ไม่เป็นท่า
“โอ๊ย!” เธอร้อเสียหล แ่ลับไม่ไ้รับวามเ็บปวเลยสันิ พอลืมา็พบว่าัวเอนั้นนอนทับอยู่บนร่าออมรา
เาไ้่วยรับร่าเธอเอาไว้ ไม่อย่านั้นเธอ้นไม้แ้าหัเป็นแน่
“นี่ปล่อยนะ!” พอไ้สิ บัวบาน็รีบะเียะายาร่าออมราในทันที แ่แทนที่เาะปล่อยเาลับอรัเธอเอาไว้อย่าเหนียวแน่น
“ไม่ปล่อย” เาพูอย่ายียวนวนประสาท อรัเธอแน่นึ้นไปอี
“ไม่ปล่อยใ่ไหม” เธอถามย้ำ
“ไม่ปล่อย” นอบว่าไม่ปล่อยยัวยโอาสหอมแ้มสาวเสียฟอให่
“แน่นะ”
“แน่ยิ่ว่าแ่แป้ โอ๊ย!” อมราร้อเสียหลเมื่อถูเธอบิเ้ารสี้า ยายัวแสบรีบะเียะายหนีอีรั้ และรั้นี้็ทำสำเร็
“ฝาไว้่อน ยายัวแสบ” เาลูบสี้าป้อยๆ ้วยสีหน้าเหยเ
“ไม่รับฝา ิ!” บัวบานแลบลิ้นปลิ้นาใส่ ่อนะหัน้นส่ายไปมาล้อเลียนเายิ่ว่าลิหลอเ้าเสียอี
อมราบเี้ยวเี้ยวฟัน เาอยาะับยายัวแสบหว้นเสียให้เ็
ความคิดเห็น